♣☺ေမတၱာရိပ္☺♣: ၁၀ - ေသရီသက၀ိမာန၀တၳဳ

၁၂၂၈။ အရွင္ဘုရားတုိ႔ နာေတာ္မူၾကပါကုန္၊ အၾကင္သဲကႏၱာရခရီး၌ (လမ္းမွားျပီးသြားေသာ) ထုိအခါ၀ယ္ နတ္သားႏွင့္ ကုန္သည္တုိ႔ ေပါင္းဆံုမိျခင္း ျဖစ္ခဲ့ပါ၏၊ ထုိနတ္သားႏွင့္ ကုန္သည္တုိ႔ အျပန္အလွန္ ေကာင္းစြာေျပာဆုိအပ္ေသာ ထုိစကားကိုလည္း ေျပာဆုိသည့္အတုိင္း အားလံုးေသာ အရွင္ဘုရားတုိ႔ နာေတာ္မူၾကပါကုန္။

၁၂၂၉။ အရွင္ဘုရားတုိ႔ အၾကင္ပါယာသိရာဇညမင္းသည္ ဘုမၼစိုးနတ္တုိ႔ အသင္း၀င္၏ အေပါင္းအေဖာ္အျဖစ္သို႕ ေရာက္၏၊ ေက်ာ္ေစာျခင္း ရွိပါ၏၊ နတ္ျဖစ္ေနေသာ ထုိပါယာသိရာဇညသည္ မိမိဗိမာန္၌ ၀မ္းေျမာက္သည္ျဖစ္၍ လူတုိ႔ကို ေျပာဆုိပါ၏။

၁၂၃၀။ (ေတာသုိ႔ ၀င္ကုန္ေသာ လူတုိ႔ အသက္ရွင္ပါကုန္အံ့ေလာ၊ ေသရကုန္အံ့ေလာ) ဟု ေတြးေတာယံုမွားရာျဖစ္၍ ေျမဘုတ္ဘီလူး အစရွိသည္တုိ႔၏ သြားလာရာ ျဖစ္ေသာ ေရမရွိေသာ အစာမရွိေသာ ကူးေျမာက္ရန္ အလြန္ခက္ခဲေသာ သဲကႏၱာရ အလယ္၌ ေတြးေတာယံုမွားမူတုိ႔ေၾကာင့္ ေၾကာက္လန္႕၍ စိတ္ႏွလံုးပ်က္ကုန္ေသာ အုိလူမ်ားတုိ႔ ...

၁၂၃၁။ ဤသဲကႏၱာရ၌ သစ္သီးတုိ႔သည္၎၊ အျမစ္အဥတုိ႔သည္၎ မရွိကုန္၊ ဤသဲကႏၱာရ၌ မီးေလာင္စာထင္းမွ်ေသာ္လည္း မရွိ၊ က်ယ္၀န္း ပူေလာင္ ၾကမ္းထမ္းကုန္ေသာ ေျမမူန္႕တုိ႔ႏွင့္ သဲတုိ႔မွတပါး လူတုိ႔စားရန္ အစာအဘယ္မွာ ရွိမည္နည္း။

၁၂၃၂။ က်တ္တီးျပင္ ကုန္းေခါင္ေခါင္ျဖစ္၍ သံအုိးကင္းပူကဲ့သို႔ ခ်စ္ခ်စ္ေတာက္ ပူေလာင္ေသာ ခ်မ္းသာမူ မရွိျခင္းေၾကာင့္ အသက္ကို ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာ ငရဲႏွင့္လည္း တူေသာ ဤသဲကႏၱာရအရပ္သည္ ၾကမ္းၾကဳတ္ကုန္ေသာ ေျမဘုတ္ဘီလူးအစရွိသည္တုိ႔၏ ေနရာေဟာင္း ျဖစ္၏၊ ေျမအရပ္သည္ (ဤသို႔ ေခါင္းပါးေစ ၾကမ္းေသာ အျခင္းအရာရွိေစ) ဟု ေရွးက ရေသ့တုိ႔ က်ိန္ဆဲထားသည္ႏွင့္ တူ၏။

၁၂၃၃။ ထုိသုိ႔ ျဖစ္လ်က္ သင္တုိ႔သည္ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ အဘယ္ကို ေတာင့္တကုန္၍ ဤအရပ္သို႔ ၀င္လာၾကကုန္သနည္း၊ အေဆာတလ်င္ (အက်ိဳးအျပစ္ကို) မစူးမစမ္းပဲ ၀င္လာကုန္သေလာ၊ ေလာဘေၾကာင့္ေသာ္လည္း ၀င္လာကုန္သေလာ၊ ေဘးရန္ေၾကာင့္ေသာ္လည္း ၀င္လာကုန္သေလာ၊ သို႔မဟုတ္ လမ္းမွား၍ေသာ္လည္း ၀င္လာကုန္သေလာ (ဟု နတ္သားက ကုန္သည္မ်ားကို ေမး၏)။

၁၂၃၄။ မဂဓတုိင္း အဂၤတုိင္းတုိ႔၌ ေနကုန္ေသာ လွည္းကုန္သည္ ျဖစ္ၾကေသာ ထုိ အကြ်နု္ပ္တုိ႔သည္ ဥစၥာကို အလုိရွိကုန္သည္ျဖစ္၍ အျမတ္ကို ေတာင့္တကုန္လ်က္ မ်ားစြာေသာ ဘ႑ာကို (လွည္းထက္၌ တင္ကုန္၍) သိႏၶဳအရပ္ ေသာ၀ိရအရပ္သို႔ သြားၾကပါကုန္၏။

၁၂၃၅။ ေန႕အခါ၌ ေရမြတ္သိပ္ျခင္းကို သည္းမခံႏုိင္ကုန္သည္ျဖစ္၍ ႏြားအစရွိကုန္ေသာ သတၱ၀ါတုိ႔အား ခ်ီးေျမွာက္ ေထာက္ပံ့မူကိုလည္း ေကာင္းစြာ ရူဆင္ျခင္ကုန္လ်က္ အခါမဟုတ္ေသာ ညဥ္႕၌ ခရီးသြားကုန္ေသာ အကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ အားလံုးသည္ ဤသို႔ေသာ အဟုန္ျဖင့္ သြားၾကပါကုန္၏။

၁၂၃၆။ ခရီးလမ္းမွားကို သြားကုန္၍ ခြ်တ္လြဲေသာ ခရီးရွိကုန္ေသာေၾကာင့္ သူကန္းကဲ့သို႔ ေႏွာက္ယွက္ကုန္သည္ျဖစ္၍ (ခရီးမွားသျဖင့္) စိတ္ပ်က္ကုန္ေသာ ထိုအကြ်ႏု္ပ္တို႔သည္ ေတာ၌ ထြက္ေျမာက္ရန္ အလြန္ခဲယဥ္းေသာ သဲကႏၱာရ ခရီးအလယ္တြင္ ျပင္းစြာေတြေ၀ေသာ စိတ္ရွိကုန္သည္ျဖစ္၍ သြားရမည့္အရပ္ကို မသိႏုိင္ၾကပါကုန္။

၁၂၃၇။ နတ္သား ေရွးက မျမင္ဘူးေသာ ဤဗိမာန္ျမတ္ကို၎၊ သင္နတ္သားကို၎၊ ျမင္ရျခင္းေၾကာင့္ ေရွးကထက္အလြန္ အသက္ကို ေတာင့္တၾကပါကုန္၏၊ (သင့္ကို) ျမင္ရျခင္းေၾကာင့္ ရႊင္လန္းၾကပါကုန္၏၊ ၀မး္သာၾကပါကုန္၏၊ တက္ၾကြၾကပါကုန္၏ (ဟု ကုန္သည္မ်ားက ေျပာဆုိ၏)။

၁၂၃၈။ (ကုန္သည္တုိ႔) သင္တုိ႔သည္ ဥစၥာစည္းစိမ္ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ သမုဒၵရာ၏ ကမ္းတဖက္သို႔၎၊ ဤသဲကႏၱာရခရီးခဲသုိ႔၎၊ ၾကိမ္ႏြယ္တုိ႔ျဖင့္ဖြဲ႕၍ သြားအပ္ေသာ ခရီးသို႔၎၊ သစ္ငုတ္တံသင္းတုိ႔ကို ႏုတ္၍ သြားအပ္ေသာ ခရီးသို႔၎၊ ထုိမွတပါး ျမစ္တုိ႔သို႔၎၊ ေတာင္တုိ႔၏ မညီမညြတ္ေသာ အရိပ္တုိ႔သို႔၎ ဤမ်ားစြာေသာ အရပ္မ်က္ႏွာတုိ႔ကို သြားၾကရကုန္၏။

၁၂၃၉။ (ကုန္သည္တုိ႔) သင္တုိ႔သည္ တပါးေသာ မင္းတုိ႔၏ နုိင္ငံသို႔ ၀င္ကုန္၍ တုိင္းတပါးသားတုိ႔ကို ၾကည့္ရူလ်က္ (သြားၾကကုန္၏။) ဤသို႔ေသာ နည္းျဖင့္ (ေရာက္ေပါက္ကုန္ေသာ) သင္တုိ႔ ၾကားဘူးျမင္ဘူးေသာ အံ့ၾသဖြယ္ကို သင္တုိ႔ထံမွ ၾကားနာလုိပါကုန္၏ (ဟု နတ္သားက ေျပာဆုိ၏)။

၁၂၄၀။ နတ္သား ဤသင့္ဗိမာန္ႏွင့္ သင္နတ္သားထက္ အထူးသျဖင့္ အံ့ၾသခ်ီးမြမ္းဖြယ္ကို အကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ ၾကားလည္း မၾကားစဘူး၊ ျမင္လည္း မျမင္စဘူးပါ၊ လူတုိ႔၏ အဆင္းပံုစံကို လြန္ေသာ ျပည့္စံုေသာ အဆင္းရွိသေသာ (သင္နတ္သားႏွင့္ တကြ) အလံုးစံုေသာ (ဗိမာန္စေသာ စည္းစိမ္) ကို ျမင္ၾကရကုန္၍ မေရာင့္ရဲႏုိင္ၾကပါကုန္။

