၉။ ဂိဟိသုတ္

အနာထပိဏ္သူေဌး ၅၀၀-မွ်ေလာက္ေသာ ဥပါသကာတုိ႔ ျခံရံလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားထံ ခ်ဥ္းကပ္ရွိခိုးျပီး သင့္တင့္ေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနစဥ္ ျမတ္စြာဘုရားက အရွင္သာရိပုၾတာကို ဤသို႔ မိန္႕ေတာ္မူသည္။

“သာရိပုၾတာ!

(က) သိကၡာပုဒ္ ၅-မ်ိဳးကိုလည္း ေစာင့္ထိန္းေသာ

(ခ) လြန္ျမတ္ေသာ စိတ္ကို မွီ၍ ျဖစ္ရသည့္ ယခုဘ၀ ခ်မ္းသာျခင္း ၄-မ်ိဳးကိုလည္း အလုိရွိတုိင္း မျငိဳမျငင္ မပင္မပန္းဘဲ ရေသာ -

(အ၀တ္ျဖဴ၀တ္သူ) လူ၀တ္ေၾကာင္ တစ္ဦးဦးကို သိထားၾကရမည္၊ ထုိသူသည္ မိမိအေျခအေနကို မိမိပင္ ေျပၾကားလုိက ေျပာၾကားႏုိင္သည္။


ေျပာၾကားပံုမွာ - “ငါသည္ -

(က) ငရဲ, တိရစာၦန္, ျပိတၱာဘံု၌ ျဖစ္ရမူႏွင့္ အပါယ္ဒုဂၢတိသို႔ ပ်က္စီး၍ က်ေရာက္ရမူ ကုန္ဆံုးျပီ။

(ခ) ေသာတာပန္ျဖစ္သြားျပီး၊ ပ်က္စီး၍ က်ေရာက္ျခင္း သေဘာလည္း မရွိေတာ့။

(ဂ) သုဂတိသာ ျမဲသြားျပီး၊ အထက မဂ္, ဖိုလ္သို႔သာ ဧကန္ ေရာက္ရေတာ့မည္” ဟု အေသအခ်ာ ေျပာႏုိင္ေတာ့မည္။


သိကၡာပုဒ္ ၅-မ်ိဳးကို ေစာင့္ထိန္းပံုမွာ -

ဤသာသနာေတာ္၌ အရိယာတပည့္သည္ -

၁။ သူ႕အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္သည္။

၂။ ပိုင္ရွင္မေပးေသာ သူ႔ဥစၥာကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္သည္။

၃။ ကိုယ္ပိုင္မဟုတ္သည့္ သူတပါး သားမယားတုိ႔၌ ကာမဆက္ဆံျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္သည္။

၄။ မဟုတ္မမွန္ ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္သည္။

၅။ မူးယစ္ ေမ့ေလ်ာ့ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေသအရက္ကို ေသာက္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္သည္။


ယခုဘ၀ ခ်မ္းသာျခင္း ၄-မ်ိဳးကို အလုိရွိတုိင္း ရပံုမွာ -

ဤသာသနာေတာ္၌ အရိယာတပည့္သည္ -

(က) ျမတ္စြာဘုရားကုိ သက္၀င္ ယံုၾကည္သည္။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထုိက္ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အရဟံဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပသည္။ -

(စသည္ျဖင့္ ေသခဗလ၀ဂ္၊ ၀ိတၳတသုတ္၌ ဆုိခဲ့ျပီးသည့္အတုိင္း) ဘုရားဂုဏ္ေတာ္မ်ားကို ယံုၾကည္သည္။

ဤသည္ကား ထိုအရိယာတပည့္အား မစင္ၾကယ္ေသးေသာ စိတ္ကုိ စင္ၾကယ္ေစရန္, မျဖဴစင္ေသးေသာ စိတ္ကုိ ျဖဴစင္ေစရန္ ယခုဘ၀ ခ်မ္းသာျခင္းကို ပထမ ရျခင္းေပတည္း။


(ခ) တရားေတာ္ကို သက္၀င္ ယံုၾကည္သည္။

ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေသာ တရားေတာ္သည္။

“ေကာင္းစြာ ေဟာအပ္ေသာေၾကာင့္ သြာကၡာတဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ တရားေတာ္ပါေပတည္း။ ကိုယ္တုိင္ သိျမင္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ သႏၵိ႒ိကဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ တရားေတာ္ပါေပတည္း။ အခါမလင့္ အက်ိဳးေပးတတ္ေသာေၾကာင့္ အကာလိကဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ တရားေတာ္ပါေပတည္း။ လာၾကည့္လွည့္ဟု ဖိတ္ေခၚျပထုိက္ေသာေၾကာင့္ ဧဟိပႆိကဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ တရားေတာ္ပါေပတည္း။ မိမိ၏ ကိုယ္ထဲ စိတ္ထဲ၌ ေဆာင္ယူထားထုိက္ေသာေၾကာင့္ ၾသပေနယ်ိက ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ တရားေတာ္ပါေပတည္း။ အရိယာ ပညာရွိတုိ႔သာ ကိုယ္စိကုိယ္င သိနုိင္ခံစားႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ပစၥတၱံ ေ၀ဒိတေဗၺာ ၀ိညဴဟိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ တရားေတာ္ပါေပတည္း” ဟု ယံုၾကည္သည္။ (တရားဂုဏ္ကို ယံုၾကည္သည္)

ဤသည္ကား ထုိအရိယာတပည့္အား မစင္ၾကယ္ေသးေသာ စိတ္ကုိ စင္ၾကယ္ေစရန္, မျဖဴေသးေသာ စိတ္ကုိ ျဖဴစင္ေစရန္ ယခုဘ၀၌ ခ်မ္းသာျခင္းကို ဒုတိယ ရျခင္းေပတည္း။


(ဂ) အရိယာသံဃာေတာ္ကို သက္၀င္ ယံုၾကည္သည္။

အစံုအားျဖင့္ ၄-စံု, ပုဂၢိဳလ္အားျဖင့္ ၈-ပါး အေရအတြက္ရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားတပည့္သား သံဃာေတာ္သည္ -

“ေကာင္းေသာ အက်င့္ ရွိေတာ္မူပါေပသည္၊ ေျဖာင့္မတ္ေသာ အက်င့္ရွိေတာ္မူပါေပသည္။ မွန္ေသာ အက်င့္ ရွိေတာ္မူပါေပသည္၊ ေလ်ာ္ကန္ေသာအက်င့္ ရွိေတာ္မူပါေပသည္။

အရပ္ေ၀းမွ ေဆာင္လာ၍လည္း ေပးလွဴ ပူေဇာ္ရန္ ထုိက္တန္ေတာ္ မူပါေပသည္။ ဧည့္သည္အလုိ႔ငွါ စီမံထားေသာ ၀တၳဳကိုလည္း ေပးလွဴပူေဇာ္ရန္ ထုိက္တန္ေတာ္မူပါေပသည္။ တမလြန္အတြက္ ရည္ေမွ်ာ္ေသာ အလွဴကိုလည္း ခံေတာ္မူထုိက္ပါေပသည္။ လက္အုပ္ခ်ီျခင္းကိုလည္း ခံေတာ္မူထုိက္ပါေပသည္။ သတၱ၀ါအေပါင္း၏ ေကာင္းမူျပဳရန္ အျမတ္ဆံုး လယ္ေျမလည္း ျဖစ္ေတာ္မူပါေပသည္” ဟု ယံုၾကည္သည္။ (သုပၸဋိပႏၷ-စေသာ သံဃာ့ဂုဏ္ကို ယံုၾကည္သည္)

ဤသည္ကား ထုိအရိယာတပည့္အား မစင္ၾကယ္ေသးေသာ စတ္ကို စင္ၾကယ္ေစရန္ မျဖဴစင္ေသးေသာ စိတ္ကို ျဖဴစင္ေစရန္ ယခုဘ၀၌ ခ်မ္းသာျခင္းကို တတိယ ရျခင္းေပတည္း။


