၅ - အမၺ၀ိမာန၀တၳဳ

၁၁၄၆။ နတ္သား ပတၱျမားတုိင္ရွိေသာ ဤဗိမာန္သည္ ျမင့္မားလွ၏၊ ထက္၀န္းက်င္ တဆယ့္ေျခာက္ယူဇနာရွိ၏၊ ေၾကာင္မ်က္ရြဲတုိင္ရွိကုန္ေသာ က်ယ္ျပန္႕ေသာ စုလစ္မြန္းခြ်န္ အထြတ္တပ္ေသာ ျပာသာဒ္ေဆာင္ ခုႏွစ္ရာတုိ႔သည္ ေရႊပ်ဥ္ခ်ပ္တုိ႔ျဖင့္ ခင္းအပ္သည္ျဖစ္၍ တင့္တယ္ကုန္၏။



၁၁၄၇။ (သင္နတ္သားသည္) ထုိဗိမာန္၌ ေနလ်က္ ေသာက္လည္း ေသာက္၏၊ စားလည္း စား၏၊ နတ္ေစာင္းတုိ႔သည္လည္း သာယာစြာ ျမည္ကုန္၏၊ ဤဗိမာန္၌ နတ္ အရသာ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကာမဂုဏ္ငါးပါးတုိ႔သည္ ရွိကုန္၏၊ ေရႊတန္ဆာတုိ႔ျဖင့္ ျပင္ဆင္ထားေသာ နတ္သမီးတုိ႔သည္လည္း ကၾကကုန္၏။



၁၁၄၈-၉။ (နတ္သား) အဘယ္ကုသိုလ္ထူးေၾကာင့္ သင့္အား ဤသို႔ေသာ အေရာင္အဆင္း ျဖစ္သနည္း။ပ။ အဘယ္ကုသိုလ္ထူးေၾကာင့္ သင္နတ္သား၏ အေရာင္အဆင္းသည္လည္း အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတုိ႔၌ ထြန္းလင္း ေတာက္ပသနည္း (ဟု အသွ်င္ေမာဂၢလႅာန္က ေမး၏)။



၁၁၅၀။ ထုိနတ္သားသည္ အသွ်င္မဟာေမာဂၢလႅာန္ ေမးအပ္သည္ျဖစ္၍ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ဤ (မ်က္ေမွာက္ျဖစ္ေသာ) အက်ိဳး၏ အေၾကာင္းကံ ျပႆနာကို ေမးျမန္းသည္ အားေလ်ာ္စြာ ေျဖၾကား၏။



၁၁၅၁။ အရွင္ဘုရား ေႏြလတုိ႔၏ ေနာက္ဆံုးျဖစ္ေသာ ၀ါဆုိလ၌ ေနမင္း အလြန္ပူျပင္းေသာ အခါ၀ယ္ သူတပါး အခစား ေယာက္်ားသည္ သရက္ဥယ်ာဥ္ကို ေရသြန္းေလာင္း၍ ေနပါ၏။



၁၁၅၂။ ထုိအခါ သာရိပုၾတာဟူ၍ ထင္ရွားေက်ာ္ေစာေသာ ရဟန္းသည္ စိတ္မပင္ပန္းေသာ္လည္း ကိုယ္ပင္ပန္းေသာ သေဘာရွိသည္ျဖစ္၍ ထုိသရက္ဥယ်ာဥ္အနီး ခရီးလမး္ျဖင့္ ၾကြသြားေတာ္မူပါ၏။



၁၁၅၃။ သရက္ဥယ်ာဥ္ကို ေရသြန္းေနေသာ (အကြ်ႏု္ပ္) သည္ ၾကြလာေတာ္မူေသာ ထုိအသွ်င္သာရိပုၾတာကို ျမင္၍ အရွင္ဘုရား ေတာင္းပန္ပါ၏။ အကြ်ႏု္ပ္သည္ အရွင္ဘုရားအား ခ်ိဳးေရလွဴဒါန္းလုိပါ၏၊ ယင္းသို႔ အရွင္ဘုရားအား ခ်ိဳးေရ လွဴဒါန္းရျခင္းသည္ အကြ်ႏု္ပ္၏ ခ်မး္သာကို ရြက္ေဆာင္ရာပါ၏ဟု ေလွ်ာက္ခဲ့ပါ၏။



၁၁၅၄။ ထုိအသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ အကြ်ႏု္ပ္ကို ခ်ီးေျမွာက္ျခင္းငွါ သပိတ္သကၤန္းကို ခ်ထားေတာ္မူျပီးလွ်င္ ခါး၀တ္ သကၤန္းတထည္တည္းျဖင့္သာ သရက္ပင္ရင္းျဖစ္ေသာ အရိပ္၌ ထုိင္ေနေတာ္မူ၏။



၁၁၅၅။ ၾကည္ညိဳစိတ္ရွိေသာ (သရက္ဥယ်ာဥ္ေစာင့္) ေယာက္်ားသည္ သရက္ပင္၏ အနီးျဖစ္ေသာ အရိပ္၌ ခါး၀တ္သကၤန္း တထည္တည္းျဖင့္သာ ထုိင္ေနေသာ ထုိအသွ်င္သာရိပုၾတာကို ၾကည္လင္စြာေသာ ေရျဖင့္ ေရခ်ိဳးေစ၏။



၁၁၅၆။ ထုိသရက္ဥယ်ာဥ္ေစာင့္ ေယာက္်ားသည္ သရက္ပင္ကိုလည္း ေရျဖင့္ သြန္းအပ္ျပီး၊ ရဟန္းကိုလည္း ေရခ်ိဳးေစအပ္ျပီး၊ ငါသည္လည္း မ်ားစြာေသာ ေကာင္းမူကို ဆည္းပူးအပ္ျပီ၊ ဤသို႔ ႏွလံုးျပဳ၍ မိမိ၏ တကိုယ္လံုးကို ႏွစ္သိမ့္မူ “ပီတိ” ျဖင့္ ႏွံ႕ေစခဲ့ပါ၏။



၁၁၅၇။ (အကြ်ႏု္ပ္သည္) ထုိသရက္ ဥယ်ာဥ္ေစာင့္ ဘ၀၌ ဤမွ် အတုိင္းရွည္ရွိေသာ ကုသုိလ္ကံကိုသာလွ်င္ ျပဳခဲ့ပါ၏၊ (အကြ်ႏု္ပ္သည္) ထုိကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ လူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို စြန္႕ပစ္ရသည္ရွိေသာ္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရပါ၏။



၁၁၅၈။ အထူးထူးေသာ ငွက္မ်ိဳးအေပါင္းႏွင့္ ယွဥ္၍ ႏွလံုးေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ျဖစ္ေသာ နႏၵ၀န္ဥယ်ာဥ္၌လည္း ကၾကကုန္ သီဆုိၾကကုန္ေသာ နတ္သမီးအေပါင္းတုိ႔ ျခံရံလ်က္ ေမြ႕ေလ်ာ္ရပါ၏(ဟု ေျဖၾကားေလွ်ာက္ထား၏)။

ငါးခုေျမာက္ေသာ အမၺ၀ိမာန၀တၳဳ ျပီး၏။