၁၂၄၁။ မ်ားေသာ ပန္းရွိကုန္ေသာ မ်ားေသာ ၾကာပု႑ရိတ္ရွိကုန္ေသာ ေရကန္တုိ႔သည္ ေကာင္းကင္ျပင္၀ယ္ စီးသြားကုန္၏၊ သင္၏ ဤသစ္ပင္တုိ႔သည္လည္း အခါခပ္သိမ္း အသီးႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္သည္ျဖစ္၍ ေမႊးၾကိဳင္ေသာ ရနံ႕တုိ႔သည္ အလြန္လွ်င္ ပ်ံ႕လူိင္ကုန္၏။

၁၂၄၂။ အေတာင္တရာ ျမင့္ကုန္ေသာ ေၾကာင္မ်က္ရြဲတုိင္တုိ႔၎၊ အေျမွာင့္ရွည္ကုန္ေသာ ေက်ာက္တုိင္သႏၱာတုိင္တုိ႔၎၊ ပတၱျမားနီႏွင့္တကြ ပတၱျမားေျပာက္တုိင္တုိ႔၎၊ ေဇာတိရသ ေက်ာက္မ်က္ရတနာျဖင့္ ျပီးေသာ တုိင္တုိ႔၎ ဤတုိင္တုိ႔သည္ (ရွိၾကကုန္၏)။

၁၂၄၃။ ထုိတုိင္တုိ႔၏ အထက္၌ သီတုိင္တေထာင္ တည္ရွိေသာ မႏူိင္းယွဥ္အပ္ေသာ အာနုေဘာ္လည္းရွိေသာ ရတနာအမ်ိဳးမ်ိဳးတုိ႔ႏွင့္ ယွဥ္၍ ေရႊပြတ္တုိင္တုိ႔ျဖင့္ ၀န္းရံအပ္ေသာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ရတနာတုိ႔ျဖင့္ျပီးေသာ အမုိးတုိ႔ျဖင့္ ေကာင္းစြာမုိးအပ္ေသာ သင္၏ ဤဗိမာန္သည္ ေကာင္းလွပါေပ၏။

၁၂၄၄။ သင္၏ ဤဗိမာန္သည္ ဦးသစ္ေသာ ဇမၺဴရာဇ္ ေရႊစင္ကဲ့သို႔ ထြက္ေသာ အေရာင္အလွ်ံ ရွိ၏၊ ထုိဗိမာန္၏ ထုိထုိအစိတ္အပိုင္းသည္ အလြန္ေျပျပစ္ ေခ်ာေမာလွ၏၊ ျပသာဒ္ေဆာင္ ေစာင္းတန္း ေလွခါး တံကဲမွီပ်ဥ္တုိ႔ႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေပ၏၊ ျမဲျမံခုိင္ခံ့လွ၏၊ အဆင္းလည္း အလြန္လွ၏၊ ေကာင္းစြာ စုေပါင္းထားေသာ အစိတ္အပိုင္းလည္း ရွိ၏၊ အလြန္လွ်င္ ရူခ်င္ဖြယ္ ေကာင္း၏၊ စိတ္ႏွစ္သက္ဖြယ္လည္း ရွိ၏။

၁၂၄၅။ ရတနာဗိမာန္၏ အတြင္း၌ မ်ားစြာေသာ ထမင္းအေဖ်ာ္ ရွိ၏၊ (သင္သည္) နတ္သမီးအေပါင္း ျခံရံကာ မုရုိးစည္ အာလမၺရစည္ႏွင့္ အျခားတူရိယာတုိ႔၏ အသံတုိ႔ျဖင့္ ျခိမ့္ျခိမ့္ညံလ်က္ ခ်ီးမြမး္ျခင္း (ထုတိမဂၤလာမ်ိဳး) ျဖင့္ ခ်ီးက်ဴခံထုိက္သူ ျဖစ္ပါေပ၏။

၁၂၄၆။ မၾကံစည္နုိင္ေသာ အာနုေဘာ္ရွိ၍ ဂုဏ္အားလံုးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ထုိသင္သည္ နဠိနီမည္ေသာ ကစားရာ ဌာန၌ ေ၀ႆ၀ဏ္နတ္မင္းၾကီးကဲ့သို႔ နတ္သမီး အေပါင္းသည္ ႏူိးအပ္သည္ျဖစ္၍ ႏွလံုးေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ရွိေသာ ဗိမာန္ျပာသာဒ္ျမတ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ရပါေပ၏။

၁၂၄၇။ နတ္သား သင္သည္ စတုမဟာရာဇ္ နတ္ျဖစ္ေလသေလာ၊ သို႔မဟုတ္ ပူေဇာ္အပ္ေသာ နတ္ပင္ ျဖစ္ေလသေလာ၊ သို႔မဟုတ္ နတ္တုိ႔၏ အရွင္ သိၾကားမင္း ျဖစ္ေလသေလာ၊ လူပင္ ျဖစ္ေလသေလာ၊ လွည္းကုန္သည္တုိ႔သည္ သင့္ကို ေမးပါကုန္၏၊ အကြ်ႏု္ပ္တုိ႔အား ေျဖၾကားပါေလာ့၊ သင္အဘယ္သူ ျဖစ္ပါသနည္း၊ ပူေဇာ္အပ္ေသာ နတ္ပင္ျဖစ္ေလသေလာ (ဟု ကုန္သည္မ်ားက ေမး၏)။

၁၂၄၈။ ကုန္သည္တုိ႔ ငါသည္ သဲကႏၱာရ၌ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ ကႏၱာရခရီးေစာင့္ ေသရိသကအမည္ရွိေသာ နတ္ပါတည္း၊ ငါသည္ ေ၀ႆ၀ဏ္နတ္မင္းၾကီး၏ စကားကို လုိက္နာရသည္ျဖစ္၍ ဤသဲကႏၱာရအရပ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ရပါ၏ (ဟု နတ္သားက ေျဖ၏)။

၁၂၄၉။ နတ္သား သင္သည္ (ဤဗိမာန္ကို) အေၾကာင္း မရွိပဲ အလုိလို ရအပ္ေလသေလာ၊ သင္၏ စိတ္ညြတ္မူေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသေလာ မိမိကိုယ္တုိင္ ျပဳလုပ္ထားသေလာ၊ သို႔မဟုတ္ နတ္တုိ႔က ေပးပါသေလာ၊ လွည္းကုန္သည္တုိ႕သည္ သင့္ကို ေမးပါကုန္၏၊ သင္သည္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာ ဤဗိမာန္ကို အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ရအပ္သနည္း (ဟု ကုန္သည္မ်ားက ေမး၏)။

၁၂၅၀။ ကုန္သည္တုိ႕ ငါသည္ (ဤဗိမာန္ကို) အေၾကာင္း မရွိပဲ အလုိလုိ ရအပ္သည္လည္း မဟုတ္၊ ငါ၏ စိတ္ညြတ္မူေၾကာင့္ ျဖစ္သည္လည္း မဟဟုတ္၊ ငါသည္ မိမိကိုယ္တုိင္ ျပဳလုပ္ထားသည္လည္း မဟုတ္၊ နတ္တုိ႔က ေပးအပ္သည္လည္း မဟုတ္၊ မယုတ္မာေသာ မိမိဥစၥာျဖစ္ေသာ ေကာင္းမူကံတုိ႔ေၾကာင့္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ရွိေသာ ဤဗိမာန္ကို ငါရ၏ (ဟု နတ္သားက ေျဖ၏)။

၁၂၅၁။ နတ္သား သင္၏ ေဆာက္တည္ေသာ အက်င့္သည္ အဘယ္ပါနည္း၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္သည္ အဘယ္ပါနည္း၊ နတ္သား ဤအက်ိဳးသည္ အဘယ္သို႔ေသာ အေလ့အက်င့္ ေကာင္း၏ အက်ိဳးပါနည္း၊ လွည္းကုန္သည္တုိ႔သည္ သင့္ကို ေမးပါကုန္၏၊

၁၂၅၂။ ကုန္သည္တုိ႔ ငါသည္ ေကာသလတုိင္းသူတို႔၏ မင္းအျဖစ္ကို ျပဳခဲ့စဥ္အခါက ပါယာသိရာဇညဟူေသာ အမည္ရွိခဲ့၏၊ အလွဴေပးျခင္း၏ အက်ိဳးသည္ မရွိ အယူရွိခဲ့ဘူး၏၊ ႏွေျမာ ေစးႏွဲ ၀န္တုိခဲ့ဘူး၏၊ ယုတ္မာေသာ အက်င့္လည္း ရွိခဲ့ဘူး၏၊ (သတၱ၀ါသည္ ေသသည္မွေနာက္ ျပတ္၏၊ တမလြန္ေလာက၌ မျဖစ္ဟူေသာ ဥေစၦဒဒိ႒ိ) အယူရွိခဲ့ဘူး၏။

၁၂၅၃။ ထုိစဥ္အခါက အၾကားအျမင္မ်ား၍ တရားစကားကို ဆန္းၾကယ္စြာ ေျပာေဟာတတ္ေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာ ကုမာရကႆပအမည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္လည္း ရွိခဲ့၏၊ ထုိရဟန္းသည္ ငါ့အား တရားစကားကို ေျပာခဲ့၏၊ ငါ၏ မွားေသာ အယူတည္းဟူေသာ ေျငာင့္တန္သင္းတုိ႔ကို ပယ္ႏုတ္ေတာ္မူခဲ့၏။

၁၂၅၄။ ကုန္သည္တုိ႔ ငါသည္ ထုိရဟန္း၏ ထုိတရားစကားကို ၾကားနာရ၍ ဥပါသကာ၏ အျဖစ္ကို ေလွ်ာက္ၾကားခဲ့ဘူး၏၊ သူ႔ အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ခဲ့၏၊ ေလာက၌ မေပးသည္ကို ခုိးယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ခဲ့၏၊ ေသအရက္ မေသာက္မစားခဲ့ဘူးေပ၊ မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကိုလည္း မေျပာဆုိခဲ့ေပ၊ မိမိမယားျဖင့္သာ ေရာင့္ရဲခဲ့ဘူး၏။

၁၂၅၅။ ကုန္သည္တုိ႔ ငါေဆာက္တည္၍ က်င့္ေသာ အက်င့္သည္ ထုိဆုိအပ္ခဲ့ျပီးေသာ အက်င့္ပင္တည္း၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္သည္လည္း ထုိအက်င့္ပင္တည္း၊ ဤအက်ိဳးသည္ ထုိဆုိအပ္ခဲ့ျပီးေသာ ေကာင္းေသာ အေလ့အက်င့္၏ အက်ိဳးတည္း၊ ငါသည္ ထုိမယုတ္မာေသာ ေကာင္းမူ ကုိသိုလ္ကံတုိ႔ေၾကာင့္သာလွ်င္ ဤဗိမာန္ကို ငါရ၏ (ဟု နတ္သားက ေျပာဆုိ၏)။

၁၂၅၆။ ပညာရွိကုန္ေသာလူတုိ႔သည္ မုန္ေသာစကားကို ေျပာဆုိကုန္သတတ္၊ ပညာရွိကုန္ေသာ သူတုိ႔၏ စကားသည္ ေဖာက္ျပန္ျခင္း မရွိ၊ ေကာင္းမူရွိေသာ သူသည္ အၾကင္ အၾကင္အရပ္သို႔ ေရာက္အံ့၊ ထုိထုိအရပ္၌ လုိတုိင္းရလ်က္ ေမြ႕ေလ်ာ္ စံေပ်ာ္ရ၏။

၁၂၅၇။ အၾကင္ အၾကင္ အရပ္၌ စိုးရိမ္ပူပန္မူ ငိုေၾကြး ျမည္တမ္းရမူသည္၎၊ သတ္ျဖတ္ ညွဥ္းဆဲမူသည္၎၊ ေႏွာင္ဖြဲဲ႕မူသည္၎၊ ဆုိခဲ့ျပီးေသာအက်ိဳးမဲ့ ေဘးရန္ျဖစ္ျခင္းသည္၎ အၾကင္ အၾကင္ အရပ္၌ ရွိ၏၊ မေကာင္းမူ ကံရွိေသာ သူသည္ ထုိထုိ အရပ္သို႔ ေရာက္တတ္၏၊ မေကာင္းေသာ လားရာ “ဒုဂၢတိဘ၀” မွ တခါတရံမွ် မလြန္ႏုိင္ (ဟု ကုန္သည္မ်ားက ေျပာဆုိ၏)။

၁၂၅၈။ နတ္သား နတ္အေပါင္းသည္ အခ်င္းခပ္သိမ္း ေတြေ၀ေသာ သေဘာရွိသကဲ့သို႔ ျဖစ္၏၊ ဤအခုိက္အတန္႕ ခဏ၌ပင္ ညြန္နစ္ေရကဲ့သို႔ ေနာက္က်ဳျခင္း သေဘာရွိ၏၊ နတ္သား အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ သင္၏ ေျခြရံပရိသတ္ျဖစ္ေသာ ဤနတ္အေပါင္းႏွင့္ သင္နတ္သားအား ႏွလံုးမသာယာမူ ျဖစ္ရေလသနည္း (ဟု ကုန္သည္မ်ားက ေမးျမန္း၏)။

၁၂၅၉။ ကုန္သည္တုိ႔ နတ္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ေမႊးၾကိဳင္ကုန္ေသာ ဤရနံ႕တုိ႔သည္ ကုကၠိဳေတာမွ ထက္၀န္းက်င္ ပ်ံ႕လွဳိင္ကုန္၏၊ ထုိအနံ႕လူိင္သာ ကုကၠိဳပန္းတုိ႔သည္ ေန႕၌၎၊ ညဥ္႕၌၎ အမုိက္ေမွာင္ကို ပယ္ေဖ်ာက္ကုန္လ်က္ ဤဗိမာန္ကို ထက္၀န္း်ကင္မွ ပ်ံ႕လူိင္ ေစကုန္၏။

၁၂၆၀-၁။ ကုန္သည္တုိ႔ ဤကုကၠိဳပင္တုိ႔၏ အသီးသည္ အႏွစ္တရာမွ တခုစီ (ရင့္ေရာ္လ်က္) ေၾကြက်၏၊ လူ၏ျဖစ္ေသာ အႏွစ္တရာ လြန္သြားျပီ၊ ငါသည္ ဤ စတုမဟာရာဇ္နတ္ျပည္၌ အၾကင္အခါမွစ၍ ျဖစ္၏၊ ထုိအခါမွစ၍ ငါသည္ နတ္၌ ျဖစ္ေသာ အႏွစ္ငါးရာတို႔ပတ္လံုး ဤဗိမာန္၌ တည္ျပီးလွ်င္ အသက္အပိုင္းအျခား ကုန္ျခင္းေၾကာင့္၎၊ ကုသိုလ္ကံကုန္ျခင္းေၾကာင့္၎ ေသရေတာ့လတၱံ႕ဟု ျမင္၍ ထုိ ေသရမည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ျဖစ္ေသာ စိုးရိမ္မူ ေသာကေၾကာင့္ မိန္းေမာ ေတြေ၀ရ၏ (ဟု နတ္သားက ေျပာဆုိ၏)။

၁၂၆၂။ နတ္သား အၾကင္သူတုိ႔သည္ကာ းအနည္းငယ္ တုိေတာင္းစြာ ျဖစ္ရကုန္၏၊ ဘုန္းကံနည္းကုန္ေသာ ထုိသူတုိ႔သည္သာလွ်င္ စိုးရိမ္ကုန္ရာသည္ မဟုတ္ေလာ၊ မနူိင္းယွဥ္အပ္ေသာ ဗိမာန္ကို ရ၍ ၾကာျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး နတ္စည္းစိမ္ကို ခံစားလ်က္တည္ေနေသာ ထုိသုိ႔ သေဘာရွိေသာ သင္သည္ အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ စိုးရိမ္ရပါသနည္း (ဟု ကုန္သည္မ်ားက ဆုိ၏)။

၁၂၆၃။ ကုန္သည္တုိ႔ သင္တုိ႔သည္ ငါ့ကို အၾကင္ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးဖြယ္ စကားကို ဆုိကုန္၏၊ ထုိစကားသည္လည္း ငါ့အား ေလ်ာက္ပတ္ပါေပ၏၊ ငါသည္လည္း သင္တုိ႔ကို ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ျပီ၊ သင္တုိ႔ အလုိရွိရာ အရပ္သို႔ ခ်မး္သာစြာ သြားၾကကုန္ေလာ (ဟု နတ္သားက ေျပာဆုိ၏)။

၁၂၆၄။ နတ္သား အကြ်ႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဥစၥာကို အလုိရွိကုန္သည္ျဖစ္၍ အျမတ္ကို ေတာင့္တကုန္လ်က္ သိႏၶဳအရပ္ ေသာ၀ိရအရပ္သို႔ သြားၾကျပီးလွ်င္ ၀န္ခံသည္အားေလ်ာ္စြာ လံု႕လရွိကုန္လ်က္ စြန္႕ၾကဲမူႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္သည္ျဖစ္၍ ၾကီးျမတ္ေသာ ေသရိသက နတ္ပူေဇာ္ပြဲသဘင္ကို ျပဳၾကပါကုန္အံ့ (ဟု ကုန္သည္မ်ားက ဆုိ၏)။

၁၂၆၅။ ကုန္သည္တုိ႔ သင္တုိ႔သည္ ေသရိသက နတ္သားအား ပူေဇာ္ျခင္းကို မျပဳၾကကုန္လင့္၊ သင္တုိ႔သည္ အၾကင္ စကားကို ဆုိကုန္၏၊ ထုိေျပာဆုိသမွ် စကား အားလံုးသည္ သင္တုိ႔ဆုိတုိင္း ျဖစ္လတၱံ႕၊ သင္တုိ႔သည္ ယုတ္ညံ႕ကုန္ေသာ မေကာင္းမူကံတုိ႔ကို ၾကဥ္ေရွာင္ၾကကုန္ေလာ့၊ ဒါနစေသာ ကုသိုလ္တရား အားထုတ္ျခင္းကိုလည္း ေဆာက္တည္ က်င့္သံုးၾကကုန္ေလာ့။

၁၂၆၆။ ကုန္သည္တုိ႔ ဤလူအေပါင္းတြင္ မ်ားေသာ အၾကားအျမင္လည္း ရွိေသာ သီလအက်င့္တုိ႔ႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေသာ ယံုၾကည္မူ “သဒၶါ” လည္းရွိေသာ စြန္႕ၾကဲမူ “စာဂ” လည္းရွိေသာ သီလကို အလြန္ခ်စ္ျမတ္ႏုိးေသာ ထုိထုိကိစၥကို ျပဳျခင္း၌ လိမ္မာေသာ ေရာင့္ရဲလြယ္ေသာ ပစၥဳပၸန္ တမလြန္ ႏွစ္တန္ေသာ အစီးအပြါးကိုလည္း သိတတ္ေသာ ဥပါသကာသည္ ရွိ၏။

၁၂၆၇။ ကုန္သည္တုိ႔ ဥပါသကာသည္ သိလ်က္ မဟုတ္ မမွန္ေသာစကားကို မေျပာဆုိ၊ သူတပါးကို သတ္ျဖတ္ညွဥ္းဆဲျခင္းငွါ မၾကံစည္၊ ကြဲျပားေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ကုန္းစကားကို မေျပာဆုိ၊ သိမ္ေမြ႕၍ ျပျပစ္ေသာ စကားကို ေျပာဆုိ၏။

၁၂၆၈။ ကုန္သည္တုိ႔ ရုိေသျခင္း တုပ္၀ပ္ျခင္းႏွင့္ တကြျဖစ္၍ ဆံုးမအပ္ျပီးေသာ ကိုယ္ႏူတ္ႏွလံုးရွိေသာ ယုတ္မာေသာ အက်င့္မရွိသော ဓိသီလသိကၡာ၌ အထူးသျဖင့္ စင္ၾကယ္ေသာ ထုိဥပါသကာသည္ စင္ၾကယ္ေသာ အသက္ေမြးျခင္းရွိသည္ျဖစ္၍ အမိကို၎၊ အဖကို၎ တရားသျဖင့္ လုပ္ေကြ်း ေမြးျမဴ၏။

၁၂၆၉။ ကုန္သည္တုိ႔ ထုိဥပါသကာသည္ အမိအဖတုိ႔၏ အေၾကာင္းေၾကာင့္ စည္းစိမ္ဥစၥာတုိ႔ကို ရွာမွီး၏၊ မိမိဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ရွာမွီးသည္ မဟုတ္၊ နိဗၺာန္သို႔ စိတ္ညြတ္ေသာ ထုိဥပါသကာသည္ အမိအဖတုိ႔ ေသလြန္သည္ရွိေသာ္ ျမတ္ေသာအက်င့္ကို က်င့္လတၱံ႕။

၁၂၇၀။ ကုန္သည္တုိ႔ မေကာက္က်စ္ မစဥ္းလဲ မလွည့္ပတ္မူ၍ ေျဖာင့္မတ္ေသာ ထုိဥပါသကာသည္ ပရိယာယ္ ၾကံဆသျဖင့္ေသာ္လည္း မေျပာဆုိ၊ ေကာင္းစြာ ျပဳအပ္ေသာ ကုသိုလ္ကံကို ျပဳေလ့ရွိ၍ တရား၌တည္ေသာ ထုိသို႔ သေဘာရွိေသာ ဥပါသကာသည္ အသုိ႔လွ်င္ ဆင္းရဲကို ရရာအံ့နည္း။

၁၂၇၁။ ကုန္သည္တုိ႔ ထုိဥပါသကာဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ငါသည္ သင္တုိ႔အား ကိုယ္ထင္ရွားျပ၏၊ ထုိ႕ေၾကာင့္ သင္တုိ႔သည္ တရားကို ရူၾကကုန္ေလာ့၊ သင္တုိ႕သည္ ထုိဥပါသကာ မပါမူ၍ (လာၾကကုန္မူ) ဤသဲကႏၱာရ၌ သူကန္းသကဲ့သို႔ ေႏွာက္ယွက္ေသာ စိတ္ရွိကုန္သည္ျဖစ္၍ ခရီးမွားသျဖင့္ စိတ္ပ်က္ကုန္လ်က္ သဲကႏၱာရ၌ျဖစ္ေသာ ေဘးရန္ ႏွိပ္စက္ျခင္ျဖင့္၎၊ တပါးေသာ ေဘးရန္ ႏွိပ္စက္ျခင္းျဖင့္၎ ေတာအရပ္၀ယ္ ျပာအျဖစ္သို႔ လ်င္ျမတ္စြာ ေရာက္ကုန္ရာ၏၊ သူေတာ္ေကာင္းႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ရျခင္းသည္ စင္စစ္ ခ်မး္သာ၏ ( ဟု နတ္သားက ဆုိ၏)။

၁၂၇၂။ နတ္သား သင္သည္ အၾကင္ ဥပါသကာကို ခ်ီးေျမွာက္ျခင္းငွါ ဤသဲကႏၱာရခရီးသို႔ ေရာက္လာ၏၊ ထုိဥပါသကာသည္ အဘယ္သူပါနည္း၊ အဘယ္ အမူကို ျပဳလုပ္ပါသနည္း၊ အဘယ္အမည္ ရွိပါသနည္း၊ ထုိဥပါသကာ၏ အႏြယ္သည္ အဘယ္ပါနည္း၊ အကြ်ႏု္ပ္တုိ႔သည္လည္း ထုိဥပါသကာကို ေတြ႕ျမင္လုိပါကုန္၏၊ နတ္သား အၾကင္သူကို သင္ ခ်စ္ျမတ္ႏုိး၏၊ အကြ်ႏု္ပ္တုိ႔သည္ သင္ခ်စ္ျမတ္ႏုိးေသာ ထုိသူကို သိလုိက္ပါကနု္၏ (ဟု ကုန္သည္မ်ားက ဆုိ၏)။

၁၂၇၃။ ကုန္သည္တုိ႔ သမၻ၀မည္ေသာ အၾကင္ ဆတၱာသည္သည္ ေခါင္းျဖီးရန္ ဘီးထုိင္ခံု ပ်ဥ္ခ်ပ္တုိ႔ကို မွီ၍ အသက္ေမြးျမဴလ်က္ ရတနာသံုးပါးကို ဆညး္ကပ္သူ ဥပါသကာျဖစ္၏၊ ထုိသမၻ၀ဆတၱာသည္ကို သိကုန္ေလာ့၊ ထုိဆတၱာသည္သည္ သင္တုိ႔၏ အေစခံတည္း၊ သင္တုိ႔သည္ ထုိဆတၱာသည္ကို မရူတ္ခ်ၾကကုန္လင့္။ ထုိဆတၱာသည္သည္ သီလကို အလြန္ ခ်စ္ျမတ္နုိးသူ ျဖစ္၏ (ဟု နတ္သားက ဆုိ၏)။

၁၂၇၄။ နတ္သား သင္ေျပာဆုိေသာ ဥပါသကာကို အကြ်ႏု္ပ္တုိ႕သည္ လူ႔သေဘာအားျဖင့္ သိပါကုန္၏၊ ဂုဏ္အားျဖင့္ကား ဤသို႕ သေဘာရွိ၏ ဟူ၍ မသိၾကပါကုန္၊ နတ္သား သင္၏ ေကာင္းျမတ္ေသာ စကားကို ၾကားကုန္၍ အကြ်ႏု္ပ္တုိ႕သည္လည္း ထုိဥပါသကာကို ပူေဇာ္ၾကပါကုန္အံ့ (ဟု ကုန္သည္မ်ားက ဆုိ၏)။

၁၂၇၅။ ကုန္သည္တုိ႔ ဤလွည္းကုန္သည္ အေပါင္းတြင္ အရြယ္ငယ္သူ အလတ္ျဖစ္သူ အရြယ္ၾကီးရင့္သူ အားလံုးတုိ႔သည္ ငါ၏ ဗိမာန္သုိ႔ တက္ၾကကုန္ေလာ့၊ ႏွေျမာစဥ္းလဲေသာ စိတ္ရွိသူတို႔သည္ ကုသိုလ္ေကာင္းမူတုိ႔၏ အက်ိဳးကို ၾကည့္ရူ လွည့္ၾကကုန္ (ဟု နတ္သားက ဆုိ၏)။

၁၂၇၆။ ထုိအရပ္၌ ထုိကုန္သည္ အားလံုးတုိ႔သည္ ဗိမာန္သို႔ ငါအလ်င္ တက္မည္၊ ငါအလ်င္ တက္မည္ (ဟု ဆုိကုန္လ်က္) ထုိဆတၱာသည္ ဥပါသကာကို ေရွ႕သြားျပဳျပီးလွ်င္ သိၾကားမင္း၏ ဗိမာန္ႏွင့္ တူေသာ ေသရိသကနတ္သားဗိမာန္သို႔ တက္ၾကကုန္၏။

၁၂၇၇။ ထုိဗိမာန္၌ ထုိကုန္သည္အားလံုးတုိ႔သည္ ဗိမာန္သို႔ ငါအလ်င္ ငါအလ်င္ဟူ၍ (သူ႔ထက္ငါ) ဥပါသကာအျဖစ္ကို ေျပာၾကားကုန္၏၊ အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ၾကဥ္ေရွာင္ကုန္ျပီ၊ ေလာက၌ မေပးသည္ကို ခိုးယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္ျပီ၊ ေသအရက္ကို မေသာက္စားၾကကုန္၊ မမွန္ေသာ စကားကိုလည္း မေျပာဆိုၾကကုန္၊ မိမိမယားျဖင့္သာ ႏွစ္သိမ့္ ေရာင့္ရဲၾကကုန္ျပီ။

၁၂၇၈။ ထုိဗိမာန္၌ ထုိကုန္သည္ အားလံုးတုိ႔သည္ ငါအလ်င္ ငါအလ်င္ဟူ၍ (သူ႔ထက္ငါ) ဥပါသကာအျဖစ္ကို ေျပာၾကားကုန္ျပီးလွ်င္ ကုန္သည္ အေပါင္းသည္ ေသရိသကနတ္သား ခြင့္ျပဳအပ္သည္ျဖစ္၍ နတ္သား၏ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ကို အဖန္တလဲလဲ ၀မ္းေျမာက္ကုန္လ်က္ ဖဲသြားေလ၏။

၁၂၇၉။ ထုိကုန္သည္တုို႕သည္ ဥစၥာကို အလုိရွိကုန္သည္ျဖစ္၍ အျမတ္ကို ေတာင့္တကုန္လ်က္ သိႏၶဳအရပ္ ေသာ၀ိရအရပ္သို႔ သြားေရာက္ၾကကုန္ျပီးလွ်င္ ၀န္ခံသည္အားေလ်ာ္စြာ လံု႕လရွိကုန္လ်က္ ျပည့္စံုေသာ လာဘ္ရွိကုန္၍ ပါဋလိပုတ္ျပည္သို႔ ေဘးမရွိပဲ ျပန္သြားၾကေလကုန္၏။

၁၂၈၀။ ထုိကုန္သည္တုိ႔သည္ ခ်မ္းခ်မး္သာသာ မိမိအိမ္သို႕ ေရာက္ၾကေသာအခါ သားသမီးတုိ႔ႏွင့္၎၊ မယားတုိ႔ႏွင့္၎ ေပါင္းဆံုမိၾကျပီးလွ်င္ အားရရႊင္လန္း၀မ္းေျမာက္ ႏွစ္သက္ကုန္သည္ျဖစ္၍ ၾကီးျမတ္ေသာ ေသရိသကနတ္ ပူေဇာ္သဘင္ကို ျပဳၾကကုန္၏၊ ထုိကုန္သည္တုိ႕သည္ ေသရိသက နတ္ကြန္းကို ေဆာက္လုပ္ၾကကုန္၏။

၁၂၈၁။ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ကို မွိ၀ဲေပါင္းေဖာ္ရျခင္းသည္ ဤသို႔ (အက်ိဳးမဲ့ကို တားျမစ္ျခင္း အက်ိဳးကို ျပီးေစျခင္း) သေဘာရွိ၏၊ တရားေတာ္၏ ေက်းဇူးတုိ႔ကို မွီ၀ဲျခင္းသည္ မ်ားျမတ္ေသာ အက်ိဳးအာနိသင္ ရွိ၏၊ ဥပါသကာ တေယာက္၏ အက်ိဳးငွါ ခ်ီးေျမွာက္ျခင္းကို ျပဳသျဖင့္ သတၱ၀ါအားလံုးတုိ႔ ခ်မ္းသာျခင္းသို႕ ေရာက္ၾကကုန္၏။

ဆယ္ခုေျမာက္ေသာ ေသရီသက၀ိမာန၀တၳဳ ျပီး၏။

Wednesday 10 August 2011

၁၀ - ေသရီသက၀ိမာန၀တၳဳ

No comments:

Post a Comment