ေမာင္ငယ္ရင္ေသြး၊ နာဘိေသးေလာ့-
“ေရွးသေရာခါ၊ ျပည္ဗာရာ၀ယ္၊ ကုေဋၾကြယ္သား၊ သူေဌးအားလွ်င္၊ သားတစ္ေယာက္ျဖစ္၊ ခ်စ္၍တေစ။ အိမ္မွာေန၍၊ စာေပမက်၊ မိဘစုေတ့၊ ခႏၶာေရြ႕ေသာ္၊ အေရွ႕အေနာက္၊ ေတာင္ေျမာက္ဘယ္မွာ၊ မသိပါျငား၊ သူေဌးသားသည္၊ သုိထားမတတ္၊ အရပ္ရပ္၌၊ ႏွံအပ္ဥစၥာ၊ ရွိသည္ငွာကို၊ မ်ားစြာကြ်န္ေပါင္း၊ မေကာင္းခိုးသူ၊ ယူ၍ေျပးေရွာင္၊ အိမ္ကိုေရာင္း၍၊ ေထာင္းေထာင္းေၾကလ်က္၊ ခြက္လက္စြဲကာ၊ ေတာင္းစားပါလည္း၊ နင္သာလူမုိက္၊ ဒုစရုိက္ဟု၊ ရုိက္ပုတ္လုိက္ၾက၊ ရြာမွထြက္ေလ၊ ေတာမွာေသသည္၊ ေကာင္ေသလင္းတ က်၏တည္း”
No comments:
Post a Comment