၉။ အကၡမသုတ္

မင္းႏွင့္ မထုိက္တန္ေသာ ဆင္

ရဟန္းတုိ႔ ! ဆုိလတံ့ေသာ အဂၤါ ၅-မ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ မင္း၏ ဆင္သည္ မင္းႏွင့္ မထုိက္တန္၊ မင္း မသံုးေဆာင္အပ္၊ မင္း၏ အဂၤါအစိတ္အပိုင္းဟု မေခၚေ၀ၚႏုိင္။

ယင္း ၅-မ်ိဳးမွာ -

ဤေလာက၌ မင္း၏ ဆင္သည္ -

၁။ ရူပါရုံ(အဆင္း) မ်ားကို သည္းမခံႏုိင္။

၂။ သဒၶါ(အသံ) မ်ားကို သည္းမခံႏုိင္။

၃။ ဂႏၶာရုံ(အနံ႕) မ်ားကို သည္းမခံႏုိင္။

၄။ ရသာရုံ(အရသာ) မ်ားကို သည္းမခံႏုိင္။

၅။ ေဖာ႒ဗၺာရုံ(အေတြ႕အထိ) မ်ားကို သည္းမခံႏုိင္။


အဆုိပါ ဆင္၏ အာရုံမ်ားကို သည္းမခံႏုိင္ပံုမွာ -

စစ္ေျမျပင္သို႔ သြားသည္ရွိေသာ္

၁။ ဆင္အေပါင္း, ျမင္းအေပါင္း, ရထားအေပါင္း, ေျခလ်င္သူရဲတုိ႔တြင္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို ျမင္၍ တြန္႕ဆုတ္သြားသည္၊ ပို၍လည္း တြန္႕ဆုတ္သြားသည္၊ ၾကံ႕ၾကံ႕မခံနုိင္ေတာ့၊ ရင္ဆုိင္မတုိက္၀ံ့ေတာ့။

၂။ ဆင္သံ, ျမင္းသံ, ရထားသံ, ေျခလ်င္ သူရဲသံမ်ားႏွင့္ စည္ၾကီးသံ, ထက္စည္သံ, ခရုသင္းသံ, စည္ပုတ္သံ, ပဲ့တင္သံတုိ႔တြင္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို ၾကား၍ တြန္႕ဆုတ္သြားသည္၊ ပို၍လည္း တြန္႕ဆုတ္သြား၊ ၾကံ႕ၾကံ႕မခံႏုိင္ေတာ့၊ ရင္ဆုိင္မတုိက္၀ံ့ေတာ့။

၃။ ဆင္မ်ိဳးေကာင္းလည္း ျဖစ္, စစ္ေျမျပင္၌လည္း က်က္စားၾကသည့္ မင္းစီးဆင္ေတာ္တုိ႔၏ က်င္ၾကီး က်င္ငယ္နံ႕ကို နမ္းရူမိ၍ တြန္႕ဆုတ္သြားသည္၊ ပို၍လည္ တြန္႕ဆုတ္သြားသည္၊ ၾကံ႕ၾကံ႕ မခံႏုိင္ေတာ့၊ ရင္ဆုိင္ မတုိက္၀ံ့ေတာ့။

၄။ တစ္ရက္မွ် အေစာေရစာ မရ၍ျဖစ္ေစ ႏွစ္ရက္ သံုးရက္ ေလးရက္ ငါးရက္မွ် အစာေရစာ မရ၍ျဖစ္ေစ တြန္႕ဆုတ္သြားသည္၊ ပို၍လည္း တြန္႕ဆုတ္သြားသည္၊ ၾကံ႕ၾကံ႕မခံႏုိင္ေတာ့၊ ရင္ဆုိင္မတုိက္၀ံ့ေတာ့။

၅။ ျမားတစ္ေခ်ာင္း စူး၀င္ခံရသည္ျဖစ္ေစ ျမား ႏွစ္, သံုး, ေလး, ငါး ေခ်ာင္း စူး၀င္ခံရသည္ျဖစ္ေစ တြန္႕ဆုတ္သြားသည္၊ ပို၍လည္း တြန္႕ဆုတ္သြားသည္၊ ၾကံ႕ၾကံ႕မခံႏုိင္ေတာ့၊ ရင္ဆုိင္မတုိက္၀ံ့ေတာ့။


သံဃာ့ဂုဏ္မထိုက္ေသာ ရဟန္း

ဤအတူသာလွ်င္ ဆုိလတံ့ေသာ တရား ၅-မ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ ရဟန္းသည္ အရပ္ေ၀းမွ ေဆာင္ယူလာေသာ အလွဴကိုလည္း မခံထုိက္, ဧည့္သည္အလုိ႔ငွါ စီမံထားေသာ ၀တၳဳကိုလည္း မခံထုိက္, တမလြန္အတြက္ ရည္ေမွ်ာ္ေသာ အလွဴကိုလည္း မခံထုိက္, လက္အုပ္ခ်ီျခင္းကိုလည္း မခံထုိက္, သတၱ၀ါအေပါင္း၏ ေကာင္းမူျပဳရန္ အျမတ္ဆံုး လယ္ေျမလည္း မဟုတ္။

