ရာဇျဂိဳလ္ျပည္သို႔ ၾကြခ်ီေတာ္မူျခင္း (လူအတန္းအစား ႏွစ္မ်ိဳး)

ဘုရားရွင္ထံ မသြားမီ မိမိတုိ႔ဆရာ သိဥၹည္းဆရာၾကီးထံ သြား၍ ေျပာဆုိ ေခၚငင္ေသာ္လည္း လုိက္ပါရန္ ျငင္းဆန္၍ ေန၏။ “ဆရာၾကီး - ေလာက၌ ဘုရားစစ္ ဘုရားမွန္ ပြင့္ေပၚေနပါျပီ၊ ဘုရားဆုိသည္ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကေသာ လူတုိ႔သည္ ထုိဘုရားရွင္ထံ သြားေရာက္ ဖူးေျမာ္ပူေဇာ္ၾကလိမ့္မည္။ ဆရာၾကီး ဘ၀သည္ အခ်ည္းအႏွီး အႏွစ္သာရမရွိ မျဖစ္ပါေစႏွင့္” စသည္ျဖင့္ သံုးၾကိမ္တုိင္တုိင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေဖ်ာင္းဖ် ေျပာဆုိၾကေသာ္လည္း “အေမာင္တုိ႔ - ဆရာၾကီးလုပ္ျပီးမွ ငါတပည့္မခံလုိျပီ၊ ရွိပါေစေတာ့အေမာင္တုိ႔၊ ေလာက၌ လူမုိက္ႏွင့္ပညာရွိ လူမုိက္သာမ်ားသည္မဟုတ္ေလာ၊ ပညာရွိသူမ်ား ပညာရွိေသာ ေဂါတမထံ သြားၾကလိမ့္မည္၊ လူမုိက္မ်ား ငါ့ထံသို႔ လာၾကလိမ့္မည္”ဟု အဆံုးသတ္ ေျပာဆုိ၍ သူ၏ ေက်ာင္း၌ပင္ ေနရစ္ခဲ့ေလသည္။

ဥပတိႆ ေကာလိတတုိ႔ ထြက္ခြာသြားေသာအခါ ပရိသတ္ျပိဳကြဲ အေျခြအရံနည္း၍ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲကာ ေသြးပြက္ပြက္အန္လ်က္ က်န္ရစ္ခဲ့ေလသည္။

ဥပတိႆ ေကာလိတတုိ႔ေနာက္သို႔ လုိက္ပါသြားေသာ တပည့္ ၅၀၀-တုိ႔တြင္လည္း တပည့္ ၂၅၀-သည္ သိဥၹည္းဆရာၾကီးအား သနားလွသျဖင့္ လုိက္ပါမသြားဘဲ လွည့္ျပန္ က်န္ရစ္ခဲ့ၾကသည္။

ဥပတိႆႏွင့္ ေကာလိတ ပရိဗုိဇ္တုိ႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံ ရဟန္းျပဳခြင့္ ေတာင္းပန္ၾကေသာအခါ “ဧဟိ ဘိကၡဳ” ရဟန္းမ်ားျဖစ္လာၾကသည္။ ေကာလိတ ပရိဗုိဇ္ ၇-ရက္၊ ဥပတိႆပရိဗုိဇ္ ၁၅-ရက္ၾကာမွ ရဟႏၱာျဖစ္ေတာ္မူၾကသည္။ ဥပတိႆသည္ ပညာအရာ ဧတဒဂ္ဘြဲ႕ခံမည့္ ပရိဗုိဇ္ကား တန္ခိုး ဣဒၶိအရာ ဧတဒဂ္ဘြဲ႕ခံမည့္ အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ၾကီး ျဖစ္လာသည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာ တရားေတာ္ အေျခံခံအဆင့္ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပထားသည္။