ဒုကၠစရိယာ က်င့္ေတာ္မူျခင္း (သာသနာျပဳ ေစလႊတ္ေတာ္မူျခင္း)

ထုိအခါမွစ၍ ဤကမၻာေလာကၾကီးအတြင္း ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္တကြ ကိေလသာ အာသေ၀ါ ကုန္ခန္းေသာ ရဟႏၱာေျခာက္က်ိပ္တစ္ပါး ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚေတာ္မူၾက၏။ ပဥၥ၀ဂၢီ ၅-ပါး၊ ယသ အမွဴးရွိသာ ၅၅-ပါးတုိ႔ကား “ဧဟိ ဘိကၡဳ” ရဟန္းမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏။ “ခ်စ္သား လာေလာ့”ဟု ေခၚရုံမွ်ျဖင့္ လူ႔အသြင္ ေပ်ာက္ကာ ရဟန္းအသြင္ေရာက္လာသူမ်ားျဖစ္သည္။

ဗာရာဏသီျပည္ ဣသိပတန မိဂဒါ၀ုန္ေတာ၌ ပထမ၀ါကပ္ေတာ္မူျပီး ၀ါကြ်တ္ေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ထုိရဟန္းေတာ္ေျခာက္က်ိတ္တုိ႔ကို ေခၚေတာ္မူ၍ သတၱ၀ါမ်ား စီးပြားခ်မ္းသာ မ်ားေစရန္အလုိ႔ငွာ အစ အလယ္ အဆံုး ေကာင္းျခင္းသံုးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ တရားကို ေဟာၾကား၍ မဇၥ်ိမပဋိပဒါ မဂၢက်င့္စဥ္မ်ားကို ျပသေပးရန္ သာသနာျပဳ ေစလႊတ္ေတာ္မူသည္။ ခရီးတစ္ေၾကာင္းတြင္ ႏွစ္ပါးေပါင္း၍ မသြားရန္လည္း မွာၾကားေတာ္မူသည္။

ထုိသို႔ သာသနာျပဳ ေစလႊတ္ျပီးေနာက္ ကိုယ္ေတာ္တုိင္လည္း ဥရုေ၀လကႆပ၊ နဒီကႆပ၊ ဂယာကႆပ အမည္ရေသာ ကႆပညီေနာင္သံုးဦးတုိ႔ ဦးေဆာင္ေသာ ရေသ့တစ္ေထာင္ကို ကယ္ခြ်တ္ေတာ္မူရန္ ဥရုေ၀လေတာအရပ္သို႔ ၾကြေတာ္မူ၏။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ တပည့္ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္ ခြဲခြာ၍ ဥရုေ၀လေတာသို႔အၾကြ၊ လမ္းခရီးအၾကားရွိ ေတာအုပ္တစ္ခုအတြင္း သစ္ပင္ရင္း၌ ေနေတာ္မူစဥ္ ဘဒၵ၀ဂၢီ ညီေနာင္သံုးက်ိပ္တုိ႔သည္ ေပ်ာ္ပါးရန္ ေခၚလာခဲ့ေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက လက္၀တ္တန္ဆာမ်ား ယူငင္ထြက္ေျပး၍ ထုိအမ်ိဳးသမီးကို လုိက္လံ ရွာေဖြရင္း ဘုရားရွင္ထံ ေရာက္လာၾကသည္။

ထုိအခါ ဘုရားရွင္က “သူတပါးကို ရွာေဖြျခင္းထက္ မိမိကိုယ္ကို ေတြ႕ျမင္ေအာင္ ရွာျခင္းက ပုိ၍ အက်ိဳးရွိေၾကာင္း” ေဟာေတာ္မူရာ မင္းသားအားလံုး ေသာတာပန္စသည္တည္၍ ဧဟိ ဘိကၡဳ ရဟန္းမ်ား ျဖစ္ေတာ္မူၾကသည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာ တရားေတာ္ အေျခံခံအဆင့္ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပထားသည္။