၁၄ - ဒုတိယသုဏိသာ၀ိမာန၀တၳဳ

၁၁၆။ နတ္သမီး ေသာက္ရွဴးၾကယ္သည္ အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတုိ႔ကို ထြန္းလင္းေစဘိသကဲ့သို႔ ထို႔အတူ သင္သည္ အလြန္ ႏွစ္လိုဖြယ္ေသာ အေရာင္အဆင္းျဖင့္ အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတုိ႔ကို ထြန္းလင္းေစလ်က္ တည္ေနဘိ၏။

၁၁၇။ အဘယ္ကုသိုလ္ထူးေၾကာင့္ သင့္အား ဤသို႔ေသာ အေရာင္အဆင္း ျဖစ္သနည္း၊ အဘယ္ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ ဤအရပ္၌ သင့္အား (ေကာင္းက်ိဳး ခ်မ္းသာ) ျပည့္စံုရသနည္း၊ အဘယ္ ကုသိုလ္ထူးေၾကာင့္ သင့္အား စိတ္ႏွစ္သက္ဖြယ္ စည္းစိမ္အားလံုးတုိ႔ ျဖစ္ကုန္သနည္း။

၁၁၈။ အာႏုေဘာ္ၾကီးေသာ နတ္သမီး သင့္ကို ငါေမးပါ၏၊ လူျဖစ္ခဲ့စဥ္က သင္သည္ အဘယ္ကုသိုလ္ထူးကို ျပဳခဲ့ဘူးသနည္း၊ အဘယ္ ကုသိုလ္ထူးေၾကာင့္ ဤသို႔ ေတာက္ပေသာ အာႏုေဘာ္ ရွိသနည္း၊ အဘယ္ ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ သင္၏ အေရာင္အဆင္းသည္လည္း အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတုိ႔၌ ထြန္းလင္း ေတာက္ပဘိသနည္း။

၁၁၉။ ထုိနတ္သမီးသည္ အသွ်င္ေမာဂၢလႅာန္က ေမးအပ္သည္ျဖစ္၍ ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ ဤ(မ်က္ေမွာက္ျဖစ္ေသာ) အက်ိဳး၏ အေၾကာင္းကံ ျပႆနာကို ေမးျမန္းသည္ အားေလ်ာ္စြာ ေျဖၾကား ေလွ်ာက္ထား၏။

၁၂၀။ အကြ်ႏု္ပ္သည္ လူတုိ႔ျပည္၀ယ္ လူျဖစ္စဥ္အခါက ေယာကၡမအိမ္၌ ေခြ်းမ ျဖစ္ခဲ့ဘူးပါ၏။

၁၂၁။ (ထုိအခါ) အကြ်ႏု္ပ္သည္ ကိေလသာ ျမဴကင္းေသာ အထူးသျဖင့္ ၾကည္လင္၍ မေနာက္က်ဳေသာ စိတ္ရွိေသာ ရဟႏၱာကို ဖူးျမင္ခဲ့ရပါျပီ၊ အကြ်ႏု္ပ္သည္ ၾကည္ညိဳေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ အကြ်ႏု္ပ္၏ အဖုိ႔ျဖစ္ေသာ မုေယာမံု႕ကို ထုိရဟႏၱာအား ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ေပးလွဴခဲ့ဘူးပါျပီ၊ မုေယာမုန္႕ကိုေပးလွဴခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ အကြ်ႏု္ပ္သည္ နႏၵ၀န္ဥယ်ာဥ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ရပါ၏။

၁၂၂။ ထုိကုသိုလ္ထူးေၾကာင့္ အကြ်ႏု္ပ္အား ထုိသို႔ေသာ အေရာင္အဆင္း ျဖစ္ရပါ၏၊ ထုိကုသိုလ္ထူးေၾကာင့္ ဤအရပ္၌ အကြ်ႏု္ပ္အား (ေကာင္းက်ိဳး ခ်မ္းသာ) ျပည့္စံုရပါ၏၊ ထုိကုသိုလ္ထူးေၾကာင့္ အကြ်ႏု္ပ္အား စိတ္ႏွစ္သက္ဖြယ္ စည္းစိမ္အားလံုးတို႔ ျဖစ္ေပၚရပါကုန္၏။

၁၂၃။ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ ၾကီးေတာ္မူေသာ ရွင္ရဟန္း အရွင့္အား အကြ်ႏု္ပ္ ေျဖၾကားပါ၏။ လူျဖစ္ခဲ့စဥ္က အကြ်ႏု္ပ္သည္ အၾကင္(မုေယာမံု႕ကို ေပးလွဴေသာ) ေကာင္းမူကို ျပဳခဲ့ဘူးပါ၏၊ ထုိကုသိုလ္ထူးေၾကာင့္ အကြ်ႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ေတာက္ပေသာ အာႏုေဘာ္ ရွိပါ၏၊ ထုိကုသိုလ္ထူးေၾကာင့္ အကြ်ႏု္ပ္၏ အေရာင္အဆင္းသည္လည္း အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတုိ႔၌ ထြန္းလင္းေတာက္ပပါ၏ (ဟု ေျဖၾကား၏)။

တဆယ့္ေလခုေျမာက္ေသာ ဒုတိယသုဏိသာ၀ိမာန၀တၳဳ ျပီးု၏။