၁၃၄။ အလြန္ၾကံဳလွီ၍ နံရုိးျပိဳင္းျပိဳင္းထြက္ေသာ မိန္းမ သင္သည္ အ၀တ္လည္း မပါ၊ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ အဆင္းသဏၭာန္လည္း ရွိ၏၊ ၾကံဳလွီ၍ အေၾကာျပိဳင္ျပိဳင္းထေသာ ကိုယ္ရွိလ်က္ ဤအရပ္၌ ရပ္တည္ေနေသာ သူကား အဘယ္သူနည္း (ဟု လင္တူမိန္းမတိႆာက ေမး၏)။
၁၃၅။ ငါသည္ မတၱာပါတည္း၊ သင္သည္ တိႆပါတည္း၊ ေရွးဘ၀က သင္၏ လင္တူမိန္းမ ျဖစ္ခဲ့ပါ၏၊ မေကာင္းမူကံကို ျပဳျခင္းေၾကာင့္ ဤလူ႔ဘံုမွ ျပိတၱာဘံုသို႔ လားေရာက္ခဲ့ပါ၏ (ဟု မတၱာက ေျဖ၏)။
၁၃၆။ သင္သည္ ကိုယ္ျဖင့္၎၊ ႏူတ္ျဖင့္၎၊ စိတ္ျဖင့္၎ အဘယ္မေကာင္းမူကို ျပဳခဲ့သနည္း၊ အဘယ္ကံ၏ အက်ိဳးေၾကာင့္ ဤလူ႔ဘံုမွ ျပိတၱာဘံုသို႔ လားေရာက္ရသနည္း (ဟု တိႆာက ေမးျမန္း၏)။
၁၃၇။ အကြ်ႏု္ပ္သည္ အမ်က္ေဒါသၾကီးသူ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားရွိသူ ျငဴစူတတ္သူ ၀န္တုိသူ စဥ္းလဲသူ ျဖစ္ခဲ့ဘူးပါ၏၊ ငါသည္ သင့္အား မေကာင္းေသာ စကားကို ဆုိခဲ့မိေသာေၾကာင့္ ဤလူ႔ဘံုမွ ျပိတၱာဘံုသို႔ လားေရာက္ရ၏ (ဟု မတၱာက ေျဖ၏)။
၁၃၈။ မွန္၏၊ သင္သည္ ၾကမ္းတမ္းသူျဖစ္ေသာ အျခင္းအရာကို ငါသိ၏၊ အသင့္အား တပါးေသာ အေၾကာင္းကို ေမးပါအံ့။ အဘယ္ေၾကာင့္ ေျမမူန္႕တုိ႔ျဖင့္ ျပြမ္းေသာ တန္းဆာဆင္၏။
၁၃၉။ သင္ (တိႆာ) သည္ ဦးေခါင္းႏွင့္တကြ ေရခ်ိဳး၏၊ စင္ၾကယ္သန္႕ရွင္းေသာ အ၀တ္ကို ၀တ္၏၊ တန္ဆာဆင္၏၊ ငါသည္ကား သင့္ထက္ အလြန္အကဲ ပိုမုိ၍ တန္ဆာဆင္၏။
၁၄၀။ ထုိငါသည္ ၾကည့္ရူေနစဥ္ လင္ႏွင့္ သင္စကားေျပာေန၏၊ ထုိ႕ေၾကာင့္ ငါ့အား ျငဴစူျခင္း ဣႆာသည္ ပြါးမ်ားလာ၏၊ ငါ့အား အမ်က္ေဒါသသည္ လြန္စြာ ျဖစ္၏။
၁၄၁။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ေျမမူန္႕ကိုယူ၍ သင့္ကို ေျမမူန္႕ျဖင့္ ငါၾကဲခ်မိခဲ့၏၊ ထုိမေကာင္းမူကံ အက်ိဳးေၾကာင့္ ေျမမူန္႕တုိ႔ျဖင့္ ျပြမ္းေသာ ကိုယ္ရွိပါ၏ (ဟု မတၱာက ေျဖ၏)။
