၅။ မု႑ရာဇ၀ဂ္(မု႑မင္းကို ေဟာသည့္ သုတ္ပါေသာ အခန္း)

၁။ အာဒိယသုတ္

ျမတ္စြာဘုရား သာ၀တၳိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတ၀န္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူစဥ္အခါက ျဖစ္ပါသည္။

ထိုအခ်ိန္ အနာထပိဏ္သူေဌးသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံ သြားေရာက္ဖူးေျမာ္သည္၊ ရွိခိုးျပီး သင့္တင့္ေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနေသာ အနာထပိဏ္သူေဌးကို ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ မိန္႕ေတာ္မူသည္။

“ဒါယကာ ! စည္းစိမ္ရေအာင္ ရွာေဖြေၾကာင္း ၅-မ်ိဳးမွာ -

ဤေလာက၌ အရိယာတပည့္သည္ စည္းစိမ္ဥစၥာတုိ႔ကို ေခြ်းဒီးဒီးက်ေလာက္ေအာင္ လက္ရုံးအားကိုးကာ တရားႏွင့္အညီ ၾကိဳးစားရွာေဖြသည္။
ထိုစည္းစိမ္တုိ႔ျဖင့္ -

၁။ မိမိကုိယ္, မိဘ, သား မယား, ကြ်န္အမူလုပ္ တုိ႔ကို ခ်မ္းသာေစ, ႏွစ္သက္ေစႏုိင္သည္၊ ခ်မ္းသာကိုလည္း ေကာင္းစြာ ေဆာင္ႏုိင္သည္။

၂။ အေဆြခင္ပြန္း ခ်စ္ကြ်မ္း၀င္သူ တုိ႔ကို ခ်မ္းသာေစ, ႏွစ္သက္ေစႏုိင္သည္၊ ခ်မ္းသာကိုလည္း ေကာင္းစြာ ေဆာင္ႏုိင္သည္။

၃။ ရန္သူမ်ိဳး ၅-ပါးေၾကာင့္ ေဘးရန္တုိ႔ ျဖစ္ေပၚလာရာ၌ ထက္၀န္းက်င္ ပိတ္ဆုိ႔ ကာကြယ္၍ မိမိကုိယ္ကို ခ်မ္းသာေအာင္ ျပဳႏုိင္သည္။

(ရန္သူမ်ိဳး ၅-ပါး=ေရ, မီး, မင္း, ခိုးသူ, မခ်စ္ မႏွစ္သက္အပ္သူ အေမြခံဆုိး)

၄။ ေဆြမ်ိဳး, ဧည့္သည္, ကြယ္လြန္သြားေသာ ေဆြမ်ိဳး, မင္း, နတ္ ဟူေသာ ပူေဇာ္ရာ ၅-မ်ိဳးကို ပူေဇာ္မူ ျပဳလုပ္ႏုိင္သည္။

၅။ သမဏ ျဗာဟၼဏတုိ႔၌ အလွဴဒါနကို ျပဳလုပ္နုိင္သည္။

ဤ၌ ပါေသာသာမဏ, ျဗာဟၼဏ တုိ႔သည္ -

မာန္ယစ္ျခင္း,ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းလည္း ကင္းၾကသည္။

သည္းခံၾကသည္၊ ေကာင္းေသာ အမူ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ ေပ်ာ္ပိုက္ၾကသည္။

တစ္ေယာက္တည္းေသာ မိမိကုိယ္ကိုလည္း ဆံုးမၾကသည္။

တစ္ခုတည္းေသာ မိမိစိတ္ကိုလည္း ကိေလသာမွ ျငိမ္းေအးေစၾကသည္။

အလွဴဒါန ဟူသည္မွာလည္း -

အထက္ဘံုသို႔ သြားေၾကာင္းလည္း ျဖစ္, နတ္ျပည္အစီးအပြါးလည္း ျဖစ္, ခ်မ္းသာက်ိဳးလည္း ရွိ, ေကာင္းျမတ္ေသာ အာရုံကိုလည္း ျဖစ္ေစတတ္ေသာ အလွဴဒါနမ်ဳိး ျဖစ္သည္။

ထုိစည္းစိမ္မ်ားရေအာင္ ရွာေဖြေၾကာင္း ၅-မ်ိဳးကို ျပဳလုပ္ေသာ အရိယာတပည့္မွာ -

အကယ္၍ စည္းစိမ္တုိ႔ ကုန္ခန္းသြားခဲ့မူ -

“ငါသည္ ကိုယ္တုိင္ခံစားျခင္း, မိဘကို လုပ္ေကြ်းျခင္း စေသာ စင္စစ္ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္သည့္ လုပ္ငန္း ၅-မ်ိဳးတုိ႔ကိုလည္း ျပဳလုပ္ခဲ့ျပီ၊ ငါ၏ စည္းစိမ္တုိ႔ ကုန္ခန္းသြားျခင္း ေၾကာင့္လည္း ငါ့မွာ ပူစရာ မလုိေတာ့” ဟု စဥ္းစားျပီး ႏွလံုးမသာမယာ မျဖစ္။

အကယ္၍ စည္းစိမ္တုိ႔ တုိးပြါးခဲ့မူ -

“ငါသည္ ကိုယ္တုိင္ခံစားျခင္း မိဘကို လုပ္ေကြ်းျခင္း စေသာ စင္စစ္ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္ သည့္ လုပ္ငန္း ၅-မ်ိဳးတုိ႔ကိုလည္း ျပဳလုပ္ခဲ့ျပီ၊ ငါ၏ စည္းစိမ္တုိ႔သည္လည္း တုိးပြားေနပါကလား” ဟု စဥ္းစားျပီး ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျဖစ္ေနသည္။”

ဤသို႔ မိန္႕ေတာ္မူျပီး ပါဠိကဗ်ာ ဂါထာျဖင့္ မိန္႕ေတာ္မူျပန္သည္မွာ -

“ငါသည္ စည္းစိမ္တုိ႔ကို သံုးေဆာင္ခဲ့ျပီ၊ မိဘတုိ႔ကို လုပ္ေကြ်းခဲ့ျပီ၊ သားမယားတုိ႔ကို ေမြးျမဴခဲ့ျပီ၊ ေဘးရန္တုိ႔ကို လြန္ေျမာက္ခဲ့ျပီး အထက္နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ေစတတ္ေသာ အလွဴကို ေပးလွဴခဲ့ျပီ၊ ထုိ႔ျပင္ ၅-မ်ိဳးေသာ ပူေဇာ္မူကိုလည္း ျပဳခဲ့ျပီ၊ သီလလည္းရွိ ကိုယ္, ႏူတ္, ႏွလံုး ေစာင့္သံုးၾကသည့္ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သံုးသူတုိ႔အား လုပ္ေကြ်းခဲ့ျပီ။

အိမ္ေနသူ ပညာရွိသည္ စည္းစိမ္ဥစၥာ ရွာေဖြစုေဆာင္းျခင္း၏ မူလ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္သည့္
ကိုယ္တုိင္ ခံစားျခင္း, မိဘကို လုပ္ေကြ်းျခင္း စေသာ အမူတုိ႔ကို ငါ ျပဳလုပ္ခဲ့ျပီ၊ ေနာင္တ တဖန္ မပူပန္ရေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမူကို ငါ ျပဳလုပ္ခဲ့ေပျပီ။

ဤသို႔အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့သူသည္ အရိယာတုိ႔တရား၌ တည္သျဖင့္ ဤဘ၀၌ပင္ ခ်ီးမြမ္းခံရသည္၊ တမလြန္ဘ၀၀ယ္ နတ္ျပည္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ ေပ်ာ္ရႊင္ရေလသည္။

ေဆာင္ - ရွာေဖြစုထား၊ စည္းစိမ္မ်ားျဖင့္၊ ၁.ကိုယ္ႏွင့္ မိဘ၊ ၂.ခ်စ္လွ မိတ္ေဆြ၊ ခ်မ္းသာေစ၏၊ ၃.တစ္ေထြ ေဘးရန္၊ ေတြ႕ၾကံဳျပန္၀ယ္၊ ကာကြယ္သမူ၊ ခ်မ္းသာ ျပဳ၏၊ ၄.ငါးခု ပူေဇာ္၊ သင့္ေလ်ာ္ရာ ျပဳ၊ ၅.ေကာင္းမူျပဳရန္ သူျမတ္ထံမွာ၊ နတ္ရြာေရာက္ႏုိင္၊ ဤငါးဆုိင္၊ ျပိဳင္ျပိဳင္ စည္းစိမ္ရယူေၾကာင္း။

ပထမသုတ္ ျပီး၏။