၁ - ဥရဂ၀ဂ္ (၁ - ေခတၱဴပမေပတ၀တၳဳ)
၁။ ရဟႏၱာအရွင္တုိ႔သည္ လယ္ေျမေကာင္းႏွင့္ တူကုန္၏၊ ေပးလွဴတတ္သူတုိ႕သည္ လယ္လုပ္သားႏွင့္ တူကုန္၏၊ လွဴဖြယ္၀တၳဳသည္ မ်ိဳးေစ့ႏွင့္ တူ၏၊ ဤ (ေပးတတ္သူ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ လွဴဖြယ္၀တၳဳကို စြန္႕ၾကဲေပးကမ္းျခင္း) ဟူေသာ အေၾကာင္းသံုးပါးမွ အက်ိဳးတရား ျဖစ္ေပၚလာ၏။
၂။ (လွဴဖြယ္၀တၳဳ ဟူေသာ) မ်ိဳးေစ့ (စြန္႕ၾကဲေပးကမ္းျခင္း ဟူေသာ) လယ္ထြန္ျခင္း (ရဟႏၱာ အရွင္ဟူေသာ) လယ္ေျမ ဤသံုးမ်ိဳးသည္ ျပိတၱာတုိ႔အား၎၊ ေပးလွဴတတ္သူ ဒါယကာအား၎ (ေက်းဇူးမ်ား၏။) ထိုဒါနအက်ိဳးကို ျပိတၱာတုိ႔ သံုးေဆာင္ ခံစားရကုန္၏၊ ေပးလွဴတတ္သူ ဒါယကာသည္ ေကာင္းမူ (အက်ိဳး)ျဖင့္ တုးိပြား၏။
၃။ ဤ လူ႔ျပည္၌ပင္လွ်င္ ကုသုိလ္ကို ျပဳျခင္းေၾကာင့္ ျပိတၱာတုိ႕ကိုလည္း ပူေဇာ္ရ၍ ေကာင္းျမတ္ေသာ (ဒါနကုသိုလ္) ကံကို ျပဳျခင္းေၾကာင့္ နတ္ျပည္ေလာကသို႕လည္း ေရာက္ရ၏ (ဟု ဤဂါထာတုိ႔ကို ျမတ္စြာဘုရား ရြတ္ဆုိေတာ္မူ၏)။
ေရွးဦးစြာေသာ ေခတၱဴပမေပတ၀တၳဳ ျပီး၏။
No comments:
Post a Comment