၄။ သုမန၀ဂ္(သုမနာမင္းသမီးကို ေဟာသည့္ သုတ္ပါေသာ အခန္း)

၁။ သုမနသုတ္

ျမတ္စြာဘုရား သာ၀တၳိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတ၀န္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူစဥ္ ေကာသလမငး္၏ သမီးေတာ္ သုမနာမင္းသမီးသည္ ရထားငါးရာ မင္းသမီးငါးရာ ျခံရံကာ ျမတ္စြာဘုရားအထံ သြားေရာက္ဖူးေျမာ္သည္၊ ရွိိခိုးျပီး သင့္တင့္ေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားကို ဤသို႔ ေလွ်ာက္ထားသည္။

“ အရွင္ဘုရား ! ဤသာသနာေတာ္၌ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ သာ၀ကႏွစ္ဦးတုိ႔သည္ သဒၶါ, သီလ, ပညာ အရာမွာေတာ့ တူမွ်ၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ တစ္ဦးက ေပးလွဴတတ္သည္၊ တစ္ဦးက မေပးလွဴတတ္ပါ၊ သူတုိ႔ႏွစ္ဦ ခႏၶာ ပ်က္ေၾကြ ေသျပီးသည့္ေနာက္ နတ္ျပည္သုိ႔ ေရာက္ကုန္ရာပါသည္၊ နတ္ျဖစ္သူ ထုိႏွစ္ဦးတုိ႔ ထူးျခားခ်က္, ျခားနားခ်က္ ျဖစ္ေကာင္းပါသေလာဘုရား? ။”

“ျဖစ္ေကာင္းသည္ သုမနာ !၊ နတ္ျဖစ္ျခင္းတူေသာ္လည္း ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကို နတ္အျဖစ္ဆုိင္ရာ -

၁။ အသက္၊

၂။ အဆင္း၊

၃။ ခ်မ္းသာ၊

၄။ အျခံအရံ အေက်ာ္ အေစာ၊

၅။ အစိုးရျခင္း - ဟူေသာ အေၾကာင္း ၅-မ်ိဳးျဖင့္ သာလြန္ႏုိင္သည္၊ အသာစီးရသည္။”

“ထားပါေတာ့ ဘုရာ၊ အကယ္၍ သူတို႔ႏွစ္ဦး နတ္ဘ၀မွ ေသ၍ ဤလူဘံုသို႔ ျပန္ေရာက္လာၾကပါမူ လူျဖစ္သူ ထုိႏွစ္ဦးတုိ႔ ထူးျခားခ်က္, ျခားနားခ်က္ ျဖစ္ေကာင္ပါေသးသေလာ ဘုရား?။”

“ျဖစ္ေကာင္းသည္ သုမနာ!၊ လူျဖစ္ျခင္းတူေသာ္လည္း ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကို လူ႔အျဖစ္ ဆုိင္ရာ -

၁။ အသက္၊

၂။ အဆင္း၊

၃။ ခ်မ္းသာ၊

၄။ အျခံအရံ အေက်ာ္ အေစာ၊

၅။ အစုိးရျခင္း - ဟူေသာ အေၾကာင္း ၅-မ်ိဳးျဖင့္ သာလြန္ႏုိင္သည္၊ အသာစီးရသည္။”

“အကယ္၍ သူတုိ႔ႏွစ္ဦး လူ႔ေဘာင္မွ ထက္၍ ရွင္, ရဟန္းျဖစ္သူ ထုိႏွစ္ဦးတုိ႔ ထူးျခားခ်က္, ျခားနားခ်က္ ျဖစ္ေကာင္ပါသေလာ ဘုရား?။”

“ျဖစ္ေကာင္းသည္ သုမနာ!၊ ရွင္, ရဟန္ ျဖစ္ျခင္းတူေသာ္လည္း ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကို ၅-ပါးေသာ အေၾကာင္းတုိ႔ျဖင့္ သာလြန္ႏုိင္သည္၊ အသာစီးရသည္။

၁။ ဆြမ္း၊

၂။ သကၤန္း၊

၃။ ေက်ာင္း၊

၄။ ေဆး - ပစၥည္း ၄-ပါးကို သံုးေဆာင္ရာ၌ အလွဴရွင္ ကိုယ္တုိင္က -

“တပည့္ေတာ္တုိ႔ကိုခ်ီးေျမွာက္ေသာအားျဖင့္ တပည့္ေတာ္တုိ႔၏ ပစၥည္းကို အလွဴခံေတာ္မူပါ” ဟု ေတာင္းပန္ ေလွ်ာက္ထား၍ လွဴေသာ ပစၥည္းကိုသာ သံုးေဆာင္ရသည္က မ်ားသည္၊ ေတာင္းပန္မခံရပဲ သံုးေဆာင္ရသည္ကား အနည္းငယ္သာ ျဖစ္သည္။

