ဖဲသမားစကားမွာ “ေငြထုိးရင္ ေငြေလ်ာ္၊ ေလထိုး ေလေလ်ာ္” လုိ႔ ဆုိတယ္။ ထုိးတဲ့ေငြဟာ ကိုယ့္ေငြျဖစ္ျပီး၊ ေလ်ာတဲ့ေငြကေတာ့ အျခားသူဆီက ေငြပါပဲ။
ဒါလည္း ရင္းရတာပဲလုိ႔ ယူဆစရာ ျဖစ္ေပမယ့္လုိ႔ ေငြကို စထိုးကတည္းက၊ စျပီးကစားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ကိုယ့္ေငြကို ေပးခ်င္လုိ႔မွ မဟုတ္ဘဲ။ လုိခ်င္တဲ့ဆႏၵဆုိတာ ရွင္းေနပါျပီ။ သူမ်ားေငြကို လုိခ်င္တဲ့စိတ္ ရွိတာနဲ႕ ကိုယ့္ရဲ႕ အက်င့္သီလဟာ ပ်က္ေနပါျပီ။
“ဖဲေၾကြးကို ဖဲ၀ိုင္းမွာပဲ ေတာင္းရတယ္” ဆုိတာ...ေလာင္းကစားသမားရဲ႕ အက်င့္သီလပ်က္ရာကေန ျဖစ္လာတဲ့ စကားပါ။
အခ်ိဳ႕က ေျပာတယ္။ ေလာင္းကစားသမားက အရက္သမားထက္ ဆိုးတယ္။ ဘ၀ပ်က္ျမန္၊ စီးပြားပ်က္ျမန္တယ္တဲ့။
အဲဒါ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ အရက္သမားဟာ သူတစ္ေန႕လံုးေသာက္ေတာင္ ႏွစ္ပုလင္းေပါ့။ သိပ္ေသာက္ႏုိင္ရင္ သံုးပုလင္းေပါ့။ ေလာင္းကစားသမားဟာ သံုးနာရီထဲနဲ႕ ရက္ရက္စက္စက္ ေလာင္းကစားရင္ စည္းစိမ္ရွိသမွ် ကုန္ႏုိင္တယ္။ အိမ္တုိင္ကိုပါ ခြ်တ္ရတတ္တာမ်ိဳး ရွိတယ္။
လြယ္လြယ္ရ လြယ္လြယ္သံုး -
ျမန္ျမန္ကုန္၊ ျမန္ျမန္ရွာေတာ့ မဟုတ္တာေတြကိုပါ လုပ္မိလာေရာ။ လိမ္လုိ႔ ရရင္လိမ္။ ခုိးလုိ႔ရရင္ခိုး။ လုလုိ႔ရရင္လုပဲ။ အကုသုိလ္ တစ္မ်ိဳးျပီးတစ္မ်ိဳး ဆက္လုပ္တယ္။
ေလာင္းကစားဟာ သီလ ျမန္ျမန္ပ်က္ေစႏုိင္တဲ့ ကိစၥမ်ိဳးပါ။ အေလာင္းအစားက ရတဲ့ေငြကို အလကား ရတာပဲ သေဘာထားျပီး မဆင္မျခင္သံုးသလုိ ရူံးျပန္ေတာ့လည္း ရူံးတဲ့ေငြ ျပန္ရခ်င္တဲ့ အတြက္ ၀ိသမေလာဘေတြ ၀င္လာျပန္ေတာ့တယ္။
ေဘာလံုးပြဲေတြမွာ ပြဲၾကည့္သူအခ်ိဳ႕ ေလာင္းကစားၾကရာကေန တစ္ဆင့္ အားကစားသမားေတြဆီကိုပါ ကူးစက္လာတယ္။
ေလာင္းကစားေၾကာင့္ ေဘာလံုး အဆင့္အတန္းေတြ တုိးတက္ရမွာ မတုိးတက္ေတာ့ဘူး။ အက်င့္သီပ်က္တဲ့ ေဘာလံုးသမားေတြ ေပၚေပါက္လာကုန္ၾကတယ္။ အဲသည္ ကိစၥက တစ္သင္းတစ္ဖြဲ႕တည္း နာတာ မဟုတ္ဘူး။ တုိင္းျပည္ အားကစားပါ နာလာတယ္။ အျပစ္ေပးခံရမွ ေနာင္တရၾကတဲ့ ေဘာလံုးသမားေတြရွိသလို အခ်ိဳ႕က ေနာင္တမရဘဲ ေခြးျမီးေကာက္ က်ည္ေတာက္စြပ္ပဲ။
လူတစ္ေယာက္ကို ေလာင္းကစားမွန္း သိတာနဲ႕ အေပၚကယွဥ္ အထဲကၾကဥ္ ေပါင္းပါ။ လံုး၀ မေပါင္းဘဲ ေနႏုိင္ရင္ ေပါင္းကို မေပါင္းပါနဲ႕ေတာ့။
ေကာင္းမူနဲ႕ယွဥ္တဲ့ မိတ္ေဆြေတြ မေရတြက္ႏုိင္ေအာင္ မ်ားျပားေလေလ၊ ေကာင္းေလျဖစ္တယ္။ မေကာင္းမူနဲ႕ ယွဥ္တဲ့ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ တုိးလာရင္ မ်ားစြာေသာ ဒုကၡကို ျဖစ္ေစႏုိင္ပါတယ္။ ေလာင္းကစားသမားနဲ႕ တြဲရင္ စိတ္ေယာင္တတ္တယ္။ သူႏုိင္တဲ့အလွည့္ ကိုယ္ေရာသံုးရင္း၊ လုိက္ေပ်ာ္ရင္းက နည္းနည္းပဲ။ ေနာင္က်ေတာ့ ေလာင္းကစားသမားၾကီး ျဖစ္ေရာ။ ျဖစ္ေတာ့ သီလကို ဘယ္လုိပဲ ေဖာက္ရေဖာက္ရ ေဖာက္ေတာ့တယ္။
ပညာရွိေတြက ေလာင္းကစာသမားစိတ္ဟာ ေမ်ာက္စိတ္နဲ႕ တူတယ္လုိ႔ ဆုိတယ္။ သစၥာမတည္၊ မည္သည့္အရာမွ တည္ၾကည္မူ မရွိသျဖင့္ ေမ်ာက္စိတ္နဲ႕ ႏူိင္းတာပဲ။
ဘာျဖစ္လုိ႔ မတည္ၾကသလဲ၊ ေငြဆုိတာက လြယ္လြယ္ ရွာရတာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ပါ။ ခက္ခက္ခဲခဲ ရွာရတဲ့ေငြကို လြယ္လြယ္ကူကူ ကုန္သြားေအာင္၊ ရသြားေအာင္ လုပ္သြားၾကလုိ႔ပါ။
ေလာင္းကစားလုပ္တာဟာ ဒုစရုိက္ကို မရွက္တာဘဲ။ ဒုစရုိက္ကို မရွက္မေၾကာက္ရင္ အကုသိုလ္ေတြ ေအာင္ျမင္လြယ္ေတာ့တာေပါ့ေလ။ အကုသိုလ္ေတြ ေအာင္ျမင္တာနဲ႕အမွ် အႏၱရာယ္ေတြက ၾကီးလာေရာ။
တရားေတာ္မွာပါတဲ ့ေလာင္းကစား အျပစ္ေျခာက္ပါးမွာ -
ႏုိင္ေသာ္ ရန္ပြား၊
ရူံးေသာ္ စုိးရိမ္၊
မ်က္ေမွာက္ေသာ္ ဥစၥာရူံး၊
စာမတည္၊ အိပ္ေနမေျဖာင့္၊
ႏုိင္သူကို ရူံးသူက ဆြဲလြဲပုတ္ခတ္တတ္၊
တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ရန္ျငိဳးထား - ရယ္လုိ႔ တရားစကား ရွိပါတယ္။
ေလာင္းကစားသမားေလာက္ ရန္မ်ားတာ မရွိဘူး။ တကယ္တမ္း ေနရာတကာ ေလွ်ာက္ကစားေလ ရန္ေတြ႕ေလပဲ။ ေနရာမေရြးတဲ့ ေလာင္းကစားသမားဟာ အလုခံ၊ အရုိက္ခံ၊ အညစ္ပတ္ခံရတာ မ်ားတယ္။
တခါတေလက်ေတာ့ ေငြရူံးေတာ့၊ ရူံးမဲ မဲျပီး ေျပာမိရာက စကားမ်ားၾကတာ ျဖစ္တယ္။
ႏုိင္ေနတဲ့သူပဲျဖစ္ေစ၊ ေလာင္းကစားနဲ႕ပဲ အက်ိဳးေပးေပး၊ အရပ္ထဲမွာ သည္လူ ဖဲသမား၊ ဂ်င္သမား၊ ဘာပဲ၊ ညာပဲ၊ အေျပာခံရရင္ သူနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ မိသားစုေတြ မ်က္ႏွာငယ္ရတာပဲ။ အရပ္ထဲက အသုဘေတြမွန္သမွ်မွာ ေတြ႕ေနရရင္ ေလာင္းကစားသမားမွန္း သိကုန္ၾကေတာ့တာေပါ့
ေငြေမ်ာ ေငြနဲ႕လုိက္၊ ေလွေမ်ာ ေလွနဲ႕လုိက္လုိ႔ ေျပာတတ္တဲ့ စာေရးသူရဲ႕ မိတ္ေဆြၾကီးတစ္ဦးဟာ ဘ၀ပ်က္ အိမ္ေရာင္းျပီး၊ ေမ်ာသြားလုိက္တာ ရန္ကုန္ကေန ဟုိပင္လယ္၀က ရြာကေလးမွာ ေခြ်းမတစ္ေယာက္ဆီ ကပ္ေနရတဲ့ အျပစ္ပဲ။ ေမ်ာလုိက္တဲ ့အေမ်ာဟာ ပင္လယ္၀မွာပဲ ရပ္တယ္။
စာေရသူနဲ႕ ဆိပ္ကမ္းမွာ တစ္ခါက ျပန္ဆံုၾကတယ္။ “ေငြေမ်ာတာ ေငြနဲ႕မလုိက္ဘဲ၊ စက္ေလွနဲ႕ လုိက္ေတာ့မလား။ အခုေရာ ကစားေသးသလား”လုိ႔ ေနာက္ေျပာင္ေမးမိတာကို သူက ဘာျပန္ေျပာလဲ သိလား။
“ေငြေမ်ာတာ ေငြနဲ႕ မလုိက္ႏုိင္ေတာ့ စက္ေလွနဲ႕ ပင္လယ္၀က ခင္မယ္လွတုိ႔ရြာ သြားရတာေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္ အခုဖဲမကစားေတာ့ဘူး။ အဲဒါ မယံုရင္ ခင္ဗ်ား ေလာင္းမလား” တဲ့။
No comments:
Post a Comment