စ်ာန္ဘိညာဥ္ ရသည္အထိ ပထ၀ီကသုိဏ္း အားထုတ္နည္း

ကသုိဏ္း၀န္းျပဳလုပ္နည္း

ပထ၀ီကသိုဏ္းကို စတင္ပြားမ်ားအားထုတ္လုိသူသည္ ေရွးဦးစြာ ပထ၀ီကသိုဏ္းပံုကို စနစ္တက် ျပဳလုပ္ရမည္၊ ျပဳလုပ္ရာတြင္ ျဖဴ နီ ညိဳ ေရႊ ေလးေထြေသာ ကသုိဏ္းအျပစ္မ်ား ကင္းစင္ေစရန္ မ၀င္းလြန္း မ၀ါလြန္းေသာ အရုဏ္ေရာင္ အဆင္းရွိ ႏုံးေျမေစးကို ညက္စြာ ၾကိတ္ရမည္။ ထုိေျမမူန္႕ကို ေရျဖင့္ေဖ်ာ္၍ တစ္ထြာႏွင့္ လက္ေလးသစ္ခန္႕ အရြယ္ရွိ အ၀တ္စ၊ သားေရျပား၊ ပ်ဥ္ခ်ပ္ တစ္ခုခုတြင္ ၀န္း၀န္း၀ုိင္း၀ုိင္းပံုေပၚေအာင္ သုတ္လိမ္းရမည္။ ထုိအ၀န္းအ၀ုိင္း၏ အနားပတ္လည္ကို မဲနယ္ေရာင္ ေဆးသားျဖင့္ အနားကြပ္ေပၚေအာင္ သုတ္လိမ္းရမည္။ ဤသို႔ ကသိုဏ္း၀န္းပံု ျပဳလုပ္ရာတြင္ အမူိက္သရုိက္မ်ား မပါေအာင္ သတိျပဳျပီး စည္မ်က္ႏွာျပင္ကဲ့သို႔ ညီညာေခ်ာမြတ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ရမည္။

ကသုိဏ္း၀န္းပံု ျပဳုလုပ္ရာတြင္ ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း၍ ရေသာ ကသုိဏ္း၀န္းပံုႏွင့္ မေရႊ႕မေျပာင္းဘဲ တစ္ေနရာတည္း၌ပင္ အျမဲထားရွိေသာ ကသုိဏ္း၀န္းပံု ႏွစ္မ်ိဳးအနက္ ႏွစ္သက္ရာကို ျပဳလုပ္ႏုိင္သည္။ ေရႊ႕ေျပာင္း၍ ရေသာ ကသိုဏ္း၀န္းပံုကို တုတ္တံေလးေခ်ာင္းတုိ႔၌ အ၀တ္စ၊ သားေရျပား၊ ပ်ဥ္ခ်ပ္ တစ္ခုခုကို ခ်ည္ေႏွာင္၍ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္အတုိင္း ျပဳလုပ္ရမည္။ ေနရာေရြ႕ေျပာင္း၍ မရေသာ ကသုိဏ္း၀န္းပံုကိုမူ ပဒုမၼာၾကာပြင့္ခ်ပ္ သဏၭာန္ျဖင့္ ငုပ္မ်ားစိုက္၍ ၾကိဳးျဖင့္ ခုိင္ျမဲစြာ ခ်ည္ေႏွာင္ထားရမည္။

ကသိုဏ္း၀န္း၏ အငယ္ဆံုးအရြယ္အစားမွာ တစ္ထြာႏွင့္ လက္ေလးသစ္ခန္႕ရွိျပီး အၾကီးဆံုးအရြယ္အစားမွာ ေကာက္နယ္တလင္းခန္႕ ရွိႏုိင္သည္။ အငယ္ဆံုး ကသုိဏ္း၀န္းပံုသည္ ပထ၀ီကသိုဏ္း စတင္အားထုတ္သူႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္ျပီး အၾကီးဆံုး ကသိုဏ္း၀န္းပံုသည္ အတိတ္ဘ၀မ်ား၌ ပထ၀ီကသိုဏ္း စည္ျဖန္း၍ စ်ာန္ရရွိခဲ့ဖူးသူမ်ားႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္သည္။ ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ပါရမီရင့္က်က္ေနသူျဖစ္သျဖင့္ ထြန္ယက္ထားေသာ ပကတိေျမျပင္ကိုျဖစ္ေစ၊ ေကာက္နယ္တလင္းခန္႕ရွိ ကသိုဏ္း၀န္းပံုကိုျဖစ္ေစ ၾကည့္ရူလ်က္ ပထ၀ီ-ပထ၀ီ-ေျမ-ေျမ ဟု ပြားမ်ားႏုိင္သူ ျဖစ္ေပသည္။ ေရွးအခါက မလႅကမည္ရွိ မေထရ္တစ္ပါးသည္ ထြန္ယက္ထားေသာ ေျမျပင္ကို ၾကည့္ရူ၍ ပထ၀ီကသိုဏ္း စီးျဖန္းရာ ပဥၥမစ်ာန္အထိ ရရွိ၍ ထုိစ်ာန္ကို အေျချပဳကာ ၀ိပႆနာတရား ပြားမ်ားအားထုတ္သျဖင္ ့ရဟႏၱာျဖစ္ခဲ့ဘူးေလသည္။

ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္ (အဆင့္ျမင့္) စာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပသည္။