၅ - ကဥၨိကဒါယိကာ၀ိနာမ၀တၳဳ

၇၁၉။ နတ္သမီး ေသာက္ရွဴးၾကယ္သည္ အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတုိ႔ကို ထြန္းလင္းေစဘိသကဲ့သို႔ ထုိ႔အတူ သင္သည္ အလြန္ႏွစ္လုိဖြယ္ေသာ အေရာင္အဆင္းျဖင့္ အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတုိ႔ကို ထြန္းလင္း ေစလ်က္ တည္ေနဘိ၏။

၇၂၀-၁။ နတ္သမီး အဘယ္ကုိသုိလ္ထူးေၾကာင့္ သင့္အား ဤသို႔ေသာ အေရာင္အဆင္း ျဖစ္သနည္း။ ပ။ အဘယ္ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ သင္၏ အေရာင္အဆင္းသည္ အရပ္မ်က္ႏွာအားလံုးတုိ႔၌ ထြန္းလင္း ေတာက္ပဘိသနည္း (ဟု အသွ်င္ေမာဂၢလႅာန္က ေမး၏)။

၇၂၂။ ထုိ နတ္သမီးသည္ ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ။ ပ။ ဤ (မ်က္ေမွာက္ျဖစ္ေသာ) အက်ိဳး၏ အေၾကာင္းကံ ျပႆနာကို ေျဖၾကားေလွ်ာက္ထား၏။

၇၂၃။ အကြ်နု္ပ္သည္ကား ဗာရာဏသီျပည္၌ ေနမင္း၏ အေဆြျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားအား ဆီးသီးရည္ျဖင့္ ေကာင္းစြာ ခ်က္၍ ဆီေမႊးသတ္ထားေသာ ပုန္းရည္ကို ေပးလွဴခဲ့ဘူးပါ၏။

၇၂၄။ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းသို႔ ေရာက္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၌ အထူးၾကည္လင္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ပိတ္ခ်င္းသီး ၾကက္သြန္ ပန္းရင္းႏွင့္ ေရာယွက္ေသာ ပုန္းရည္ကို (အသွ်င္အာနႏၵမွတဆင့္) ေပးလွဴခဲ့ပါ၏။

၇၂၅။ အရွင္ဘုရား အဂၤါၾကီးငယ္အလံုးစံု ေကာင္းျခင္းရွိေသာ လင္၏ ရူမျငီးေသာ မိန္းမသည္ စၾက၀ေတးမင္း၏ မိဖုရားျဖစ္ေသာ္လည္း ထုိမိဖုရားအျဖစ္သည္ ပုန္းရည္ကို ေပးလွဴေသာ တခုေသာ ကံ၏ (အက်ိဳးကို) တဆယ့္ေျခာက္စိတ္စိတ္၍ တစိတ္ေလာက္မွ် တန္ဘုိးမရွိေပ။

၇၂၆။ ေရႊစင္ နိကၡတသိန္း၊ ျမင္းတသိန္း၊ အႆတုိရ္ျမင္း ကေသာ ရထားတသိန္း၊ ပတၱျမားနားေဍာင္း ၀တ္ဆင္ကုန္ေသာ သမီးကညာတသိန္း (ဤအလံုးစံုတို႔သည္လည္း) ဤပုန္းရည္ကို ေပးလွဴေသာ တခုေသာ ကံ၏ (အက်ိဳးကို) တဆယ့္ေျခာက္စိတ္ စိတ္၍ တစ္စိတ္မွ်ေလာက္ တန္ဘုိးမရွိေပကုန္။

၇၂၇။ ဟိမ၀ႏၱာေတာင္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ စဥ္းငယ္ညြတ္ေသာ အစြယ္ရွိကုန္ေသာ ၾကီးစြာေသာ စစ္ထုိးျခင္းကို ရြက္ေဆာင္ႏုိင္ကုန္ေသာ ေရႊကၾကိဳး တင္အပ္ကုန္ေသာ ေရႊတန္ဆာတုိ႔ျဖင့္ ဖြဲ႕အပ္ေသာ ကိုယ္ရွိကုန္ေသာ မာတဂၤမ်ိဳးျဖစ္ကုန္ေသာ ဆင္အေကာင္တရာတုိ႔သည္ ဤပုန္းရည္ကို ေပးလွဴေသာ ကံ၏အက်ိဳးကို တဆယ့္ေျခာက္စိတ္ စိတ္၍ တစ္စိတ္ေလာက္မွ် တန္ဘုိးမရွိၾကေပကုန္။

၇၂၈။ ဤေလာက၌ အၾကင္သူသည္ ကြ်န္းၾကီးေလးကြ်န္းတုိ႔ကို အစိုးရျခင္းကို ျပဳရာ၏၊ ထုိသူ၏ ထုိစၾက၀ေတးမင္း စည္းစိမ္သည္ ဤပုန္းရည္ကို ေပးလွဴေသာ တခုေသာ ကံ၏ အက်ိဳးကို တဆယ့္ေျခာက္စိတ္ စိတ္၍ တစ္စိတ္ေလာက္မွ် တန္ဘုိးမရွိေပ (ဟု ေျဖၾကား၏)။

ငါးခုေျမာက္ေသာ ကဥၨိကဒါယိကာ၀ိမာန၀တၳဳ ျပီး၏။