၁၄၂။ မွန္၏၊ သင္(မတၱာ)သည္ ငါ့ကို ေျမမူန္႕ျဖင့္ ၾကဲခ်သည္ကို ငါသိ၏၊ သင့္အား တပါးေသာ ထုိအေၾကာင္းကို ေမးပါအံ့၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ၀ဲေရာဂါ ႏွိပ္စက္ခံရသနည္း (ဟု တိႆာက ေမးျပန္၏)။
၁၄၃။ သင္ႏွင့္ငါ ႏွစ္ေယာက္တုိ႔သည္ ေဆးကို ေဆာင္ယူရန္ ေတာသို႔သြားေရာက္ၾကကုန္၏၊ သင္သည္ကား ေဆးကို ေဆာင္ယူ၏၊ ငါသည္ကား ေခြးေလွးသီး အရုိင္းကို ေဆာင္ယူ၏။
၁၄၅။ သင္မသိမီ ငါသည္ သင့္အိပ္ရာေပၚသို႔ ေခြးေလွးသီးကို ၾကဲခ်ခဲ့၏၊ ထုိ မေကာင္းမူကံေၾကာင့္ ၀ဲနာေရာဂါ ႏွိပ္စက္ခံရ၏ (ဟု မတၱာက ေျဖ၏)။
၁၄၆။ မွန္၏၊ သင္(မတၱာ)သည္ ငါ၏ အိပ္ရာေနရာကို (ေခြးေလွးသီး) ၾကဲခ်သည္ကို ငါသိ၏၊ သင့္အား တပါးေသာ အေၾကာင္းကို ေမးပ၊အံ့၊ အဘယ္ေၾကာင့္ သင္သည္ အ၀တ္မရွိသနည္း (ဟု တိႆာက ေမး၏)။
၁၄၇။ သင္မသိစဥ္ ငါသည္ သင္၏ အ၀တ္ကို ခုိးယူခဲ့၏၊ ထုိကံ၏ အက်ိဳးေၾကာင့္ ငါသည္ အ၀တ္မရွိ ျဖစ္ရ၏ (ဟု မတၱာက ေျဖ၏)။
၁၄၈။ မွန္၏၊ သင္မတၱာသည္ ငါ၏ အ၀တ္ကို ခိုးယူသည္ကို ငါသိ၏၊ သင့္အား တပါးေသာ အေၾကာင္းကို ေမးပါအံ့၊ အဘယ္ေၾကာင့္ မစင္အနံ႕ရွိသနည္း (ဟု တိႆာက ေမးျပန္၏)။
၁၄၉။ သင္၏ နံ႕သာကို၎၊ ပန္းကို၎၊ အဘိုးမ်ားစြာ ထုိက္ေသာ နံ႕သာေပ်ာင္းကို၎ မစင္တြင္း၌ ပစ္ခ်ခဲ့၏၊ ထုိမေကာင္းမူကို ငါသည္ ျပဳခဲ့၏၊ ထုိမေကာင္းမူကံ၏ အက်ိဳးေၾကာင့္ မစင္အနံ႕ရွိ၏ (ဟု မတၱာက ေျဖ၏)။
၁၅၀။ မွန္၏၊ သင္(မတၱာ)သည္ ထုိမေကာင္းမူကံ ျပဳခဲ့သည္ကို ငါသိ၏၊ သင့္အားတပါးေသာ အေၾကာင္းကို ေမးအံ့၊ အဘယ္ေၾကာင့္ သင္သည္ “ဒုဂၢတိ”ဘံုသို႕ လားေရာက္ရသနည္း (ဟု တိႆာက ေမး၏)။
၁၅၁။ အိမ္၌ရွိေသာ ပစၥည္းဥစၥာသည္ သင္ႏွင့္ငါ ႏွစ္ေယာက္တုိ႔အား သာတူညီမွ်ျဖစ္၏၊ လွဴဖြယ္၀တၳဳတို႔ ထင္ရွားရွိပါကုန္လ်က္ မိမိ၏ မွီခိုရာ ေကာင္းမူကုသိုလ္ကို မျပဳ၊ ထုိကံ၏ အက်ိဳးေၾကာင့္ ငါသည္ ဒုဂၢတိဘံုသုိ႔ လားေရာက္ရပါ၏။
၁၅၂။ သင္သည္ မေကာင္းမူကံကို မွီ၀ဲဘိ၏၊ မေကာင္းမူကံတုိ႔ျဖင့္ သုဂတိဘံုကို မရလြယ္ဟု ထုိလူျဖစ္စဥ္ အခါကပင္ ငါ့ကို သင္ေျပာဆုိခဲ့ဘူး၏ (ဟု မတၱာက ေျဖ၏)။
၁၅၃။ သင္သည္ ငါ့ကို ဆန္႕က်င္ဘက္အားျဖင့္ ယံုၾကည္စြဲလမ္းေန၏၊ ထုိ႔ျပင္လည္း ငါ့ကို ျငဴစူ၏၊ မေကာင္းမူ ကံတုိ႔၏ အက်ိဳးသည္ ၾကမ္းတမ္းေသာ သေဘာရွိသည္ကို ရူပါေလာ့။
၁၅၄။ (ေရွးက သင္ သိမ္းဆည္းထားအပ္ကုန္ေသာ) သင္၏ အိမ္တုိ႔သည္၎၊ ထုိ ကြ်န္မတုိ႔သည္၎၊ သင္၏ ထုိအ၀တ္တန္ဆာသည္၎ ရွိကုန္၏၊ ဤအရာ၀တၳဳတုိ႔ကို သူတပါးတုိ႔ သံုးေဆာင္ကုန္၏၊ စည္းစိမ္တုိ႔သည္ မျမဲကုန္။
၁၅၅။ ယခုအခါ၌ ကေလးအေဖသည္ ေစ်းမွ အိမ္သို႔ ေရာက္လာလတၱံ႕၊ သင့္အား တစံုတရာကို ေပးေကာင္း ေပးလိမ့္မည္၊ ဤအရပ္မွ မသြားပါႏွင့္ဦး (ဟု တိႆာက ေျပာ၏)။
၁၅၆။ ငါသည္ အ၀တ္လည္း မပါ၊ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ အဆင္းသဏၭာန္လည္း ရွိပါ၏၊ ၾကံဳလွီ၍ အေၾကာျပိဳင္းျပိဳင္းထေသာ ကိုယ္ရွိပါ၏။ ဤအ၀တ္မပါျခင္း စသည္သည္ မိန္းမတုိ႔အတြက္ ရွက္စဖြယ္ ျဖစ္ပါ၏၊ ငါ့ကို ကေလးအေဖ မျမင္ပါေစလင့္ (ဟု မတၱာက ဆုိ၏)။
၁၅၇။ ယခု ငါသည္ သင့္အား အဘယ္ကို ေပးရပါမည္နည္း၊ ခ်မ္းသာျခင္းသို႕ ေရာက္၍ အလံုးစံု သင္အလုိရွိသမွ် ျပီးစီးရာေသာ အဘယ္ေက်းဇူး ဥပကာရကိုမူလည္း ဤအခ်ိန္ ဤအခါ၀ယ္ ငါျပဳလုပ္ရပါမည္နည္း (ဟု တိႆာက ေျပာ၏)။
၁၅၈။ သံဃာမွ ရဟန္းေလးပါး ပုဂၢိဳလ္မွ ေလးပါး (ေပါင္း) ရွစ္ပါးေသာ ရဟန္းတုိ႔ကို ဆြမ္းေကြ်း၍ ငါ့အား အလွဴ၏ အဘို႔ကို ရည္ညႊန္း ေပးေ၀ပါေလာ့၊ ထိုအခါ ငါသည္ ခ်မ္းသာျခင္းသို႔ ေရာက္၍ အလံုးစံု အလုိရွိသမွ် ျပီးစီးသည္ ျဖစ္ရပါလိမ့္မည္ (ဟု မတၱာက ေျဖ၏)။
၁၅၉။ တိႆာသည္ ေကာင္းျပီဟု ၀န္ခံ၍ ရဟန္းရွစ္ပါးတုိ႔ကို ဆြမ္းေကြ်းျပီးလွ်င္ အ၀တ္တုိ႔ကို လွဴဒါန္းလ်က္ ထုိျပိတၱာမအား အလွဴ၏ အဘို႔ကို ရည္ညႊန္း ေပးေ၀၏။
၁၆၀။ ရည္ညႊန္း၍ လွဴအပ္ေသာ အလွဴ၏ အျခားမဲ့၌ စားဖြယ္ အ၀တ္ ေသာက္ေရ ရျခင္းဟူေသာ ဤအက်ိဳးသည္ ျဖစ္ေပၚလာ၏၊ ဤအက်ိဳးသည္ အလွဴ၏ အက်ိဳးပင္တည္း။
၁၆၁။ ထုိ႕ေနာက္ (မတၱာျပိတၱာမသည္) စင္ၾကယ္ေသာ ကိုယ္ရွိသည္ျဖစ္၍ စင္ၾကယ္ေသာအ၀တ္ ကာသိတုိင္းျဖစ္ပုဆိုးထက္ ျမတ္ေသာပုဆုိး ဆန္းၾကယ္ေသာ အ၀တ္တန္ဆာရွိလ်က္ လင္တူ တိႆာအထံသို႕ ခ်ဥ္းကပ္၏။
၁၆၂။ နတ္သမီး ေသာက္ရွဴးၾကယ္သည္ အရပ္မ်က္ႏွာအားလံုးတုိ႔ကို ထြန္းလင္း ေတာက္ပသကဲ့သို႕ သင္သည္ အလြန္ႏွစ္လိုဖါယ္ေသာ အေရာင္အဆင္းျဖင့္ အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတို႔ကို ထြန္းလင္းေစလ်က္ တည္ဘိ၏။
၁၆၃။ သင္သည္ အဘယ္ကုသိုလ္ထူးေၾကာင့္ ထုိသို႔သေဘာရွိေသာ အေရာင္အဆင္းရွိသနည္း၊ အဘယ္ကုသိုလ္ထူးေၾကာင့္ သင့္အား ဤအရပ္၌ (ေကာင္းက်ိဳး) ျပည့္စံုသနည္း၊ အဘယ္ကုသိုလ္ထူးေၾကာင့္ သင့္အား စိတ္ႏွစ္သက္ဖြယ္ စည္းစိမ္အားလံုးတုိ႔သည္ ျဖစ္ေပၚကုန္သနည္း။
၁၆၄။ အာႏုေဘာ္ၾကီးေသာ နတ္သမီး သင့္ကို ငါေမး၏၊ လူျဖစ္စဥ္က အဘယ္ကုသုိလ္ထူးကို ျပဳခဲ့သနည္း၊ အဘယ္ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ ဤသို႕ ေတာက္ပေသာ အာႏုေဘာ္ရွိသနည္း၊ သင္သည္ အေရာင္အဆင္းသည္လည္း အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတုိ႔ကို ထြန္းလင္း ေတာက္ပလ်က္ တည္ဘိသနည္း (ဟု တိႆာက ေမး၏)။
၁၆၅။ ငါသည္ မတၱာပါတည္း၊ သင္သည္ တိႆာပါတည္း၊ ေရွးဘ၀က သင္၏ လင္တူ မိန္းမျဖစ္ခဲ့၏၊ မေကာင္းမူကံကို ျပဳျခင္းေၾကာင့္ ဤလူ႕ဘံုမွ ျပိတၱာဘံုသို႕ လားေရာက္ရပါ၏။
၁၆၆။ သင္ေပးလွဴအပ္ေသာ အလွဴျဖင့္ မည္သည့္ေဘးမွ် မရွိပဲ ေမြ႕ေလ်ာ္ရပါ၏၊ ညီမ ေဆြမ်ိဳးအားလံုးတုိ႔ႏွင့္ တကြ ၾကာျမင့္စြာ အသက္ရွင္ပါေစေလာ့၊ စုိးရိမ္ကင္း၍ ျမဴအညစ္အေၾကးကင္းေသာ နတ္ဘံုဌာနသို႔ (ေရာက္ပါေစေလာ့) ၀သ၀တၱီနတ္တုိ႔၏ ေနရာဘံုသို႔ (ေရာက္ပါေစေလာ့)။
၁၆၇။ တင့္တယ္ေသာ ညီမတိႆာ ဤလူ႔ျပည္ေလာက၌ တရားကိုက်င့္၍ အလွဴဒါနကို ေပးလွဴကာ ၀န္တုိျခင္း “မေစၦရ” အညစ္အေၾကးကို အျမစ္ပါ ႏုတ္ျပီးလွ်င္ အကဲ့ရဲ႕လြတ္လ်က္ နတ္ျပည္သို႔ ကပ္ေရာက္ပါေစေလာ့ (ဟု မတၱာက ဆံုးမစကား ေျပာၾကား၏)။
မွတ္ခ်က္။ ။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဆ႒သံဂါယနာတင္ ပိဋကတ္ေတာ္ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment