၅။ ပိဂၤ ိယာနီသုတ္

ျမတ္စြာဘုရား ေ၀သာလီျပည္ မဟာ၀ုန္ေတာ အထြတ္တပ္ေသာ ေက်ာင္းၾကီး၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူစဥ္ လိစၦ၀ီမင္း ၅၀၀ - တုိ႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ဆည္းကပ္ခစားၾကသည္။

အဆင္းညိဳသည့္ အခ်ိဳ႕လိစၦ၀ီမင္းတုိ႔က

ညိဳေသာအ၀တ္ ညိဳေသာ တန္ဆာ ဆင္ျမန္းထားၾကသည္။


အဆင္း၀ါေရႊသည့္ အခ်ိဳ႕လိစၦ၀ီမင္းတုိ႔က

၀ါေရႊေသာအ၀တ္ ၀ါေရႊေသာ တန္ဆာ ဆင္ျမန္းထားၾကသည္။


အဆင္းနီသည့္ အခ်ိဳ႕လိစၦ၀ီမင္းတုိ႔က

နီေသာအ၀တ္ နီေသာ တန္ဆာ ဆင္ျမန္းထားၾကသည္။


အဆင္းျဖဴသည့္ အခ်ိဳ႕လိစၦ၀ီမငး္တုိ႔က

ျဖဴေသာအ၀တ္ ျဖဴေသာ တန္ဆာ ဆင္ျမန္းထားၾကသည္။


ျမတ္စြာဘုရားသည္ လိစၦ၀ီမင္းအားလံုးတုိ႔ထက္

အဆင္းေရာ အျခံအရံပါ သာလြန္ တင့္တယ္ေနသည္။


ထုိအခါ ပိဂၤ ိယာနီပုဏၰားသည္ ေနရာမွ ထ, ၀ဲဖက္ပခံုးေပၚ ကိုယ္ရုံကိုတင္ကာ, ျမတ္စြာဘုရားရွိရာသို႔ လက္အုပ္ခ်ီျပီး ျမတ္စြာဘုရားကို ဟု ဤသို႔ ေလွ်ာက္ထားသည္ -

“တပည့္ေတာ္ ေလွ်ာက္ထားပါရေစဘုရား၊ ေလွ်ာက္ထားပါရေစ ဘုရား”

“ပိဂၤ ိယာနီ ! ေလွ်ာက္ထားေလာ့။”

ပိဂၤ ိယာနီပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေရွ႕ေတာ္၌ -

“နံနက္ေစာေစာ ပြင့္သည့္ အနံ႕ေကာင္းေသာ အနံ႕မျပယ္ေသာ ေကာကနဒမည္ေသာ ပဒုမၼာၾကာပန္းကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊

ေကာင္းကင္၌ အမုိက္ေမွာင္ကို ပယ္ေဖ်ာက္လ်က္ ထြန္းလင္း ေတာက္ပေသာ ေနမင္းကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊

ကိုယ္ေတာ္မွ အေရာင္တလက္လက္ ထြက္ေပၚျပီး တင့္တယ္ေတာ္မူလွသည့္ ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးျမင္ပါေလာ့” ဟု သင့္ေလ်ာ္ေသာ ပါဠိကဗ်ာဂါထာျဖင့္ ခ်ီးမြမ္းေလသည္။

လိစၦ၀ီမင္းတုိ႔က အေပၚရုံအ၀တ္ ၅၀၀-ကို ပိဂၤ ိယာနီအား ေပးၾကသည္၊ ပိဂၤ ိယာနီကလည္း ဘုရားရွင္ အားရသမွ် အကုန္ လွဴလုိက္ေလသည္။

ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားက လိစၦ၀ီမင္းတုိ႔ကို ဤသို႔ ေဟာေတာ္မူသည္ -

“ေလာက၌ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚခဲသည့္ ရတနာ ၅-မ်ိဳးမွာ - (တိက႑ကီ၀ဂ္၊ သာရႏၵဒသုတ္ႏွင့္ တူသည္)

ေဆာင္ - ဗုဒၶတစ္ဆူ၊ ေဟာတတ္သူႏွင့္၊ သိသူ တစ္တန္၊ က်င့္ၾကံ တစ္ထူး၊ ေက်းဇူးသိသူ၊ ဤငါးဆူ၊ မွတ္ယူ ဒုလႅဘ ရခဲစြ။

ပဥၥမသုတ္ ျပီး၏။