၀ီထိပုိင္း၌လာေသာ ၀ိညာဏ္ ၆-ပါးမွာ စကၡဳ၀ိညာဏ္၊ ေသာတ၀ိညာဏ္၊ ဃာန၀ိညာဏ္၊ ဇိ၀ွာ၀ိညာဏ္၊ ကာယ၀ိညာဏ္၊ မေနာ၀ိညာဏ္တုိ႔ ျဖစ္ၾက၏။
၀ီထိဆကၠ
၀ီထိ ၆-ပါးကို ဒြါရ၏ အစြမ္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ၀ိညာဏ္၏ အစြမ္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ၂-မ်ိဳးစီ ေအာက္ပါအတုိင္း ေခၚဆုိႏုိင္၏။
၁။ စကၡဳဒြါရ၀ီထိ (၀ါ) စကၡဳ၀ိညာဏ၀ီထိ = စကၡဳဒြါရ၌ ထင္လာေသာ ရူပါရုံကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ စိတ္အစဥ္။
၂။ ေသာတဒြါရ၀ီထိ (၀ါ) ေသာတ၀ိညာဏ၀ီထိ = ေသာတဒြါရ၌ ထင္လာေသာ သဒၵါရုံကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ စိတ္အစဥ္။
၃။ ဃာနဒြါရ၀ီထိ (၀ါ) ဃာန၀ိညာဏ၀ီထိ = ဃာနဒြါရ၌ ထင္လာေသာ ဂႏၶာရုံကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ စိတ္အစဥ္။
၄။ ဇိ၀ွာဒြါရ၀ီထိ (၀ါ) ဇိ၀ွာ၀ိညာဏ၀ီထိ = ဇိ၀ွာဒြါရ၌ ထင္လာေသာ ရသာရုံကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ စိတ္အစဥ္။
၅။ ကာယဒြါရ၀ီထိ (၀ါ) ကာယ၀ိညာဏ၀ီထိ = ကာယဒြါရ၌ ထင္လာေသာ ေဖာ႒ဗၺာရုံကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ စိတ္အစဥ္။
၆။ မေနာဒြါရ၀ီထိ (၀ါ) မေနာ၀ိညာဏ၀ီထိ = မေနာဒြါရ၌ ထင္လာေသာ ပဥၥာရုံ/ဓမၼာရုံကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ စိတ္အစဥ္။
စကၡဳဒြါရ၀ီထိျဖစ္ရန္ အေၾကာင္း ၄-ပါး
၁။ မ်က္စိပသာဒ ေကာင္းမြန္ရမည္။
၂။ ရူပါရုံဟူသည္ ျမင္ႏုိင္ေသာ အဆင္းရွိရမည္။
၃။ အာေလာကဟူေသာ အလင္းရွိရမည္။
၄။ မနသိကာရဟူသည့္ ႏွလံုးသြင္းမူရွိရမည္။
(စကၡာ, ေလာက၊ ရူပထင္ျပီ၊ မနသီ၊ ေလးလီစကၡဳဖုိ႔)
ေသာတဒြါရ၀ီထိျဖစ္ရန္ အေၾကာင္း ၄-ပါး
၁။ ေသာတာပသာဒ ေကာင္းမြန္ရမည္။
၂။ သဒၵါရုံဟူသည့္ ၾကားႏုိင္ေသာ အသံရွိရမည္။
၃။ အာကာသဓာတ္ဟူသည့္ ေလျဖတ္သန္းသြားလာႏုိင္ေသာ ဟင္းလင္းနယ္ရွိရမည္။
၄။ မနသိကာရဟူသည့္ ႏွလံုးသြင္းမူရွိရမည္။
(ေသာတာ, ကာသ၊ သဒၵထင္ျပီ၊ မနသီ၊ ေလးလီေသာတဖို႔)
ဃာနဒြါရ၀ီထိျဖစ္ရန္ အေၾကာင္း ၄-ပါး
၁။ ဃာနပသာဒ ေကာင္းမြန္ရမည္။
၂။ ဂႏၶာရုံဟူသည့္ အနံ႔ရွိရမည္။
၃။ ၀ါတဟူသည့္ အနံ႔ကိုေဆာင္ေသာ ေလရွိရမည္။
၄။ မနသိကာရဟူသည့္ ႏွလံုးသြင္းမူရွိရမည္။
(ဃာန, ၀ါတ၊ ဂႏၶထင္ျပီ၊ မနသီ၊ ေလးလီဃာနဖို႔)
ဇိ၀ွာဒြါရ၀ီထိျဖစ္ရန္ အေၾကာင္း ၄-ပါး
၁။ ဇိ၀ွာပသာဒ ေကာင္းမြန္ရမည္။
၂။ ရသာရုံဟူသည့္ အရသာရွိရမည္။
၃။ အာပဟူသည့္ လွ်ာရည္ရွိရမည္။
၄။ မနသိကာရဟူေသာ ႏွလံုးသြင္းမူရွိရမည္။
(ဇိ၀ွာ, အာပ၊ ရသထင္ျပီ၊ မနသီ၊ ေလးလီဇိ၀ွာဖုိ႔)
ကာယဒြါရ၀ီထိျဖစ္ရန္ အေၾကာင္း ၄-ပါး
၁။ ကာယပသာဒ ေကာင္းမြန္ရမည္။
၂။ ေဖာ႒ဗၺာရုံဟူသည့္ အထိအေတြ႕ရွိရမည္။
၃။ ထဒၶပထ၀ီဟူသည့္ ခက္မာေသာ ပထ၀ီရွိရမည္။
၄။ မနသိကာရဟူေသာ ႏွလံုးသြင္းမူရွိရမည္။
(ကာယ, ထဒၶ၊ ေဖာ႒ထင္ျပီ၊ မနသီ၊ ေလးလီကာယဖုိ႔)
မေနာဒြါရ၀ီထိျဖစ္ရန္ အေၾကာင္း ၄-ပါး
၁။ မေနာဒြါရဟုေခၚေသာ ဘ၀င္စိတ္ရွိရမည္။
၂။ ပဥၥာရုံ သို႔မဟုတ္ ဓမၼာရုံဟူသည့္ အာရုံတစ္ခုခုရွိရမည္။
၃။ ဟဒယ၀တၳဳဟူသည့္ စိတ္မွီရာ၀တၳဳရွိရမည္။
၄။ မနသိကာရဟူေသာ ႏွလံုးသြင္းမူရွိရမည္။
(မေနာ, ဟဒယ၊ ဓမၼထင္ျပီ၊ မနသီ၊ ေလးလီမေနာဖို႔)
မွတ္ခ်က္။ ။ ၀ီထိစိတ္ (၀ါ) အသိစိတ္တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေပၚရန္အေၾကာင္း ၄-ခ်က္စီ ေဖာ္ျပထားရာ၌ ပထမ ၃-ခ်က္စီသည္ သိပၸံလိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ ကိုက္ညီ၏။ စတုတၳအခ်က္မွာ သိပၸံတြင္ မပါေသာ အဘိဓမၼာ၏ ထူးျခားခ်က္ ျဖစ္၏။
`သတိမမူလွ်င္ ဂူမျမင္´ဟူေသာ စကားအတုိင္း ႏွလံုးသြင္းမူမရွိလွ်င္ မျမင္ႏုိင္ေၾကာင္း ထင္ရွားသည္။ ႏုိ႔စို႔ကေလးငယ္ကို ေခ်ာ့သိပ္ရင္း အိပ္ေမာက်ေနေသာ မိခင္သည္ မုိးၾကိဳးျပင္းထန္စြာ ျခိမ္းသည့္အခါ မႏုိးဘဲ ကေလးငယ္က အင့္အင့္ဟု တုိးတုိးငိုလွ်င္ပင္ ႏုိးျခင္းကို ေထာက္ရူ၍ မနသိကာရ၏ အေရးပါပံုကို သိျမင္ႏုိင္၏။
ေဒါက္တာမင္းတင္မြန္ စတုတၳအၾကိမ္ထုတ္ေ၀ေသာ ဗုဒၶအဘိဓမၼတရားေတာ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ထုတ္ႏုတ္ ေဖာ္ျပေပးသည္။
၂။ ေသာတဒြါရ၀ီထိ (၀ါ) ေသာတ၀ိညာဏ၀ီထိ = ေသာတဒြါရ၌ ထင္လာေသာ သဒၵါရုံကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ စိတ္အစဥ္။
၃။ ဃာနဒြါရ၀ီထိ (၀ါ) ဃာန၀ိညာဏ၀ီထိ = ဃာနဒြါရ၌ ထင္လာေသာ ဂႏၶာရုံကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ စိတ္အစဥ္။
၄။ ဇိ၀ွာဒြါရ၀ီထိ (၀ါ) ဇိ၀ွာ၀ိညာဏ၀ီထိ = ဇိ၀ွာဒြါရ၌ ထင္လာေသာ ရသာရုံကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ စိတ္အစဥ္။
၅။ ကာယဒြါရ၀ီထိ (၀ါ) ကာယ၀ိညာဏ၀ီထိ = ကာယဒြါရ၌ ထင္လာေသာ ေဖာ႒ဗၺာရုံကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ စိတ္အစဥ္။
၆။ မေနာဒြါရ၀ီထိ (၀ါ) မေနာ၀ိညာဏ၀ီထိ = မေနာဒြါရ၌ ထင္လာေသာ ပဥၥာရုံ/ဓမၼာရုံကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ စိတ္အစဥ္။
စကၡဳဒြါရ၀ီထိျဖစ္ရန္ အေၾကာင္း ၄-ပါး
၁။ မ်က္စိပသာဒ ေကာင္းမြန္ရမည္။
၂။ ရူပါရုံဟူသည္ ျမင္ႏုိင္ေသာ အဆင္းရွိရမည္။
၃။ အာေလာကဟူေသာ အလင္းရွိရမည္။
၄။ မနသိကာရဟူသည့္ ႏွလံုးသြင္းမူရွိရမည္။
(စကၡာ, ေလာက၊ ရူပထင္ျပီ၊ မနသီ၊ ေလးလီစကၡဳဖုိ႔)
ေသာတဒြါရ၀ီထိျဖစ္ရန္ အေၾကာင္း ၄-ပါး
၁။ ေသာတာပသာဒ ေကာင္းမြန္ရမည္။
၂။ သဒၵါရုံဟူသည့္ ၾကားႏုိင္ေသာ အသံရွိရမည္။
၃။ အာကာသဓာတ္ဟူသည့္ ေလျဖတ္သန္းသြားလာႏုိင္ေသာ ဟင္းလင္းနယ္ရွိရမည္။
၄။ မနသိကာရဟူသည့္ ႏွလံုးသြင္းမူရွိရမည္။
(ေသာတာ, ကာသ၊ သဒၵထင္ျပီ၊ မနသီ၊ ေလးလီေသာတဖို႔)
ဃာနဒြါရ၀ီထိျဖစ္ရန္ အေၾကာင္း ၄-ပါး
၁။ ဃာနပသာဒ ေကာင္းမြန္ရမည္။
၂။ ဂႏၶာရုံဟူသည့္ အနံ႔ရွိရမည္။
၃။ ၀ါတဟူသည့္ အနံ႔ကိုေဆာင္ေသာ ေလရွိရမည္။
၄။ မနသိကာရဟူသည့္ ႏွလံုးသြင္းမူရွိရမည္။
(ဃာန, ၀ါတ၊ ဂႏၶထင္ျပီ၊ မနသီ၊ ေလးလီဃာနဖို႔)
ဇိ၀ွာဒြါရ၀ီထိျဖစ္ရန္ အေၾကာင္း ၄-ပါး
၁။ ဇိ၀ွာပသာဒ ေကာင္းမြန္ရမည္။
၂။ ရသာရုံဟူသည့္ အရသာရွိရမည္။
၃။ အာပဟူသည့္ လွ်ာရည္ရွိရမည္။
၄။ မနသိကာရဟူေသာ ႏွလံုးသြင္းမူရွိရမည္။
(ဇိ၀ွာ, အာပ၊ ရသထင္ျပီ၊ မနသီ၊ ေလးလီဇိ၀ွာဖုိ႔)
ကာယဒြါရ၀ီထိျဖစ္ရန္ အေၾကာင္း ၄-ပါး
၁။ ကာယပသာဒ ေကာင္းမြန္ရမည္။
၂။ ေဖာ႒ဗၺာရုံဟူသည့္ အထိအေတြ႕ရွိရမည္။
၃။ ထဒၶပထ၀ီဟူသည့္ ခက္မာေသာ ပထ၀ီရွိရမည္။
၄။ မနသိကာရဟူေသာ ႏွလံုးသြင္းမူရွိရမည္။
(ကာယ, ထဒၶ၊ ေဖာ႒ထင္ျပီ၊ မနသီ၊ ေလးလီကာယဖုိ႔)
မေနာဒြါရ၀ီထိျဖစ္ရန္ အေၾကာင္း ၄-ပါး
၁။ မေနာဒြါရဟုေခၚေသာ ဘ၀င္စိတ္ရွိရမည္။
၂။ ပဥၥာရုံ သို႔မဟုတ္ ဓမၼာရုံဟူသည့္ အာရုံတစ္ခုခုရွိရမည္။
၃။ ဟဒယ၀တၳဳဟူသည့္ စိတ္မွီရာ၀တၳဳရွိရမည္။
၄။ မနသိကာရဟူေသာ ႏွလံုးသြင္းမူရွိရမည္။
(မေနာ, ဟဒယ၊ ဓမၼထင္ျပီ၊ မနသီ၊ ေလးလီမေနာဖို႔)
မွတ္ခ်က္။ ။ ၀ီထိစိတ္ (၀ါ) အသိစိတ္တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေပၚရန္အေၾကာင္း ၄-ခ်က္စီ ေဖာ္ျပထားရာ၌ ပထမ ၃-ခ်က္စီသည္ သိပၸံလိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ ကိုက္ညီ၏။ စတုတၳအခ်က္မွာ သိပၸံတြင္ မပါေသာ အဘိဓမၼာ၏ ထူးျခားခ်က္ ျဖစ္၏။
`သတိမမူလွ်င္ ဂူမျမင္´ဟူေသာ စကားအတုိင္း ႏွလံုးသြင္းမူမရွိလွ်င္ မျမင္ႏုိင္ေၾကာင္း ထင္ရွားသည္။ ႏုိ႔စို႔ကေလးငယ္ကို ေခ်ာ့သိပ္ရင္း အိပ္ေမာက်ေနေသာ မိခင္သည္ မုိးၾကိဳးျပင္းထန္စြာ ျခိမ္းသည့္အခါ မႏုိးဘဲ ကေလးငယ္က အင့္အင့္ဟု တုိးတုိးငိုလွ်င္ပင္ ႏုိးျခင္းကို ေထာက္ရူ၍ မနသိကာရ၏ အေရးပါပံုကို သိျမင္ႏုိင္၏။
ေဒါက္တာမင္းတင္မြန္ စတုတၳအၾကိမ္ထုတ္ေ၀ေသာ ဗုဒၶအဘိဓမၼတရားေတာ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ထုတ္ႏုတ္ ေဖာ္ျပေပးသည္။
No comments:
Post a Comment