“လူခ်င္းတူပါလ်က္ အဘယ္ေၾကာင့္ စရုိက္အမ်ိဳးမ်ိဳး ကြဲျပားၾကပါလိမ့္နည္း”ဟု စဥ္းစားဖြယ္ရွိ၏။ ေရွးေရွးဘ၀ ကုသိုလ္ကံျပဳစဥ္က ဘ၀စည္းစိမ္ကို လုိလားေတာင့္တေသာ ေလာဘျခံရံ၍ ျပဳခဲ့လွ်င္ ထုိကံ အက်ိဳးေပးရာဘ၀၌ ရာဂစရုိက္ ရွိတတ္၏။ ေဒါသျခံရံ၍ ျပဳခဲ့လွ်င္ ေဒါသစရိုက္ ရွိတတ္၏။ အသိဉာဏ္နည္းပါးလ်က္ ေမာဟၾကီးစြာ ျပဳခဲ့လွ်င္ ေမာဟစရုိက္ ရွိတတ္သည္။ ပညာျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ပညာၾကီးဖို႔ရန္ ဆုပန္၍လည္းေကာင္း ပညာေရးဆုိင္ရာ ကုသိုလ္မ်ားျပဳခဲ့လွ်င္ ထုိကံအက်ိဳးေပးရာ ဘ၀၀ယ္ ဗုဒၶိစရုိက္ ရွိတတ္၏။ သဒၶါထက္သန္စြာ ျပဳခဲ့လွ်င္ သဒၶါစရုိက္ရွိတတ္၏။ ကာမ၀ိတက္ စေသာ မေကာင္းေသာ အၾကံျခံရံလ်က္ ကံျပဳခဲ့လွ်င္ ၀ိတက္စရုိက္ ရွိတတ္၏။ ဤသို႔လွ်င္ စရုိက္အမ်ိဳးမ်ိဳး ကြဲျပားေၾကာင္းမွာ ေရွးကံသာ ပဓာနျဖစ္၍ ေနာက္ေနာက္ဘ၀တုိ႔၌ မေကာင္းေသာ စရုိက္မ်ား မပါေအာင္ သဒၶါ ပညာ ျခံရံလ်က္ ထက္သန္ေသာ ေကာင္းမူမ်ားကိုသာ တည္ေထာင္ အားထုတ္သင့္ၾကေပသည္။
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာစာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။
No comments:
Post a Comment