ဣႏၵကနတ္သားႏွင့္ အကၤုရနတ္သား

ျမတ္စြာဘုရားသည္ တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္သို႔ အဘိဓမၼာတရား ေဟာေတာ္မူရန္ ၾကြေရာက္ေတာ္မူသည္။ ထိုတရားပြဲသို႔ ဣႏၵကနတ္သား ေရာက္ရွိလာျပီး ျမတ္စြာဘုရား၏ လက္ယာဘက္၌ ထုိင္သည္။ ထုိ႕ေနာက္ အကၤုရနတ္သားလည္း ေရာက္ရွိလာ၍ လက္၀ဲဘက္၌ ထုိင္သည္။ တန္ခိုးၾကီးေသာ နတ္ ျဗဟၼာတုိ႔ ေရာက္လာတုိုင္း ေရာက္လာတုိင္း အကၤုရနတ္သားသည္ ေနာက္သုိ႔ ဆုတ္၍ ဆုတ္၍ ေနရာေပးရသျဖင့္ တရားေဟာေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ (၁၂)ယူဇနာေ၀းေသာ အရပ္၌ ေန၍ တရားနာရသည္။

ဣႏၵကနတ္သားမွာမူ မူလေနရာ၌ပင္ ေနျမဲ ေနထုိင္ရျပီး တရားနာရသည္။ တရားပြဲျပီးေသာအခါ ထုိအျဖစ္အပ်က္ကို ဘုရားရွင္က ေမးသျဖင့္ အကၤုရနတ္သားက သာသနာတြင္းဒါနႏွင့္ သာသနာပဒါနတုိ႔ အက်ိဳးေပး ကြာျခားပံုကို ကိုယ္ေတြ႕အျဖစ္အပ်က္ေဖာ္ျပလ်က္ ေလွ်ာက္ထားသည္။
အကၤုရနတ္သား ေလာင္းလ်ာသည္ ကႆပျမတ္စြာဘုရား သာသနာကြယ္ျပီးခ်ိန္တြင္ ဥတၱရမဓုရာဇ္ျပည့္ရွင္ မဟာသာဂရမင္း၏ သားေတာ္ (၁၁)ေယာက္တြင္ အကၤုရအမည္ရွိေသာ သားအငယ္ဆံုး သားေတာ္ ျဖစ္ခဲ့သည္။

အရြယ္ေရာက္ေသာအခါ အေရာင္းအ၀ယ္ကုန္သြယ္ျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြးခဲ့သည္။ တစ္ေန႕တြင္ မင္းသားသည္ လွည္းအစီးငါးရာျဖင့္ ကုန္ေရာင္းသြားရာ သဲကႏၱာရအတြင္း၌ လမ္းမွားရိကၡာျပတ္သျဖင့္ ဒုကၡၾကီးစြာေရာက္ေနသည္။ ထုိအခါ သဲကႏၱာရအတြင္း၌ ရွိေသာ ေညာင္ပင္ေစာင့္နတ္မင္းၾကီးသည္ ေရွးဘ၀က အလွဴေပးသည့္ေနရာကို အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တုိ႔အား လက္ညိူးညႊန္ျပခဲ့သည့္ ေကာင္းမူေၾကာင့္ မိမိ၏လက္ယာလက္မွ အလိုရွိသမွ် အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ား ယိုစီးထြက္လာေအာင္ ဖန္ဆင္းေပးႏုိင္ေသာ တန္ခိုးႏွင့္ ျပည့္စံုသည္။

ထုိနတ္မင္းၾကီးသည္ ေရွးဘ၀က မိမိအေပၚ ျပဳခဲ့ဖူးေသာ အကၤုရမင္းသား၏ ေက်းဇူးမ်ားကို ေအာက္ေမ့၍ မင္းသားလုိသမွ် အသံုးအေဆာင္မ်ားကို ဖန္ဆင္းေပးေလသည္။ အကၤုရမင္းသားသည္ နတ္မင္းၾကီးေပးလုိက္ေသာ ရတနာ ေရႊ ေငြမ်ားကို လွည္းအစီးငါးရာတုိ႔ျဖင့္ အျပည့္ တင္ေဆာင္ကာ မိမိရပ္ရြာသို႔ ျပန္ခဲ့သည္။

မိမိေနရာသို႕ ေရာက္ေသာအခါ အႏွစ္တစ္ေသာင္းၾကာေအာင္ ထမင္းရည္ေခ်ာင္းစီး အလွဴၾကီးေပးလွဴခဲ့သည္။ ထုိဘ၀ွ စုေတလတ္ေသာ္ နတ္ျပည္၌ အကၤုရနတ္သား ျဖစ္လာသည္။

အကၤုရမင္းသားသည္ ထုိမွ်ၾကီးစြာ အခါရွည္ျမင့္ လွဴဒါန္းခဲ့ရေသာ္လည္း သာသနာျပင္ပျဖစ္၍ သီလမရွိသူ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္မ်ားကိုသာ လွဴဒါန္းခဲ့ရကာ ေျမညံ့၌ စိုက္ပ်ိဳးေသာ မ်ိဳးေစ့ကဲ့သို႔ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းသင့္သေလာက္ မျဖစ္ထြန္းဘဲ ရွိေလသည္။

ဣႏၵကနတ္သားသည္ကား ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္အခါ၌ ဣႏၵကအမည္ရွိေသာ လုလင္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဆြမ္းခံၾကြလာေသာ အရွင္အနုရုဒၶါ မေထရ္အား သဒၶါၾကည္ညိဳေသာစိတ္ျဖင့္ တစ္ဇြန္းမွ်ေသာ ဆြမ္းကို လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ ဣႏၵကလုလင္သည္ ကြယ္လြန္သည္ရွိေသာ္ တာ၀တိ ံသာ နတ္ျပည္၌ ဣႏၵကနတ္သားျဖစ္လာသည္။ သာသနာေတာ္၀န္ထမ္း အရွင္အႏုရုဒၶါ ရန္းေတာ္တည္းဟူေသာ လယ္ေျမေကာင္း၌ ဆြမ္းတဇြန္းတည္းဟူေသာ ေကာင္းမူမ်ိဳးေစ့ကို စုိက္ပ်ိဳးခဲ့ေသာ အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္၌ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ၾကီးေသာ နတ္သား ျဖစ္ျပီးလွ်င္ သံုးေဆာင္ဖြယ္ရာ အဆင္းအာရုံ၊ အသံအာရုံ၊ အနံ႕အာရုံ၊ အရသာအာရုံ၊ အေတြ႕အထိအာရုံ တုိ႔ႏွင့္တကြ အသက္ရွည္ျခင္း၊ အျခံအရံမ်ားျခင္း၊ ပံုပန္းသဏၭာန္ တင့္တယ္ျခင္း၊ ခ်မ္းသာၾကီးျခင္း၊ အစိုးရျခင္း ဤဆယ္ရပ္ေသာ ဂုဏ္ေက်းဇူးတုိ႔၌ အကၤုရနတ္သားထက္ သာလြန္ တင့္တယ္ေလသည္။

ဤသို႔လွ်င္ ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာေတာ္တြင္း၌ လွဴအပ္ေသာ အလွဴသည္ အက်ိဳးၾကီးေသာ ဒါနျဖစ္သည္။ သာသနာပ အလွဴဒါနႏွင့္ သာသနာေခတ္ႏွင့္ ၾကံဳၾကိဳက္ေသာ္လည္း ဗုဒၶဘာသာကို မယံုၾကည္ မကိုးကြယ္ေသာ သူတုိ႔၏ အလွဴဒါနတုိ႔သည္ အက်ိဳးနည္းေသာ ဒါနမ်ားပင္ ျဖစ္ေလသည္။