အဓိကလမ္းစဥ္ၾကီး
တရားပတ္မွာ ၄-ရက္ေတာ့ ကုန္ဆံုးသြားပါျပီ။ ဆက္လက္ျပီး တရားအားထုတ္ဖုိ႔ရာ ေနာက္ထပ္ ၆-ရက္သာပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။ စတုတၳေန႔ဟာ အင္မတန္အေရးၾကီးတဲ့ေန႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့ ၃-ရက္ခြဲက အားထုတ္ျပီး က်င့္လာတာေတြဟာ ဒီကေန႔အတြက္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မူသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကေန႔ကစျပီး က်င့္သံုးၾကရမယ့္ ၀ိပႆနာကမၼ႒ာန္း နည္းဟာျဖင့္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးေတြက လံုး၀လြတ္ေျမာက္ရန္အတြက္ အဓိကလမ္းစဥ္ၾကီး ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလမ္းစဥ္ဟာ အင္မတန္ေရွးက်တဲ့ လမ္းစဥ္ျဖစ္ျပီး ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားက ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀-ေက်ာ္က ျပန္လည္ေတြ႕ရွိခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေယာဂီေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဓမၼဂဂၤါ=အမွန္တရားရဲ႕ ဂဂၤါျမစ္ၾကီးထဲမွာ ပထမဦးဆံုးအၾကိမ္ နစ္ျမဳပ္ျခင္းျဖစ္ျပီး လမ္းမွန္ဘက္ကိုစျပီး ေျခလွမ္းလွမ္းၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ လူေတြဟာ ေမြးစမ်က္စိႏွစ္လံုးဖြင့္တဲ့ အခ်ိန္ကစျပီး အျမဲပဲ အျပင္ေလာကကိုသာ ၾကည္ရူေလ့လာေနၾကပါတယ္။ အင္မတန္အေရးၾကီးတဲ့ အတြင္းအဇၥ်တၱသႏၱာန္ကိုေတာ့ မၾကည့္မိၾကပါဘူး။ ဒီေတာ့ အတြင္းေလာကဟာ လစ္ဟင္းေနျပီး ကိုယ့္အျဖစ္မွန္ကို ကိုယ္မသိျခင္း ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။
အမုိက္ေမွာင္ၾကီး ဖံုးလႊမ္းေနပါတယ္။ အျပင္ေလာကမွာရွိတဲ့ အျမင္မွားေတြ အတုအေယာင္ေတြကိုသာ အေရးေပးျပီးေတာ့ စိတ္ကိုပံုမွားေတြ သြင္းေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီေတာ့ စိတ္ဟာ အျမင္မွားေတြအျပည့္နဲ႔ စြဲကပ္ေနတတ္ျပီး အမွန္တရားအျဖစ္မွန္ေတြကိုေတာ့ မသိနားမလည္ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဟာ မ်က္စိပိတ္ျပီးေတာ့ အတြင္းေလာကျဖစ္တဲ့ မိမိရဲ႕စိတ္ကို ရူေနေလ့က်င့္ေနမယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ ရူမွတ္နည္း ေလ့က်င့္နည္း မမွန္ရင္ အျမင္မွန္တရား သစၥာတရားနဲ႔ ေ၀းေနပါေသးတယ္။ စိတ္ကူးေနျပီး အာရုံျပဳေနေပမယ့္လုိ႔ တကယ့္အေတြ႕အၾကံဳ မဟုတ္ေတာ့ သစၥာတရားကို လက္ေတြ႕သိရွိျပီး မခံစားနုိင္ပါဘူး။ စိတ္ကူးသက္သက္မွ်သာပါပဲ။ လူေတြဟာ ပံုသဏၭာန္ တစ္ခုခုကို စိတ္ကူးနဲ႔ ျမင္ေနရပါတယ္။
ဂါထာမႏၱရားတုိ႔ကို ရြတ္ဖတ္ေနၾကပါတယ္။ သဘာ၀မဟုတ္ဘဲ လူိင္းကေလးေတြ ဖန္တီးေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိမိတုိ႔ခႏၶာနဲ႔သက္ဆုိင္တဲ့ တကယ့္အမွန္သဘာ၀ အျဖစ္အပ်က္ေတြ သဘာ၀ လူိင္းသေဘာေတြ တုန္ခါမူေတြကို သိဖုိ႔ရာ ၾကိဳးစားၾကပါ။ က်င့္ရမယ့္လမ္းစဥ္ၾကီးက ရွည္လ်ားလွေပမယ့္ အခုေယာဂီတုိ႔ဟာ ဒီလမ္းမွန္ဘက္ကို ပထမဦးဆံုး ေျခလွမ္းစျပီး လွမ္းၾကပါျပီ။ ဒါအင္မတန္ ေကာင္းလွပါတယ္။ မိမိတုိ႔ရဲ႕ အတြင္းေလာကကို အားလံုး ကုန္စင္သိၾကဖုိ႔ရာ ခရီးကအရွည္ၾကီး အခ်ိန္ေတြက အမ်ားၾကီး လုိပါလိမ့္မယ္။ အစကေတာ့ ေကာင္းလာပါျပီ အႏွာင္းေသခ်ာဖုိ႔သာ လုိပါေတာ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ ခရီးက ဘယ္ေလာက္ပဲေ၀းေ၀း အေ၀းဆံုးခရီးဟာလဲ ပထမဦးဆံုး ေျခလွမ္းနဲ႔ စၾကရတာပါပဲ။ ဒီမွန္ကန္တဲ့လမး္စဥ္ေပၚမွာ မွန္တဲ့ဘက္ကို ပထမဆံုးေျခလွမ္း လွမ္းၾကျပီဆုိရင္ေတာ့ ဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ ဒုတိယေျခလွမ္း တတိယေျခလွမ္းေတြ ဆက္ျပီးလွမ္းၾကေတာ့မွာပဲဆုိတာကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိပါတယ္။ ျပီးေတာ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ တစ္လွမ္းျပီးတစ္လွမ္း တစ္လွမ္းျပီးတစ္လွမ္းနဲ႔ ေနာက္ဆံုးပန္းတုိင္ ျဖစ္တဲ့ဘ၀ လြတ္ေျမာက္ရာျဖစ္တဲ့ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ၾကပါလိမ့္မယ္။
နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳနုိင္ေအာင္လုိ႔ ပို႔ေဆာင္တဲ့ လမ္းမွန္ကို ေလွ်ာက္ရမွာျဖစ္တာမုိ႔ အင္မတန္အေရးၾကီးတဲ့ အင္မတန္အဖိုးတန္တဲ့ ေျခလွမ္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသစၥာတရားဟာ ေယာဂီတုိ႔ ကိုယ္တုိင္ မိမိတုိ႔ရဲ႕ အတြင္းအဇၥ်တၱမွာရွိတဲ့ အမွန္တရားကို ကိုယ္ေတြ႕လက္ေတြ႕ ခံစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒႆနအေနနဲ႔ သိရတာမ်ိဳး ေတြးေတာၾကံစည္ရတဲ့ ဦးေႏွာက္အသိဉာဏ္နဲ႔ ဆင္ျခင္တံုပညာလဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္တဲ့အေနနဲ႔ ယူရတာမ်ိဳးလဲ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒါေတြဟာ တကယ့္ အမွန္သစၥာတရားေတာ့ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ေတြ႕ၾကံဳမူကေတာ့ စိတ္ကူးေတြ ဦးေႏွာက္ဉာဏ္ ကစားတာေတြ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္တာေတြဟာ စိတ္ရဲ႕ အျပင္ပိုင္းကိုသာ သန္႔ရွင္းေစျပီး တကယ္တမ္း အက်ိဳးမျဖစ္ထြန္းေစဘူးဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ရဲ႕ အတြင္းဆံုး အနက္ရူိင္းဆံုးအပုိင္းကေတာ့ ဘ၀ဘ၀က သယ္ေဆာင္လာခဲ့ၾကတဲ့ ကိေလသာအညစ္အေၾကးေတြကို သိုေလွာင္ထားျမဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တိမ္ျမဳပ္ေနတဲ့ အႏုသယ ကိေလသာေတြဟာ မီးေတာင္မ်ား ျငိမ္းေနရာမွ ေပါက္ကြဲလာသလုိ အခ်ိန္မေရြး ေပါက္ကြဲႏုိင္ၾကျပီး ေယာဂီတုိ႔ကို ဖိစီးပါလိမ့္မယ္။ လႊမ္းမုိးပါလိမ့္မယ္။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
အမုိက္ေမွာင္ၾကီး ဖံုးလႊမ္းေနပါတယ္။ အျပင္ေလာကမွာရွိတဲ့ အျမင္မွားေတြ အတုအေယာင္ေတြကိုသာ အေရးေပးျပီးေတာ့ စိတ္ကိုပံုမွားေတြ သြင္းေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီေတာ့ စိတ္ဟာ အျမင္မွားေတြအျပည့္နဲ႔ စြဲကပ္ေနတတ္ျပီး အမွန္တရားအျဖစ္မွန္ေတြကိုေတာ့ မသိနားမလည္ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဟာ မ်က္စိပိတ္ျပီးေတာ့ အတြင္းေလာကျဖစ္တဲ့ မိမိရဲ႕စိတ္ကို ရူေနေလ့က်င့္ေနမယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ ရူမွတ္နည္း ေလ့က်င့္နည္း မမွန္ရင္ အျမင္မွန္တရား သစၥာတရားနဲ႔ ေ၀းေနပါေသးတယ္။ စိတ္ကူးေနျပီး အာရုံျပဳေနေပမယ့္လုိ႔ တကယ့္အေတြ႕အၾကံဳ မဟုတ္ေတာ့ သစၥာတရားကို လက္ေတြ႕သိရွိျပီး မခံစားနုိင္ပါဘူး။ စိတ္ကူးသက္သက္မွ်သာပါပဲ။ လူေတြဟာ ပံုသဏၭာန္ တစ္ခုခုကို စိတ္ကူးနဲ႔ ျမင္ေနရပါတယ္။
ဂါထာမႏၱရားတုိ႔ကို ရြတ္ဖတ္ေနၾကပါတယ္။ သဘာ၀မဟုတ္ဘဲ လူိင္းကေလးေတြ ဖန္တီးေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိမိတုိ႔ခႏၶာနဲ႔သက္ဆုိင္တဲ့ တကယ့္အမွန္သဘာ၀ အျဖစ္အပ်က္ေတြ သဘာ၀ လူိင္းသေဘာေတြ တုန္ခါမူေတြကို သိဖုိ႔ရာ ၾကိဳးစားၾကပါ။ က်င့္ရမယ့္လမ္းစဥ္ၾကီးက ရွည္လ်ားလွေပမယ့္ အခုေယာဂီတုိ႔ဟာ ဒီလမ္းမွန္ဘက္ကို ပထမဦးဆံုး ေျခလွမ္းစျပီး လွမ္းၾကပါျပီ။ ဒါအင္မတန္ ေကာင္းလွပါတယ္။ မိမိတုိ႔ရဲ႕ အတြင္းေလာကကို အားလံုး ကုန္စင္သိၾကဖုိ႔ရာ ခရီးကအရွည္ၾကီး အခ်ိန္ေတြက အမ်ားၾကီး လုိပါလိမ့္မယ္။ အစကေတာ့ ေကာင္းလာပါျပီ အႏွာင္းေသခ်ာဖုိ႔သာ လုိပါေတာ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ ခရီးက ဘယ္ေလာက္ပဲေ၀းေ၀း အေ၀းဆံုးခရီးဟာလဲ ပထမဦးဆံုး ေျခလွမ္းနဲ႔ စၾကရတာပါပဲ။ ဒီမွန္ကန္တဲ့လမး္စဥ္ေပၚမွာ မွန္တဲ့ဘက္ကို ပထမဆံုးေျခလွမ္း လွမ္းၾကျပီဆုိရင္ေတာ့ ဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ ဒုတိယေျခလွမ္း တတိယေျခလွမ္းေတြ ဆက္ျပီးလွမ္းၾကေတာ့မွာပဲဆုိတာကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိပါတယ္။ ျပီးေတာ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ တစ္လွမ္းျပီးတစ္လွမ္း တစ္လွမ္းျပီးတစ္လွမ္းနဲ႔ ေနာက္ဆံုးပန္းတုိင္ ျဖစ္တဲ့ဘ၀ လြတ္ေျမာက္ရာျဖစ္တဲ့ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ၾကပါလိမ့္မယ္။
နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳနုိင္ေအာင္လုိ႔ ပို႔ေဆာင္တဲ့ လမ္းမွန္ကို ေလွ်ာက္ရမွာျဖစ္တာမုိ႔ အင္မတန္အေရးၾကီးတဲ့ အင္မတန္အဖိုးတန္တဲ့ ေျခလွမ္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသစၥာတရားဟာ ေယာဂီတုိ႔ ကိုယ္တုိင္ မိမိတုိ႔ရဲ႕ အတြင္းအဇၥ်တၱမွာရွိတဲ့ အမွန္တရားကို ကိုယ္ေတြ႕လက္ေတြ႕ ခံစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒႆနအေနနဲ႔ သိရတာမ်ိဳး ေတြးေတာၾကံစည္ရတဲ့ ဦးေႏွာက္အသိဉာဏ္နဲ႔ ဆင္ျခင္တံုပညာလဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္တဲ့အေနနဲ႔ ယူရတာမ်ိဳးလဲ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒါေတြဟာ တကယ့္ အမွန္သစၥာတရားေတာ့ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ေတြ႕ၾကံဳမူကေတာ့ စိတ္ကူးေတြ ဦးေႏွာက္ဉာဏ္ ကစားတာေတြ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္တာေတြဟာ စိတ္ရဲ႕ အျပင္ပိုင္းကိုသာ သန္႔ရွင္းေစျပီး တကယ္တမ္း အက်ိဳးမျဖစ္ထြန္းေစဘူးဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ရဲ႕ အတြင္းဆံုး အနက္ရူိင္းဆံုးအပုိင္းကေတာ့ ဘ၀ဘ၀က သယ္ေဆာင္လာခဲ့ၾကတဲ့ ကိေလသာအညစ္အေၾကးေတြကို သိုေလွာင္ထားျမဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တိမ္ျမဳပ္ေနတဲ့ အႏုသယ ကိေလသာေတြဟာ မီးေတာင္မ်ား ျငိမ္းေနရာမွ ေပါက္ကြဲလာသလုိ အခ်ိန္မေရြး ေပါက္ကြဲႏုိင္ၾကျပီး ေယာဂီတုိ႔ကို ဖိစီးပါလိမ့္မယ္။ လႊမ္းမုိးပါလိမ့္မယ္။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment