၄- လတာ၀ိမာန၀တၳဳ

၃၁၆။ တင့္တယ္ထြန္းပသည္ျဖစ္၍ ပညာရွိေသာ လတာနတ္သမီးသည္၎၊ သဇၨာနတ္သမီးသည္၎၊ ပ၀ရာနတ္သမီးသည္၎၊ အစၥိမတိနတ္သမီးသည္၎၊ သုတာနတ္သမီးသည္၎ ဘုန္းက်က္သေရရွိေသာ မင္းျမတ္ျဖစ္ေသာ ေ၀ႆ၀ဏ္နတ္မင္း၏ သမီးေတာ္တုိ႔ပါတည္း၊ ဟုတ္မွန္တုိင္းေသာ ဂုဏ္တုိ႔ျဖင့္ တင့္တယ္ၾကပါကုန္၏။

၃၁၇။ ဤဟိမ၀ႏၱာေတာ၌ ေအးျမေသာ ေရရွိေသာ ၾကာေတာရွိေသာ ေဘးမရွိေသာ (အေနာတတၱအုိင္မွ စီးဆင္းေသာ) ျမစ္သို႔ နတ္သမီး ငါးေယာက္တုိ႔သည္ ေရခ်ိဳးရန္ လာေရာက္ၾကပါကုန္၏၊ ထုိနတ္သမီးတုိ႔သည္ ထုိျမစ္၌ ေရခ်ိဳးၾကကုန္ျပီးလွ်င္ ေမြ႕ေလ်ာ္ေပ်ာ္ပါးၾကကာ ကကုန္ သီခ်င္းဆုိကုန္ၾကျပီးလတ္ေသာ သုတာနတ္သမီးသည္ လတာနတ္သမီးကို ေမးျမန္းေျပာဆုိ၏။

၃၁၈။ ၾကာပန္းတုိ႕ကို ပန္ဆင္ထားေသာ ဦးစုိက္ပန္းလည္းရွိေသာ ေရႊစင္ေရာင္ကဲ့သုိ႔ ေျပာင္ေျပာင္ထြန္းပသည့္ ကိုယ္ေရာင္ အဆင္းလည္းရွိေသာ နီနီေတြးေတြး မ်က္ေရးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ မ်က္စိလည္းရွိေသာ ထက္ေကာင္းကင္ဘံုဗိမာန္၀ယ္ တင့္တယ္ေသာ ရွည္ေသာ အသက္ရွိေသာ အစ္မၾကီးလတာ သင့္ကို အကြ်နု္ပ္ေမးပါ၏။ အဘယ္သို႔ေသာ ကုသိုလ္ကံက သင့္အား ေက်ာ္ေစာျခင္း အျခံအရံမ်ားျခင္းကို ျပဳပါသနည္း။

၃၁၉။ ေကာင္းျမတ္ေသာ အစ္မၾကီးလတာ အဘယ္ကုသိုလ္ထူးေၾကာင့္ သင္သည္လင္၏အထူး ခ်စ္ျမတ္ႏုိး ခံရသူ ျဖစ္ရပါသနည္း၊ အဆင္းအားျဖင့္ အလြန္အက်ဴး အထူးေကာင္းျမတ္ျခင္းရွိသူ ျဖစ္ပါသနည္း၊ ကျခင္း သီျခင္း တီးမူတ္ျခင္း၌ လိမ္မာသူျဖစ္သနည္း၊ နတ္သား နတ္သမီးတုိ႔က (လတာ အဘယ္မွာနည္း စသည္ျဖင့္) အေမးအျမန္း ခံေနရႏေသာ သင္သည္ အကြ်ႏု္ပ္တုိ႔အား ေျဖၾကားပါေလာ့ (ဟု သုတာနတ္သမီးက ေမး၏)။

၃၂၀။ အကြ်နု္ပ္သည္ လူတုိ႔ျပည္၀ယ္ လူျဖစ္ခဲ့စဥ္အခါက မ်ားျမတ္ေသာ စည္းစိမ္ရွိေသာ အမ်ိဳး၌ ေခြ်းမ ျဖစ္ခဲ့ဘူးပါ၏၊ အမ်က္မထြက္တတ္ပါ၊ လင္၏အလုိသို႔ လုိက္ခဲ့ပါ၏၊ ဥပုသ္ေစာင့္သံုးျခင္း၌ မေမ့ မေလ်ာ့ခဲ့ပါ။

၃၂၁။ အကြ်နု္ပ္သည္ လူျဖစ္စဥ္အခါက ငယ္ရြယ္သူပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ယုတ္မာမူ မရွိခဲ့ပါ၊ ၾကည္လင္ေသာ စိတ္ရွိသည္ ျဖစ္၍ ခဲအုိ မတ္ ေယာကၡမ (ေယာက္်ားသူ) ကြ်န္ေယာက္်ား ကြ်န္မိန္းမတုိ႔ႏွင့္ တကြေသာ လင္ကို ႏွစ္သက္ေစခဲ့ပါ၏၊ ထုိေခြ်းမျဖစ္စဥ္အခါ၌ အကြ်ႏု္ပ္သည္ အေက်ာ္အေစာ အျခံအရံ ျပည့္စံုေၾကာင္း ေကာင္းမူကို ျပဳခဲ့ပါ၏။

၃၂၂။ အကြ်ႏု္ပ္သည္ ထုိကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ အေၾကာင္းေလးပါးတုိ႔ျဖင့္ အျခားေသာ နတ္သမီးတုိ႔ထက္ ထူးကဲ သာလြန္ေသာ အသက္ရွည္ျခင္းကို၎၊ အဆင္းလွျခင္းကို၎၊ ခ်မ္းသာၾကီးျခင္းကို၎၊ ခြန္အားၾကီးျခင္းကို၎၊ ရပါ၏၊ အတုိင္းမသိေသာ ေပ်ာ္ျမဴးေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းကိုလည္း ခံစားရပါ၏၊ (ဟု လတာနတ္သမီးက ေျပာ၏)။

၃၂၃။ ဤ အစ္မၾကီးလတာ ေျပာဆုိေသာ စကားကို သင္တုိ႔ ၾကားၾကျပီ မဟုတ္ပါေလာ၊ အကြ်နု္ပ္တုိ႔သည္ အၾကင္စကားကို ေမးကုန္၏၊ ထုိစကားကို အကြ်နု္ပ္တုိ႔အား ေျဖၾကား၏၊ လင္တုိ႔မည္သည္ကား မိန္းမျဖစ္ကုန္ေသာ အကြ်ႏု္ပ္တုိ႔၏ ထူးကဲေသာ ကိုးကြယ္ရာလည္း ျဖစ္ၾကပါကုန္၏၊ ထုိအကြ်ႏု္ပ္တုိ႔၏ ျမတ္ေသာ နတ္လည္း ျဖစ္ၾကပါကုန္၏။

၃၂၄။ အၾကင္လင္တုိ႔၌ (က်င့္ရာေသာ၀တ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေအာင္ က်င့္သည္ရွိေသာ္) မိန္းမတုိ႔သည္ လင္ကို ရုိေသသူမိန္းမ (ပတိဗၺတာ) မည္ကုန္၏၊ အကြ်နု္ပ္တုိ႔အားလံုးသည္ လင္တုိ႔၌ က်င့္အပ္ေသာ တရားကို က်င့္ၾကပါကုန္စို႔၊ အကြ်နု္ပ္တုိ႔အားလံုးသည္လင္တုိ႔၌ က်င့္အပ္ေသာ တရားကို က်င့္ျခင္းေၾကာင့္ ဤအစ္မၾကီး လတာေျပာဆုိေသာ စည္းစိမ္မ်ိဳးကို ရၾကပါကုန္လတၱံ႕။

၃၂၅။ ေတာင္စဥ္ ေတာအုပ္၌ က်က္စားေလ့ရွိေသာ အသားစားျခေသၤ့သည္ မဟိႏၶရမည္ေသာေတာင္၌ ေနလ်က္ အေျခေလးေခ်ာင္းရွိကုန္ငယ္ကုန္ေသာ သားေကာင္းတုိ႔ကို ႏွိမ္နင္းသတ္ျဖတ္၍ စားသကဲ့သို႔ -

၃၂၆။ ထုိ႔အတူသာလွ်င္ ဤေလာက၌ ယံုၾကည္မူ (သဒၵါ) ရွိေသာ အရိယာတပည္မသည္ လင္ကို အမွီျပဳ၍ လင္အားေလ်ာ္ေသာ အက်င့္ရွိသည္ျဖစ္လ်က္ အမ်က္ေဒါသကို ပယ္စြန္႕ကာ ၀န္တုိမူ (မစၦရိယ) ကို ႏွိမ္ႏွင္းျပီးလွ်င္ တရားကို က်င့္ေလ့ရွိ၏၊ ထုိမိန္းမသည္ နတ္ျပည္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ရ၏။

ေလးခုေျမာက္ေသာ လတာ၀ိမာန၀တၳဳ ျပီး၏။