၆ - ပဥၥပုတၱခါဒေပတ၀တၳဳ

၂၆။ သင္သည္ အ၀တ္လည္း မပါ၊ စက္ဆုပ္ရြံ႕ရွာဖြယ္ အဆင္းလည္း ရွိ၏၊ မေကာင္းေသာ အနံ႕ရွိသည္ျဖစ္၍ အပုပ္နံ႕လူိင္ဘိ၏၊ ယင္ေကာင္တုိ႔ျဖင့္ ၀ုိင္းအံုလ်က္ ဤအရပ္၌ ရပ္တည္ေနေသာ သင္သည္ အဘယ္သူနည္း (ဟု သံဃာ့မဟာေထရ္က ေမး၏)။



၂၇။ အရွင္ဘုရားကို အကြ်ႏု္ပ္သည္ ယမမင္းႏုိင္ငံ ျပိတၱာဘံု၌ အကြ်မး္၀င္ေသာ မေကာင္းေသာ လားရာရွိေသာ ျပိတၱာမ ျဖစ္ပါ၏၊ မေကာင္းမူ အကုသုိလ္ကံကို ျပဳမိခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ဤလူ႔ ေလာကမွ ျပိတၱာေလာကသို႔ လားေရာက္ရပါ၏။



၂၈။ အကြ်ႏု္ပ္သည္ နံနက္ကာလ၌ သားငါးေယာက္တုိ႔ကို၎၊ တဖန္ ညေနခ်မ္းအခါ၌ အျခားသားငါးေယာက္တုိ႔ကို၎ ဖြားျမင္ျပီးလွ်င္ (ထုိသားတုိ႔ကို) ခဲစားရပါ၏၊ ထုိသားဆယ္ေယာက္တုိ႔ပင္ေသာ္လည္း အကြ်ႏု္ပ္အား (ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မူကို ပယ္ေဖ်ာက္ရန္) မစြမ္းႏုိင္ပါ။



၂၉။ အကြ်ႏု္ပ္၏ ႏွလံုးသားသည္ ဆာေလာင္ျခင္းျဖင့္ ပူေလာင္လွပါ၏၊ အခိုးတေထာင္းေထာင္း ထသကဲ့သို႔ ျဖစ္ပါ၏၊ ေရကို မ်ိဳေသာက္ရန္ မရပါ၊ ဆင္းရဲ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္ေနရေသာ အကြ်ႏု္ပ္ကို ၾကည့္ရူေတာ္မူပါေလာ့ (ဟု ေလွ်ာက္၏)။



၃၀။ သင္သည္ ကိုယ္ျဖင့္၎၊ ႏူတ္ျဖင့္၎၊ စိတ္ျဖင့္၎ အဘယ္မေကာင္းမူကို ျပဳခဲ့သနည္း၊ အဘယ္ကံ၏ အက်ိဳးေၾကာင့္ (ေမြးဖြားေသာ) သားတုိ႔၏ အသားတုိ႔ကို စားရဘိသနည္း (ဟုေမး၏)။



၃၁။ (အရွင္ဘုရား) အကြ်ႏု္ပ္၏ လင္တူမိန္းမသည္ ကိုယ္၀န္ ရွိခဲ့ပါ၏၊ ထုိလင္တူ မိန္းမ၏ အေပၚ၌ ယုတ္မာေသာ အမူကို အားထုတ္ခဲ့ပါ၏၊ ထုိအကြ်ႏု္ပ္သည္ ျပစ္မွားလုိေသာ စိတ္ျဖင့္ ကိုယ္၀န္ခ်ျခင္းကို ျပဳခဲ့ပါ၏။



၃၂။ ထုိလင္တူ မိန္းမ၏ ႏွစ္လရွိေသာ ကိုယ္၀န္သည္ ေသြးျဖစ္ျပီးလွ်င္ ယိုစီးက်ပါ၏၊ ထုိအခါ၀ယ္ ထုိလင္တူ မိန္းမ၏ အမိသည္ အကြ်ႏု္ပ္အား အမ်က္ထြက္သည္ျဖစ္၍ ေဆြမ်ိဳးတုိ႔ကို စုေ၀းေစပါ၏၊ အကြ်နု္ပ္အား က်ိတ္စာဆုိျခင္းကိုလည္း ျပဳေစပါ၏၊ အကြ်ႏု္ပ္ကို ေဘးျဖင့္လည္း ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ က်ိန္ဆုိေစပါ၏။



၃၃။ ထုိအကြ်ႏု္ပ္သည္ “အကယ္၍ ထုိကိုယ္၀န္ခ်ျခင္းကို ငါျပဳမိသည္ျဖစ္ပါမူ ငါ့သား၏ အသားတုိ႔ကို ခဲစားရပါေစသား”ဟု ၾကမ္းတမ္းေသာ က်ိန္စာကို၎၊ မုသားစကားကုိ၎ ေျပာဆုိခဲ့ပါ၏။



၃၄။ ထုိ (ကုိယ္၀န္ခ်ေသာ ပါဏာတိပါတ) ကံ၏၎၊ မုသားစကား ေျပာဆုိျခင္း၏ ၎ ႏွစ္ပါးစံုေသာ ကံအက်ိဳးေၾကာင့္ ျပည္ေသြးတုိ႔ျဖင့္ လိမ္းက်ံေသာ (ေမြးဖြားေသာ) သား၏ အသားတို႔ကို ခဲစားရပါ၏ (ဟု ေျဖၾကား ေလွ်ာက္ထား၏)။

ေျခာက္ခုေျမာက္ေသာ ပဥၥပုတၱခါဒေပတိ၀တၳဳ ျပီး၏။