၂ - ေရ၀တီ၀ိမာန၀တၳဳ

၈၆၁။ ၾကာျမင့္စြာ ေကြကြင္းသည္ျဖစ္၍ အေ၀းမွ ခ်မး္သာစြာ ျပန္ေရာက္လာေသာသူကို အေဆြအမ်ိဳးတုိ႔သည္၎၊ အေဆြခင္ပြန္းတုိ႔သည္၎၊ ခ်စ္ကြ်မ္း၀င္ေသာ သူတုိ႔သည္၎ ျပန္ေရာက္လာျခင္းေၾကာင့္ ႏွစ္သက္၀မ္းေျမာက္ၾကကုန္၏။

၈၆၂။ ထို႔အတူသာလွ်င္ ဤေလာကမွ တမလြန္ေလာကသုိ႔ သြားေသာ ျပဳျပီးေသာေကာင္းမူရွိသူကိုလည္း ျပန္ေရာက္လာသည့္ ခ်စ္လွစြာေသာ အေဆြအမ်ိဳးကဲ့သို႕ ေကာင္းမူတုိ႔သည္ ခံယူကုန္၏။

၈၆၃။ အလြန္ယုတ္မာေသာ အက်င့္ရွိေသာ တစံုတေယာက္အား တစံုတခုကိုမွ် ေပးလွဴေလ့မရွိေသာေၾကာင့္ အပါယ္တံခါးပြင့္ေနေသာ ေရ၀တီ ထေလာ့၊ အၾကင္ငရဲ၌ မေကာင္းေသာ အလားရွိကုန္ေသာ ငရဲသူသတၱ၀ါတုိ႕သည္ ဆင္းရဲႏွိပ္စက္အပ္ကုန္သည္ျဖစ္၍ ညည္းတြားၾကရကုန္၏၊ ထုိငရဲသို႔ သင့္ကို ငါတုိ႔ ပို႔ေဆာင္ၾကကုန္အံ့။

၈၆၄။ ဤသုိ႔ ေျပာဆုိၾကကုန္၍ ယမမင္း၏ တမန္ႏွင့္ တူကုန္ေသာ ခ်င္းခ်င္းနီေသာ မ်က္စိရွိကုန္ေသာ ၾကီးေသာ ကိုယ္ရွိကုန္ေသာ ထုိဘီလူးႏွစ္ေယာက္တုိ႔သည္ ေရ၀တီ၏ လက္ေမာင္းတုိ႔ကို တေယာက္တဖက္စီ ကိုင္ဆြဲၾက၍ တာ၀တိ ံသာနတ္အေပါင္း၏ အထံသို႔ ေဆာင္ယူသြားၾကကုန္၏။

၈၆၅။ ေန၏အေရာင္ကဲ့သို႔ ေျပာင္ေျပာင္ထြန္းပေသာအဆင္းရွိေသာ ႏွလံုးေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ရွိေသာ ျပိဳးျပိဳးျပက္ေသာ တင့္တယ္ေလ်ာက္တပ္ေသာ ေရႊကြန္ရက္ျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းအပ္ေသာ နတ္သား နတ္သမီးတုိ႔ျဖင့္ ျပြမ္းေသာ ေနေရာင္ကဲ့သို႔ တေျပာင္ေျပာင္ထြန္းပေသာ က်ယ္ျပန္႕ေသာ ဤဗိမာန္သည္ အဘယ္သူ၏ ဗိမာန္ေပနည္း။

၈၆၆။ စႏၵကူးနံ႕သာျဖင့္ လိမ္းက်ံအပ္ေသာ နတ္သမီးအေပါင္းတုိ႔သည္ ဗိမာန္ကို (အတြင္း အျပင္) ႏွစ္ဖက္လံုး တင့္တယ္ေစပါကုန္၏၊ ထုိဗိမာန္သည္ ေန၏ အေရာင္အဆင္းကဲ့သို႔ တေျပာင္ေျပာင္ ထြန္းပေသာ အဆင္းရွိသည္ျဖစ္၍ ထင္၏၊ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္သည္ျဖစ္၍ ဗိမာန္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေနသူကား အဘယ္သူပါနည္း (ဟု ေရ၀တီက ေမး၏)။

၈၆၇။ ဗာရာဏသီျပည္၌ ၀န္တုိမူ မစၦရိယမရွိေသာ အလွဴရွင္ျဖစ္ေသာ အလွဴခံတုိ႔၏ အျခင္းအရာကိုသိတတ္ေသာ နႏၵိယမည္ေသာ ဥပါသကာသည္ ရွိခဲ့၏၊ နတ္သား နတ္သမီးတုိ႔ျဖင့္ ျပြမ္းေသာ ေနေရာင္ကဲ့သို႔ တေျပာင္ေျပာင္ ထြန္းပေသာ ဤဗိမာန္သည္ ထုိနႏၵိယ ဥပါသကာ၏ ဗိမာန္ေပတည္း။

၈၆၈။ စႏၵကူးႏွစ္နံ႕သာျဖင့္ လိမ္းက်ံအပ္ေသာ နတ္သမီးအေပါင္းတုိ႔သည္ ဗိမာန္ကို (အတြင္းအျပင္) ႏွစ္ဖက္လံုး တင့္တယ္ေစၾကကုန္၏၊ ထုိဗိမာန္သည္ ေန၏ အေရာင္အဆင္းကဲ့သို႔ တေျပာင္ေျပာင္ ထြန္းပေသာ အဆင္းရွိသည္ျဖစ္၍ ထင္၏၊ တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္သို႔ ေရာက္သည္ျဖစ္၍ ဗိမာန္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေနသူကား ထုိနႏၵိယဥပါသကာပင္တည္း (ဟု ဘီလူးတုိ႔က ေျဖ၏)။

၈၆၉။ အကြ်ႏု္ပ္သည္ နႏၵိယ၏ မယားပါတည္း၊ စည္းစိမ္ဥစၥာ အားလံုးကို အစိုးရေသာ အိမ္ရွင္မ ျဖစ္ခဲ့ပါ၏၊ ယခုအခါ၌ အကြ်ႏု္ပ္သည္ လင္၏ ဗိမာန္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ပါအံ့၊ ငရဲကို ၾကည့္ရူရန္ပင္ အလုိမရွိေတာ့ပါ (ဟု ေရ၀တီက ဆုိ၏)။

၈၇၀။ အလြန္ယုတ္မာေသာ အက်င့္ရွိေသာ ေရ၀တီ ဤငရဲသည္ သင္၏ ငရဲတည္း၊ သက္ရွိေလာက လူ႔ဘ၀က သင္သည္ ေကာင္းမူကို မျပဳခဲ့၊ ၀န္တုိေသာ ခ်ဳတ္ခ်ယ္တတ္ေသာ ယုတ္မာေသာ သေဘာရွိေသာ သူသည္ နတ္ျပည္သို႔ လားကုန္ေသာ နတ္တုိ႔၏ အေပါင္းအေဖာ္ အျဖစ္ကို မရႏုိင္သည္သာတည္း (ဟု ဘီလူးတုိ႔က ဆုိ၏)။

၈၇၁။ အသုိ႔နည္း မစင္မၾကယ္ စက္ဆုပ္ဖြယ္ျဖစ္ေသာ က်င္ၾကီးကို၎၊ က်င္ငယ္ကို၎ ေတြ႕ျမင္ရ၏၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤငရဲသည္ မေကာင္းေသာ အနံ႕ရွိေသာ က်င္ၾကီးရွိေလသနည္း၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤငရဲသည္ မေကာင္းေသာ အနံ႕ျဖင့္ နံေစာ္ေလသနည္း (ဟု ေရ၀တီက ေမး၏)။

၈၇၂။ ေရ၀တီ အသူတရာနက္လွစြာေသာ ဤငရဲသည္ မစင္မၾကယ္ေသာ က်င္ၾကီးက်င္ငယ္ စသည္ကို ယုိစီးေစတတ္ေသာေၾကာင့္ သံသ၀ကငရဲ မည္၏၊ သင္သည္ ယင္းငရဲ၌ အႏွစ္ အေထာင္မက က်က္ရလတၱံ႕ (ဟု ဘီလူးတုိ႔က ဆုိ၏)။

၈၇၃။ အသို႔နည္း အကြ်ႏု္ပ္သည္ ကိုယ္ ႏူတ္ စိတ္ျဖင့္ အဘယ္မေကာင္းမူကို ျပဳခဲ့မိပါသနည္း၊ အဘယ္မေကာင္းမူေၾကာင့္ အကြ်ႏု္ပ္သည္ အသူတရာနက္လွစြာေသာ မစင္ၾကယ္ေသာ က်င္ၾကီး က်င္ငယ္ စသည္ကို ယိုစီးေစတတ္ေသာ သံသ၀ကငရဲကို ရအပ္ပါသနည္း (ဟု ေရ၀တီက ေမး၏)။

၈၇၄။ သင္သည္ သမဏျဗာဟၼဏတုိ႔ကို၎၊ အျခားေသာ ဖုနး္ေတာင္းယာစကားတုိ႔ကို၎ မဟုတ္ မမွန္ေသာ စကားျဖင့္ လွည့္ပတ္တတ္၏၊ ထုိမေကာင္းမူ အကုသုိလ္ကံကို သင္သည္ ျပဳခဲ့၏။

၈၇၅။ ထုိမေကာင္းမူ အကုသိုလ္ေၾကာင့္ သင္သည္ အသူတရာ နက္လွစြာေသာ သံသ၀ကအမည္ရွိေသာ ငရဲကို ရအပ္၏၊ သင္သည္ ယင္းသံသ၀ကငရဲ၌ အႏွစ္အေထာင္မက က်က္ရလတၱံ႕။

၈၇၆။ လက္တို႔ကိုလည္း ျဖတ္ကုန္လတၱံ႕၊ ေျခတုိ႔ကိုလည္း ျဖတ္ကုန္လတၱံ႕၊ နားတုိ႔ကိုလည္း ျဖတ္ကုန္လတၱံ႕၊ ႏွာေခါင္းကိုလည္း ျဖတ္ကုန္လတၱံ႕၊ ထုိမွတပါးလည္း က်ီးငွက္အေပါင္းတုိ႔သည္ စုရုံး ခ်ဥ္းကပ္ၾကကုန္လ်က္ တုန္လူပ္ေနေသာ သင့္ကိုခဲစားၾကကုန္လတၱံ႕ (ဟု ဘီလူးက ဆုိ၏)။

၈၇၇။ ေတာင္းပန္ပါ၏၊ အကြ်ႏု္ပ္ကို (လူ႔ျပည္သို႔) ျပန္ပို႔ၾကပါကုန္ေလာ့၊ အၾကင္ကုသိုလ္ကို ျပဳကုန္၍ ခ်မ္းသာျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္၏၊ ေနာင္အခါ၌ အဖန္တလဲလဲ ပူပန္မူ (ေနာင္တ)လည္း မရွိကုန္၊ အကြ်နု္ပ္သည္ အလွဴေပးျခင္းျဖင့္၎၊ အညီအညြတ္ က်င့္ျခင္းျဖင့္၍၊ ေစာင့္စည္းျခင္းျဖင့္၎၊ ဣေျႏကို ဆံုးမျခင္းျဖင့္၎ မ်ားစြာေသာ ထုိကုသိုလ္ကို ျပဳပါေတာ့အံ့ (ဟု ေရ၀တီက ဆုိ၏)။

၈၇၈။ သင္သည္ ေရွးအခါက (ကုသိုလ္ကုိ) ေမ့ေလ်ာ့ခဲ့၍ ယခုမွ ငိုေၾကြး ျမည္တမ္းဘိိ၏၊ သင့္ကိုယ္တုိင္ျပဳခဲ့ေသာ ကံတုိ႔၏ အက်ိဳးကို သင္သည္ပင္ ခံစားရလတၱံ႕ (ဟု ဘီလူတုိ႕က ဆုိ၏)။

၈၇၉။ (အကြ်ႏု္ပ္) ေမးအပ္သည္ရွိေသာ္ “နတ္ျပည္မွ လူ႔ျပည္သို႔လာျပီးလွ်င္ လက္နက္ကို ပယ္ခ်ထားကုန္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏတုိ႔၌ အလွဴကို ေပးလွဴရာ၏၊ အ၀တ္အရုံကို၎၊ အိပ္ရာေနရာကို၎၊ ဆြမ္းအေဖ်ာ္ကို၎ ေပးလွဴရာ၏၊ ၀န္တုိေသာ ခ်ဳတ္ခ်ယ္တတ္ေသာ ယုတ္မာေသာ သေဘာရွိေသာ သူသည္ နတ္ျပည္သို႔လားရကုန္ေသာ နတ္တုိ႕၏ အေပါင္းအေဖာ္အျဖစ္ကို မရႏုိင္သည္သာတည္း” ဟု အဘယ္မည္ေသာ နတ္သည္ အကြ်ႏု္ပ္ကို ေျပာဆုိပါမည္နည္း။

၈၈၀။ အကြ်ႏု္ပ္သည္ ဤ ငရဲမွ လြတ္ေျမာက္ျပီးလွ်င္ လူ႔ဘ၀ကို ရသည္ရွိေသာ္ အလွဴခံတုိ႔၏ အျခင္းအရာကို သိသည္ျဖစ္၍ သီလႏွင့္လည္း ျပည့္စံုလ်က္ အလွဴေပးျခင္းျဖင့္၎၊ အညီအညြတ္ က်င့္ျခင္းျဖင့္၎၊ ေစာင့္စည္းျခင္းျဖင့္၎ ဣေျႏၵတုိ႔ကို ဆံုးမျခင္းျဖင့္၎ မ်ားစြာေသာ ကုသုိလ္ကို ျပဳပါေတာ့အံ့။

၈၈၁။ အထူး ၾကည္လင္ေသာစိတ္ျဖင့္ သစ္သီးအရံ ပန္းအရံတုိ႔ကိုလည္း စိုက္ပ်ိဳးပါေတာ့အံ့၊ ကူးသန္း သြားလာရန္ ခက္ေသာအရပ္၌တံတားတုိ႔ကိုလည္း ေဆာက္လုပ္ပါေတာ့အံ့၊ ေရအုိးစင္ကို၎၊ ေရတြင္းေရကန္ကို၎ ျပဳပါေတာ့ အံ့။

၈၈၂-၃။ အကြ်နု္ပ္သည္ လဆန္းပကၡ လဆုတ္ပကၡ၏ တဆယ့္ေလးရက္ေျမာက္ေသာ ေန႕၌၎ တဆယ့္ငါးရက္ေျမာက္ေသာ ေန႕၌၎၊ ရွစ္ရက္ေျမာက္ေသာ ေန႕၌၎၊ ဥပုသ္ေန႕တုိ႔၏ အၾကိဳေန႕ အပိုေန႕၌၎ အဂၤါရွစ္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ဥပုသ္ကို ေစာင့္ထိန္းပါေတာ့အံ့၊ အခါခပ္သိမး္ သီလတုိ႔ကို ေစာင့္စည္းပါေတာ့အံ့၊ အလွဴေပးျခငး္၌ မေမ့မေလ်ာ့သည္သာ ျဖစ္ပါေတာ့အံ့၊ အကြ်နု္ပ္သည္ ဤငရဲကို ကိုယ္တုိင္ ျမင္အပ္ပါျပီ (ဟု ေရ၀တီက ျမည္တမ္း၏)။

၈၈၄။ ဤသို႔ ျမည္တမ္း တုန္လူပ္ေနေသာ ေရ၀တီကို (ငရဲထိန္းတုိ႔သည္) ေျခက မုိးေမွ်ာ္ ဥိးေခါင္းေစာက္ထုိး ေၾကာက္လန္႕ဖြယ္ရွိေသာ ငရဲ၌ ထုိသို႔ေသာ အရပ္မွ ပစ္ခ်လုိက္ၾကကုန္၏။

၈၈၅။ ငါသည္ ေရွးအခါက ၀န္တုိျခင္း ရွိခဲ့ပါ၏၊ သမဏျဗာဟၼဏတုိ႔ကို ဆဲေရး ၾကိမ္းေမာင္းခဲ့ပါ၏၊ လင္ကိုလည္း မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားျဖင့္ လွည့္ပတ္ျခင္းေၾကာင့္ ေၾကာက္လန္႕ဖြယ္သေဘာရွိေသာ ငရဲ၌ က်က္ရပါ၏ (ဟု ျမည္တမး္၏)။

ႏွစ္ခုေျမာက္ေသာ ေရ၀တီ၀ိမာန၀တၳဳ ျပီး၏။