၆ - ေဂါပါလ၀ိမာန၀တၳဳ

၁၁၅၉။ လက္ေကာက္ လက္ၾကပ္စေသာ လက္၀တ္တန္ဆာတုိ႔ကို ၀တ္ဆင္အပ္ေသာ မ်ားေသာ အျခံအရံရွိေသာ ၾကာျမင့္စြာတည္ေသာ ျမင့္ေသာ ဗိမာန္၌ လမင္းကဲ့သို႔ (တင့္တယ္စြာ ထုိင္ေနေသာ) ေဂါပါလကနတ္သားကုိ ရဟန္းေတာ္ (အသွ်င္မဟာေမာဂၢလႅာန္) သည္ ျမင္၍ ေမး၏။



၁၁၆၀။ တန္ဆာဆင္ယင္ထားေသာ ပန္းတုိ႔ကို ပန္ဆင္ေသာ ေကာင္းစြာ ၀တ္ရုံထားေသာ ေကာင္းေသာ နာေဍာင္းလည္းရွိေသာ ဆံမုတ္ဆိတ္ျပဳျပင္ထားေသာ လက္၀တ္တန္ဆာတို႕ကို ၀တ္ဆင္ထားေသာ သင္နတ္သားသည္ မ်ားေသာ အျခံအရံရွိသည္ ျဖစ္၍ နတ္၌ျဖစ္ေသာ ဗိမာန္၌ လ၀န္းကဲ့သို႔ တင့္တယ္၏။



၁၁၆၁။ နတ္ေစာင္းတုိ႔သည္ သာယာစြာ ျမည္ကုန္၏၊ သင္အပ္ျပီးေသာ အတတ္ရွိကုန္ေသာ ေကာင္းေသာ သေဘာရွိကုန္ေသာမ်ားျမတ္ေသာစည္းစိမ္ရွိကုန္ေသာတာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္၌ ေနေလ့ရွိကုန္ေသာ ေျခာက္ က်ိတ္ေလးေယာက္ေသာ နတ္သမီးတုိ႔သည္ က-လည္း က-ၾကကုန္၏၊ သီလည္း သီဆုိၾကကုန္၏၊ သင့္ကို ၀မ္းေျမာက္လည္း ၀မ္းေျမာက္ေစၾကကုန္၏။



၁၁၆၂။ အာႏုေဘာ္ၾကီးေသာ နတ္တန္ခိုးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သင္နတ္သားသည္ လူျဖစ္ခဲ့စဥ္က အဘယ္ကုသိုလ္ထူးကို ျပဳခဲ့သနည္း၊ အဘယ္ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ သင္သည္ ဤသို႕ ထြန္းလင္းေတာက္ပေသာ အာႏုေဘာ္ရွိသနည္း၊ အဘယ္ ကုသိုလ္ထူးေၾကာင့္ သင္၏ အေရာင္အဆင္းသည္လည္း အရပ္မ်က္ႏွာအားလံုးတုိ႔၌ ထြန္းလင္း ေတာက္ပသနည္း (ဟု အသွ်င္ေမာဂၢလႅာန္က ေမး၏)။



၁၁၆၃။ ထုိနတ္သားသည္ အသွ်င္ေမာဂၢလႅာန္ ေမးအပ္သည္ျဖစ္၍ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ဤ (မ်က္ေမွာက္ျဖစ္ေသာ) အက်ိဳး၏ အေၾကာင္းကံ ျပႆနာကုိ ေမးျမန္းသည္ အားေလ်ာ္စြာ ေျဖၾကားေလွ်ာက္ထား၏။



၁၁၆၄။ အရွင္ဘုရား အကြ်ႏု္ပ္သည္ လူ႔ဘ၀ လူျဖစ္ခဲ့စဥ္က သူတပါးႏြားမတုိ႔ကို ေပါင္းရုံး၍ ေစာင့္ေရွာက္ ခဲ့ရပါ၏၊ ထုိအခါ ရဟန္းျမတ္ (အသွ်င္ေမာဂၢလႅာန္အရွင္ဘုရား) သည္ အကြ်ႏု္ပ္၏ အနီးသို႕ ေရာက္လာပါ၏၊ ႏြားမတုိ႔သည္လည္း ပဲပင္တုိ႔ကို စားျခင္းငွါ သြားၾကပါကုန္၏။



၁၁၆၅။ အရွင္ဘုရား ထုိအခါ(အကြ်ႏု္ပ္အား) ယခုအခါ ျပဳရန္ကိစၥႏွစ္မ်ိဳးရွိ၏၊ ႏွစ္မ်ိဳးလံုးကို ျပဳအပ္၏ဟု ၾကံေအာက္ေမ့ျပီးမွ အကြ်ႏု္ပ္သည္ သင့္ေလ်ာ္ေသာအားျဖင့္ျဖစ္ေသာ အမွတ္သညာကို ရေသာေၾကာင့္ ေပးလွဴအံ့ဟု ႏွလံုးျပဳလ်က္ (မုေယာမံု႕ ထုပ္ထားေသာ) ပု၀ါႏြမ္းကို (ခံယူေစသည္၏ အစြမ္းျဖင့္ အရွင္ဘုရား၏ လက္၌) တင္ထား လွဴဒါန္းခဲ့ပါ၏။



၁၁၆၆။ အရွင္ဘုရား (ပဲခင္းရွင္၏ ပဲတည္းဟူေသာ) ဤဥစၥာကို ဤ (ႏြားအေပါင္း) သည္ မဖ်က္ဆီးမီ ထုိအကြ်ႏု္ပ္သည္ ပဲခင္းဆီသို႔ အေဆာတလ်င္ ေျပးသြားခဲ့ပါ၏။ ထုိအရပ္၌ အကြ်ႏု္ပ္ အေဆာတလ်င္ ေျပးသြားစဥ္ အကြ်ႏု္ပ္၏ ေျခတုိ႔ကို အဆိပ္ထန္ေသာ ေျမြေဟာက္သည္ ကိုက္ခဲ့ပါ၏။



၁၁၆၇။ (အရွင္ဘုရား) ထုိအကြ်ႏု္ပ္သည္ (ထုိအခါ၌) ဆင္းရဲျခင္းသို႕ ေရာက္ခဲ့ပါ၏၊ ေသေလာက္ေသာ ဆင္းရဲသည္ ႏွိပ္စက္အပ္ပါ၏၊ ရဟန္းေတာ္သည္လည္း အကြ်နု္ပ္ကို ခ်ီးေျမွာက္ျခင္းငွါ ထုိမုေယာမံု႕ထုပ္ကို ကိုယ္တုိင္ေျဖ၍ မုေယာမံု႕ကို သံုးေဆာင္ေတာ္မူ၏၊ အကြ်ႏု္ပ္သည္ ထုိလူ၏ အျဖစ္မွ စုေတ၍ ေသလြန္ခဲ့ေသာ္ နတ္ျဖစ္ပါ၏။



၁၁၆၈။ (အရွင္ဘုရား) အကြ်ႏု္ပ္သည္ ထုိမုေယာမံု႕ကို ေပးလွဴေသာ ကုသုိလ္ကံကိုသာလွ်င္ ျပဳခဲ့ရပါ၏၊ ခ်မး္သာျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ကံ၏အက်ိဳးကိုလည္း မိမိကိုယ္တုိင္ ခံစားရပါ၏၊ အရွင္ဘုရား အရွင္ဘုရားသည္သာလွ်င္ (အကြ်ႏု္ပ္ကို) လြန္စြာ ခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မူအပ္ပါ၏၊ အရွင္ဘုရား (အကြ်ႏု္ပ္သည္) ျပဳအပ္ေသာ ေက်းဇူကို သိျခင္းေၾကာင့္ အရွင္ဘုရားကို ရုိေသစြာ ရွိခိုးပါ၏။



၁၁၆၉။ (အရွင္ဘုရား) နတ္ မာရ္နတ္ႏွင့္တကြေသာ သတၱေလာက၌ အရွင္ဘုရားထက္ ခ်ီးေျမွာက္တတ္ေသာ အရွင္ဘုရားမွ တပါးေသာ ရဟန္းမရွိပါ၊ အရွင္ဘုရားသည္သာလွ်င္ (အကြ်ႏု္ပ္ကို) လြန္စြာ ခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မူအပ္ပါ၏၊ အရွင္ဘုရား (အကြ်နု္ပ္သည္) ျပဳအပ္ေသာ ေက်းဇူးကို သိျခင္းေၾကာင့္ အရွင္ဘုရားကို ရုိေသစြာ ရွိခုိးပါ၏။



၁၁၇၀။ (အရွင္ဘုရား) ဤေလာက၌၎၊ တမလြန္ ေလာက၌၎ အရွင္ဘုရားထက္ ခ်ီးေျမွာက္တတ္ေသာ အရွင္ဘုရားမွ တပါးေသာ ရဟန္းမရွိပါ၊ အရွင္ဘုရား အရွင္ဘုရား သည္သာလွ်င္ (အကြ်ႏု္ပ္ကို) လြန္စြာ ခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မူအပ္ပါ၏၊ အရွင္ဘုရား (အကြ်ႏု္ပ္သည္) ျပဳအပ္ေသာ ေက်းဇူးကို သိျခင္းေၾကာင့္ အရွင္ဘုရားကို ရုိေသစြာ ရွိခုိးပါ၏ (ဟု ေလွ်ာက္ထား၏)။

ေျခာက္ခုေျမာက္ေသာ ေဂါပါလ၀ိမာန၀တၳဳ ျပီး၏။