ရွိရွိသမွ် ရုပ္နာမ္ဓမၼ သခၤါရေတြဟာ အျမဲမရွိ ဆင္းရဲ၏၊ အစိုးမရဟု အဖန္ဖန္ ရူျမင္သံုးသပ္မႈကို ၀ိပႆနာလုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ဒီလကၡဏာသံုးပါးကို အထပ္ထပ္ရူျမင္ သံုးသပ္ရင္ ရုပ္နာမ္တရားေတြကို တပ္မက္စြဲလမ္းမူ မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ မတပ္မက္ရင္ ျငီးေငြ႕လာမယ္။ ျငီးေငြ႕ရင္ ဒီရုပ္နာမ္ေတြ ခ်ဳပ္ျငိမ္းရာ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳနုိင္တဲ့ ေသာတာပန္၊ သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္ ရဟႏၱာအဆင့္ဆင့္ ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္။
ရဟႏၱာျဖစ္ျပီးရင္ေတာ့ ဘာသာေရးကိစၥလမ္းဆံုးျပီ၊ ေနာက္မဂ္ကိစၥနဲ႕ပတ္သက္ျပီး ဘာမွလုပ္စရာ မလိုေတာ့ဘူး။ ေလာကီစ်ာန္ အၾကားအျမင္ေတြလုိလဲ တစ္ခါျပန္ေပ်ာက္သြားရုိး မရွိဘူး၊ ဒါ ၀ိပႆနာ ရူလုိ႔ရတဲ့ အက်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ အရဟတၱမဂ္ကိုရမႈ ရဟႏၱာျဖစ္မႈဟာ ဗုဒၶဘာသာေတြရဲ႕ ေနာက္ဆံုးရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတုိင္ပါပဲ၊ ရဟႏၱာ အျဖစ္ထက္ပိုျမင့္တဲ့ ဘာသာေရးရည္မွန္းခ်က္ မရွိေတာ့ပါဘူး။
Saturday, 25 September 2010
၀ိပႆနာ ကမၼဌာန္းဆုိတာဘာလဲ၊ ၀ိပႆနာအားထုတ္ရင္ ဘာျဖစ္မလဲ?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment