ရဟန္းတုိ႔ ! အလွဴေပးျခင္း၌ အက်ိဳးအာနိသင္ ၅-မ်ိဳးမွာ -
၁။ လူအမ်ား ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးၾကသည္။
၂။ ျငိမ္သက္သည့္ စိတ္ႏွလံုသားပိုင္ရွင္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ ခ်ဥ္းကပ္ျခင္းခံရသည္။
၃။ ဂုဏ္သတင္းေကာင္း ထြက္သည္။
၄။ လူ႔က်င့္၀တ္တရားႏွင့္ ျပည့္စံုသည္။
၅။ ခႏၶာပ်က္ေၾကြ ေသျပီးေနာက္ သုဂတိဘံုဘ၀ နတ္ျပည္ေလာကသုိ႔ ေရာက္ရသည္။
ဤသို႔ မိ္န္႕ေတာ္မူျပီး ပါဠိကဗ်ာ ဂါထာျဖင့္ မိန္႕ေတာ္မူျပန္သည္မွာ -
သူေတာ္ေကာင္းၾကီးတုိ႔၏ တရားလမ္းစဥ္ကို အစဥ္လုိက္နာသည့္ ေပးလွဴသူကို ခ်စ္ခင္ၾကသည္၊ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔သည္ သူ႔ထံ အျမဲတမ္း ခ်ဥ္းကပ္ၾကသည္။
သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔သည္ ေပးလွဴသူအား ဆင္းရဲဒုကၡဟူသမွ်ကို ဖ်က္ဆီးႏုိင္သည့္ ျမတ္သာ တရားကို ေဟာၾကားၾကသည္၊ အလွဴရွင္သည္ ဤဘ၀၌ပင္ ယင္းတရားကို သိ၍ ရဟႏၱာျဖစ္လ်က္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳရေလသည္။
ေဆာင္ - အမ်ားခ်စ္ခင္၊ သူေတာ္စဥ္ ခ်ဥ္းကပ္၊ ထြက္လတ္ ေကာင္းသတင္း၊ မကင္း လူ႔က်င့္၀တ္၊ ေသလတ္ နတ္ျပည္၊ ဤငါးေထြ၊ မွတ္ေလ ဒါနက်ိဳး။
မွတ္ခ်က္ - ဂိဟိဓမၼ(လူက်င့္၀တ္တရား)အရကို အ႒ကထာ၌ ငါးပါးသီလ-ဟု ဖြင့္ျပသည္၊ ဒါနေၾကာင့္ သီလရွိႏုိင္သည္ ဟု ဆုိလုိဟန္တူသည္။
စြန္႕ၾကဲေပးကမ္းျခင္းသည္ပင္လွ်င္ လူ႔က်င့္၀တ္တရား ျဖစ္သည္ဟုလည္း ဆုိနုိင္သည္။
ပဥၥမသုတ္ ျပီး၏။
Tuesday 22 February 2011
၅။ ဒါနာနိသံသသုတ္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment