၁၆၈။ သင္သည္ အဆင္းမည္းနက္၍ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ ပံုသဏၭာန္ရွိသူ ၾကမ္းတမ္းေသာ ကိုယ္ခႏၶာရွိသူ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ အျမင္ရွိသူ ေၾကာင္ေသာမ်က္စိ ၾကဲေသာသြားရွိသူျဖစ္၏၊ သင့္ကို လူမိန္းမဟု ငါမထင္ (ဟု လင္ေဟာင္း နႏၵိေသနက ေျပာ၏)။
၁၆၉။ နႏၵိေသန အကြ်ႏု္ပ္သည္ နႏၵပါတည္း၊ ေရွးဘ၀က သင္၏ မယားျဖစ္ခဲ့ပါ၏၊ မေကာင္းမူကံကို ျပဳျခင္းေၾကာင့္ ဤလူ႔ဘံုမွ ျပိတၱာဘံုသို႔ လားေရာက္ရ၏ (ဟု နႏၵာက ေျပာ၏)။
၁၇၀။ သင္သည္ ကိုယ္ျဖင့္၎၊ ႏူတ္ျဖင့္၎၊ စိတ္ျဖင့္၎၊ အဘယ္မေကာင္းမူကို ျပဳခဲ့သနည္း၊ အဘယ္ကံ၏ အက်ိဳးေၾကာင့္ ဤလူ႔ဘံုမွ ျပိတၱာဘံုသို႔ လားေရာက္ရသနည္း (ဟု နႏၵိေသနက ေမး၏)။
၁၇၁။ အကြ်ႏု္ပ္သည္ အမ်က္ေဒါသၾကီးသူ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားရွိသူ ျဖစ္ခဲ့ပါ၏၊ သင့္အေပၚ၌လည္း မရုိေသခဲ့ပါ၊ ငါသည္ သင့္အား မေကာင္းေသာ စကားကို ဆုိမိခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ဤလူ႔ဘံုမွ ျပိတၱာဘံုသို႔ လားေရာက္ရပါ၏ (ဟု နႏၵာက ေျပာ၏)။
၁၇၂။ ယခု သင့္အား ငါ၏ အေပၚရုံအ၀တ္ကို ေပးအံ့၊ ဤပုဆုိးကို ၀တ္ေလာ့၊ ဤပုဆုိးကို၀တ္၍ လာေလာ့၊ သင့္ကို အိမ္သို႕ ေခၚေဆာင္သြားအံ့။
၁၇၃။ သင္သည္ အိမ္သုိ႔ ေရာက္သည္ရွိေသာ္ အ၀တ္ကို၎၊ ထမင္းအေဖ်ာ္ကို၎ ရလတၱံ႕၊ သင္၏ သားမ်ားႏွင္ ့ေခြ်းမတုိ႕ကိုလည္း ျမင္ရလတၱံ႕ (ဟု နႏၵိေသနက ေျပာ၏)။
၁၇၄-၅။ သင္၏ လက္ျဖင့္ အကြ်ႏု္ပ္လက္သို႔ သင္ေပးေသာ ပစၥည္းသည္ အကြ်ႏု္ပ္အား မရမေရာက္ႏုိင္ပါ၊ ရာဂကင္းကုန္ေသာ အၾကားအျမင္မ်ားကုန္ေသာ သီလႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းတုိ႔ကို ထမင္းအေဖ်ာ္ျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ေရာင့္ရဲေစပါေလာ့၊ အကြ်ႏု္ပ္အား အလွဴ၏ အဘုိ႔ကို ရည္ညႊန္း ေပးေ၀ပါေလာ့၊ ထုိအခါ၌ အကြ်ႏု္ပ္သည္ ခ်မ္းသာသည္ျဖစ္၍ အလုိရွိသမွ် အလံုးစံုႏွင့္ ျပည္စံုသူ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္ (ဟု နႏၵာက ေျပာျပန္၏)။
၁၇၆။ ထုိနႏၵိေသနသည္ ေကာင္းျပီဟု ၀န္ခံ၍ ထမင္းအေဖ်ာ္ခဲဖြယ္ အ၀တ္ ေက်ာင္း အိပ္ရာ ေနရာ ထီး နံ႕သာပန္း အထူးထူး အျပားျပားေသာ ဘိနပ္ဟူေသာ ျပန္႕ေျပာမ်ားျမတ္ေသာ ဒါနမ်ိဳးကို ၾကဲခ်လွဴဒါန္း၏။
၁၇၇။ ရာဂကင္းကုန္ေသာ အၾကားအျမင္မ်ားကုန္ေသာ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္ေသာ ရဟန္းတုိ႔ကို ထမင္းအေဖ်ာ္ျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ေရာင့္ရဲေစ၍ ထုိနႏၵာျပိတၱာမအား အလွဴ၏ အဘို႔ကို ရည္ညႊန္းေပးေ၀၏။
၁၇၈။ ရည္ညႊန္း၍ လွဴအပ္ေသာ အလွဴ၏ အျခားမဲ့၌ စားဖြယ္ အ၀တ္ ေသာက္ေရရျခင္းဟူေသာ ဤအက်ိဳးသည္ ျဖစ္ေပၚလာ၏၊ ဤအက်ိဳးသည္ အလွဴ၏ အက်ိဳးပင္တည္း။
၁၇၉။ ထုိ႔ေနာက္ စင္ၾကယ္ေသာ ကိုယ္ရွိသည္ျဖစ္၍ စင္ၾကယ္ေသာ အ၀တ္ ကာသိတုိင္းျဖစ္ပုဆုိးထက္ ျမတ္ေသာပုဆုိး ဆန္းၾကယ္ေသာ အ၀တ္တန္ဆာရွိလ်က္ လင္ နႏၵိေသနထံသို႕ ခ်ဥ္းကပ္၏။
၁၈၀။ နတ္သမီး ေသာက္ရွဴးၾကယ္သည္ အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတို႔ကို ထြန္းလင္းေစဘိသကဲ့သို႔ သင္သည္ အလြန္ႏွစ္လုိဖြယ္ေသာ အေရာင္အဆင္းျဖင့္ အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတို႔ကို ထြန္းလင္းေစလ်က္ တည္ဘိ၏။
၁၈၁။ သင္သည္ အဘယ္ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ ထုိသို႔သေဘာရွိေသာ အေရာင္အဆင္းရွိသနည္း၊ အဘယ္ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ သင္သည္ သင့္အား ဤအရပ္၌ (ေကာင္းက်ိဳး) ျပည့္စံုသနည္း၊ အဘယ္ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ သင့္အား စိတ္ႏွစ္သက္ဖြယ္ စည္းစိမ္အားလံုးတုိ႔သည္ ျဖစ္ေပၚကုန္သနည္း။
၁၈၂။ အာႏုေဘာ္ၾကီးေသာ နတ္သမီး သင့္ကို (ငါ) ေမး၏။ လူျဖစ္စဥ္က အဘယ္ကုသုိလ္ကို ျပဳခဲ့သနည္း၊ အဘယ္ကုသိုလ္ထူးေၾကာင့္ ဤသို႔ ေတာက္ပေသာ အာႏုေဘာ္ ရွိသနည္း၊ သင္၏ အေရာင္အဆင္းသည္လည္း အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတုိ႔ကို ထြန္းလင္း ေတာက္ပေစလ်က္ တည္ဘိသနည္း (ဟု နႏၵိေသနက ေမး၏)။
၁၈၃။ နႏၵိေသန အကြ်ႏု္ပ္သည္ နႏၵာပါတည္း၊ ေရွးဘ၀က သင္၏ မယာျဖစ္ခဲ့ပါ၏၊ မေကာင္းမူကံကို ျပဳေသာေၾကာင့္ ဤလူ႕ဘံုမွ ျပိတၱာဘံုသုိ႔ လားေရာက္ရပါ၏။
၁၈၄။ သင္ေပးလွဴအပ္ေသာ အလွဴျဖင့္ တစံုတရာ မည္သည့္ေဘးမွ် မရွိပဲ ေမြ႕ေလ်ာ္ရပါ၏၊ သူၾကြယ္ ေဆြမ်ိဳးအားလုံးတုိ႔ႏွင့္တကြ ၾကာျမင့္စြာ အသက္ရွင္ပါေစေလာ့၊ စိုးရိမ္ကင္း၍ ျမဴအညစ္အေၾကြးကင္းေသာ ေဘးမရွိေသာ ၀သ၀တၱီနတ္တုိ႔ ေနရာဘံုသို႔ ေရာက္ပါေစေလာ့။
၁၈၅။ သူၾကြယ္ ဤလူ႔ျပည္ေလာက၌ တရားကိုက်င့္၍ အလွဴဒါနကို ေပးလွဴကာ ၀န္တုိျခင္း “မေစၦရ” အညစ္အေၾကးကို အျမစ္ပါ ႏုတ္ျပီးလွ်င္ အကဲ့ရဲ႕လြတ္လ်က္ နတ္ျပည္သို႕ ကပ္ေရာက္ပါေစ (ဟု နႏၵက ဆံုးမစကား ေျပာၾကား၏)။
မွတ္ခ်က္။ ။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဆ႒သံဂါယနာတင္ ပိဋကတ္ေတာ္ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment