တရားမွာ တုိးတက္မူရွိမရွိ ေနာက္အတုိင္းအထြာတစ္ခုကေတာ့ သူ႔ေက်းဇူးကိုသိတတ္မူ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္က သူမ်ားကို ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးတဲ့ အခါမွာေတာ့ အလားအလာကို မေမွ်ာ္ကိုးရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ကသူမ်ားဆီက တစ္ခုခုပစၥည္း၊ အကူအညီ၊ အေထာက္အပံ့၊ အၾကံဉာဏ္၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရတယ္ဆုိရင္ေတာ့ သူ႔ေက်းဇူးကိုသိတတ္တဲ့ စိတ္ကို ပြားမ်ားရပါတယ္။ ဒါဟာ တရားရဲ႕ ဂုဏ္တစ္ရပ္ပါပဲ။
ျမတ္စြာဘုရားဟာ ဆယ္-ပါးေသာ ပါရမီတုိ႔ကို ေလးသေခၤ်ႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္း ျဖည့္ျပီး ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူတဲ့အခါမွာ မိမိတစ္ဦးတည္း နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ခံစားျပီးမေနဘဲ သတၱ၀ါ အားလံုး ဆင္းရဲက လြတ္ေျမာက္ေအာင္ အတုိင္းမရွိတဲ့ အပၸမာဏေမတၱာေတာ္၊ အပၸမာဏ ကရုဏာေတာ္ေတြထားရွိျပီး သူရရွိထားတဲ့၊ ေတြ႕ရွိထားတဲ့ တရားကို ေ၀ငွေပးသနားေတာ္မူပါတယ္။ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူျပီး အသက္ရွင္သမွ် ကာလပတ္လံုး ၄၅-ႏွစ္တုိင္တုိင္ တရားကို ျဖန္႔ခ်ိေတာ္မူပါတယ္။
တရားရျပီးတဲ့ ဘိကၡဳေတြကိုလည္း -
`စရထ ဘိကၡေ၀ စာရိကံ ဗဟုဇနဟိတာယ ဗဟုဇနသုခါယ ေလာကာႏုကမၸာယ အတၳာယ ဟိတာယ သုခါယ ေ၀ဒမနုႆနံ´လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။
အဓိပၸါယ္ကေတာ့ `ရဟန္းတုိ႔ ေဒသစာရီ လွည့္လည္ၾကကုန္ေလာ့၊ အလူအမ်ားတုိ႔၏ အက်ိဳးစီးပြား အလုိ႔ငွာ၊ လူအမ်ားတုိ႔၏ ခ်မ္းသာျခင္းအလုိ႔ငွာ၊ ေလာကကို အစဥ္သနားျခင္းငွာ ၾကီးပြားေစျခင္းအက်ိဳးငွာ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာသို႔ သြားၾကျပီး တရားဓမၼကို ေဟာၾကား ေ၀ငွၾကပါေလေလာ့´ဟု မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ အမ်ားေကာင္းက်ိဳးအတြက္ ကိုယ္က်ိဳးမငဲ့ဘဲ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားက ဒီလုိစလုိက္ေတာ့ တစ္ဆင့္ တစ္ဆင့္နဲ႔ ဆရာ့ ဆရာေတြက ဒီကမၼ႒ာန္းနည္းကို ဘာမွမေရာေႏွာေစဘဲ သူ႔နဂိုမူလအတုိင္း ပကတိအစစ္အမွန္ျဖစ္ေနေအာင္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ လာခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အခုေယာဂီတုိ႔ဟာ ဒီတရားကို က်င့္သံုးႏုိင္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီတရားဟာ တရားစစ္ တရားမွန္ ဟုတ္မဟုတ္ဆုိတာကို သူ႔ကိုက်င့္သံုးျပီး ထူးျခားတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူး ရွိမရွိဆိုတာမွာ တည္ပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့ ဆပ္ျပာမွန္ရင္ေတာ့ ေခ်းေတြ အညစ္အေၾကးေတြကို ခြ်တ္မွာ အမွန္ပါပဲ။ ဒီတရားနည္းဟာလဲ ကိေလသာအညစ္အေၾကးႏွင့္တကြ အဆက္ဆက္ သင္ၾကားျပသခဲ့တဲ့ ဆရာသမားေတြကို အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္သင့္ပါတယ္။ သူတစ္ဦးရဲ႕ ေက်းဇူးကို သိတတ္ဖုိ႔ရာက အင္မတန္ကို အေရးၾကီးပါတယ္။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
တရားရျပီးတဲ့ ဘိကၡဳေတြကိုလည္း -
`စရထ ဘိကၡေ၀ စာရိကံ ဗဟုဇနဟိတာယ ဗဟုဇနသုခါယ ေလာကာႏုကမၸာယ အတၳာယ ဟိတာယ သုခါယ ေ၀ဒမနုႆနံ´လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။
အဓိပၸါယ္ကေတာ့ `ရဟန္းတုိ႔ ေဒသစာရီ လွည့္လည္ၾကကုန္ေလာ့၊ အလူအမ်ားတုိ႔၏ အက်ိဳးစီးပြား အလုိ႔ငွာ၊ လူအမ်ားတုိ႔၏ ခ်မ္းသာျခင္းအလုိ႔ငွာ၊ ေလာကကို အစဥ္သနားျခင္းငွာ ၾကီးပြားေစျခင္းအက်ိဳးငွာ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာသို႔ သြားၾကျပီး တရားဓမၼကို ေဟာၾကား ေ၀ငွၾကပါေလေလာ့´ဟု မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ အမ်ားေကာင္းက်ိဳးအတြက္ ကိုယ္က်ိဳးမငဲ့ဘဲ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားက ဒီလုိစလုိက္ေတာ့ တစ္ဆင့္ တစ္ဆင့္နဲ႔ ဆရာ့ ဆရာေတြက ဒီကမၼ႒ာန္းနည္းကို ဘာမွမေရာေႏွာေစဘဲ သူ႔နဂိုမူလအတုိင္း ပကတိအစစ္အမွန္ျဖစ္ေနေအာင္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ လာခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အခုေယာဂီတုိ႔ဟာ ဒီတရားကို က်င့္သံုးႏုိင္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီတရားဟာ တရားစစ္ တရားမွန္ ဟုတ္မဟုတ္ဆုိတာကို သူ႔ကိုက်င့္သံုးျပီး ထူးျခားတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူး ရွိမရွိဆိုတာမွာ တည္ပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့ ဆပ္ျပာမွန္ရင္ေတာ့ ေခ်းေတြ အညစ္အေၾကးေတြကို ခြ်တ္မွာ အမွန္ပါပဲ။ ဒီတရားနည္းဟာလဲ ကိေလသာအညစ္အေၾကးႏွင့္တကြ အဆက္ဆက္ သင္ၾကားျပသခဲ့တဲ့ ဆရာသမားေတြကို အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္သင့္ပါတယ္။ သူတစ္ဦးရဲ႕ ေက်းဇူးကို သိတတ္ဖုိ႔ရာက အင္မတန္ကို အေရးၾကီးပါတယ္။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment