၁၀။ ကကုဓေထရသုတ္

ဤသို႔ အကြ်ႏု္ပ္ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္ -

ျမတ္စြာဘုရား ေကာသမၺီျပည္ ေဃာသိတာရုံေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေတာ္မူေနစဥ္ ေကာလိယ၏ သားလည္းျဖစ္, အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္၏ အလုပ္အေကြ်းလည္းျဖစ္ေသာ ကကုဓမည္သူသည္ ယခုပင္ ေသလြန္၍ စ်ာန္စိတ္ေၾကာင့္ ေရာက္ရေသာ ျဗဟၼာ့ဘံုတစ္ဘံု၌ ျဖစ္သြားသည္၊ ထုိကကုဓ၏ ခႏၶာကိုယ္သည္ မဂဓတုိင္းရွိ ရြာနယ္ ၂-နယ္ ၃-နယ္မွ်ေလာက္ အရြယ္ရွိသည္။

ကကုဓျဗဟၼာသည္ ထုိမွ်ေလာက္ ခႏၶာကိုယ္ၾကီးေစကာမူ မိမိကိုယ္တုိင္လည္း မပင္ပန္း၊ သူတပါးကိုလည္း မထိခိုက္ မပင္ပန္းေစ။

ထုိအခါ ကကုဓျဗဟၼာသည္ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ထံ ခ်ဥ္းကပ္ရွိခိုးျပီး သင့္တင့္ေသာ ေနရာ၌ ရပ္တည္လ်က္ အရွင္ေမာဂၢလာန္ကို ေလွ်ာက္ထားသည္မွာ -

“အရွင္ဘုရား ! ေဒ၀ဒတ္သည္ သူကိုယ္တုိင္ ရဟန္းသံဃာကို ဦးေဆာင္မည္ဟု ၾကံစည္ေနပါသည္၊ ထုိအၾကံျဖစ္ေပၚသည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ သူရရွိထားသည့္ စ်ာန္တန္ခိုးမ်ားလည္း ကြယ္ေပ်ာက္သြားပါျပီ။”

ဤသို႔ ေလွ်ာက္ထားျပီး အရွင္ေမာဂၢလာန္ကို ရွိခိုး အရုိအေသျပဳကာ ထုိနရာ၌ပင္ ကြယ္ေပ်ာက္သြားသည္။

ထုိ႕ေနာက္ အရွင္ေမာဂၢလာန္သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံ ခ်ဥ္းကပ္ရွိခိုးျပီး သင့္တင့္ေသာေနရာ၌ ထုိင္ေနလ်က္ ကကုဓျဗဟၼာအေၾကာင္းႏွင့္ ၎ေလွ်ာက္ထားသည့္ အေၾကာင္းမ်ားကို ျမတ္စြာဘုရားကို ေလွ်ာက္ထားသည္။

ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ ေမးေတာ္မူသည္ -

“ေမာဂၢလာန္ ! “ကကုဓျဗဟၼာ ေျပာဆုိေသာ စကားအားလံုးသည္ မွန္ကန္သည္၊ မမွန္တာ မဟုတ္” ဟု ကကုဓ ျဗဟၼာ၏ စိတ္ကို သင့္စိတ္ျဖင့္ ပိုင္းျခားသိသေလာ?။”

“အရွင္ဘုရား ! တပည့္ေတာ္ ပုိင္းျခားသိပါသည္၊ ကကုဓျဗဟၼာ ေျပာဆုိေသာ စကားအားလံုးသည္ မွန္ကန္ပါသည္၊ မဟုတ္တာ မဟုတ္။”

“ေမာဂၢလာန္ ! ဤစကားကို မေပါက္ၾကားေအာင္ ေစာင့္စည္းဦးေလာ့၊ ေစာင့္စည္းဦးေလာ့၊ မၾကာမီပင္ မဂ္ဖုိလ္မမွီး အခ်ည္းႏွီး သတၱ၀ါမ်ိဳးျဖစ္သည့္ ထုိေဒ၀ဒတ္သည္ သူ႔ရုပ္လံုး သူ ေဖာ္လိမ့္မည္။

ေလာက၌ ဤ ဆုိလတံ့ေသာ ဆရာ ၅-မ်ိဳးတုိ႔ ထင္ရွားရွိၾကသည္။

ယင္း ၅-မ်ိဳးမွာ -

ဤေလာက၌ ဆရာအခ်ိဳ႕သည္ -

၁။ သီလမစင္ၾကယ္သူ ျဖစ္လ်က္ “ငါသည္ သီလ စင္ၾကယ္သည္၊ ငါ့သီလသည္ မညစ္မႏြမ္း၊ စင္ၾကယ္ ေတာက္ပေနသည္” ဟု ၀န္ခံသည္။

ထိုဆရာ၏ တပည့္တုိ႔ကလည္း သူတို႔ဆရာအေၾကာင္းကို အမွန္အတုိင္း သိၾကသည္။

သိသည့္အတုိင္း လူအမ်ားကို ေျပာၾကားပါလွ်င္ ဆရာ့အေပၚမွာ အၾကည္ညိဳတန္သြားၾကလိမ့္မည္၊ ဘာျဖစ္လုိ႔ ေျပာၾကားေနမလဲ၊ ဆရာက တုိ႔ကို ပစၥည္းေလးပါး ေထာက္ပံ့ေနတာပဲ၊ သူပအေၾကာင္း သူ႔ဟာ သူ ထင္ရွားလာပါလိမ့္မည္။

ဤဆရာမ်ိဳးကို တပည့္တုိ႔ကလည္း သီလမွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးၾကသည္၊ ဆရာကလည္း တပည့္တုိ႔ထံမွ သီလမွ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္မူကို လုိလားေတာင့္တသည္။


၂။ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းမစင္ၾကယ္သူျဖစ္လ်က္ “ငါသည္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း မညစ္မႏြမ္း၊ စင္ၾကယ္ ေတာက္ပါေနသည္” ဟု ၀န္ခံသည္။

ထိုဆရာ၏ တပည့္တုိ႔ကလည္း သူတုိ႔ဆရာအေၾကာင္းကို အမွန္အတုိင္း သိၾကသည္။

သိသည့္အတုိင္း လူအမ်ားကို ေျပာၾကားပါလွ်င္ ဆရာ့အေပၚမွာ အၾကည္ညိဳတန္သြားၾကလိမ့္မည္၊ ဘာျဖစ္လုိ႔ ေျပာၾကားေနမလဲ၊ ဆရာက တုိ႔ကို ပစၥည္းေလးပါး ေထာက္ပံ့ေနတာပဲ၊ သူပအေၾကာင္း သူ႔ဟာ သူ ထင္ရွားလာပါလိမ့္မည္။

ဤဆရာမ်ိဳးကို တပည့္တုိ႔ကလည္း အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းမွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးၾကသည္၊ ဆရာကလည္း တပည့္တုိ႔ထံမွ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းမွ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္မူကို လုိလားေတာင့္တသည္။


၃။ တရားေဟာမူ မစင္ၾကယ္သူျဖစ္လ်က္ “ငါသည္ တရားေဟာမူ စင္ၾကယ္သည္၊ ငါ့တရားေဟာမူသည္ မညစ္မႏြမ္း၊ စင္ၾကယ္ေတာက္ပေန သည္” ဟု ၀န္ခံသည္။

ထိုဆရာ၏ တပည့္တုိ႔ကလည္း သူတုိ႔ဆရာအေၾကာင္းကို အမွန္အတုိင္း သိၾကသည္။

သိသည့္အတုိင္း လူအမ်ားကို ေျပာၾကားပါလွ်င္ ဆရာ့အေပၚမွာ အၾကည္ညိဳတန္သြားၾကလိမ့္မည္၊ ဘာျဖစ္လုိ႔ ေျပာၾကားေနမလဲ၊ ဆရာက တုိ႔ကို ပစၥည္းေလးပါး ေထာက္ပံ့ေနတာပဲ၊ သူပအေၾကာင္း သူ႔ဟာ သူ ထင္ရွားလာပါလိမ့္မည္။

ဤဆရာမ်ိဳးကို တပည့္တုိ႔ကလည္း တရားေဟာမူမွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးၾကသည္၊ ဆရာကလည္း တပည့္တုိ႔ထံမွ တရားေဟာမူမွ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္မူကို လုိလားေတာင့္တသည္။


၄။ ၀န္ခံေျဖဆုိမူ မစင္ၾကယ္သူ ျဖစ္လ်က္ “ငါသည္ ၀န္ခံေျဖဆုိမူ စင္ၾကယ္သည္၊ ငါ့၀န္ခံေျဖဆုိမူသည္ မညစ္မႏြမ္း၊ ဟင္ၾကယ္ေတာက္ပေန သည္” ဟု ၀န္ခံသည္။

ထိုဆရာ၏ တပည့္တုိ႔ကလည္း သူတုိ႔ဆရာအေၾကာင္းကို အမွန္အတုိင္း သိၾကသည္။

သိသည့္အတုိင္း လူအမ်ားကို ေျပာၾကားပါလွ်င္ ဆရာ့အေပၚမွာ အၾကည္ညိဳတန္သြားၾကလိမ့္မည္၊ ဘာျဖစ္လုိ႔ ေျပာၾကားေနမလဲ၊ ဆရာက တုိ႔ကို ပစၥည္းေလးပါး ေထာက္ပံ့ေနတာပဲ၊ သူပအေၾကာင္း သူ႔ဟာ သူ ထင္ရွားလာပါလိမ့္မည္။

ဤဆရာမ်ိဳးကို တပည့္တုိ႔ကလည္း ၀န္ခံေျဖဆုိမူမွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးၾကသည္၊ ဆရာကလည္း တပည့္တုိ႔ထံမွ ၀န္ခံေျဖဆုိမူမွ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္မူကို လုိလားေတာင့္တသည္။


၅။ ဉာဏ္အျမင္ မစင္ၾကယ္သူ ျဖစ္လ်က္ “ငါသည္ ဉာဏ္အျမင္ စင္ၾကယ္သည္၊ ငါ့ဉာဏ္အျမင္သည္ မညစ္မႏြမ္း၊ စင္ၾကယ္ ေတာက္ပေန သည္” ဟု ၀န္ခံသည္။

ထိုဆရာ၏ တပည့္တုိ႔ကလည္း သူတုိ႔ဆရာအေၾကာင္းကို အမွန္အတုိင္း သိၾကသည္။

သိသည့္အတုိင္း လူအမ်ားကို ေျပာၾကားပါလွ်င္ ဆရာ့အေပၚမွာ အၾကည္ညိဳတန္သြားၾကလိမ့္မည္၊ ဘာျဖစ္လုိ႔ ေျပာၾကားေနမလဲ၊ ဆရာက တုိ႔ကို ပစၥည္းေလးပါး ေထာက္ပံ့ေနတာပဲ၊ သူပအေၾကာင္း သူ႔ဟာ သူ ထင္ရွားလာပါလိမ့္မည္။

ဤဆရာမ်ိဳးကို တပည့္တုိ႔ကလည္း ဉာဏ္အျမင္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးၾကသည္၊ ဆရာကလည္း တပည့္တုိ႔ထံမွ ဉာဏ္အျမင္မွ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္မူကို လုိလားေတာင့္တသည္။


ေမာဂၢလာန္ ! ငါဘုရားသည္ကား -

၁။ သီလ စင္ၾကယ္သူျဖစ္၍ “ငါသည္ သီလစင္ၾကယ္သည္၊ ငါ့သီလသည္ မညစ္မႏြမ္း၊ စင္ၾကယ္ ေတာက္ပေနသည္” ဟု ၀န္ခံသည္။

တပည့္တုိ႔ကလည္း ငါ့ကို သီလမွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပး ေနစရာမလုိ၊ ငါကလည္း တပည့္တုိ႔ထံမွ သီလမွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မူကို မလိုလား၊ မေတာင့္တ။


၂။ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း စင္ၾကယ္သူျဖစ္၍ “ငါသည္ ငါ့အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း စင္ၾကယ္သည္၊ ငါ့အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းသည္ မညစ္မႏြမ္း၊ စင္ၾကယ္ ေတာက္ပေနသည္” ဟု ၀န္ခံသည္။

တပည့္တုိ႔ကလည္း ငါ့ကို အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းမွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပး ေနစရာမလုိ၊ ငါကလည္း တပည့္တုိ႔ထံမွ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းမွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မူကို မလိုလား၊ မေတာင့္တ။


၃။ တရားေဟာမူ စင္ၾကယ္သူျဖစ္၍ “ငါသည္ တရားေဟာမူ စင္ၾကယ္သည္၊ ငါ့တရားေဟာမူသည္ မညစ္မႏြမ္း၊ စင္ၾကယ္ ေတာက္ပေနသည္” ဟု ၀န္ခံသည္။

တပည့္တုိ႔ကလည္း ငါ့ကို တရားေဟာမူမွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပး ေနစရာမလုိ၊ ငါကလည္း တပည့္တုိ႔ထံမွ တရားေဟာမူမွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မူကို မလိုလား၊ မေတာင့္တ။


၄။ ၀န္ခံေျဖဆုိမူ စင္ၾကယ္သူျဖစ္၍ “ငါသည္ ၀န္ခံေျဖဆုိမူ စင္ၾကယ္သည္၊ ၀န္ခံေျဖဆုိမူသည္ မညစ္မႏြမ္း၊ စင္ၾကယ္ ေတာက္ပေနသည္” ဟု ၀န္ခံသည္။

တပည့္တုိ႔ကလည္း ငါ့ကို ၀န္ခံေျဖဆုိမူူမွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပး ေနစရာမလုိ၊ ငါကလည္း တပည့္တုိ႔ထံမွ ၀န္ခံေျဖဆုိမူမွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မူကို မလိုလား၊ မေတာင့္တ။


၅။ ဉာဏ္အျမင္ စင္ၾကယ္သူျဖစ္၍ “ငါသည္ ဉာဏ္အျမင္ စင္ၾကယ္သည္၊ ဉာဏ္အျမင္သည္ မညစ္မႏြမ္း၊ စင္ၾကယ္ ေတာက္ပေနသည္” ဟု ၀န္ခံသည္။

တပည့္တုိ႔ကလည္း ငါ့ကို ဉာဏ္အျမင္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပး ေနစရာမလုိ၊ ငါကလည္း တပည့္တုိ႔ထံမွ ဉာဏ္အျမင္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မူကို မလိုလား၊ မေတာင့္တ။



ေဆာင္ - သီလအစု၊ သက္ေမြးမူႏွင့္၊ ေဟာမူတရား၊ ေျဖၾကားဉာဏ္ျမင္၊ ငါးခြင္ဆုိင္ရာ၊ မရွိပါလတ္၊ ရွိသည္မွတ္ျငား၊ တပည့္မ်ားထံ၊ လုိလားျပန္၊ ငါးတန္ ဆရာမ်ိဳး။

ဒသမသုတ္ ျပီး၏

၅-ခုေျမာက္ေသာ ကကုဓ၀ဂ္ ျပီးျပီ။

ဒုတိယ သုတ္-၅၀ ျပီးျပီ။

န၀မသုတ္ ျပီး၏။