(ဃ) တဏွာ့ကြ်န္အျဖစ္မွလည္း လြတ္ေျမာက္ေစႏုိင္, ပညာရွိတုိ႔ကလည္း ခ်ီးမြမ္းအပ္, မွားေသာအားျဖင့္လည္း မသံုးသပ္အပ္, သမာဓိကုိလည္း ျဖစ္ေစတတ္၍ အရိယာတုိ႔လည္း ႏွစ္သက္အပ္သည့္ မက်ိဳးမေပါက္ မက်ားမေျပာက္ကုန္ေသာ သီလတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုၾကသည္။

ဤသည္ကား ထုိအရိယာတပည့္အား မစင္ၾကယ္ေသးေသာ စိတ္ကုိ စင္ၾကယ္ေစရန္, မျဖဴစင္ေသးေသာ စိတ္ကုိ ျဖဴစင္ေစရန္ ယခုဘ၀၌ ခ်မ္းသာျခင္းကို စတုတၱ ရျခင္းေပတည္း။

ဤသို႔ မိန္႕ေတာ္မူျပီး ပါဠိကဗ်ာ ဂါထာတုိ႔ျဖင့္ မိန္႕ေတာ္မူျပန္သည္မွာ -

“ပညာရွိသည္ ငရဲေဘးကို ျမင္၍ မေကာင္းမူတုိ႔ကို ေရွာင္ၾကဥ္ရမည္၊ အရိယာတုိ႔၏ တရား ငါးပါးသီလကို ေဆာက္တည္၍ မေကာင္းမူတုိ႔ကို ေရွာင္ၾကဥ္ရမည္။

“ပညာရွိသည္ ငရဲေဘးကို ျမင္၍ မေကာင္းမူတုိ႔ကို ေရွာင္ၾကဥ္ရမည္၊ အရိယာတုိ႔၏တရား ငါးပါးသီလကို ေဆာက္တည္၍ မေကာင္းမူတုိ႔ကို ေရွာင္ၾကဥ္ရမည္။

သတ္ျဖတ္မူလံု႕လ ပေယာဂ ထင္ရွားရွိလ်က္ သက္ရွိသတၱ၀ါတုိ႔ကို မညွဥ္းဆဲရ၊ သိလ်က္ မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကိုလည္း မေျပာရ၊ မေပးသည္ကိုလည္း မဆြဲကိုင္ မခိုးယူရ။

အရိယာတပည့္သည္ မိမိမယားတုိ႔ျဖင့္သာ ေရာင့္ရဲ၍ သူတစ္ပါး မယားကိုေ၀းစြာ ေရွာင္ၾကဥ္ရမည္၊ စိတ္ကို မူးယစ္ေတြေ၀ေစတတ္ေသာ ေသ, အရက္ကို မေသာက္စားရ မသံုးစြဲရ။

ျမတ္စြာဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို အဖန္တလဲလဲ ၾကံစည္ေအာက္ေမ့ရမည္။

ဆင္းရဲမရွိေသာ အက်ိဳးစီးပြားကို ေဆာင္ႏုိင္ေသာ ျဗဟၼစိုရ္တရား ၄-ပါးႏွင့္ ယွဥ္သည့္ စိတ္ကို နတ္ဘံု, ျဗဟၼာ့ဘံုအက်ိဳးငွါ ပြါးမ်ားရမည္။

လွဴဖြယ္၀တၳဳ ထင္ရွားရွိလတ္ေသာ္ ေကာင္းမူလုိလားရွာမွီးသူ၏ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၌ ေရွးဦး ေပးလွဴအပ္ေသာ အလွဴသည္ ျပန္႕ေျပာသည္။

သာရိပုၾတာ !

သူေတာ္ေကာင္းသေဘာတရားတုိ႔ကို စင္စစ္ ငါ ေဟာၾကားေပးအံ့၊ ငါ၏ စကားကို ေကာင္းစြာ နာယူေလာ့။

ႏြားနက္ ႏြားျဖဴ ႏြားနီ ႏြားစိမ္း ႏြားက်ား ခိုျပာေရာင္ႏြားတုိ႔တြင္ အေရာင္အဆင္းကို ပဓာနမထားဘဲ ယဥ္လည္း ယဥ္ေက်း, ၀န္ကိုလည္း ေဆာင္ႏုိင္, ခြန္အားႏွင့္လည္း ျပည့္စံု, ေျဖာင့္မတ္ လ်င္ျမန္စြာလည္း သြားေသာ ေရွ႕ေဆာင္ ႏြားလားကိုသာ ၀န္ေဆာင္ခုိင္းၾကသကဲ့သို႔၊

ဤအတူသာလွ်င္ မင္းမ်ိဳး, ပုဏၰားမ်ိဳး, ကုန္သည္မ်ိဳး, ဆင္းရဲမ်ိဳး, ဒြန္းစ႑ားမ်ိဳး, ပန္းမူိက္သြန္ မစင္က်ံဳးမ်ိဳး ဟူေသာ မည္သည့္ အမ်ိဳးအႏြယ္၌ မဆုိျဖစ္သည့္ လူတုိ႔တြင္ -

တစ္စံုတစ္ေယာက္သည္ -

ယဥ္ေက်းသည္၊ အက်င့္ေကာင္းသည္၊ တရား၌ တည္သည္၊ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုသည္၊ မွန္ေသာ စကားကို ဆုိေလ့ရွိသည္၊ မေကာင္းမူမွ ရွက္သည္၊ ပဋိသေႏၶေနျခင္း, ေသျခင္းသေဘာကို ပယ္ျပီးျဖစ္သည္၊ အရိယာမဂ္ အက်င့္ျမတ္ကို အလံုးစံု က်င့္သံုးျပီးျဖစ္သည္၊ ခႏၶာ၀န္ကို ခ်ထားျပီျဖစ္သည္၊ ၀ဋ္ဆင္းရဲ၌ မယွဥ္ေတာ့၊ ျပဳဖြယ္မွန္သမွ်ကိုလည္း ျပဳျပီးျဖစ္သည္၊ အာသေ၀ါကင္းသည္၊ တရားအားလံုးတု႔ိ၏ တစ္ဖက္ကမ္းသို႕ ေရာက္ျပီး ျဖစ္သည္၊ တဏွာ, ဒိ႒ိျဖင့္ တစ္စံုတစ္ရာ အာရုံကို မစြဲယူမူ၍ ျငိမ္းေအးသြားသည္၊ (ရဟႏၱာျဖစ္သြားသည္)။

ကိလေလသာ ျမဴကင္း၍ လယ္ယာျမေကာင္းသဖြယ္ျဖစ္ေသာ ထုိရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္၌ ေပးလွဴအပ္သည့္ အလွဴသည္ ျပန္႕ေျပာသည္။

ဒါနမ်ိဳးေစ့၏ စည္ပင္ရာ လယ္ယာေျမေကာင္းကို မသိနားမလည္ ပညာမဲ့ၾကသည္ကား ဤဗုဒၶသာသနာေတာ္မွ အပ၌ အလွဴေပး လွဴၾကသည္၊ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ကို မဆည္းကပ္ၾက။

ပညာရွိဟု အသိအမွတ္ျပဳခံရသည့္ ပညာရွင္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ကို မွီ၀ဲဆည္းကပ္ၾကသူတုိ႔၏ သဒၶါတရားသည္ကား ျမတ္စြာဘုရား၌ အျမစ္သဖြယ္ တည္သည္။

အဆုိပါ ပညာရွိတုိ႔သည္ နတ္ျပည္သို႔လည္း လားေရာက္ၾကရသည္၊ ဤလူ႔ျပည္၌မူလည္း အမ်ိဳးျမတ္၌ ျဖစ္ၾကရသည္၊ အစဥ္သျဖင့္ နိဗၺာန္သို႕ ေရာက္ၾကရသည္။”

ေဆာင္ - ပဥၥသီလ၊ ေစာင့္ေရွာက္ထႏွင့္၊ ဗုဒၶ, ဓမၼ၊ သံဃာ့ေပၚမ်ာ၊ ၾကည္သဒၶါရွိ၊ အရိယကႏၱ၊ သီလျပည့္ျငား၊ ထုိလူသားသသည္၊ မလား အပါယ္၊ တစ္သြယ္ ဂတိ၊ ျမဲတံုဘိ၊ မိမိကုိယ္တုိင္ ေျဖၾကားႏုိင္။

န၀မသုတ္ ျပီး၏။