တရားအားထုတ္ျခင္းဟာ မိမိစိတ္ကို ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္မွာ ျပန္ထားတာပဲျဖစ္တယ္

သမထ၀ိပႆနာဆိုတဲ့ တရားအားထုတ္ျခင္းအလုပ္ဟာ အတင္းအဓမၼလုပ္ရတဲ့ အလုပ္မဟုတ္ပါဘူး။ တရားအားထုတ္ျခင္းေၾကာင့္ စိတ္ခ်မ္းသာမူနဲ႔ စိတ္အားထက္သန္မူကို ရေစႏုိင္ပါတယ္။ မိမိတုိ႔ကိုယ္ကို အတင္းတြန္းထိုးျပီး ဇြတ္ခိုင္းေနတယ္ဆုိရင္ အဲဒါတရားအားထုတ္ဖုိ႕ အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူးဆုိတာကို ျပတယ္။

တရားအားထုတ္ျခင္းဆုိတာ စိတ္သက္သာ၊ ကိုယ္သက္သာနဲ႔ အပန္းေျပအလုိက္သင့္လုပ္ရမွာမို႔ ကိုယ့္အတၱကို အတင္းဆုပ္ကိုင္ျပီး ကိုယ့္စိတ္ကို ကုိယ္အတင္းခ်ဳပ္ျပီး အဓမၼလုပ္တာမ်ိဳးမလုပ္သင့္ပါဘူး။ အဲဒီလိုလုပ္ရင္ တရားအားထုတ္တာဟာ ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔လုပ္တဲ့ ျပိဳင္ပြဲတစ္ခုလုိ ပုဂၢိဳလ္ေရးေအာင္ျမင္မူရေအာင္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ၾကီးက်ယ္ေအာင္လုပ္တာမ်ိဳး ျဖစ္သြားမယ္။

ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ သမထ၀ိပႆနာတရားအားထုတ္တာဟာ မိမိစိတ္ကိုပစၥဳပၸန္တည့္ေအာင္၊ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္မွာ ျပန္ထားတာပဲျဖစ္တယ္။ အျမဲသတိကပ္ျပီး သိျပီးရင္း သိေနေအာင္လုပ္တာဟာ ၀ိပႆနာအားထုတ္ေနတာပဲ ျဖစ္တယ္။

ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားဟာ အထြတ္အထိပ္ျဖစ္တဲ့ သဗၺညဳတဉာဏ္ကိုရတာဟာလည္း သူ႔စိတ္ကိုသူဖြံ႔ျဖိဳးတုိးတက္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္ခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။ ျမတ္ဗုဒၶ ကိုယ္တုိင္တရားအားထုတ္ျခင္းေၾကာင့္ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကို ရေတာ္မူခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ရည္ညႊန္း - “ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ယံုၾကည္ၾကတာက” ဆန္းလြင္(ရွင္အာဒိစၥရံသီ)(၁၉၃၈-၂၀၀၂)

7DAY NEWS Vol.10,N0.39.DECEMBER 15,2011