၉ - ဒုတိယသူစိ၀ိမာန၀တၳဳ

၉၅၂။ ပတၱျမားတုိင္ရွိေသာ ဤဗိမာန္သည္ ျမင့္မားလွ၏၊ ထက္၀န္းက်င္ တဆယ့္ႏွစ္ယူဇနာရွိ၏၊ ေၾကာင္မ်က္ရြဲတုိင္ရွိကုန္ေသာ က်ယ္ျပန္႕ေသာ စုလစ္မြန္းခြ်န္ အထြတ္တပ္ေသာ ျပႆာဒ္ေဆာင္ ခုႏွစ္ရာတုိ႔သည္ ေရႊပ်ဥ္ခ်ပ္တုိ႔ျဖင့္ ခင္းအပ္သည္ျဖစ္၍ တင့္တယ္ကုန္၏။

၉၅၃။ သင္သည္ ထုိဗိမာန္၌ေနလ်က္ ေသာက္လည္း ေသာက္၏၊ စားလည္း စား၏၊ နတ္ေစာင္းတုိ႔သည္လည္း သာယာစြာ ျမည္ကုန္၏၊ ဤဗိမာန္၌ နတ္အရသာ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကာမဂုဏ္ငါးပါးတုိ႔သည္ ရွိကုန္၏၊ ေရႊတန္ဆာျဖင့္ ျပင္ဆင္ထားေသာ နတ္သမီးတုိ႔သည္လည္း ကၾကကုန္၏။

၉၅၄-၅။ အဘယ္ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ သင့္အား ဤသို႔ေသာ အေရာင္အဆင္း ျဖစ္သနည္း။ပ။ သင္၏ အေရာင္အဆင္း သည္လည္း အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတုိ႔၌ ထြန္းလင္းေတာက္ပဘိသနည္း (ဟု အသွ်င္ေမာဂၢလႅာန္က ေမး၏)။

၉၅၆။ ထုိနတ္သားသည္ အသွ်င္ေမာဂၢလႅာန္ေမးအပ္သည္ျဖစ္၍ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ဤ (မ်က္ေမွာက္ျဖစ္ေသာ) အက်ိဳး၏ အေၾကာင္းကံ ျပႆနာကို ေမးျမန္းသည္ အားေလ်ာ္စြာ ေျဖၾကားေလွ်ာက္ထား၏။

၉၅၇။ အကြ်ႏု္ပ္သည္ ေရွးဘ၀လု႔ေလာက၌ လူျဖစ္ခဲ့စဥ္က -

၉၅၈။ အကြ်ႏု္ပ္သည္ ကိေလသာျမဴကင္းေသာ အထူးသျဖင့္ ၾကည္လင္၍ မေနာက္က်ဳေသာ စိတ္ရ်ီေသာ ရဟႏၱာကို ဖူးျမင္ခဲ့ရပါ၏၊ အကြ်ႏု္ပ္သည္ ၾကည္လင္ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ ထုိရဟႏၱာအား အပ္ကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ေပးလွဴခဲ့ဘူးပါ၏။

၉၅၉-၉၆၀။ ထုိကုသိုလ္ထူးေၾကာင့္ အကြ်နု္ပ္အား ထုိသို႔ေသာ အေရာင္အဆင္း ျဖစ္ပါ၏။ပ။ အကြ်ႏု္ပ္၏ အေရာင္အဆင္းသည္လည္း အရပ္မ်က္ႏွာအားလံုးတို႔၌ ထြန္းလင္းေတာက္ပပါ၏( ဟု ေျဖၾကား၏)။

ကိုးခုေျမာက္ေသာ ဒုတိယသူစိ၀ိမာန၀တၳဳ ျပီး၏။