သမၹပၸလာပ၀ါစာ

စီးပြားခ်မ္းသာကို ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာစကား အနက္အဓိပၸာယ္မရွိ ျပိန္းဖ်င္းေသာ စကားကို ဆုိေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေစတနာသည္ သမၹပၸလာပမည္ပါသည္။

ယင္းစကာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပရမတၳစကၡဳက်မ္း၌ ဒီပဲယင္း ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးက -

“အနက္ဆံကင္းဆုိသည္မွာ ရာမမင္း၏ သီတာေဒ၀ီမိဖုရားကို ေခါင္းဆယ္လံုးရွိ ဘီလူးမင္း ခုိးယူသည္။ ေရႊယုန္ႏွင့္ ေရႊက်ား သက္ကယ္ရိတ္သြားၾကသည္။ ဤသို႔ စသည့္ ေရွ႕က မျဖစ္ဖူး၊ မရွိဖူးသည္ကို ျဖစ္ဖူး ရွိဖူး သကဲ့သို႔ သူတပါး ရာဂပြားရန္၊ ေဒါသပြားရန္၊ ေမာဟပြားရန္ ၾကံဖန္ေျပာဆုိေသာ စကားဟူသမွ် စပါးဖ်င္းကဲ့သို႔ အနက္ဆံ မပါသည္ကို ဆုိသည္။ သူ႔ကို ဆံုးမရာ တရားဓမၼေဟာရာ၊ ေျပာရာ၌ ထင္လြယ္ေအာင္ ဥပမာ ပံုျပ၍ ထည့္သြင္းေျပာဆုိရာတုိ႔၌ သမၹပၸလာပ မျဖစ္” ဟု ဖြင့္ဆုိထားပါသည္။

သမၹပၸလာပျဖစ္ရန္ အဂၤါ(၃)ပါး

(၁) အနက္ဆံကင္း ျပိန္ဖ်င္းေသာစကားကို ဆုိလုိေသာ စိ္တ္ရွိျခင္း၊

(၂) ျပိန္ဖ်င္းေသာ စကားကို ဆုိျခင္း၊

(၃) သူတပါးယံုၾကည္ျခင္း။

သမၹပၸလာပ၏ မေကာင္းဆုိးက်ိဳး

စီးပြားခ်မ္းသာကို ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာစကား၊ အနက္အဓိပၸာယ္မရွိ ျပိန္ဖ်င္းေသာ စကားကို ေျပာဆုိေသာသူသည္ ခႏၶာပ်က္သည္၏ အျခားမဲ့၌ အပါယ္ေလးပါး၌ ဆင္းရဲၾကီးစြာ ခံစားရသည္။

အပါယ္ေလးပါးမွ လြတ္ေျမာက္ျပီးေနာက္ လူ႔ဘ၀ေရာက္သည့္အခါတြင္လည္း ေအာက္ပါဆုိးက်ိဳးမ်ားကို ခံစားရသည္။

(၁) မိမိေျပာဆိုေသာ စကားကို သူတပါး မယံုၾကည္ျခင္း၊

(၂) မိမိကို လူအမ်ား မုန္းတီးျခင္း၊

(၃) လူအမ်ားက မိမိကို အေလးမထားျခင္း၊

(၄) အမ်ားယံုၾကည္ဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ မေျပာတတ္ျခင္း၊

(၅) လာဘ္လာဘ နည္းပါးျခင္း၊

(၆) ဘုန္းတန္းခိုးအရွိန္အေစာ္ အာႏုေဘာ္ နည္းပါးျခင္း၊

(၇) ပညာ ေသးသိမ္ ေမွးမွိန္ျခင္း၊ တုိ႔ျဖစ္သည္။