လတာ၀ိမာန၀တၳဳ-၂

ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာ၀တၳိျပည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ၌ သာ၀တၳိျပည္သား ဥပါသကာတေယာက္၏ သမီးသည္ လတာမည္၏၊ ပညာရွိ၏၊ လိမၼာ၏၊ ထက္ျမက္စူးရွေသာ ဉာဏ္ရွိ၏၊ လင္အိမ္သို႕ ေရာက္ေသာအခါ လင္ကို၎ ေယာကၡမႏွစ္ဦးကို၎ က်ဴးလြန္၍ မက်င့္၊ ခ်စ္ဖြယ္ေသာစကားကို ဆုိ၏၊ အမ်က္ထြက္ေလ့မရွိ၊ သီလအက်င့္ႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ ေပးကမ္းေ၀ဖန္ျခင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏။ မက်ိဳးမေပါက္ေသာ သီလရွိ၍ ဥပုသ္ေစာင့္သံုးျခင္း၌ မေမ့မေလ်ာ့ျဖစ္၏၊ ထိုလတာအမ်ိဳးသမီးသည္ ေနာက္အဖုိ႔၌ ေသဆံုးကြယ္လြန္၍ ေ၀ႆ၀ဏ္နတ္မင္းၾကီး၏ သမီးျဖစ္ကာလတာဟူေသာ အမည္ျဖင့္သာလွ်င္ ျဖစ္၏၊ ထုိလသာနတ္သမီးအား တပါးေသာ သဇၨာ, ပ၀ရာ, အစၥိမတီႏွင့္ သုတာဟူေသာ ညီမေလးေဘာ္ တုိ႔သည္ ရွိကုန္၏၊ ထုိနတ္သမီး ညီအစ္မငါးဦးတုိ႔ကိုလည္း သိၾကားမင္းသည္ ေဆာင္ယူ၍ ကေျခသည္အျဖစ္ျဖင့္ အလုပ္အေကြ်းအရာ၌ ထား၏၊ လတာနတ္သမီးသည္ အကအဆုိစသည္၌ လိမၼာ ကြ်မ္းက်င္သျဖင့္ အၾကီးအမွဴးျဖစ္ေလ၏။



ထုိနတ္သမီးတို႔သည္ တေပါင္းတည္းစု၍ ခ်မ္းသာစြာ ေနထုိင္ၾကစဥ္ ေကာင္းစြာ သီဆုိျခင္း၌ ကြ်မ္းက်င္မူကို စြဲ၍ အျငင္းအခံု ျဖစ္၏၊ ထုိနတ္သမီးတုိ႔သည္ ဖခင္ ေ၀ႆ၀ဏ္နတ္မင္းၾကီးထံသို႔ သြား၍ “ခမည္းေတာ္ သမီးေတာ္တုိ႔တြင္ အဘယ္သမီးေတာ္သည္ ကျခင္းစသည္တုိ႔၌ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ပါသနည္း” ဟု ေမးကုန္၏၊ ေ၀ႆ၀ဏ္နတ္မင္းၾကီးက “ခ်စ္သမီးတုိ႔ သြားၾကကုန္၊ အေနာတတ္အုိင္၏ ကမ္းပါး နတ္သဘင္အစည္းအေ၀း၌ ေကာင္းစြာသီဆုိျခင္း ျဖစ္ေစကုန္ေလာ့။ ထုိအစည္းအေ၀း၌ သင္တုိ႔၏ ထူးျခားမူသည္ ထင္ရွားလတၱံ႕” ဟု ဆုိ၏၊ ထုိနတ္သမီး နတ္သားတုိ႔သည္ လာတာနတ္သမီး ကခုန္သည္ရွိေသာ္ မိမိေနျမဲတုိင္းသဘာ၀ျဖင့္ ရပ္တည္ျခင္းငွါ မတတ္ႏုိင္ကုန္၊ ေကာင္းစြာျဖစ္ေသာ ရႊင္လန္းျခင္းရွိၾကသျဖင့္ ရင္သပ္ရူေမာ အံ့ၾသေသာစိတ္ျဖစ္ကုန္၍ အစဥ္မျပတ္ ေကာင္းျခီးေပးကုန္လ်က္ က်ယ္ေလာင္စြာ ဟစ္ေၾကြးကာ အ၀တ္ပုဆုိးတုိ႔ကို ေျမွာက္ပင့္ေ၀ွ႕ရမ္းျခင္း ျပဳၾကကုန္၏၊ ဟိမ၀ႏၱာတေတာလံုး တုန္လူပ္သကဲ့သို႔ ၾကီးစြာေသာ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ အသံသည္ ျဖစ္ေလ၏၊ လတာနတ္သမီးမွတပါးေသာ နတ္သမီးတုိ႔ ကခုန္ေသာအခါတုိ႔၌ကား ေအးခ်မ္းလွေသာရာသီျဖစ္သည့္ သိသိရ ရတုအခါ၌ ဥၾသငွက္ကဲ့သို႔ တိတ္ဆိတ္စြာ ထုိင္ေနၾကကုန္၏၊ ဤသို႔လွ်င္ ထုိသီဆုိပြဲ၌ လတာနတ္သမီး၏ ထူးျခားေသာ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမူသည္ ျဖစ္ေလ၏။