ယင္း ၅-မ်ိဳးမွာ -

ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ -

၁။ ရူပါရုံ(အဆင္း) မ်ားကို သည္းမခံႏုိင္။

၂။ သဒၶါ(အသံ) မ်ားကို သည္းမခံႏုိင္။

၃။ ဂႏၶာရုံ(အနံ႕) မ်ားကို သည္းမခံႏုိင္။

၄။ ရသာရုံ(အရသာ) မ်ားကို သည္းမခံႏုိင္။

၅။ ေဖာ႒ဗၺာရုံ(အေတြ႕အထိ) မ်ားကို သည္းမခံႏုိင္။


ရဟန္း၏ အာရုံမ်ားကို သည္းမခံနုိင္ပံုမွာ -

၁။ မ်က္စိျဖင့္ ရူပါရုံကို ျမင္၍ တပ္မက္ဖြယ္ျဖစ္ေသာ ရူပါရုံ၌ အလြန္ တပ္မက္သည္၊ စိတ္ကို ထိန္းမထားႏုိင္။

၂။ နားျဖင့္ သဒၵါရုံကို ၾကား၍ တက္မက္ဖြယ္ျဖစ္ေသာ သဒၵါရုံ၌ အလြန္ တပ္မက္သည္၊ စိတ္က္ုိ ထိန္းမထားႏုိင္။

၃။ ႏွာေခါင္းျဖင့္ ဂႏၶာရုံကို နမ္းရူ၍ တပ္မက္ဖြယ္ျဖစ္သာ ဂႏၶာရုံ၌ အလြန္တပ္မက္သည္၊ စိတ္ကို ထိန္းမထားႏုိင္။

၄။ လွ်ာျဖင့္ ရသာရုံကို လ်က္၍ တပ္မက္ဖြယ္ ျဖစ္ေသာ ရသာရုံ၌ အလြန္တပ္မက္သည္၊ စိတ္ကို ထိန္းမထားႏုိင္။

၅။ ကိုယ္ျဖင့္ ေဖာ႒ဗၺာရုံကို ေတြ႕ထိခံစား၍ တပ္မက္ဖြယ္ ျဖစ္ေသာ ေဖာ႒ဗၺာရုံ၌ အလြန္တပ္မက္သည္၊ မငး္၏ အဂၤါအစိတ္အပိုင္းဟု ေခၚေ၀ၚႏုိင္သည္။

ယင္း ၅-မ်ိဳးမွာ -

ဤေလာက၌ မင္း၏ ဆင္သည္ -

၁။ ရူပါရုံ(အဆင္း) မ်ားကို သည္းခံႏုိင္သည္။

၂။ သဒၶါ(အသံ) မ်ားကို သည္းခံႏုိင္သည္။

၃။ ဂႏၶာရုံ(အနံ႕) မ်ားကို သည္းခံႏုိင္သည္။

၄။ ရသာရုံ(အရသာ) မ်ားကို သည္းခံႏုိင္သည္။

၅။ ေဖာ႒ဗၺာရုံ(အေတြ႕အထိ) မ်ားကို သည္းခံႏုိင္သည္။


အဆုိပါ ဆင္၏ အာရုံမ်ားကို သည္းခံႏုိင္ပံုမွာ -

စစ္ေျမျပင္သို႔ သြားသည္ရွိေသာ္

၁။ ဆင္အေပါင္း, ျမင္းအေပါင္း, ရထားအေပါင္း, ေျခလ်င္သူရဲတုိ႔တြင္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို ျမင္၍ မတြန္႕ဆုတ္၊ ပို၍လည္းမတြန္႕ဆုတ္၊ ၾကံၾကံ႕ခံႏုိင္သည္၊ ရင္ဆုိင္တုိက္၀ံ့သည္။

၂။ ဆင္သံ, ျမင္းသံ, ရထားသံ, ေျခလ်င္ သူရဲသံမ်ားႏွင့္ စည္ၾကီးသံ, တက္စည္သံ, ခရုသင္းသံ, စည္ပုတ္သံ, ပဲ့တင္သံတုိ႔တြင္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို ၾကား၍ မတြန႕ဆုတ္၊ ပို၍လည္း မတြန္႕ဆုတ္၊ ၾကံ႕ၾကံ႕ခံႏုိင္သည္၊ ရင္ဆုိင္တုိက္၀ံ့သည္။

၃။ ဆင္မ်ိဳးေကာင္းလည္း ျဖစ္, စစ္ေျမျပင္၌လည္း က်က္စားၾကသည့္ မငး္စီးဆင္ေတာ္တုိ႔၏ က်င္ၾကီး က်င္ငယ္နံ႕ကို နမ္းရူမိ၍ မတြန္႕ဆုတ္၊ ပို၍လည္း မတြန္႕ဆုတ္၊ ၾကံ႕ၾကံ႕ခံႏုိင္သည္၊ ရင္ဆုိင္တုိက္၀ံ့သည္။

၄။ တစ္ရက္မွ် အစာေရစာ မရ၍ျဖစ္ေစ ႏွစ္ရက္ သံုးရက္ ေလးရက္ ငါးရက္မွ် အစာေရစာ မရ၍ျဖစ္ေစ မတြန္႕ဆုတ္၊ ပို၍လည္း မတြန္႕ဆုတ္ ၾကံ႕ၾကံ႕ခံနုိင္သည္၊ ရင္ဆုိင္တုိက္၀ံ့သည္။

၅။ ျမားတစ္ေခ်ာင္း စူး၀င္ခံရသည္ျဖစ္ေစ ျမား ႏွစ္, သံုး, ေလး, ငါးေခ်ာင္း စူး၀င္ခံရသည္ ျဖစ္ေစ မတြန္႕ဆုတ္၊ ပို၍လည္း မတြန္႕ဆုတ္၊ ၾကံ႕ၾကံ႕ခံႏုိင္သည္၊ ရင္ဆုိင္တုိက္၀ံ့သည္။


သံဃာ့ဂုဏ္ထုိက္ေသာ ရဟန္း

ဤအတူသာလွ်င္ ဆုိလတံ့ေသာ တရား ၅-မ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ ရဟန္းသည္ အရပ္ေ၀းမွ ေဆာင္ယူလာေသာ အလွဴကိုလည္း ခံထုိက္သည္, ဧည့္သည္အလုိ႔ငွါ စီမံထားေသာ ၀တၳဳကိုလည္း ခံထုိက္သည္, တမလြန္အတြက္ ရည္ေမွ်ာ္ေသာ အလွဴကိုလည္း ခံထုိက္သည္, အျမတ္ဆံုး လယ္ေျမလည္း ျဖစ္သည္။

ယင္း ၅-မ်ဳိးမွာ -

ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ -

၁။ ရူပါရုံ(အဆင္း) မ်ားကို သည္းခံႏုိင္သည္။

၂။ သဒၶါ(အသံ) မ်ားကို သည္းခံႏုိင္သည္။

၃။ ဂႏၶာရုံ(အနံ႕) မ်ားကို သည္းခံႏုိင္သည္။

၄။ ရသာရုံ(အရသာ) မ်ားကို သည္းခံႏုိင္သည္။

၅။ ေဖာ႒ဗၺာရုံ(အေတြ႕အထိ) မ်ားကို သည္းခံႏုိင္သည္။


အဆုိပါ ရဟန္း၏ အာရုံမ်ားကို သည္းခံႏုိင္ပံုမွာ -

၁။ မ်က္စိျဖင့္ ရူပါရုံကို ျမင္၍ တပ္မက္ဖြယ္ျဖစ္ေသာ ရူပါရုံ၌ အလြန္ မတပ္မက္၊ စိတ္ကို ထိန္းထားႏုိင္သည္။

၂။ နားျဖင့္ သဒၵါရုံကို ၾကား၍ တက္မက္ဖါယ္ျဖစ္ေသာ သဒၵါရုံ၌ အလြန္ မတပ္မက္၊ စိတ္က္ုိ ထိန္းထားႏုိင္သည္။

၃။ ႏွာေခါင္းျဖင့္ ဂႏၶာရုံကို နမ္းရူ၍ တပ္မက္ဖြယ္ျဖစ္သာ ဂႏၶာရုံ၌ အလြန္ မတပ္မက္္၊ စိတ္ကို ထိန္းထားႏုိင္သည္။

၄။ လွ်ာျဖင့္ ရသာရုံကို လ်က္၍ တပ္မက္ဖြယ္ ျဖစ္ေသာ ရသာရုံ၌ အလြန္ မတပ္မက္၊ စိတ္ကို ထိန္းထားႏုိင္သည္။

၅။ ကိုယ္ျဖင့္ ေဖာ႒ဗၺာရုံကို ေတြ႕ထိခံစား၍ တပ္မက္ဖြယ္ ျဖစ္ေသာ ေဖာ႒ဗၺာရုံ၌ အလြန္ မတပ္မက္၊ စိတ္ကို ထိန္းထားႏုိင္သည္။

ေဆာင္ - အာရုံငါးတန္၊ သည္းမခံႏုိင္၊ ႏွစ္တန္ ေပါ့သြမ္း၊ ဆင္, ရဟန္းကား၊ မငး္အား မထုိက္၊ ဂုဏ္မထုိက္၊ အမူိက္ျဖစ္ရုံသာ။

န၀မသုတ္ ျပီး၏။