၂။ စုႏၵီသုတ္

ျမတ္စြာဘုရား ရာဇျဂိဳလ္ျပည္ ရွဥ္႕နက္တုိ႔ကုိ အစားေကြ်းရာ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူစဥ္အခါက ျဖစ္ပါသည္၊ စုႏၵိမင္းသမီးသည္ ရထားငါးရာ သတုိ႔သမီးငါးရာ ျခံရံကာ ျမတ္စြာဘုရားအထံ သြားေရာက္ ဖူးေျမာ္သည္၊ ရွိခိုးျပီး သင့္တင့္ေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားကို ဤသို႔ ေလွ်ာက္ထားသည္။

“အရွင္ဘုရား ! တပည့္ေတာ္မ၏ေမာင္ စုႏၵမင္းသားသည္ ဤသို႕ ေျပာပါသည္ -

“မိန္းမ, ေယာက္်ား မည္သူမဆုိ -

ဘုရားကို ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္သည္၊ တရားေတာ္ကို ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္သည္၊ သံဃာေတာ္ကို ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္သည္။

သူ႔အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္သည္၊ မေပးသည္ကုိ ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္သည္၊ ကိုယ္ပုိင္မဟုတ္သည့္ သူတပါး သားမယားတုိ႔၌ ကာမဆက္ဆံျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္သည္၊ မဟုတ္မမွန္ ေျပာဆုိျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္သည္၊ ေမ့ေလ်ာ့ ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေသရည္ေသရက္ ေသာက္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္သည္၊ ထုိသူသည္ ခႏၶာပ်က္ေၾကြ ေသျပီးေနာက္ သုဂတိဘံုသို႔သာ ေရာက္ရသည္၊ ဒုဂၢတိဘံုသို႕ မေရာက္ရ” ဟု ေျပာဆုိပါသည္။

အရွင္ဘုရား ! တပည့္ေတာ္မ ေမးေလွ်ာက္ပါရေစ၊ အဘယ္သို႕ သေဘာရွိသည့္ ဘုရား, တရား, သံဃာေတာ္တုိ႔၌ ၾကည္ညိဳသူႏွင့္ အဘယ္သို႔ သေဘာရွိသည့္ သီလတုိ႔၌ ျဖည့္ဆည္းပူးေသာသူသည္ ခႏၶာပ်က္ေၾကြ ေသျပီးေနာက္ သုဂတိဘံု၌သာျဖစ္၍ ဒုဂၢတိဘံု၌ မျဖစ္ပါသနည္း?။”

“စုႏၵီ ! ေျခမရွိေသာသတၱ၀ါ၊ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱ၀ါ ေျခေလးေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱ၀ါ၊ ေျခမ်ားစြာရွိေသာ သတၱ၀ါ၊ ရုပ္ရွိ သတၱ၀ါ၊ ရုပ္မဲ့ သတၱ၀ါ၊ သညာရွိ သတၱ၀ါ၊ သညာ မရွိဟု ဆုိရေလာက္ေအာင္ သိမ္ေမြ႕သည့္ သညာမွ်သာရွိေသာ သတၱ၀ါ ဟူေသာ သတၱ၀ါရွိသမွ် အားလံုးတုိ႔ထက္ အရဟံဂုဏ္ရွင္, သမၼာသမၺဳဒၶဂုဏ္ရွင္ ျမတ္စြာဘုရားကို အျမတ္ဆံုးဟု ဆုိရမည္။

ထုိအရဟံဂုဏ္ရွင္, သမၼာသမၺဳဒၶဂုဏ္ရွင္ ျမတ္စြာဘုရား၌ ၾကည္ညိဳတုိ႔သည္ အျမတ္ဆံုးဘုရား၌ ၾကည္ညိဳသည္ မည္ကုန္သည္၊ ထုိသူတုိ႔မွာ အျမတ္ဆံုးအက်ိဳး ရႏုိင္သည္။

ျပဳျပင္အပ္ေသာ သခၤတတရား ရွိသမွ်အားလံုးတို႔ထက္ အဂၤါ ၈-ပါးရွိသည့္ အရိယာမဂ္ကို အျမတ္ဆံုးဟု ဆုိရမည္။

သခၤတ, အသခၤတတရား ရွိသမွ်အားလံုးတုိ႔ထက္ မာန္ယစ္ျခင္း ကင္းရာ, မြတ္သိပ္ျခင္းကို ပယ္ေဖ်ာက္ရာ, ေတာင့္တျခင္းအာသာကို ပယ္ခြာရာ, ၀ဋ္ျမစ္ျပတ္ရာ, တဏွာကုန္ရာ, မတပ္မက္ရာ, ဒုကၡခပ္သိမ္းခ်ဳပ္ျငိမ္းရာ နိဗၺာန္ဟူေသာ ၀ိရာဂတရားကို အျမတ္ဆံုးဟု ဆုိရမည္။

အရိယာမဂ္ႏွင့္ နိဗၺာန္တရားတုိ႔၌ ၾကည္ညိဳသူတုိ႔သည္ အျမတ္ဆံုးတရား၌ ၾကည္ညိဳသည္ မည္ကုန္သည္၊ ထုိသူတုိ႔မွာ အျမတ္ဆံုးအက်ိဳးရႏုိင္သည္။

သံဃာဂုိဏ္းရွိသမွ်တုိ႔ထက္ အရပ္ေ၀းမွ ေဆာင္ယူလာေသာ အလွဴကိုလည္း ခံထုိက္, ဧည့္သည္အလုိ႔ငွာ စီမံထားေသာ ၀တၳဳကိုလည္း ခံထုိက္, တမလြန္အတြက္ ရည္ေမွ်ာ္ေသာ အလွဴကိုလည္း ခံထုိက္, လက္အုပ္ခ်ီျခင္းကိုလည္း ခံထုိက္ျပီး သတၱ၀ါအေပါင္း၏ ေကာင္းမူျပဳရန္ အျမတ္ဆံုး လယ္ေျမျဖစ္ေသာ အရိယာသံဃာ ၈-ပါးကို အျမတ္ဆံုးဟု ဆုိရမည္။

ထုိအရိယာသံဃာ ၈-ပါး၌ ၾကည္ညိဳသူတုိ႔သည္ အျမတ္ဆံုး သံဃာ၌ ၾကည္ညိဳသည္ မည္ၾကသည္၊ ထုိသူတုိ႔မွာ အျမတ္ဆံုးအက်ိဳး ရႏုိင္သည္။

ရွိရွိသမွ် သီလတုိ႔ထက္ တဏွာ့ကြ်န္အျဖစ္မွလည္း လြတ္ေျမာက္ေစႏုိင္, ပညာရွိတုိ႔ကလည္း ခ်ီးမြမ္းအပ္, မွားေသာအားျဖင့္လည္း မသံုးသပ္အပ္, သမာဓိကိုလည္း ျဖစ္ေစတတ္၍ အရိယာတုိ႔လည္း ႏွစ္သက္အပ္သည့္ မက်ိဳးမေပါက္ မက်ားမေျပာက္ ကုန္ေသာ သီလတုိ႔ကို အျမတ္ဆံုးဟု ဆုိရမည္။
ထုိအရိယာတုိ႔ ႏွစ္သက္အပ္ေသာ သီလတုိ႔ကို ျဖည့္ဆည္းပူးတတ္သူတို႔သည္ အျမတ္ဆံုးသီလ၌ ျဖည့္ဆည္းပူးသည္ မည္ၾကသည္၊ ထိုသူတုိ႔မွာ အျမတ္ဆံုး အက်ိဳးရႏုိင္သည္။”

ဤသို႔ မိန္႕ေတာ္မူျပီး ပါဠိကဗ်ာ ဂါထာျဖင့္ မိန္႕ေတာ္မူျပန္သည္မွာ -

“ရတနာျမတ္ ၃-ပါး၏ ဂုဏ္ကုိ သိၾက၍ အတုမရွိ ျမတ္ေသာ အလွဴကို ခံထုိက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ တပ္မက္မူ ရာဂကင္းရာ, ျငိမ္းေအးရာ, ခ်မ္းသာေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ျမတ္ေသာတရား၊ ေကာင္းမူျပဳရာ လယ္ေျမ ေကာင္းသဖြယ္ျဖစ္သည့္ ျမတ္ေသာသံဃာ၌ ၾကည္ညိဳကုန္သူတုိ႔မွာ လည္းေကာင္း။

ထုိရတနာျမတ္ ၃-ပါး၌ အလွဴေပးသူတုိ႔မွာ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာေကာင္းမူသည္ တုိးပြားသည္၊ ျမတ္ေသာအသက္ရွည္ျခင္း, အဆင္းလွျခင္း, အျခံအရံမ်ားျခင္း, ေက်ာ္ေစာျခင္း, ခ်မ္းသာျခင္း, ကိုယ္အား, ဉာဏ္အားတုိ႔လည္း တုိးပြားၾကသည္။

အျမတ္ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ ရတနာျမတ္ ၃-ပါးအား ေပးလွဴတတ္သူ, ပညာႏွင့္ ျပည့္စံုသူ နတ္သည္လည္းေကာင္း၊ လူသည္လည္းေကာင္း အျမတ္ဆံုးသို႔ ေရာက္သည္ျဖစ္၍ ေမြ႕ေလ်ာရေလသည္။”


ေဆာင္ - ဘုရားဟူသမွ်၊ အရဟႏၱ, သမၼာသမၺဳဒၶဂုဏ္ရွင္၊ ဘုရားရွင္သာ၊ ထိပ္ဆံုးသာ၊ မွန္စြာ အျမတ္ဆံုး။

တရားဟူသမွ်၊ အရိယာမဂၢင္၊ ထုိ႔ျပင္ နိဗၺာန္၊ ထိပ္ဆံုးမွန္၊ ဧကန္ အျမတ္ဆံုး။

သံဃာဟူသမွ်၊ အရိယာသံဃာ၊ ထိပ္ဆံုးသာ၊ မွန္စြာ အျမတ္ဆံုး။

သီလဟူသမွ်မွာ၊ အရိယာျမတ္ႏုိး၊ သီလမ်ိဳးသာ၊ ထိပ္ဆံုးသာ၊ မွန္စြာ အျမတ္ဆံုး။

ဒုတိယသုတ္ ျပီး၏။။