ထူးေထြမ်ားျပား ဒါန၏ေက်းဇူးတရားမ်ား

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါတို႕အား တရားေဟာေတာ္မူလွ်င္ ဒါနကထာ- ဒါနအေၾကာင္းကို စတင္၍ ေဟာေတာ္မူသည္။ ဒါနမွစတင္၍ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈျပဳၾကရန္ ျဖစ္သည္။

ဣတိ၀ုတ္-ဒါနသုတ္၌ “သတၱ၀ါတို႕့သည္ လွဴဒါန္းျခင္း ေစတနာ၏အက်ဳိးကို ငါဘုရား သိသကဲ့သို႔ သိၾကလွ်င္ မေပးလွဴဘဲ မစားကုန္ရာ၊ ၀န္တိုမႈႏွင့္ ျငဴစူမႈ စေသာ အကုသိုလ္တို႕သည္ ထိုသူတို႕၏စိတ္ကို သိမ္းက်ဴံးလႊမ္းမိုး၍ မတည္ႏိုင္ရာ၊ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ရွိလွ်င္ ေနာက္ဆံုး ထမင္းလုတ္ကိုေသာ္မွ မလွဴဒါန္းဘဲမစားကုန္ရာ၏။ သတၱ၀ါတို႕သည္ လွဴဒါန္းျခင္း ေစတနာ၏ အက်ဳိးကို ငါဘုရားသိသကဲ့သို႔ မသိၾကသည့္အတြက္ မေပးလွဴဘဲစားၾကကုန္၏။ ၀န္တိုမႈႏွင့္ ျငဴစႈမႈစေသာ အကုသိုလ္တရားတို႕ကလည္း ထိုသူတို႕၏ စိတ္ကို သိမ္းက်ဳံးလႊမ္းမိုး၍ တည္ၾကကုန္၏” ဟုျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူသည္။

တစ္ဖန္ ဒါန၏ အက်ဳိးကို ဘုရားရွင္တို႕သာ အကုန္အစင္ သိျမင္ႏိုင္၏။ ဒါနေကာင္းမႈသည္ မ်က္ေမွာက္ခ်မ္းသာ၊ တမလြန္ခ်မ္းသာ၊ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာတို႕၏ အေၾကာင္းျဖစ္၏။ “ေလာက၌ သတၱ၀ါတို႕ရရွိထားၾကေသာ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာဟူသမွ်ႏွင့္ ထိုစည္းစိမ္ ခ်မ္းသာဟူသမွ်ႏွင့္ ထိုစည္းစိမ္ဥစၥာတို႕ကို သံုးစြဲ၍ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ခ်မ္းသာဟူသမွ်တို႕သည္ ဒါနအက်ဳိးေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေပၚလာၾကကုန္၏” ဟူ၍လည္း ဘုရားရွင္ မိန္ ့ေတာ္မူ၏။

မဂၤလာသုတ္၌ လွဴဒါန္းေပးကမ္းျခင္းသည္ ႀကီးပြားခ်မ္းသာေၾကာင္း မဂၤလာတစ္ပါးျဖစ္သည္ဟု ဘုရားရွင္ ၫႊန္ျပေတာ္မူ၏။ ေပးကမ္းစြန္႕ႀကဲျခင္းသည္ ေပးသူႏွင့္ယူသူႏွစ္ဦး အား ရႊင္လန္း၀မ္းေျမာက္ေစ၏။ ရွိသူက မရွိသူသို႔ ေ၀ငွေပးျခင္းျဖစ္၍ ပစၥည္းသံုးစြဲမႈကို မွ်တေစ၏။ ေပးကမ္းစြန္႕ႀကဲျခင္းသည္ ႏွေျမာတြန္႕တိုသူကိုလည္း ေအာင္ႏိုင္၏။ ရန္သူမ်ားကိုလည္း မိတ္ေဆြျဖစ္လာေစႏိုင္၏။ ထို႕ေၾကာင့္ အလွဴဒါနသည္ အေကာင္းဆံုးလူမႈေရးတစ္ပါး ျဖစ္၏။

စူဠကမၼ၀ိဘဂၤသုတ္တြင္ အတိတ္က မလွဴဒါန္းခဲ့ၾကသည့္အတြက္ မ်က္ေမွာက္ဘ၀တြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးၾကရသည္။ အတိတ္က လွဴဒါန္းခဲ့ၾကသူမ်ားသည္ ခ်မ္းသာႂကြ၀သည္ဟု သုဘလုလင္အား ျမတ္စြာဘုရား ရွင္းျပေတာ္မူသည္။

နိမက႑သုတ္တြင္ ေရႊအိုးႀကီးမ်ား ျမွဳပ္ႏွံၾကရန္ ျမတ္စြာဘုရား ၫႊန္ၾကာေတာ္မူသည္။ ပကတိေရႊအိုးမ်ားကို ေျမ၌ နက္နက္တူး၍ ျမႇဳပ္ထားလွ်င္လည္း စိတ္မခ်၊ ေရႊအိုးသည္ ျမႇဳပ္ထားရာအရပ္မွ ေရြ႕ရွားသြားတတ္၏။ ျမႇဳပ္ႏွံသူ၏ အမွတ္ထားမႈသည္လည္း ေမ့ေလ်ာ့သြားတတ္၏၊ နဂါးတို႕သည္လည္း ေနရာေျပာင္းထားတတ္၏။ ဘီလူးတို႕လည္း ယူေဆာင္သြားတတ္၏။

မခ်စ္အပ္ေသာအေမြခံတို႕လည္း တူးယူသြာတတ္၏။ ျမႇဳပ္ႏွံသူေသဆံုးေသာအခါ၌လည္း ေရႊအိုးကို စြန္႕ပစ္ခဲ့ရမည္ျဖစ္၏။

မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မလုယူႏိုင္ေသာ၊ မည္သည့္အခါမွ် မေပ်ာက္မပ်က္ႏိုင္ေသာ ဘ၀ဆက္တိုင္း ထပ္ၾကပ္မကြာ လိုက္ပါေစႏိုင္ေသာ ေရႊအိုးျမွဳပ္ႏွံနည္းသည္ကား အလွဴဒါန ေပးကမ္းျခင္းျဖစ္၏။ သီလေဆာက္တည္ျခင္းျဖစ္၏၊ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလံုးတို႕ကို ေကာင္းစြာေစာင့္စည္းႏိုင္ေသာ သမာဓိကို ပြားေစျခင္းျဖစ္၏။ ဣေႁႏၵတို႕ကို ဆံုးမႏိုင္ေသာ ပညာကို ပြားေစျခင္းျဖစ္၏။ ေစတီေတာ္, သံဃာေတာ္, မိဘ, အစ္ကို, အစ္မ, ေဆြမ်ဳိး, ဧည့္သည္တို႕အား လွဴဒါန္းပူေဇာ္ျခင္း, အမႈကိစၥ ေဆာင္ရြက္ေပး ျခင္းတို႕ျဖစ္သည္။

ဤကုသိုလ္ေရႊအိုးတို႕သည္ ရန္သူတို႕မလုယူႏိုင္ မဖ်က္ဆီးႏိုင္သည္ျဖစ္၍ ဘ၀ဆက္တိုင္း လိုက္ပါၾက၏။ လူႏွင့္နတ္တို႕ကို အလိုရွိသမွ် ပစၥည္းဥစၥာတို႕ကို ေပးစြမ္းႏိုင္ၾက၏။ ေတာင့္တရာရာ ခ်မ္းသာဟူသမွ်ကို ေပးစြမ္းႏိုင္ၾက၏။ ရုပ္သြင္သ႑ာန္အခ်ိဳးက်၍ အေရအဆင္းလွပျခင္း, အသံေကာင္းျခင္း, အစိုးရျခင္း, အေႁခြအရံမ်ားျခင္းတို႕ကိုလည္း စြမ္းေဆာင္ေပးႏိုင္၏။

ပေဒသရာဇ္မင္းအျဖစ္၊ ဧကရာဇ္မင္းအျဖစ္၊ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးအပ္ေသာ စၾက၀ေတးမင္းအျဖစ္၊ နတ္မင္းအျဖစ္စသည့္ အက်ဳိးအားလံုးကိုလည္း ထိုကုသိုလ္ ေရႊအိုးတို႕ေၾကာင့္ ရႏိုင္၏၊

လူ႕ျပည္ရွိ စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ားကို လည္းေကာင္း၊ နတ္ျပည္ရွိ ႏွလံုးေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ရာမ်ားကို လည္းေကာင္း၊ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာ ကိုလည္းေကာင္း၊ ထိုကုသိုလ္ေရႊအိုးတို႕ေၾကာင့္ ရႏိုင္၏။ ဒါနကုသိုလ္သည္ လူနတ္နိဗၺာန္ - သံုးတန္ေသာခ်မ္းသာကို ေပးစြမ္းႏိုင္ေပတကား။ ဒါနကုသိုလ္၏ စြမ္းအားသည္ အံ့မခန္းစဖြယ္ ႀကီးမာလွေပ၏။ အဏုျမဴစြမ္းအင္ကို အသံုးခ်တတ္လွ်င္ ႀကီးက်ယ္ေသာအက်ဳိးမ်ား ရရွိသကဲ့သို႕ ဒါနစြမ္းအားကို အသံုးခ်တတ္လွ်င္ အံ့မခန္းဖြယ္ေသာ အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားကို ရရွိႏိုင္ေပ၏။

သာ၀တိၳျပည္မွ ပန္းသည္ႀကီး၏ သမီးျဖစ္ေသာ မလႅိကာသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား မုေယာမုန္႕သံုးခု လွဴဒါန္းရေသာ အက်ဳိးေၾကာင့္ ထိုလွဴသည့္ေန႕တြင္ပင္ ေကာသလမင္း၏ မိဖုရားေခါင္အျဖစ္သို႕ေရာက္ခဲ့၏။

ရာဇၿဂိဳလ္ျပည္၌ အလြန္းဆင္းရဲပင္ပန္းစြာ အသက္ေမြးၾကရေသာ ကာက၀လိယ ဇနီးေမာင္ႏွံတို႕သညိ နိေရာဓသမာပတ္မွ ထလာေသာ အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ကို ယာဂုဆြမ္းလွဴရသည့္ အက်ဳိးေၾကာင့္ ခုႏွစ္ရက္အတြင္း၌ပင္ ေရႊအိုးႀကီးမ်ားစြာကိုရရွိၿပီး သူေဌးႀကီးအရာသို႕ ေရာက္ခဲ့ၾက၏။

သုမနသူေဌးႀကီး၏ လယ္ကို အခေၾကးေငြျဖင့္ ထြန္ယက္လုပ္ကိုင္ေပးရေသာ ကိုပုဏၰႏွင့္ဇနီး တို႕သည္နိေရာဓမာပတ္မွ ထလာေသာ အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္အား ေစတနာဗလ၀ျဖင့္ ယာဂုဆြမ္းေလာင္းခဲ့ရသည္အတြက္ ထိုလွဴေသာေန႕၌ပင္လွ်င္ လယ္ထြန္စာမ်ားက ေရႊတံုးေရႊခဲမ်ားျဖစ္လာၾက၏။ ကိုပုဏၰတို႕လည္း သူေဌးႀကီးအရာကို ရရွိခဲ့ၾက၏။

ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားလက္ထပ္ေတာ္၌ ဇမၺဴဒိပ္ကၽြန္းလံုး၀ယ္ ေက်ာ္ေစာထင္ရွားေသာ သူေဌးႀကီးငါးဦးရွိ၏။ ေဇာတိက, ဇဋိလ, ေမ႑က, ကာက၀လိယႏွင့္ ပုဏၰတို႕ ျဖစ္ၾက၏။

ဇဋိလသူေဌးႀကီးသည္ အတိတ္က ကႆဖျမတ္စြာဘုရား၏ ဓာတ္ေတာ္ေစတီဌာပနာတိုတ္တြင္ တစ္ထြာစီျမင့္ေသာ ေရႊပန္းခိုင္သံုးခုကိုလွဴဒါန္းၿပီး ထိုေစတီ၌ ေရႊတစ္ဖ်ာစာ မေလာက္မငျဖစ္ေနသည္ကို လွဴဒါန္းပူေဇာ္ခဲ့သည္႕ ေကာင္းမူေၾကာင့္ ဇဋိလ သူေဌးဘ၀တြင္ အိမ္တံခါး၀၌ အေတာင္ရွစ္ဆယ္ျမင့္ေသာ ေရႊေတာင္ႀကီး ေပါက္လာ၏။

ေဇာတိကသူေဌးႀကီးသည္ ၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရား လက္ထပ္ေတာ္တြင္ ဗႏၱၱဳမတီျပည္၌ အပရာဇိတအမည္ျဖင့္ သူႂကြယ္ျဖစ္ခဲ့၏။ ထိုသူႂကြယ္သည္ ၀ိပႆီဘုရားရွင္ သီတင္းသံုးရန္ ဂႏၶကုဋိတိုတ္ကို ရတနာခုႏွစ္ပါးျဖင့္ ထူးထူးျခားျခား တည္ေဆာက္လွဴဒါန္ခဲ့၏။ ဤကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ေဇာတိကသူေဌးဘ၀တြင္ သူေနထိုင္ရန္ ရတနာဗိမာန္ႀကီး ေျမမွ ေပါက္လာရ၏။

အပရာဇိတ သူႂကြယ္သည္ တူေတာ္စပ္သည့္ သူေဌးက ၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ား စည္းေ၀းရန္ ဆိတ္ရုပ္ခံသည့္ ဇရပ္တစ္ေဆာင္ကို ရတနာခုႏွစ္ပါးျဖင့္ မြမ္းမံတည္ေဆာက္ခဲ့၏။ ဤတူသူေဌးက ေမ႑ကသူေဌးႀကီး ျဖစ္လာသည့္အခါ ရွစ္မင္းပယ္စာမွ်ရွိေသာ ေျမျပင္တြင္ ဆင္ႀကီးျမင္းႀကီး အရြယ္မွ်ရွိေသာ ေရႊဆိတ္ ရုပ္မ်ား ေက်ာခ်င္းထိကာ ေပၚေပါက္လာၾက၏။

ဒါနကုသိုလ္ကို ပါရမီေျမာက္ ျပဳလုပ္ထားလွ်င္ လူခ်မ္းသာ နတ္ခ်မ္းသာတို႕ကိုသာမက နိဗၺာန္ခ်မ္းသာအထိ အက်ဳိးေပးႏိုင္သျဖင့္ အလြန္အားရဖြယ္ ေကာင္းလွေပသတည္း။

ျမတ္ေသာဓမၼဒါန ပိုစ့္ေရးသားတင္ေပးေသာ အစ္ကိုေစာေမာင္ ၊ ကိုၿဖိဳး (သစၥာခရီးသည္) ယေန႕ နက္ျဖန္ ေနာင္သံသရာ ဘ၀ဆက္တုိင္း ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းေလဟာနယ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းပန္းေလးေတြေကာက္လုိ႔ ေသာကအပူအပင္ဟူသမွ် ျမဴမူံမွ်မက်န္ရွိပဲ ကမ္းစပ္ပင္လယ္လုိ ထာ၀ရ ကင္းေ၀းကာ စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း ကိုယ္၏က်န္းမာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုျပီး မိမိျဖစ္ခ်င္ေသာ ဘ၀ႏွင့္ ဆႏၵထပ္တူက်ပါေစလုိ႔ ေတာသူမေလးမွ ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သအပ္ပါသည္။