ရဟန္းတုိ႔ ! အမ်ိဳး၌ သူေတာ္ေကာင္း ျဖစ္ေပၚလာေသာအခါ လူေပါင္းမ်ားစြာတုိ႔ အက်ိဳးရွိရန္ အစီးအပြါး ျဖစ္ရန္ ခ်မ္းသာရန္ ျဖစ္သည္။
၁။ မိဘ၊
၂။ သားမယား၊
၃။ ကြ်န္ အမူလုပ္၊
၄။ အေဆြခင္ပြန္း၊
၅။ သမဏ ျဗာဟၼဏတုိ႔ အစီးအပြါး ျဖစ္ရန္ ခ်မ္းသာရန္ ျဖစ္သည္။
ဥပမာ - ၾကီးစြာေသာ မုိးသည္ ေကာက္စပါးအားလံုးကုိ ေကာင္းစြာ ျပည့္စံုေစသည္ျဖစ္၍ လူအမ်ားအက်ိဳးရွိရန္ အစီးအပြါးျဖစ္ရန္ ခ်မ္းသာရန္ ျဖစ္သကဲ့သို႔တည္း။
ဤသို႔ မိန္႕ေတာ္မူျပီး ပါဠိကဗ်ာ ဂါထာျဖင့္ မိန္႕ေတာ္မူျပန္သည္မွာ -
“အက်ိဳးစီးပြါး ရြက္ေဆာင္သူသည္ လူအမ်ား၏ စည္းစိမ္ကို ျဖစ္ေစသည္၊ တရားေစာင့္၍ အၾကားအျမင္မ်ားသူ အက်င့္သီလျပည့္စံုသည့္ သူေတာ္ေကာင္းကို နတ္အေပါင္းက ေစာင့္ေရွာက္သည္၊ တရား၌ တည္သူကို ေက်ာ္ေစာထင္ရွားျခင္းက မစြန္႕လႊတ္။
တရား၌လည္း တည္၊ သီလႏွင့္လည္း ျပည့္စံု၊ မွန္ေသာစကားကိုလည္း ဆုိေလ့ရွိျပီး မေကာင္းမူကိုလည္း ရွက္စိတ္ရွိသူကို ၁-နိကၡရွိ ဇမၺဴရာဇ္ ေရႊစင္ကဲ့သို႔ ဘယ္သူက ကဲ့ရဲ႕ထုိက္ပါ့မလဲ၊ သူ႔ကို နတ္, ျဗဟၼာမ်ားက ခ်ီးမြမ္းၾကသည္။”
ေဆာင္ - သူေတာ္ေကာင္းသာ၊ ျဖစ္ေပၚလာက၊ မိဘ, သားမယား၊ ကြ်န္မ်ား, မိတ္ေဆြ၊ တစ္ေထြ သမဏ၊ ျဗာဟၼဏတုိ႔၊ က်ိဳးရဖုိ႔ရန္၊ ခ်မ္းသာရန္၊ ဧကန္ျဖစ္ေပသည္။
ဒုတိယသုတ္ ျပီး၏။
Sunday 27 February 2011
၂။ သပၸဳရိသသုတ္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment