လူဟူသည္ - ၾကံစည္ေတာ့မည္ဆုိလွ်င္ -
၁။ ဤအၾကံကား အျပစ္မကင္း၊ ျပီးသည္ႏွင့္ ျပီးသျဖင့္ အက်ိဳးလည္းမရွိ။
၂။ ဤအေျပာမ်ိဳးကား၊ ငါဆင္းရဲျပီး သူ ဒုကၡေရာက္ေတာ့မည္ အေျပာတည္း၊ သို႔ေၾကာင့္ အျပစ္မကင္း၊ ျပီးသည္ႏွင့္ ျပီးသျဖင့္ အက်ိဳးလည္းမရွိ။
၃။ ဤအက်င့္မ်ိဳးကား ငါပင္ပမ္းျပီး သူႏြမ္းေက်ေတာ့မည့္အက်င့္တည္း။ သို႔ေၾကာင့္ အျပစ္မကင္း၊ ျပီးသည္ႏွင့္ ျပီးသြားသျဖင့္ အက်ိဳးလည္း မရွိ။
ဤသို႔ သိမွ လူမည္ ဆုိရ၏။
ထုိသို႔သာ သိပိုင္ေမ့လွ်င္
အခု သို႔မဟုတ္ ေနာင္လကုန္ပိုင္း၀ယ္ အေၾကြးယူစားထားသူ၏ လခထုတ္လွ်င္ အမွန္ေခ်ရေတာ့မည္ကို အတတ္သိေနသည့္ပမာ၊ အျပစ္မကင္းေသာ လွ်ပ္တစ္ျပက္ ေကာင္းပ်က္ကေလးမ်ားတူ၍ အသိအမွတ္ျပဳကာ -
ထုိအၾကံမ်ိဳး မၾကံမိေအာင္ ေစာင့္စည္းပါေတာ့မည္။
အၾကံမိသြားလွ်င္လည္း ႏူတ္သို႔မဆက္မိေအာင္ ေခ်ဖ်က္ပစ္ပါေတာ့မည္။
ေျပာမိသြားလွ်င္လည္း ကိုယ္က်င့္သို႔ တုိးမသြားမိေအာင္ ၾကိဳးစားပါေတာ့မည္။
ထိုလူသား ေၾကြးကင္းလူသားတည္း။
ေရႊေက်ာင္းကုန္းဆရာေတာ္ ၀န၀ါသီ ေဉယ်ဓမၼသာမိေထရ္ ေရးသားစီရင္ေတာ္မူသည့္ သတိမူသူတို႔၏ နားရာစခန္း၊ သတိမဲ့သူတို႔၏သြားရာလမ္း စာအုပ္မွ ျပန္လည္ထုတ္ႏူတ္ ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။
No comments:
Post a Comment