တဖန္ -

၅။ အတူေန သီတင္းသံုးေဖာ္တုိ႔က ထုိေပးလွဴတတ္သူကို ႏွစ္ျခိဳက္ဖြယ္ ကိုယ္, ႏူတ္, စိတ္အမူအရာတုိ႔ျဖင့္သာ ျပဳမူဆက္ဆံၾကသည္က မ်ားသည္၊ မႏွစ္ျခိဳက္ဖြယ္ ကိုယ္, ႏူတ္, စိတ္အမူအရာတုိ႔ျဖင့္ ျပဳမူဆက္ဆံၾကသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း၊ ႏွစ္ျခိဳက္ဖြယ္ ပူေဇာ္မူကို ပူေဇာ္ၾက သည္က မ်ားသည္၊ မႏွစ္ျခိဳက္ဖြယ္ ပူေဇာ္မူကို ပူေဇာ္ၾကသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း။”

“အရွင္ဘုရား ! အကယ္၍ ထုိသူႏွစ္ဦးတုိ႔ ရဟႏၱာျဖစ္သြားၾကပါမူ ထူးျခားခ်က္, ျခားနားခ်က္ ျဖစ္ေကာင္းပါေသးသေလာ ဘုရား?။”

“ရဟႏၱာျဖစ္ရာ၌ကား ဘာမွ် ျခားနားခ်က္ မရွိေပ။”

“အရွင္ဘုရား အံ့ဖြယ္ရွိပါေပစြ၊ မျဖစ္ဖူးျမဲ ျဖစ္ပါေပစြ။

အလွဴဒါန, အကုသိုလ္ ေကာင္းမူ တုိ႔ဆုိတာ အလြန္ျပဳသင့္ေသာ အရာမ်ား ျဖစ္ပါသည္၊ အလွဴဒါန, ကုသိုလ္ ေကာင္းမူတုိ႔သည္ နတ္ျဖစ္သူ, လူျဖစ္သူ, ရွင္ ရဟန္းျဖစ္သူ မည္သူကုိ မဆုိ ေက်းဇူးျပဳတက္ပါေပသည္။”

“သုမနာ ! သင္ေလွ်ာက္ထားေသာ စကားသည္ ေလွ်ာက္ထားသည့္အတုိင္း မွန္ေပသည္။”

ဤသို႔ မိန္႕ေတာ္မူျပီး ပါဠိကဗ်ာ ဂါထာျဖင့္ မိန္႕ေတာ္မူျပန္သည္မွာ -

“ေလာက၌ ေကာင္းကင္ခရီးျဖင့္ သြားသည့္ အညစ္အေၾကးကင္းေသာ လမင္းသည္ ၾကယ္တာရာအားလံုးကို အေရာင္အလင္းျဖင့္ သာလြန္၍ တင့္တယ္သကဲ့သို႔ -

ထုိအထူပင္ ေလာက၌ သီလႏွင့္ ျပည့္စံု၍ သဒၶါတရားရွိသူသည္ ႏွေျမာ၀န္တုိျခင္းရွိသူ အားလံုးကို စြန္႕ၾကဲျခင္းျဖင့္ သာလြန္ တင့္တယ္သည္။

လွ်ပ္စစ္ပန္းႏြယ္ရွိသည့္ အရာမကေသာ တိမ္ထြတ္ တိမ္ေတာင္မ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ မုိးသည္ ၾကည္းကုန္းေျမကိုလည္းေကာင္း ခ်ိဳင့္၀ွမ္းေျမကိုလည္းေကာင္း ထစ္ခ်ဳန္း ရြာသြန္းလ်က္ ျပည့္ေစသကဲ့သို႔ -

ဤအတူသာလွ်င္ ေသာတာပတၱိဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သာ၀က ပညာရွိသည္ ႏွေျမာတြန္႕တုိသူကို အေၾကာင္း ၅-မ်ိဳးတုိ႔ျဖင့္ သာလြန္ႏုိင္သည္။

ထုိသူသည္ ေပးလွဴအပ္ေသာ စည္းစိမ္ဥစၥာတုိ႔၏ တင္ပို႔ျခင္းခံရသျဖင့္ အသက္, အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာ, ရုပ္အဆင္း, ခ်မ္းသာမ်ားျဖင့္ တမလြန္ နတ္ျပည္ေလာက၀ယ္ ဧကန္ ၀မ္းေျမာက္ရေလသည္။


ေဆာင္ - လူ, နတ္ျဖစ္ေလ၊ သက္ရွည္, ဆင္းလွ၊ ခ်မ္းသာရႏွင့္၊ မ်ားလွ ေျခြရံ၊ စုိးရျပန္၊ ငါးတန္ သာလြန္ ဒါနက်ိဳး။

ရဟန္းအျဖစ္ ပစၥည္းေလးတန္၊ ေတာင္းပန္ လွဴရ၊ ဆက္ဆံၾကလစ္၊ ႏွစ္ျခိဳက္ဖြယ္ရာ၊ ဆက္ဆံလာ၊ ငါးျဖာ သာလြန္ ဒါနက်ိဳး။

ပထမသုတ္ ျပီး၏။