၄။ တိက႑ကီသုတ္

ျမတ္စြာဘုရား သာေကတျမိဳ႕ ဆူးေလေတာ္၌ သီတင္းသုံးေနေတာ္မူစဥ္ ျမတ္စြာဘုရားက “ရဟန္းတုိ႔” ဟု ေခၚေတာ္မူလွ်င္ “အရွင္ဘုရား” ဟု ရဟန္းတုိ႔က ျပန္ေလွ်ာက္ၾကသည္။

ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ ဆက္လက္ မိန္႕ၾကားေတာ္မူသည္ -

ရဟန္းတုိ႔ ငါတုိက္တြန္းသည္။

ရဟန္းသည္ အခါအခြင့္သင့္တုိင္း -

၁။ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ မရွိေသာ အာရုံ၌ စက္ဆုပ္ ရြံရွာဖြယ္ဟု အမွတ္ထား၍ ေနရမည္။ (ဣ႒ာရုံ၌ အသုတအားျဖင့္လည္းေကာင္း, အနိစၥအားျဖင့္ လည္းေကာင္း ရူမွတ္ရမည္)

အေၾကာင္းမွာ -

တပ္မက္ဖြယ္ရာတို႔၌ ရာဂ မျဖစ္ေစလုိေသာေၾကာင့္တည္း။


၂။ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ရွိေသာ အာရုံ၌ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္မရွိဟု အမွတ္ထား၍ ေနရမည္။ (အနိ႒ာရုံ၌ ေမတၱာပြါးျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း, ဓာတ္ကမၼ႒ာန္းျဖင့္လည္းေကာင္း ရူမွတ္ရမည္)

အေၾကာင္းမွာ -

ျပစ္မွားဖြယ္ရာတုိ႔၌ ေဒါသ မျဖစ္ေစလုိေသာေၾကာင့္တည္း။


၃။ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ မရွိေသာ အာရုံ၌ျဖစ္ေစ, စက္ဆုပ္ ရြံရွာဖြယ္ရွိေသာ အာရုံ၌ျဖစ္ေစ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ဟု အမွတ္ထား၍ ေနရမည္။

အေၾကာင္းမွာ -

တပ္မက္ဖြယ္ရာတုိ႔၌ ရာဂ မျဖစ္ေစလုိိ, ျပစ္မွားဖြယ္ရာတုိ႔၌ ေဒါသမျဖစ္ေစလုိေသာေၾကာင့္တည္း။


၄။ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ရွိေသာ အာရုံ၌ျဖစ္ေစ, စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ မရွိေသာ အာရုံ၌ျဖစ္ေစ စက္ဆုပ္ ရြံရွာဖြယ္ မရွိဟု အမွတ္ထား၍ ေနရမည္။

အေၾကာင္းမွာ -

ျပစ္မွားဖြယ္ရာတုိ႔၌ ေဒါသ မျဖစ္ေစလို, တပ္မက္ဖြယ္ရာတုိ႔၌ ရာဂ မျဖစ္ေစလုိေသာေၾကာင့္တည္း။


၅။ စက္ဆုပ္ ရြံရွာဖြယ္ရွိေသာ အာရုံ၌ျဖစ္ေစ, စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ မရွိေသာ အာရုံ၌ျဖစ္ေစ ထုိအမွတ္သညာ ႏွစ္ပါးစံုကို ၾကဥ္၍ လ်စ္လ်ဴရူကာ သတိ, ပညာ မလြတ္ေစဘဲ ေနရမည္။

အေၾကာင္းမွာ -

မည္သည့္အာရုံ မည္သည့္အရပ္၌ မဆုိ အနည္းငယ္မွ်ပင္ ရာဂ, ေဒါသ, ေမာ မျဖစ္ေစလုိေသာေၾကာင့္တည္း။

ေဆာင္ - ရြံဖြယ္ မရွိရာ၊ ရြံဖြယ္သာ ဟု၊ ရူမွတ္မူ၊ မွတ္ရူ ရာဂ မျဖစ္ေစရန္တည္း။

ရြံဖြယ္ရွိရာ၊ မရြံရွာ ဟု၊ ရူမွတ္မူ၊ မူတ္ရူ ေဒါသ မျဖစ္ေစရန္တည္း။

ရြံဖြယ္ မရွိ, ရွိရာ၊ ရြံဖြယ္သာ ဟု၊ ရူမွတ္မူ၊ မွတ္ရူ ရာဂ, ေဒါသ မျဖစ္ေစရန္တည္း။

ရြံဖြယ္ ရွိ, မရွိရာ၊ မရြံရွာ ဟု၊ ရူမွတ္မူ၊ မွတ္ရူ ေဒါသ, ရာဂ မျဖစ္ေစရန္တည္း။

ရြံဖြယ္ ရွိ, မရွိရာ၊ ဥေပကၡာ ဟု၊ ရူမွတ္ျပဳ၊ မွတ္ရူ ရာဂ, ေဒါသ, ေမာဟ မျဖစ္ေစရန္တည္း။

မွတ္ခ်က္ - ဤသုတ္၌ ၅-႒ာနလံုး ၀ိပႆနာကို ေဟာသည္။

စတုတၳသုတ္ ျပီး၏။