ထုိအခါ၌ ထုိနတ္သမီးတုိ႔တြင္ သုတမည္ေသာ(ညီမအငယ္ဆံုး) နတ္သမီးသည္ “အဘယ္ေကာင္းမူကိုျပဳ၍ ဤအမၾကီးလတာသည္ ငါတုိ႔ကို အဆင္းျဖင့္၎ လႊမ္းမုိး၍ တည္သနည္း၊ ငါသည္ အမၾကီးလတာကို ေမးေပအံ့” ဟု ၾကံစည္ကာ လတာနတ္သမီးကို ေမး၏၊ လတာနတ္သမီးသည္ ထုိသို႔ျဖစ္ရျခင္းအေၾကာင္းကို ေျဖၾကား၏၊ ထုိအေၾကာင္းကို ေ၀ႆ၀ဏ္နတ္မင္းၾကီးက နတ္ျပည္သုိ႔ ေဒသစာရီၾကြခ်ီလာေသာ အသွ်င္မဟာေမာဂၢလႅာန္အား ေလွ်ာက္ထား၏၊ မေထရ္သည္ ထုိအေၾကာင္းကိုေမးျမန္းေသာ အေၾကာင္းရင္းမွစ၍ ဘုရားရွင္အား ေလွ်ာက္ထားေလ၏။



ထိုေမးျမန္းပံု ေျဖၾကားပံုတုိ႔ကို ဤ၀ိမာန၀တၳဳစာကိုယ္ -၁ တြင္ ဖတ္ရူႏုိင္ရန္ ေရးသားေဖာ္ျပေပပါမည္၊ ဤ၀တၳဳ၌ အမ်ိဳးသမီးတဦး၏ လင္ကို က်ဴးေက်ာ္၍ မက်င့္ပံု ေယာကၡမမိဘတုိ႔၌ ရုိေသ၍ အိမ္ရွင္မပီသပံု သီလျမဲပံုႏွင့္ ဥပုသ္ေစာင့္မပ်င္းရိပံုတုိ႔ကို ေဖာ္ျပထားျပီး ထုိေကာင္းမူအတြက္ တမလြန္တြင္ တပါးသူတို႔ထက္ အရာရာ၌ သာလြန္ပံုကို ေဖာ္ျပထားသည္မွာ အိမ္ေထာင္ရွင္အမ်ိဳးသမီးတုိင္း အားက်အတုယူစရာပင္ ျဖစ္သည္။



ေအာက္ပါစ႑ာလီ၀ိမာန၀တၳဳမွာ ဒါန သီလစေသာ ေကာင္းမူလံုး၀မရွိရုံမွ်သာမက စ႑ာလီ အမယ္အုိသည္ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ လူေလးမ်ိဳးတြင္ လူျပိတၱာအမ်ိဳးအစား၌ပင္ ပါ၀င္ေနေပေသးသည္၊ သို႔ေသာ္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ကရုဏာေတာ္ေၾကာင့္ ေကာင္းမူျဖစ္ေပၚလာျပီး ေကာင္းက်ိဳး ခံစားရပံုကို ေပၚလြင္ထင္ရွားေစေပသည္။