ဤသို႕လွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ တေလာကလံုးတြင္ အတု အတူမရွိေသာ သံုးေလာကထြက္ထား သဗၺညုျမတ္စြာဘုရားအျဖစ္ ျဖစ္ထြန္းပြင့္ေပၚေတာ္မူသည္။ ထုိသို႕ေလာက၌ ဘုရားစစ္ ဘုရားမွန္ ပြင့္ေပၚမည္ကို အႏွစ္တစ္ေထာင္ကပင္ ၾကိဳတင္၍ ေကာလာဟလ ျဖစ္ႏွင့္သည္။
“ဤသူကား ဘုရား”ဟု သိရန္ မဟာပုရိလကၡဏာက်မ္းစေသာ အတတ္ပညာမ်ားလည္း ျဖစ္ေပၚေနႏွင့္သည္။ ထုိအခါ လူအမ်ားသည္ အလြန္ထူျခား ျမင့္ျမတ္လွေသာ “ဘုရား” ဟူေသာ ပုဂၢ္ိဳလ္ကို သိလုိ ျမင္လုိ လာၾကသည္။ ထုိေကာလာဟလအရ “အစစ္တစ္ခု၊ အတုတစ္ေထာင္” ဟူေသာ စကားႏွင့္အညီ သဗၺညုတဉာဏ္ေတာ္သခင္ ဘုရားရွင္ အစစ္ မျဖစ္ေပၚမီ မိမိကုိယ္ကို ဘုရားဟု ၀န္ခံသူ ေအာက္ပါတိတၳိဆရာၾကီး ေျခာက္ဦးတုိ႔သည္ ေပၚထြန္းေနခဲ့ၾကသည္ -
ထုိတိတၳိဆရာၾကီး ေျခာက္ဦးတုိ႔မွာ -
(၁) ပူရဏကႆပ၊
(၂) မကၡလိေဂါသာလ၊
(၃) အဇိတေကသကမၺလ၊
(၄) ပကုဓကစၥာယန၊
(၅) သဥၥယေဗလ႒ပုတၱ၊
(၆) နိဂဏၭနာဋပုတၱ - တုိ႔ျဖစ္ၾကသည္။
စင္စစ္ ထုိဘုရားအမည္ခံ ပုဂၢိဳလ္တုိ႔သည္ အစစ္မေပၚမီ ျဖစ္ေပၚႏွင့္ေသာ အတုမ်ားသာျဖစ္၍ စဥ္းစားဉာဏ္ရွိေသာ လူတုိ႔သည္ ထုိဘုရားဆုိေသာ ဆရာၾကီးမ်ားကို ဘုရားအျဖစ္ လက္မခံခဲ့ၾကေပ။ သို႔ရာတြင္ ပညာမဲ့ေသာ လူမ်ားစုကား ဘုရားစစ္ ဘုရားမွန္အျဖစ္ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ကာ ထုိဆရာၾကီးမ်ား၏ ေျခာက္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာ ဒိ႒ိေခၚ “လူေထာင္ျမံဳးၾကီး”၌ပင္ တုိး၀င္ဖမ္းမိေလၾကကုန္ေတာ့သည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာ တရားေတာ္ အေျခံခံအဆင့္ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပထားသည္။
Monday, 12 September 2011
ဒုကၠရစရိယာ က်င့္ေတာ္မူျခင္း (ဘုရားအမည္ခံ တိတၳိဆရာၾကီး ၆-ဦး)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment