၂၂၇။ သင္သည္ အ၀တ္မပါ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ အဆင္းသဏၭာန္ရွိ၏၊ ၾကံဳလွီ၍ အေၾကာျပိဳင္းျပိဳင္းထေသာ ကိုယ္ရွိ၏၊ နံရိုးျပိဳင္းျပိဳင္းထြက္၍ ၾကံဳလွီလွ၏၊ အခ်င္း သင္သည္ အဘယ္သူနည္း (ဟု ကုန္သည္မ်ားက ေမး၏)။
၂၂၈။ အရွင္တုိ႔ အကြ်ႏုိပ္သည္ မေကာငး္ေသာ လားရာရွိေသာ ယမမင္း၏ ႏုိင္ငံ၌ ျဖစ္ေသာ ျပိတၱာျဖစ္ပါ၏၊ မေကာင္းမူကံကို ျပဳခဲ့မိေသာေၾကာင့္ ဤလူ႔ဘံုမွ ျပိတၱာဘံုသို႔ လားေရာက္ရပါ၏ (ဟု ျပိတၱာက ေျဖ၏)။
၂၂၉။ သင္သည္ ကိုယ္ျဖင့္၎၊ နူတ္ျဖင့္၎၊ စိတ္ျဖင့္၎ အဘယ္မေကာင္းမူကံကို ျပဳခဲ့သနည္း၊ အဘယ္ကံ၏ အက်ိဳးေၾကာင့္ ဤလူ႔ဘံုမွ ျပိတၱာဘံုသို႔ လားေရာက္ရသနည္း (ဟု ကုန္သည္မ်ားက ထပ္ေမး၏)။
၂၃၀။ မဏၰမင္းတုိ႔၏ ဧရကစၦာဟု ေက်ာ္ၾကားေသာ ျမိဳ႕သည္ ရွိ၏၊ ထုိျမိဳ႕၌ ေရွးဘ၀က သူေဌးျဖစ္ခဲ့ဘူး၏၊ အကြ်ႏု္ပ္ကို ဓနပါလဟု သိၾကပါကုန္၏။
၂၃၁။ အကြ်ႏု္ပ္အား ေရႊေငြလွည္းအစီး ရွစ္ဆယ္တုိက္ ရွိပါ၏၊ အကြ်ႏု္ပ္အား ေရႊသည္ မ်ားလွပါ၏၊ ပုလဲ ေၾကာင္မ်က္ရြဲတုိ႔သည္ မ်ားျပားပါကုန္၏။
၂၃၂။ ထုိမွ်ေလာက္ မ်ားေသာ ဥစၥာရွိေသာ္လည္း အကြ်ႏု္ပ္သည္ ေပးလွဴရန္မႏွစ္သက္ပါ၊ အကြ်ႏု္ပ္ကို ဖုန္းေတာင္းယာစကားတုိ႔သည္ မျမင္ေစကုန္လင့္ဟု ႏွလံုးျပဳ၍ တံခါးကို ပိတ္လ်က္ သံုးေဆာင္ စားေသာက္ပါ၏။
၂၃၃။ အကြ်ႏု္ပ္သည္ ယံုၾကည္မူ “သဒၵါ” မရွိသူ ၀န္တုိသူ စဥ္းလဲသူ ျဖစ္ခဲ့ပါ၏၊ အလွဴဒါနကို ေပးလွဴကုန္ေသာ ကုသုိလ္ေကာင္းမူကို ျပဳေသာသူတို႔ကို ျခိမ္းေခ်ာက္တတ္၏၊ မ်ားစြားေသာ လူတုိ႔ကို ကုသိုလ္ေကာင္းမူမွ တားျမစ္မိခဲ့ပါ၏။
၂၃၄။ ေပးလွဴျခင္း၏ အက်ိဳးသည္ မရွိ၊ ေစာင့္စည္းျခင္း၏ အက်ိဳးကား အဘယ္မွာ ရွိအံ့နည္း၊ ေလးေထာင့္ကန္တုိ႔ကို၎၊ ေရတြင္းတုိ႔ကို၎၊ စုိက္ပ်ိဳးအပ္ေသာ အရံဥယ်ာဥ္တုိ႔ကို၎၊ ေရအုိးစင္တုိ႔ကို၎(ရြံ႕ညြန္ေရတုိ႔ေၾကာင့္) အသြားခက္ေသာ ခရီး၌ တံတားတုိ႔ကို၎ ဖ်က္ဆီးခဲ့ပါျပီ။
၂၃၅။ ေကာင္းမူကို မျပဳမူ၍ မေကာင္းမူကိုသာ ျပဳေသာ ထုိအကြ်ႏု္ပ္သည္ ထုိလူ႕ျပည္မွ စုေတခဲ့သည္ရွိေသာ္ ျပိတၱာဘံု၌ ျဖစ္၍ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ျခင္းျဖင့္ အႏွိပ္စက္ခံရပါ၏။
၂၃၆။ အကြ်ႏု္ပ္သည္ ေသေသာအခါမွစ၍ ငါးဆယ့္ငါးႏွစ္ပတ္လံုး စားရသည္ကို၎၊ ေသာက္ေရ ေသာက္ရသည္ကို၎ မသိရစဘူးပါ။
၂၃၇။ ေပးလွဴမူမွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းဟူေသာ မေပးလွဴျခင္းသည္ ရွိ၏၊ ထုိမေပးလွဴျခင္းသည္ သတၱ၀ါတုိ႔ ပ်က္စီးေၾကာင္းမည္၏၊ အၾကင္ပ်က္စီးေၾကာင္းသည္ ရွိ၏၊ ထုိပ်က္စီးေၾကာင္းသည္ ေလာဘစသည္တုိ႕၏ အစြမ္းျဖင့္ ေပးလွဴမူမွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း ဟူေသာ မေပးလွဴျခင္းပင္တည္း၊ ထုိစကားမွန္၏၊ ေပးလွဴမူမွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းဟူေသာ မေပးလွဴျခင္းသည္ ပ်က္စီးေၾကာင္းတည္းဟု ျပိတၱာတုိ႔ သိၾကကုန္သည္သာတည္း။
၂၃၈။ အကြ်ႏု္ပ္သည္ ေရွးဘ၀က ေလာဘစသည္တုိ႔၏ အစြမ္းျဖင့္ ေပးလွဴမူမွ ေရွာင္ၾကဥ္ခဲ့ပါျပီ၊ ဥစၥာမ်ားစြာ ရွိေနပါလ်က္ မေပးလွဴခဲ့ေပ၊ လွဴဖြယ္၀တၳဳတုိ႔ ရွိပါကုန္လ်က္ မိမိ၏ မွီခိုရာ ကြ်န္းသဖြယ္ျဖစ္ေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမူကို မျပဳခဲ့ေပ၊ ထုိအကြ်ႏု္ပ္သည္ မိမိကံ အက်ိဳးသို႔ ကပ္ေရာက္ရသည္ ျဖစ္၍ ေနာက္မွ ေနာင္တရပါ၏။
၂၃၉-၂၄၀။ ေလးလတုိ႔အလြန္၌ ေသလြန္ျခင္း ျဖစ္ရပါလိမ့္မည္၊ အကြ်ႏု္ပ္သည္ စင္စစ္ဆင္းရဲ၍ ၾကမ္းတမ္းေသာ ေလးေထာင့္ရွိေသာ တံခါးေလးေပါက္ရွိေသာ ေ၀ဖန္အပ္ေသာ ပံုစံတူျဖစ္ေသာ သံတံတုိင္းကာရံ၍ သံျပားျဖင့္ ပိတ္ဖံုးထားအပ္ေသာ ငရဲသို႔ က်ေရာက္ရပါလိမ့္မည္။
၂၄၁။ ထုိငရဲ၏ ေျမၾကီးကား သံျဖင့္ျပီး၏၊ ေတာက္ေလာင္သည္ျဖစ္၍ အခိုးအလွ်ံ ရွိ၏၊ ထက္၀န္းက်င္ ယူဇနာတရာတုိင္တုိင္ အခါခပ္သိမ္း ျပန္႕ႏွံ႕၍ တည္၏။
၂၄၂။ အကြ်ႏု္ပ္သည္ ထုိငရဲ၌ ရွည္ျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး မေကာင္းမူကံ၏ အက်ိဳးျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲေ၀ဒနာကို ခံစားရအံ့၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ အကြ်ႏု္ပ္သည္ ျပင္းစြာ စိုးရိမ္မိပါ၏။
၂၄၅။ ထုိ႕ေၾကာင့္ အရွင္တုိ႕အား ေလွ်ာက္ပါ၏၊ အရွင္တုိ႔အား ေကာင္းျခင္းမဂၤလာ ျဖစ္ပါေစ၊ ဤအရပ္၌ စုေ၀းေရာက္လာသမွ်ေသာ အရွင္ေကာင္းတုိ႔သည္ မ်က္ေမွာက္၌ေသာ္၎၊ မ်က္ကြယ္၌ေသာ္၎ မေကာင္းမူကံကို မျပဳၾကပါကုန္လင့္။
၂၄၆။ ထုိမေကာင္းမူ(ကံ)ကို အကယ္၍ ေနာင္အခါ ျပဳလိမ့္မည္ျဖစ္ပါမူ ယခုလည္း ျပဳေနပါမူ ပ်ံတက္၍ ထြက္ေျပးၾကကုန္ေသာ္လည္း အရွင္တုိ႔အား ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ျခင္း မရွိႏုိင္။
၂၄၇။ အမိ၏ အက်ိဳးစီးပြား အဖ၏ အက်ိဳးစီးပြါး (အလုိ႕ငွါ) လုပ္ေကြ်းၾကကုန္ေလာ့၊ အမ်ိဳး၌ ၾကီးသူတို႔အား အရုိအေသ ျပဳၾကကုန္ေလာ့၊ ရဟန္းကို ပူေဇာ္ၾကကုန္ေလာ့၊ မေကာင္းမူကို အပျပဳျပီးေသာ သူကို ပူေဇာ္ၾကကုန္ေလာ့၊ ဤသို႔ ျပဳက်င့္ၾကပါမူ နတ္ျပည္သို႔ သြားရလတၱံ႕ (ဟု ျပိတၱာက ဆံုးမစကား ေျပာၾကား၏)။
မွတ္ခ်က္။ ။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဆ႒သံဂါယနာတင္ ပိဋကတ္ေတာ္ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment