အလယ္အလတ္ပုဂၢိဳလ္ကို ေမတၱာပြားျပီးေနာက္ ရန္သူကို ေမတၱာပြားရမည္ဟု ဆုိခဲ့၏။ ဤကား ရန္သူရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ရည္ရြယ္၍ဆုိျခင္း ျဖစ္သည္။ ရန္သူမရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္၊ သို႔မဟုတ္ မိမိကို အက်ိဳးမဲ့ျပဳေစကာမူ သေဘာထားၾကီးျမတ္သည့္အတြက္ ရန္သူဟုပင္ အမွတ္မထားေသာ ပုဂၢိဳလ္တုိ႔ကား ရန္သူထံ ေမတၱာပိုပလႊတ္ရန္ စိတ္စိုက္ဖြယ္မလုိေခ်။
ရန္သူအေပၚ၌ ေမတၱာစိတ္ ပို႔မည္ျပဳေသာအခါ ထုိရန္သူက မိမိအေပၚ က်ဴးလြန္ထားေသာ အျပစ္မ်ားကို သတိရရ၍ အမ်က္ေဒါသျဖစ္လွ်င္ ယခင္ပြားလက္စ ပုဂၢိဳလ္ကို ျပန္လည္၍ အဖန္ဖန္ ေမတၱာပြားရမည္။ ထုိသို႔ပြားမ်ားပါက ရန္သူ႔အေပၚ ျဖစ္ပြားေနေသာ ေဒါသကို ပယ္ေဖ်ာက္ျပီး ျဖစ္ေတာ့၏။ ထုိသို႔ စိတ္အာရုံ လႊဲေျပာင္း၍ ေမတၱာပြားေနပါလ်က္ ရန္သူ႔အေပၚ အမ်က္ေဒါသ မေျပေပ်ာက္ခဲ့ေသာ္ -
`အမ်က္ထြက္ေသာသူကို တံု႔ျပန္၍ အမ်က္ထြက္သူသည္ ပထမ အမ်က္ထြက္သူထက္ပင္ ပိုမုိ စိတ္ထားနိမ့္က်သူျဖစ္၏။ အမ်က္ထြက္သူကို တံု႔ျပန္အမ်က္မထြက္ဘဲ သည္းခံႏုိင္သူသည္သာ အၾကီးမားဆံုးေသာ ေအာင္ျမင္မူကို ရရွိျခင္းျဖစ္၏´ အစရွိသည္ျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဆံုးမၾသ၀ါဒမ်ားကို ဆင္ျခင္၍ အမ်က္ေဒါသမ်ားကို ပယ္ေဖ်ာက္ရမည္။
ဤဆုိခဲ့ျပီးသည့္အတုိင္း အမ်က္ေဒါသကို ၾကိဳးစား၍ ပယ္ေဖ်ာက္ေနပါလ်က္ ေျပေပ်ာက္ျငိမ္ေအးျခင္း မရွိေသးလွ်င္ ထုိရန္သူ၏ ၾကည္ညိဳဖြယ္ ခ်စ္ခင္ဖြယ္ ကိုယ္အမူအရာ ႏူတ္အမူအရာ၊ စိတ္ေနသေဘာထားကို ကြက္၍ ဆင္ျခင္ကာ အမ်က္ေဒါသကို ေျဖေဖ်ာက္ရမည္။
ထုိသို႔ ကိုယ္ ႏူတ္ စိတ္အမူအရာ တစ္ခုခုမွ် ၾကည္ညိဳ ခ်စ္ခင္ဖြယ္မရွိေသာ ရန္သူျဖစ္ပါက `ဤသူသည္ ယခုဘ၀မွာသာ လူျဖစ္ရ၏။ ေနာင္ဘ၀တြင္ ငရဲ၌ နစ္မြန္းရမည္ ဧကန္ျဖစ္၏´ဟု သနားကရုဏာသက္၀င္၍ အမ်က္ ေဒါသကို ေျဖေဖ်ာက္ရမည္။
ထုိသုိ ေျဖေဖ်ာက္ပါလ်က္ အမ်က္ေဒါသမေျပေပ်ာက္ပါက `ရန္သူသည္ ေဒါသျဖင့္ မုန္းဖြယ္အမူကို ျပဳခဲ့၏။ ထုိေဒါသကို ပယ္ေလာ့၊ ထုိပုဂၢိဳလ္၌ စိတ္ဆုိးကာ အဘယ္ေၾကာင့္ မိမိကုိယ္ကို ပင္ပန္းေအာင္ ျပဳေနသနည္း´ စသည္ျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားထားေသာ ေဒါသေျဖေဖ်ာက္နည္း ၾသ၀ါဒ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို ဆင္ျခင္၍ ျဖစ္ေစ၊ `မိမိႏွင့္ ရန္သူတုိ႔သည္ ကံစီမံရာအတုိင္း ျဖစ္ပ်က္ေနၾကရေပသည္´ဟု ကမၼသကာခ်၍ ျဖစ္ေစ၊ `ဘုရားေလာင္း ဆဒၵန္ဆင္မင္းသည္ ျမားျဖင့္ ပစ္၍ အသက္ကို ရန္မူေသာ မုဆုိးကို သည္းခံ၍ အစြယ္ကိုပင္ ျဖတ္၍ လွဴလုိက္ေပေသးသည္´။ `ဘုရားေလာင္း ေမ်ာက္မင္းသည္လည္း မ်က္စိလည္ လမ္းမွား၍ ေခ်ာက္တြင္းက်ေနေသာ ႏြားေပ်ာက္ရွာ ေယာက္်ား၏အသက္ကို ခက္ခဲစြာ ကယ္တင္ခဲ့၏။ ထုိေယာက္်ားက ဘုရားေလာင္း၏ ဦးေခါင္းကို ေက်ာက္ခဲျဖင့္ ထုႏွက္သတ္ျဖတ္ေသာ္လည္း သည္းခံ၍ ထုိေယာက္်ား အျပန္ခရီးအတြက္ လမ္းမွန္ေရာက္ေအာင္ပင္ ပို႔ေဆာင္လုိက္ေပေသးသည္´။ `ဘုရားေလာင္း ဘူရိဒတ္နဂါးမင္းသည္လည္း အလမၸာယ္ပုဏၰားက အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွိပ္စက္ ညွဥ္းပန္းေသာအခါ နဂါးေငြ႕လႊတ္၍ ပုဏၰားကို ေသေအာင္ျပဳလုပ္ႏုိင္ေသာ္လည္း (သီလပ်က္မည္စိုးေသာေၾကာင့္) သည္းခံ၍ ထုိအလမၸာယ္ပုဏၰား၏ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ အလမၸာယ္ျပသမူကိုပင္ ေဆာင္ရြက္ေပးေသးသည္´ ဟူ၍ ဇာတ္ေတာ္လာ သည္းခံပံုမ်ားကို ဆင္ျခင္၍ အမ်က္ေဒါသကို ေျဖေဖ်ာက္ရမည္။
ထုိသို႔ ဆင္ျခင္ပါလ်က္ အမ်က္ေဒါသ မေျပေပ်ာက္ေသးပါက ေမတၱာပြားျခင္းသည္ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ရျခင္း၊ ခ်မ္းသာစြာ ႏုိးထရျခင္းစေသာ ေမတၱာ၏ အက်ိဳးအာနိသင္တုိ႔ကို ဆင္ျခင္လ်က္ အမ်က္ေဒါသကို ေျဖေဖ်ာက္ရမည္။
ထုိသို႔ ဆင္ျခင္ပါလ်က္ အမ်က္ေဒါသ မေျပေပ်ာက္ေသးပါက ယခုအမ်က္ထြက္ေနသည္မွာ ရန္သူ၏ ဆံပင္ကို အမ်က္ထြက္ျခင္းေလာ၊ အေမြး၊ ေျခသည္း လက္သည္း စေသာ အစိတ္အပိုင္းတုိ႔ကို အမ်က္ထြက္ျခင္းေလာ၊ ထုိ ဆံပင္စသည့္ အစိတ္အပုိင္းတုိ႔၌ ပထ၀ီဓာတ္ကို အမ်က္ထြက္ျခင္းေလာ၊ အာေပါ၊ ေတေဇာ၊ ၀ါေယာဓာတ္တုိ႔ကို အမ်က္ထြက္ျခင္းေလာ စသည္ျဖင့္ ဆင္ျခင္၍ အမ်က္ေဒါသကို ေျဖေဖ်ာက္ရမည္။
ထုိသို႔ ရန္သူကို ပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါအျဖစ္ မရူ မျမင္ဘဲ ဓာတ္သေဘာ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ၍ ဆင္ျခင္ႏုိင္စြမ္းမရွိလွ်င္ မိမိ၏ ပစၥည္းဥစၥာကို ရန္သူအားေပး၍ ရန္သူက ေပးထားေသာ ပစၥည္းဥစၥာကိုလည္း မိမိက လက္ခံရယူျခင္း၊ အကယ္၍ ရန္သူသည္ အသက္ေမြးမူသီလ (အာဇီ၀ပါရိသုဒၶိသီလ) ပ်က္ေနသူျဖစ္ပါက (ထုိရန္သူ၏ ဥစၥာသည္ မသံုးစြဲထုိက္ေသာေၾကာင့္) မိမိ၏ ပစၥည္း ဥစၥာကိုသာ ေပးျခင္းျဖင့္လည္း ပစၥည္းေပး၊ ပစၥည္းယူ ျပဳလုပ္ကာ အမ်က္ေဒါသကို ေျဖေဖ်ာက္ႏုိင္သည္။
အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတုိင္း အမ်က္ေဒါသ ေျဖေဖ်ာက္နည္း တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ေျဖေဖ်ာက္၍ ျငိမ္းေအးသြားျပီဆုိလွ်င္ (ခ်စ္ခင္သူ၊ အလြန္ခ်စ္ခင္သည့္ မိတ္ေဆြ၊ အလယ္အလတ္ပုဂၢိဳလ္တုိ႔အေပၚ၌ ေမတၱာစိတ္ျဖစ္ေပၚသကဲ့သို႔) ထိုရန္သူအေပၚ၌လည္း ေမတၱာသက္၀င္ ခ်စ္ခင္လာမည္ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ ရန္သူ႔အေပၚ ေမတၱာသက္၀င္လာပါက ဆက္လက္၍ ေမတၱာဘာ၀နာကို အၾကိမ္ၾကိမ္အထပ္ထပ္ ပြားမ်ားရမည္။
ဤသို႔ျဖင့္ ရန္သူ႔အေပၚ၌ အဖန္ဖန္ ေမတၱာပြားျပီးလွ်င္ မိမိခ်စ္ခင္သူ အလယ္အလတ္ပုဂၢိဳလ္ ရန္သူဟူေသာ ပုဂၢိဳလ္ေလးဦးစလံုးအေပၚ၌ ေမတၱာစိတ္အညီအမွ် ျဖစ္ေစလ်က္ တသားတည္းျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္ရေပမည္။
ဤ၌ မိမိ၊ အလြန္ခ်စ္ခင္သူ၊ အလယ္အလတ္ပုဂၢိဳလ္၊ ရန္သူေလးဦးတုိ႔ အတူေနၾကစဥ္ ဓားျပတုိ႔ ေရာက္ရွိလာျပီး သင္တုိ႔ေလးဦးထဲမွ တစ္ဦးဦးကို ေပးပါ။ ထုိသူကို သတ္၍ လည္ေခ်ာင္းေသြးျဖင့္ ယဇ္နတ္ပူေဇာ္မည္ဟု အတင္းအၾကပ္ ေတာင္းလာလွ်င္ မိမိကိုျဖစ္ေစ၊ အျခားသူတစ္ဦးဦးကို ျဖစ္ေစ ေပးလုိစိတ္ရွိေနေသးလွ်င္ ထုိပုဂၢိဳလ္ေလးဦးတုိ႔ အေပၚ၌ ေမတၱာစိတ္တသားတည္း မျဖစ္ေသးေခ်။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ အေပးခံရသူ၏ အက်ိဳးစီးပြားကို အလုိမရွိဘဲ ဓားျပတုိ႔၏ အက်ိဳးစီးပြားကို အလုိရွိရာေရာက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အမွန္စင္စစ္ ထိုပုဂၢိဳလ္ေလးဦးထဲမွ မိမိကိုျဖစ္ေစ၊ အျခားတစ္ဦးဦးကိုျဖစ္ေစ ခိုးသာ းဓားျပတုိ႔အား မေပးလုိဘဲ မိမိအပါအ၀င္ပုဂၢိဳလ္ေလးဦးတုိ႔အေပၚ၌ အက်ိဳးစီးပြားကို လုိလားေသာစိတ္ အညီအမွ် ျဖစ္ေနလွ်င္ ေမတၱာစိတ္တသားတည္း (သီမာသေမၻဒ)ျဖစ္ေနသည္ဟု ဆုိရသည္။ ထုိသို႔ ေမတၱာစိတ္ တသားတည္းထားနုိင္ေသာ အဆင့္သို႔ေရာက္လွ်င္ ထုိေမတၱာဘာ၀နာပြားသူသည္ ေလာကီစ်ာန္၏ အနီးအပါး (ဥပစာရအဆင့္)သို႔ ေရာက္ရွိေနျပီျဖစ္သည္။ ဆက္လက္၍ ပြားမ်ားပါက ပထမစ်ာန္စေသာ တရားထူးမ်ားကို ရရွိမည္ ျဖစ္ေပသည္။
ထုိသို႔ ပထမစ်ာန္ စေသာ တရားထူးမ်ားကို ရရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ အပိုင္းအျခားအကန္႔ အသတ္ မထားဘဲ ပို႔လႊတ္ေသာ ေမတၱာ (အေနာဓိသဖရဏ ေမတၱာ)၊ အပိုင္းအျခား အကန္႔အသတ္ျဖင့္ ပို႔လႊတ္ေသာေမတၱာ (ၾသဓိဖရဏ ေမတၱာ)၊ အရပ္မ်က္ႏွာအသီးသီးကို ျဖန္႔၍ ပို႔လႊတ္ေသာေမတၱာ (ဒိသာဖရဏ ေမတၱာ)တုိ႔ကို ပိုင္ပိုင္ႏုိင္ႏုိင္ ပြားမ်ားႏုိင္မည္ ျဖစ္ေပသည္။
ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာနမွ ထုတ္ေ၀ေသာ ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္မ်ား(အထက္တန္းအဆင့္) စာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပသည္။
`အမ်က္ထြက္ေသာသူကို တံု႔ျပန္၍ အမ်က္ထြက္သူသည္ ပထမ အမ်က္ထြက္သူထက္ပင္ ပိုမုိ စိတ္ထားနိမ့္က်သူျဖစ္၏။ အမ်က္ထြက္သူကို တံု႔ျပန္အမ်က္မထြက္ဘဲ သည္းခံႏုိင္သူသည္သာ အၾကီးမားဆံုးေသာ ေအာင္ျမင္မူကို ရရွိျခင္းျဖစ္၏´ အစရွိသည္ျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဆံုးမၾသ၀ါဒမ်ားကို ဆင္ျခင္၍ အမ်က္ေဒါသမ်ားကို ပယ္ေဖ်ာက္ရမည္။
ဤဆုိခဲ့ျပီးသည့္အတုိင္း အမ်က္ေဒါသကို ၾကိဳးစား၍ ပယ္ေဖ်ာက္ေနပါလ်က္ ေျပေပ်ာက္ျငိမ္ေအးျခင္း မရွိေသးလွ်င္ ထုိရန္သူ၏ ၾကည္ညိဳဖြယ္ ခ်စ္ခင္ဖြယ္ ကိုယ္အမူအရာ ႏူတ္အမူအရာ၊ စိတ္ေနသေဘာထားကို ကြက္၍ ဆင္ျခင္ကာ အမ်က္ေဒါသကို ေျဖေဖ်ာက္ရမည္။
ထုိသို႔ ကိုယ္ ႏူတ္ စိတ္အမူအရာ တစ္ခုခုမွ် ၾကည္ညိဳ ခ်စ္ခင္ဖြယ္မရွိေသာ ရန္သူျဖစ္ပါက `ဤသူသည္ ယခုဘ၀မွာသာ လူျဖစ္ရ၏။ ေနာင္ဘ၀တြင္ ငရဲ၌ နစ္မြန္းရမည္ ဧကန္ျဖစ္၏´ဟု သနားကရုဏာသက္၀င္၍ အမ်က္ ေဒါသကို ေျဖေဖ်ာက္ရမည္။
ထုိသုိ ေျဖေဖ်ာက္ပါလ်က္ အမ်က္ေဒါသမေျပေပ်ာက္ပါက `ရန္သူသည္ ေဒါသျဖင့္ မုန္းဖြယ္အမူကို ျပဳခဲ့၏။ ထုိေဒါသကို ပယ္ေလာ့၊ ထုိပုဂၢိဳလ္၌ စိတ္ဆုိးကာ အဘယ္ေၾကာင့္ မိမိကုိယ္ကို ပင္ပန္းေအာင္ ျပဳေနသနည္း´ စသည္ျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားထားေသာ ေဒါသေျဖေဖ်ာက္နည္း ၾသ၀ါဒ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို ဆင္ျခင္၍ ျဖစ္ေစ၊ `မိမိႏွင့္ ရန္သူတုိ႔သည္ ကံစီမံရာအတုိင္း ျဖစ္ပ်က္ေနၾကရေပသည္´ဟု ကမၼသကာခ်၍ ျဖစ္ေစ၊ `ဘုရားေလာင္း ဆဒၵန္ဆင္မင္းသည္ ျမားျဖင့္ ပစ္၍ အသက္ကို ရန္မူေသာ မုဆုိးကို သည္းခံ၍ အစြယ္ကိုပင္ ျဖတ္၍ လွဴလုိက္ေပေသးသည္´။ `ဘုရားေလာင္း ေမ်ာက္မင္းသည္လည္း မ်က္စိလည္ လမ္းမွား၍ ေခ်ာက္တြင္းက်ေနေသာ ႏြားေပ်ာက္ရွာ ေယာက္်ား၏အသက္ကို ခက္ခဲစြာ ကယ္တင္ခဲ့၏။ ထုိေယာက္်ားက ဘုရားေလာင္း၏ ဦးေခါင္းကို ေက်ာက္ခဲျဖင့္ ထုႏွက္သတ္ျဖတ္ေသာ္လည္း သည္းခံ၍ ထုိေယာက္်ား အျပန္ခရီးအတြက္ လမ္းမွန္ေရာက္ေအာင္ပင္ ပို႔ေဆာင္လုိက္ေပေသးသည္´။ `ဘုရားေလာင္း ဘူရိဒတ္နဂါးမင္းသည္လည္း အလမၸာယ္ပုဏၰားက အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွိပ္စက္ ညွဥ္းပန္းေသာအခါ နဂါးေငြ႕လႊတ္၍ ပုဏၰားကို ေသေအာင္ျပဳလုပ္ႏုိင္ေသာ္လည္း (သီလပ်က္မည္စိုးေသာေၾကာင့္) သည္းခံ၍ ထုိအလမၸာယ္ပုဏၰား၏ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ အလမၸာယ္ျပသမူကိုပင္ ေဆာင္ရြက္ေပးေသးသည္´ ဟူ၍ ဇာတ္ေတာ္လာ သည္းခံပံုမ်ားကို ဆင္ျခင္၍ အမ်က္ေဒါသကို ေျဖေဖ်ာက္ရမည္။
ထုိသို႔ ဆင္ျခင္ပါလ်က္ အမ်က္ေဒါသ မေျပေပ်ာက္ေသးပါက ေမတၱာပြားျခင္းသည္ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ရျခင္း၊ ခ်မ္းသာစြာ ႏုိးထရျခင္းစေသာ ေမတၱာ၏ အက်ိဳးအာနိသင္တုိ႔ကို ဆင္ျခင္လ်က္ အမ်က္ေဒါသကို ေျဖေဖ်ာက္ရမည္။
ထုိသို႔ ဆင္ျခင္ပါလ်က္ အမ်က္ေဒါသ မေျပေပ်ာက္ေသးပါက ယခုအမ်က္ထြက္ေနသည္မွာ ရန္သူ၏ ဆံပင္ကို အမ်က္ထြက္ျခင္းေလာ၊ အေမြး၊ ေျခသည္း လက္သည္း စေသာ အစိတ္အပိုင္းတုိ႔ကို အမ်က္ထြက္ျခင္းေလာ၊ ထုိ ဆံပင္စသည့္ အစိတ္အပုိင္းတုိ႔၌ ပထ၀ီဓာတ္ကို အမ်က္ထြက္ျခင္းေလာ၊ အာေပါ၊ ေတေဇာ၊ ၀ါေယာဓာတ္တုိ႔ကို အမ်က္ထြက္ျခင္းေလာ စသည္ျဖင့္ ဆင္ျခင္၍ အမ်က္ေဒါသကို ေျဖေဖ်ာက္ရမည္။
ထုိသို႔ ရန္သူကို ပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါအျဖစ္ မရူ မျမင္ဘဲ ဓာတ္သေဘာ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ၍ ဆင္ျခင္ႏုိင္စြမ္းမရွိလွ်င္ မိမိ၏ ပစၥည္းဥစၥာကို ရန္သူအားေပး၍ ရန္သူက ေပးထားေသာ ပစၥည္းဥစၥာကိုလည္း မိမိက လက္ခံရယူျခင္း၊ အကယ္၍ ရန္သူသည္ အသက္ေမြးမူသီလ (အာဇီ၀ပါရိသုဒၶိသီလ) ပ်က္ေနသူျဖစ္ပါက (ထုိရန္သူ၏ ဥစၥာသည္ မသံုးစြဲထုိက္ေသာေၾကာင့္) မိမိ၏ ပစၥည္း ဥစၥာကိုသာ ေပးျခင္းျဖင့္လည္း ပစၥည္းေပး၊ ပစၥည္းယူ ျပဳလုပ္ကာ အမ်က္ေဒါသကို ေျဖေဖ်ာက္ႏုိင္သည္။
အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတုိင္း အမ်က္ေဒါသ ေျဖေဖ်ာက္နည္း တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ေျဖေဖ်ာက္၍ ျငိမ္းေအးသြားျပီဆုိလွ်င္ (ခ်စ္ခင္သူ၊ အလြန္ခ်စ္ခင္သည့္ မိတ္ေဆြ၊ အလယ္အလတ္ပုဂၢိဳလ္တုိ႔အေပၚ၌ ေမတၱာစိတ္ျဖစ္ေပၚသကဲ့သို႔) ထိုရန္သူအေပၚ၌လည္း ေမတၱာသက္၀င္ ခ်စ္ခင္လာမည္ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ ရန္သူ႔အေပၚ ေမတၱာသက္၀င္လာပါက ဆက္လက္၍ ေမတၱာဘာ၀နာကို အၾကိမ္ၾကိမ္အထပ္ထပ္ ပြားမ်ားရမည္။
ဤသို႔ျဖင့္ ရန္သူ႔အေပၚ၌ အဖန္ဖန္ ေမတၱာပြားျပီးလွ်င္ မိမိခ်စ္ခင္သူ အလယ္အလတ္ပုဂၢိဳလ္ ရန္သူဟူေသာ ပုဂၢိဳလ္ေလးဦးစလံုးအေပၚ၌ ေမတၱာစိတ္အညီအမွ် ျဖစ္ေစလ်က္ တသားတည္းျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္ရေပမည္။
ဤ၌ မိမိ၊ အလြန္ခ်စ္ခင္သူ၊ အလယ္အလတ္ပုဂၢိဳလ္၊ ရန္သူေလးဦးတုိ႔ အတူေနၾကစဥ္ ဓားျပတုိ႔ ေရာက္ရွိလာျပီး သင္တုိ႔ေလးဦးထဲမွ တစ္ဦးဦးကို ေပးပါ။ ထုိသူကို သတ္၍ လည္ေခ်ာင္းေသြးျဖင့္ ယဇ္နတ္ပူေဇာ္မည္ဟု အတင္းအၾကပ္ ေတာင္းလာလွ်င္ မိမိကိုျဖစ္ေစ၊ အျခားသူတစ္ဦးဦးကို ျဖစ္ေစ ေပးလုိစိတ္ရွိေနေသးလွ်င္ ထုိပုဂၢိဳလ္ေလးဦးတုိ႔ အေပၚ၌ ေမတၱာစိတ္တသားတည္း မျဖစ္ေသးေခ်။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ အေပးခံရသူ၏ အက်ိဳးစီးပြားကို အလုိမရွိဘဲ ဓားျပတုိ႔၏ အက်ိဳးစီးပြားကို အလုိရွိရာေရာက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အမွန္စင္စစ္ ထိုပုဂၢိဳလ္ေလးဦးထဲမွ မိမိကိုျဖစ္ေစ၊ အျခားတစ္ဦးဦးကိုျဖစ္ေစ ခိုးသာ းဓားျပတုိ႔အား မေပးလုိဘဲ မိမိအပါအ၀င္ပုဂၢိဳလ္ေလးဦးတုိ႔အေပၚ၌ အက်ိဳးစီးပြားကို လုိလားေသာစိတ္ အညီအမွ် ျဖစ္ေနလွ်င္ ေမတၱာစိတ္တသားတည္း (သီမာသေမၻဒ)ျဖစ္ေနသည္ဟု ဆုိရသည္။ ထုိသို႔ ေမတၱာစိတ္ တသားတည္းထားနုိင္ေသာ အဆင့္သို႔ေရာက္လွ်င္ ထုိေမတၱာဘာ၀နာပြားသူသည္ ေလာကီစ်ာန္၏ အနီးအပါး (ဥပစာရအဆင့္)သို႔ ေရာက္ရွိေနျပီျဖစ္သည္။ ဆက္လက္၍ ပြားမ်ားပါက ပထမစ်ာန္စေသာ တရားထူးမ်ားကို ရရွိမည္ ျဖစ္ေပသည္။
ထုိသို႔ ပထမစ်ာန္ စေသာ တရားထူးမ်ားကို ရရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ အပိုင္းအျခားအကန္႔ အသတ္ မထားဘဲ ပို႔လႊတ္ေသာ ေမတၱာ (အေနာဓိသဖရဏ ေမတၱာ)၊ အပိုင္းအျခား အကန္႔အသတ္ျဖင့္ ပို႔လႊတ္ေသာေမတၱာ (ၾသဓိဖရဏ ေမတၱာ)၊ အရပ္မ်က္ႏွာအသီးသီးကို ျဖန္႔၍ ပို႔လႊတ္ေသာေမတၱာ (ဒိသာဖရဏ ေမတၱာ)တုိ႔ကို ပိုင္ပိုင္ႏုိင္ႏုိင္ ပြားမ်ားႏုိင္မည္ ျဖစ္ေပသည္။
ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာနမွ ထုတ္ေ၀ေသာ ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္မ်ား(အထက္တန္းအဆင့္) စာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပသည္။
No comments:
Post a Comment