ရဟန္းတုိ႔ ! ဆုိလတံ့ေသာ တရား ၅-မ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စံုသာ ရဟန္းသည္ မိမိအစီးအပြါးအလုိ႔ငွာလည္း မက်င့္၊ သူတပါး အစီးအပြါးအလုိ႔ငွါလည္း မက်င့္။
ယင္း ၅-မ်ိဳးမွာ -
ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ -
၁။ မိမိလည္း သီလႏွင့္ မျပည့္စံု၊
သူတပါးကိုလည္း သီလႏွင့္ ျပည့္စံုေစရန္ မေဆာက္တည္ေစ။
၂။ မိမိလည္း သမာဓိႏွင့္ မျပည့္စံု၊
သူတပါးကိုလည္း သမာဓိႏွင့္ ျပည့္စံုေစရန္ မေဆာက္တည္ေစ။
၃။ မိမိလည္း ပညာႏွင့္ မျပည့္စံု၊
သူတပါးကိုလည္း ပညာႏွင့္ ျပည့္စံုေစရန္ မေဆာက္တည္ေစ။
၄။ မိမိလည္း ၀ိမုတၱိႏွင့္ မျပည့္စံု၊
သူတပါးကိုလည္း ၀ိမုတၱိႏွင့္ ျပည့္စံုေစရန္ မေဆာက္တည္ေစ။
၅။ မိမိလည္း ပစၥေ၀ကၡဏာဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ မျပည့္စံု၊
သူတပါးကိုလည္း ထုိဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံုေစရန္ မေဆာက္တည္ေစ။
ေဆာင္ - သီလ, သမာ၊ ပညာ, ၀ိမုတၱိဉာ၊ ဤငါးျဖာကို၊ ကိုယ္, သူတပါး၊ မက်င့္ျငား မက်င့္ေစ၊ ႏွစ္ေထြ ယုတ္မူ၊ ထုိသည့္သူ၊ စြဲယူ ကိုယ္က်ိဳးသူက်ိဳး ႏွစ္မ်ိဳး မက်င့္သူမွတ္။
မွတ္ခ်က္ - ဤသုတ္၌ ဒုႆီလ အပၸႆုတ (ကိုယ္တုိင္လည္း သီလမရွိ သူတပါးအတြက္ ျဖန္႕ေ၀ႏုိင္ေလာက္သည့္ ဗဟုသုတမရွိသူ) ကို ရည္ရြယ္၍ ေဟာသည္။
န၀မသုတ္ ျပီး၏။
Friday 18 February 2011
၉။ တတိယ ဟိတသုတ္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment