၁၀ - ပဌမနာဂ၀ိမာန၀တၳဳ

၉၆၁။ အလြန္ျဖဴေဖြးေသာ ကိုယ္ရွိေသာ အျပစ္ကင္း၍ ၾကီးေသာ အစြယ္ရွိေသာ ခြန္အားၾကီး၍ အလြန္လ်င္ျမန္ေသာ အဟုန္ရွိေသာ ေကာင္းစြာ ျပင္ဆင္ထားေသာ စီးေတာ္ဆင္ထက္သို႕ တက္စီး၍ ေကာင္းကင္ခရီးျဖင့္ ဤအရပ္သို႔ လာေရာက္၏။

၉၆၂။ ဆင္၏ အစြယ္ႏွစ္ေခ်ာင္းတုိ႔၌ ၾကည္လင္ေသာ ေရရွိေသာ ေကာင္းစြာပြင့္သည့္ ပဒုမာၾကာပန္းရွိေသာ ေရကန္တုိ႔ကို ဖန္ဆင္းအပ္ပါကုန္၏၊ ပဒုမာၾကာတုိ႔၌လည္း တူရိယာအေပါင္းတုိ႔သည္ အလုိလို ျမည္ကုန္၏၊ စိတ္ႏွလံုးကို ေဆာင္တတ္ကုန္ေသာ ဤနတ္သမီးတုိ႔သည္ က-လည္း က-ၾကကုန္၏၊ သီခ်င္းလည္း သီဆုိၾကကုန္၏။

၉၆၃။ သင္သည္ ၾကီးေသာ အာႏုေဘာ္ရွိသည္ျဖစ္၍ နတ္တန္ခိုးအာနုေဘာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းသို႔ ေရာက္၏၊ လူျဖစ္ခဲ့စဥ္က အဘယ္ကုသုိလ္ထူးကို ျပဳခဲ့သနည္း၊ အဘယ္ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ ဤသို႕ ေတာက္ပေသာ အာႏုေဘာ္ ရွိသနည္း၊ အဘယ္ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ သင္၏ အေရာင္အဆင္းသည္လည္း အရပ္မ်က္ႏွာအားလံုးတုိ႔၌ ထြန္းလင္းေတာက္ပသနည္း (ဟု အသွ်င္ေမာဂၢလႅာန္က ေမး၏)။

၉၆၄။ ထုိနတ္သားသည္ အသွ်င္မဟာေမာဂၢလႅာန္ ေမးအပ္သည္ျဖစ္၍ ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ ဤ (မ်က္ေမွာက္ျဖစ္ေသာ) အက်ိဳး၏ အေၾကာင္းကံ ျပႆနာကို ေမးျမန္းသည္ အားေလ်ာ္စြာ ေျဖၾကားေလွ်ာက္ထား၏။

၉၆၅။ ၾကည္လင္ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ ေၾကြက်ေသာ ပန္းရွစ္ပြင့္တုိ႔ကို ကႆပ ျမတ္စြာဘုရား၏ ပုထိုးေတာ္၌ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ တင္လွဴပူေဇာ္ခဲ့ပါ၏။

၉၆၆-၇။ ထုိကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ အကြ်ႏု္ပ္အား ထုိသို႔ သေဘာရွိေသာ အေရာင္အဆင္း ျဖစ္ပါ၏။ပ။ အကြ်ႏု္ပ္၏ အေရာင္အဆင္းသည္လည္း အရပ္မ်က္ႏွာအားလံုးတုိ႔၌ ထြန္းလင္း ေတာက္ပပါ၏။

ဆယ္ခုေျမာက္ေသာ ပဌမနာဂ၀ိမာန၀တၳဳ ျပီး၏။