အတိတ္ကံ

ကံ - ဟူေသာ စကားတြင္ အတိတ္ကံႏွင့္ ပစၥဳပၸန္ကံ ႏွစ္မ်ိဳးလံုး ပါ၀င္သည္။ ဘ၀သံသရာသည္ လြန္စြာႏွစ္ပရိေစၦဒမ်ားျပားရွည္လ်ားလြန္းသျဖင့္ သံသရာ၏ အစကို မသိျမင္ႏုိင္ေပ။ ထုိမွ် ရွည္လ်ားလွေသာ သံသရာၾကီး၀ယ္ သတၱ၀ါတုိင္းသည္ ဘ၀မ်ိဳးစံုတုိ႔၌ ကံအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ျပဳလုပ္ေနၾကသည္၊ ယခု ျပဳလုပ္ဆဲကံသည္ ပစၥဳပၸန္ကံျဖစ္သည္။ ထုိထို အတိတ္ ဘ၀မ်ားက ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကေသာ ကံမ်ားသည္ အတိတ္ကံမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ကံ အမ်ိဳးအစားအလုိက္ တစ္ဘ၀တည္း၌ အက်ိဳးအကုန္ ေပးႏုိင္ေသာ ကံက နည္းပါး၍ သံသရာတစ္ေလွ်ာက္ ေရရွည္တံု႕ျပန္က်ိဳးေပးရေသာ ကံမ်ိဳးတို႔က မ်ားျပားၾကသည္။ သို႔ျဖစ္၍ အတိတ္ဘ၀မ်ားက ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ကံမ်ားသည္ ယခုဘ၀၌ အတိတ္ကံ အက်ိဳးတရားမ်ား အျဖစ္ လာေရာက္အက်ိဳးေပးၾကသည္။ အတိတ္ကံ ေၾကာင့္လည္း သတၱ၀ါတုိ႔သည္ ယခုဘ၀တြင္ ေကာင္းက်ိဳး၊ ဆုိးျပစ္မ်ားကို ခံစားၾကရသည္။ ထုိအတိတ္ကံမ်ားမွာလည္း အတိတ္ဘ၀ ခႏၶာမ်ားက မိမိျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ကံတရားမ်ားပင္ျဖစ္၍ ယခုဘ၀၌ မိမိပင္ခံစံရျခင္း ျဖစ္သည္။ ေနာင္လည္း ခံစားၾကရဦးမည္ ျဖစ္သည္။

အတိတ္ကံသည္ အမွန္တကယ္ရွိသာ ကံတစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း အတိတ္ကံ သက္သက္ကို အားကိုးတၾကီးယံုၾကည္ျပီး ပစၥဳပၸန္ကံကို မျပဳလုပ္ပါမူ ေအာင္ျမင္မူ မရႏုိင္ေပ။

“ဣႆရနိမၼာန၀ါဒေခၚ ဖန္ဆင္းရွင္ တန္ခိုးရွင္ေၾကာင့္ မိမိတုိ႔ဘ၀ ျပည့္စံုမူ မျပည့္စံုမူတုိ႔ ျဖစ္ေပၚေနရသည္” ဟူေသာ အယူ၀ါဒကို ယံုၾကည္သူတုိ႔သည္ အတိတ္ကံကို လက္မခံၾကေပ။ ယခု ပစၥဳပၸန္ဘ၀တြင္ ေကာင္းက်ိဳးဆုိးျပစ္ ျဖစ္ျဖစ္သမွ်သည္ ဖန္ဆင္းရွင္တုိ႕၏ ခ်ီးေျမွာက္ မစမူ အေပၚ၌သာ တည္ေနသည္။ ဘုရားသခင္ေပးမွ ရ၊ ဘုရားသခင္ေကြ်းမွ ၀ၾကမည္ု ယံုၾကည္စြဲလမ္းေနၾကသည္။ ေကာင္းကံ မေကာင္းကံ မည္မွ်ပင္ ျပဳလုပ္ေနေသာ္လည္း အက်ိဳးထူးမခံစားရ။ ဘုရားသခင္စီရင္သည့္ အတုိင္းသာ ခံၾကရ စံၾကရမည္ဟု ယံုၾကည္ေနၾကရသည္။

“ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းတာ ျဖစ္သည္။ မေကာင္းတာလုပ္ရင္ မေကာင္းတာ ျဖစ္သည္” ဟု အေပၚယံေၾကာ လက္ခံၾကေသာ္လည္း အက်ိဳးေပးမူ အပုိင္းတြင္ ဘုရားသခင္၏ အဆံုးအျဖတ္သာ ပဓာန ျဖစ္သည္။ ကံကို ဘုရားသခင္က ၾကိဳးကိုင္ထား၏။

အတိတ္ကံကို မယံုၾကည္သူမ်ားရွိသကဲ့သို႔ အတိတ္ကံကို တဘတ္သက္ ယံုၾကည္သူမ်ားလည္း ရွိၾကေသးသည္။ ထုိသူမ်ားကို “ပုေဗၺကတေဟတုဒိ႒ိ အယူရွိသူမ်ား” ဟု ေခၚ၏။ ျဖစ္ေပၚေနသမွ် ပစၥဳပၸန္ေကာင္းက်ိဳး ဆုိးျပစ္ဟူသမွ်သည္ အတိတ္ဘ၀က ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ကံေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေပၚေနၾကရသည္။ ယခုဘ၀တြင္ မည္မွ်ပင္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ေသာ္လည္း တုိးတက္ျမင့္မားသည့္ ဘ၀မ်ိဳးကို ရႏုိင္မည္ မဟုတ္ဟု အတိတ္ကံကိုသာ လံုး၀အားကိုး လံုး၀မွီခိုယံုေနၾကသည္။ ထုိသူတို႔မွာ မည္သည့္ ၾကိဳးစားမူကိုမွ် မျပဳလုပ္ၾကေတာ့သျဖင့္ ဘ၀တုိးတက္မူကို ဆုတ္ယုတ္ပ်က္ျပားခဲ့ၾကရသည္။

ဤသို႔ အတိတ္ကံႏွင့္ ပတ္သတ္၍ အေျဖရွာေနၾကစဥ္ ဘ၀သံသရာလည္းမရွိ၊ အတိတ္ဘ၀လည္းမရွိ အနာဂတ္ဘ၀လည္း မရွိ၊ မည္သည့္ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ျပဳျပဳ ခံရစံရျခင္းမရွိ၊ ေကာင္းက်ိဳး ဆုိးျပစ္တုိ႔သည္ အစီအစဥ္မရွိ။ သူျဖစ္ခ်င္သလုိ အလ်ဥ္းသင့္သလုိသာ ျဖစ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ဖန္ဆင္းသူလည္း မရွိ၊ အတိတ္ကံတရားလည္းမရွိ၊ အလုိလုိျဖစ္၍ အလုိလုိပ်က္ၾကသည္။ ဤဘ၀ကုန္ဆံုးလွ်င္ ေနာက္ထပ္ ဘ၀မရွိေတာ့ဟူေသာ ေၾကာင္းက်ိုဳးမဲ့၀ါဒမ်ားလည္း ေပၚေပါက္လာ ျပန္သည္။

အထက္ပါ ဖန္ဆင္းရွင္၀ါဒ၊ အတိတ္ကံစြဲ၀ါ၏ႏွင့္ ေၾကာင္းက်ိဳးမဲ့၀ါဒတုိ႔ကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ေသာအခါ အဆုိပါ၀ါဒမ်ားကို ယံုၾကည္သူတို႔သႏၱာန္၌ စိတ္ဓာတ္ျမင့္ျမတ္မူ၊ ေစတနာေကာင္းထားမူ၊ ကိုယ္ခ်င္းစာနာမူ၊ အားၾကိဳးမာန္တက္ ၾကိဳးကုတ္ျပဳလုပ္မူ၊ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ေတြးေခၚမူစေသာ ေကာင္းျမတ္ေသာ သတိ၊ ေစတနာ၊ ၀ီရိယ၊ ဆႏၵတရားေကာင္းမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့သည္။ အမွန္လက္ေတြ႕ဘ၀အျမင္တြင္မူ ယခုဘ၀ တကယ္ တုိးတက္ ၾကီးပြားေအာင္ျမင္ေနသူတို႔သည္ မိမိတုိ႔ အင္အားအလုိက္ သတိ၊ ပညာ၊ ေစတနာ၊ ၀ီရိယ၊ ဆႏၵေကာင္းတုိ႔ျဖင့္ ၾကိဳးစားျပဳလုပ္၍သာ တကယ္ေအာင္ျမင္မူသရဖူ ေဆာင္းၾကရေၾကာင္း မ်က္ျမင္ေတြ႕ရွိေနၾကရ၏။ ၾကိဳးစားမူမရွိပါမူ မည္သူမွ် ေအာင္ျမင္မူကို ရၾကမည္မဟုတ္ေပ။

ထုိထက္ ေလးနက္စြာ ေတြးၾကည့္လွ်င္ ၾကက္ငွက္စေသာ သူတပါးအသက္ကို သတ္ရျခင္းသည္ ဖန္ဆင္းေပး၍ သတ္ရသည္။ အတိတ္ကံေၾကာင့္ သတ္ေနရသည္။ အေၾကာင္းမဲ့သတ္ျဖတ္ေနရသည္။ သူဥစၥာခိုးမူ၊ သူတပါးသားမယား က်ဴးလြန္မူစသည့္ မေကာင္းမူမ်ားကို ျပဳလုပ္ေနရသည္မွာလည္း အထက္ပါအေၾကာင္းျပ ခံယူခ်က္တုိ႔ေၾကာင့္ ျပဳလုပ္ေနရသည္။

မိမိကိုယ္တုိင္က ေစတနာပါ၍ ၀ါသနာပါ၍ ႏွစ္သက္ခံုမင္၍ ျပဳလုပ္ေနရသည္ မဟုတ္ဟူေသာ မွားယြင္းလြဲေခ်ာ္ေသာ အယူအဆတုိ႔ ေပၚထြက္လာသည္။ သဘာ၀မက် ယုတၱိမရွိေသာ အေျဖတုိ႔ထြက္ေပၚလာသည္။ သို႔ျဖစ္၍ လက္ေတြ႕ဘ၀ျဖင့္ ခ်ိန္ထိုးၾကည့္ေသာအခါ အထက္ပါ အယူအဆသံုးရာမွာ မွားယြင္းေနေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။

အမွန္မွာမူ သတၱ၀ါတုိ႔ ခံစားစံစားေနၾကရေသာ ေကာင္းက်ိဳးဆုိးျပစ္တုိ႔မွာ မိမိတို႔ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ အတိတ္ကံ၊ ပစၥဳပၸန္ကံႏွစ္မ်ိဳးေပါင္းစပ္မူေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာရျခင္း ျဖစ္သည္။ အတိတ္ပစၥဳပၸန္ဟူေသာ ေ၀ါဟာရမွာ လြန္ခဲ့ေသာ ဘ၀သည္ အတိတ္ျဖစ္သည္။ အမွန္မွာမူ ကာလကြာျခားျခင္းမွ်သာ ျဖစ္သည္။ ျပဳလုပ္မူကံမွာ အတိတ္ကံျဖစ္ေစ၊ ပစၥဳပၸန္ကံျဖစ္ေစ မိမိျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ကံမ်ားပင္ျဖစ္သည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာ တရားေတာ္ အေျခံခံအဆင့္ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပထားသည္။