၉။ ခိပၸနိသႏၱိသုတ္

ထုိအခါ အရွင္အာနႏၵာသည္ အရွင္သာရိပုၾတာထံ ခ်ဥ္းကပ္၍ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ သတိရဖြယ္ စကားကို ေျပာဆုိျပီး သင့္တင့္ေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနလ်က္ အရွင္သာရိပုၾတာကို ဤသို႔ ေလွ်ာက္ထားသည္ -

“ငါ့ရွင္ သာရိပုၾတာ ! ရဟန္းသည္ အဘယ္ ဂုဏ္အရည္အခ်င္းမ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုလွ်င္ အျပစ္ကင္းလတ္ ေကာင္းျမတ္ကုန္ေသာ သံုးျဖာပိဋကတ္ ပရိယတ္တရားတုိ႔၌ -

၁။ လ်င္ျမန္စြာလည္း မွတ္သားႏုိင္ပါသနည္း?။

၂။ ေကာင္းစြာလည္း သင္ယူႏုိင္ပါသနည္း?။

၃။ မ်ားစြာလည္း သင္ယူႏုိင္ပါသနည္း?။

၄။ သင္ယူထားသမွ်ကို မေမ့ေပ်ာက္ေအာင္လည္း ေဆာင္ထားႏုိင္ပါသနည္း?။

“အရွင္အာနႏၵာသည္ အၾကားအျမင္ မ်ားသူျဖစ္ပါသည္၊ အရွင္သည္ပင္ ေဟာၾကားပါေလာ့။

“ငါ့ရွင္ သာရိပုၾတာ ! သို႔ျဖစ္လွ်င္ နားေထာင္ပါေလာ့၊ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းပါလာ့၊ ေဟာၾကားပါမည္။

ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ -

၁။ အနက္၌လည္း ကြ်မ္းက်င္သည္။

၂။ ပါဠိ၌လည္း က်မ္းက်င္သည္။

၃။ အကၡရာအျပား၌လည္း ကြ်မ္းက်င္သည္။

၄။ သဒၵါ၌လည္း ကြ်မ္းက်င္သည္။

၅။ ေရွ႕ေနာက္ အစီအစဥ္၌လည္း ကြ်မ္းက်င္သည္။

ဤမွ်ေသာ ဂုဏ္အရည္အခ်င္း ျပည့္စံုလွ်င္ ဆုိခဲ့ျပီးအတုိင္း သင္ယူ, မွတ္သား, ေဆာင္ထားႏုိင္ပါသည္။”

ထုိအခါ အရွင္သာရိပုၾတာက ဤသို႕ မိန္႕ဆုိေတာ္မူသည္ -

“ငါ့ရွင္တုိ႔ ! အံ့ဖြယ္ရွိပါေပသည္၊ မျဖစ္စဖူး အသစ္အထူး ျဖစ္ပါေပသည္၊ အရွင္အာနႏၵာေဟာၾကားေသာ တရားစကားသည္ အလြန္ေကာင္းပါေပသည္၊ အရွင္အာနႏၵာကို ဤတရား ၅-မ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စံုသူ-ဟု ငါတုိ႔ မွတ္ယူၾကပါသည္။

အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ -

အရွင္အာနႏၵာမွာ “အနက္၌ ကြ်မ္းက်င္ျခင္း” စေသာ ဂုဏ္အရည္အခ်င္း ၅-ရပ္လံုး ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

ေဆာင္ - အတၱ, ဓမၼ၊ ဗ်ဥၨနသိ၊ နိရုတၱိပါ၊ ေရွ႕ေနာက္မွ လွ်င္၊ ဤငါးခြင္၌ ကြ်မ္းက်င္ လိမၼာ၊ ျဖစ္တံုပါမူ၊ ေကာင္းစြာ, မ်ားစြာ၊ သင္ႏုိင္ပါလတ္၊ သင္အပ္သေလာက္၊ မေမ့ေပ်ာက္၊ ထြန္းေတာက္ ဇမၺဴ အာဂလူ။

န၀မသုတ္ ျပီး၏။