ရဟန္းတုိ႔ ! ကုသိုလ္တရားတုိ႔၌ -
၁။ သဒၶါ တည္ေနသမွ် ကာလပတ္လံုး အကုသိုလ္ မျဖစ္ေပၚႏုိင္၊ သဒၶါေပ်ာက္ကြယ္၍ မယံုၾကည္မူ ေျမွးယွက္လာေသာ အခါမွာေတာ့ အကုသိုလ္ ျဖစ္ေပၚလာတတ္သည္။
၂။ ဟိရီ တည္ေနသမွ် ကာလပတ္လံုး အကုသိုလ္ မျဖစ္ေပၚႏုိင္၊ ဟိရီေပ်ာက္ကြယ္၍ အဟိရိက ေျမွးယွက္လာေသာ အခါမွာေတာ့ အကုသိုလ္ ျဖစ္ေပၚလာတတ္သည္။
၃။ ၾသတၱပၸ တည္ေနသမွ် ကာလပတ္လံုး အကုသိုလ္ မျဖစ္ေပၚနုိင္၊ ၾသတၱပၸေပ်ာက္ကြယ္၍ အေနာတၱပၸ ေျမွးယွက္လာေသာ အခါမွာေတာ့ အကုသိုလ္ ျဖစ္ေပၚလာတတ္သည္။
၄။ ၀ီရိယ တည္ေနသမွ် ကာလပတ္လံုး အကုသိုလ္ မျဖစ္ေပၚနုိင္၊ ၀ီရိယေပ်ာက္ကြယ္၍ ပ်င္းရိမူ ေျမွးယွက္လာေသာ အခါမွာေတာ့ အကုသိုလ္ ျဖစ္ေပၚလာတတ္သည္။
၅။ ပညာ တည္ေနသမွ် ကာလပတ္လံုး အကုသိုလ္ မျဖစ္ေပၚႏုိင္၊ ပညာေပ်ာက္ကြယ္၍ ေမာဟ ေျမွးယွက္လာေသာ အခါမွာေတာ့ အကုသုိလ္ ျဖစ္ေပၚလာတတ္သည္။
(အဟိရိက - မရွက္မူ၊ အေနာတၱပၸ - မေၾကာက္လန္႕မူ၊ ေမာဟ - အမွန္မသိမူ)
ေဆာင္ - ကိုယ္ခံအင္အား၊ ရွိေနျငားလွ်င္၊ မ၀င္ အကုသိုလ္၊ ထုိသည့္ ကိုယ္ခံ၊ မရွိျပန္၊ အမွန္ အကု၀င္။
ဆ႒မသုတ္ ျပီး၏။
Thursday 17 February 2011
၆။ သမာပတၱိသုတ္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment