ေန လ နကၡတ္ ျဂိဳလ္တာရာ စၾက၀ဠာဟူေသာ သက္မဲ့သေဘာ၀ ၾသကာသေလာကၾကီးသည္ လည္းေကာင္း၊ ေတာ ေတာင္ ေရေျမ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ႏြယ္ ျမက္ သစ္ပင္တုိ႔သည္ လည္းေကာင္း အခ်င္းခ်င္း အားျပိဳင္၍ အႏုိင္ယူၾကသကဲ့သို႔ ကံတရားတုိ႔၏ အားျပိဳင္မူ(ပါကဒါန)ကိုလည္း သိႏုိင္ၾက၏။
မိမိတို႔၏ သဘာ၀သတၱိ၊ ဗီဇသတၱိအေလ်ာက္သာ ရပ္တည္လူပ္ရွားႏုိင္ပံု၊ ရွင္သန္ၾကီးထြားရပံု၊ ျဖစ္ေပၚေပ်ာက္ကြယ္ပံုမ်ားကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ႏုိင္ၾကသည္။
ေဆာင္း ေႏြ မိုး ေန႕ ည ဟူေသာ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ သစ္ပင္ ေရေျမတုိ႔၏ ျဖစ္ေပၚမူ ရပ္တည္ရွင္သန္မူ ေပ်ာက္ကြယ္မူတုိ႔သည္လည္း စည္းစနစ္မက် ကေမာက္ကမ မဟုတ္၊ သူ႔သဘာ၀သတၱိ ဗီဇသတၱိအားေလ်ာ္စြာ အစီအစဥ္တက် အခ်ိန္ကိုက္ ပံုမွန္ျဖစ္ေပၚ ရွင္သန္ေပ်ာက္ကြယ္ေနၾကသည္။ ယင္းကိုပင္ ဥတုနိယာမ၊ ဗီဇနိယာမဟု ေခၚ၏။
သက္မဲ့ေလာကၾကီး၏ ထုိမွ် တိက်လြန္းေသာ ျဖစ္စဥ္မ်ားကို လူသားတုိ႔ ဉာဏ္မမီႏုိင္ၾကသျဖင့္ တန္ခိုးရွင္ အေပၚ ပံုခ်လုိက္ၾကသည္။ တန္ခိုးရွင္ဆုိသူက လူသားတုိ႔ကို မဖန္ဆင္းမီ လူသားတုိ႔၏ စိတ္က တန္ခိုးရွင္တစ္ဦး ပထမဆံုး ဖန္ဆငး္ယူလုိက္ၾကျခင္းပင္တည္း။
ေန လ နကၡတ္ ျဂိဳလ္တာရာ စၾက၀ဠာ သစ္ပင္ ေတာေတာင္တုိ႔သည္ အခ်င္းခ်င္း အားျပိဳင္၍ ေနရာယူရပ္တည္ပံု(အက်ိဳးေပးပံု)ကို ျမင္ႏုိင္သကဲ့သို႔ ကမၼနိယာမေခၚ ကံတရားတုိ႔၏ အားျပိဳင္အက်ိဳးေပးပံုကိုလည္း သိရမည္။ ေဆာင္း ေႏြ မိုး ေန႕ ည အခ်ိန္အခါ အပူအေအး သဘာ၀ႏွင့္ ေပါက္ေရာက္ သီးပြင့္ေသာ သက္မဲ့သစ္ပင္တုိ႔၏ အခ်ိန္အခါ ရာသီအလုိက္ ျဖစ္ေပၚအက်ိဳးျပဳပံု အခ်ိန္ကုိက္သကဲ့သို႔ ကံတရားတုိ႔၏ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမူ အခ်ိန္အခါႏွင့္ စပ္၍လည္း အစီအစဥ္မဲ့ အလုိလုိ ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္လာၾကသည္ မဟုတ္၊ အက်ိဳးေပးရမည္ အခ်ိန္အခါ(ပါလကာလ)လည္း တိက်လွေပသည္။
တဖန္ စၾက၀ဠာ သက္မဲ့ေလာကၾကီးတခုလုံး အင္အားအလုိက္ သူ႔ေနရာႏွင့္သူ ရပ္တည္ေနၾကရသကဲ့သို႔ သတၱ၀ါတုိ႕သည္လည္း မိမိတုိ႔ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ကမၼနိယာမ အင္အားအလုိက္ ၃၁-ဘံုအတြင္း ဆင္းတက္ရပ္တည္ က်င္လည္ေနၾကရ၏။ သြားခ်င္ရာသြား ေနခ်င္ရာေန၍ မရ၊ ကမၼသတၱိ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မွာ အခ်ိန္အခါေရာ ေနရာေဒသပါ တိက်လြန္းလွ၏။ မည္သည့္အခါ မည္သည့္ေနရာ၌မွ် ခြ်တ္လြဲမွားယြင္းသြားသည္ဟူ၍ မရွိ၊ ဤကား ကံႏွင့္စပ္၍ ဗုဒၶအဘိဓမၼာ၏ နက္ရူိင္းမူ တစိတ္တေဒသ အျမြက္မွ်ျဖစ္သည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာ တရားေတာ္ အေျခံခံအဆင့္ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment