မိမိတုိ႔၏ ယွဥ္ဖက္စိတ္ျဖစ္တုိင္း အျမဲယွဥ္ၾကေသာ ေစတသိက္မ်ားကို `နိယတေယာဂီ´ဟု ေခၚ၏။ မိမိတုိ႔၏ ယွဥ္ဖက္စိတ္ျဖစ္တုိင္း အျမဲမယွဥ္ဘဲ ယွဥ္သင့္သည့္အခါ၌သာ ယွဥ္ၾကေသာ ေစတသိက္မ်ားကို `အနိယတေယာဂီ´ဟု ေခၚ၏။
အနိယတေယာဂီ ၁၁-ပါး = ဣႆာ၊ မစၧရိယ၊ ကုကၠဳစၥ၊ မာန၊ ထိန၊ မိဒၶ၊ ၀ိရတိ ၃-ပါးႏွင့္ အပၸမညာ ၂-ပါး။
နိယတေယာဂီ ၄၁-ပါး = အနိယတေယာဂီ ၁၁-ပါးမွ ၾကြင္းသည့္ ေစတသိက္မ်ား။
အနိယတေယာဂီ ၁၁-ပါး = ဣႆာ၊ မစၧရိယ၊ ကုကၠဳစၥ၊ မာန၊ ထိန၊ မိဒၶ၊ ၀ိရတိ ၃-ပါးႏွင့္ အပၸမညာ ၂-ပါး။
နိယတေယာဂီ ၄၁-ပါး = အနိယတေယာဂီ ၁၁-ပါးမွ ၾကြင္းသည့္ ေစတသိက္မ်ား။
အနိယတေယာဂီယွဥ္ပံု
၁။ ဣႆာ၊ မစၧရိယႏွင့္ ကုကၠဳစၥတုိ႔သည္ ေဒါသမူစိတ္ ၂-ပါး၌ ယွဥ္ၾကသည္ ဆုိေသာ္လည္း ေဒါသမူစိတ္ျဖစ္တုိင္း မယွဥ္ၾကပါ။
သူတစ္ပါး၏ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို ျငဴစူေသာအခါ ဣႆာ ယွဥ္၏။ ထိုအခါ မစၧရိယႏွင့္ ကုကၠဳစၥတုိ႔ မယွဥ္ၾကေခ်။ မိမိ၏ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို လွ်ိဳ႕၀ွက္ေသာအခါ မစၧရိယယွဥ္၏။ ထုိအခါ ဣႆာႏွင့္ ကုကၠဳစၥတို႔ မယွဥ္ၾကေခ်။ ျပဳခဲ့မိေသာ ဒုစရုိက္၊ မျပဳခဲ့မိေသာ သုစရုိက္တုိ႔ကို ေနာင္တတစ္ဖန္ ပူပန္ေသာအခါ ကုကၠဳစၥယွဥ္၏။ ထုိအခါ ဣႆာႏွင့္ မစၧရိယတုိ႔ မယွဥ္ၾကေခ်။ ဤသို႔ တစ္သီးတစ္ျခားစီယွဥ္ျခင္းကို `နာနာ´နည္းျဖင့္ ယွဥ္သည္ဟု ေခၚ၏။
ဣႆာသည္ သူတစ္ပါးစည္းစိမ္ကို ျငဴစူေသာအခါ၌သာ ယွဥ္၏။ မျငဴစူသည့္အခါ၌ မယွဥ္ေခ်။ မစၧရိယသည္ မိမိ၏စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို လွ်ိဳ႕၀ွက္ေသာအခါ၌သာ ယွဥ္၏။ မလွ်ိဳ႕၀ွက္ေသာအခါ၌ မယွဥ္ေခ်။ ကုကၠဳစၥသည္ ျပဳခဲ့ျပီးေသာ ဒုစရုိက္၊ မျပဳခဲ့မိေသာ သုစရုိက္တုိ႔ကို ေနာင္တတစ္ဖန္ ပူပန္သည့္အခါ၌သာ ယွဥ္၏။ မပူပန္သည့္အခါ၌ မယွဥ္ေခ်။ ဤသို႔ ဆုိင္ရာအေၾကာင္းညီညြတ္ပါမွ ေစတသိက္ယွဥ္လာျခင္းကို `ကဒါစိ´နည္းျဖင့္ ယွဥ္သည္ဟု ေခၚ၏။
၂။ မာနသည္ ေလာဘမူ ဒိ႒ိဂတ၀ိပၸယုတ္စိတ္ ၄-ပါး၌ ယွဥ္ၾကသည္ဆုိေသာ္လည္း ေထာင္လႊား ၀င့္ၾကြားေသာ အခါ၌သာ ယွဥ္၏၊ မေထာင္လႊားသည့္အခါ မယွဥ္ၾကပါ။
၃။ ထိနႏွင့္ မိဒၶတုိ႔သည္ အကုသလသသခၤါရိကစိတ္ ၅-ပါး၌ ယွဥ္ၾကသည္ ဆုိေသာ္လည္း စိတ္ေစတသိက္တုိ႔ ေလးလံထုိင္းမူိင္းေသာ အခါ၌သာ တစ္ေပါင္းတည္းယွဥ္ၾက၏၊ စိတ္ေစတသိက္တုိ႔ ခံ့က်န္းလန္းဆန္းေနသည့္အခါ မယွဥ္ၾကပါ။
၄။ ၀ိရတိ ၃-ပါးတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ ဆုိင္ရာကိစၥမ်ားကို ေဆာင္ရြက္သည့္အခါ၌ နာနာ-ကဒါစိ နည္းျဖင့္ ယွဥ္ၾက၏။
၅။ အပၸမညာ ၂-ပါးတုိ႔သည္လည္း နာနာ-ကဒါစိနည္းျဖင့္ ယွဥ္ၾက၏။ ကရုဏာသည္ ဆင္းရဲေသာ သတၱ၀ါကို အာရုံျပဳ၍ သနားၾကင္နာစိတ္ ျဖစ္သည့္အခါ၌သာ ယွဥ္၏။ မုဒိတာသည္ ခ်မ္းသာေသာ သတၱ၀ါတုိ႔ အာရုံျပဳ၍ ၀မ္းေျမာက္ေသာအခါ၌သာ ယွဥ္၏။
လက္ေတြ႕စိစစ္ပံု
၁။ ဟင္းမေကာင္း၍ မေက်နပ္ျဖစ္ကာ စိတ္တုိေနေသာသူ၌ ေဒါမနႆသဟဂုတ္ ပဋိဃသမၸယုတ္ အသခၤါရိကစိတ္ျဖစ္၏။ ထုိစိတ္၌ ပီတိၾကဥ္သည့္ အညသာမန္း ေစတသိက္ ၁၂-ပါး၊ ေမာစတုက္ ၄-ပါးႏွင့္ ေဒါသဟူ၍ ေစတသိက္ ၁၇-ပါး ယွဥ္ပါသည္။ (ဣႆာ၊ မစၧရိယ၊ ကုကၠဳစၥတုိ႔ မယွသ္ၾကေခ်။)
၂။ မိမိ၏ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္က ရာထူးတုိးျပီး မိမိက ရာထူးမတုိးသျဖင့္ မနာလုိျငဴစူေနေသာ သူ၌ ေဒါမနႆသဟဂုတ္ ပဋိဃသမၸယုတ္ အသခၤါရိကစိတ္ပင္ ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ အထက္က ေစတသိက္ ၁၇-ပါးအျပင္ ဣႆာပါ ယွဥ္သျဖင့္ စုစုေပါင္း ေစတသိက္ ၁၈-ပါး ယွဥ္၏။
၃။ မလွဴခ်င္ မတန္းခ်င္ တြန္႔တုိေစးနဲမူျဖင့္ စိတ္ဆင္းရဲေနသူ၌ အထက္ပါ ေဒါသမူစိတ္ပင္ ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ဤအၾကိမ္တြင္ ဣႆာအစား မစၧရိယယွဥ္ျပီး စုစုေပါင္း ေစတသိက္ ၁၈-ပါး ယွဥ္၏။
၄။ ေစတီပုထုိး၌ ကံ၏အက်ိဳးကို ယံုၾကည္လ်က္ ၀မ္းေျမာက္စြာ ဆီမီးပူေဇာ္ေနသူ၌ ေသာမနႆသဟဂုတ္ ဉာဏသမၸယုတ္ အသခၤါရိက မဟာကုသုိလ္စိတ္ျဖစ္၏။ ထုိစိတ္တြင္ အညသမာန္း ေစတသိက္ ၁၃-ပါး၊ ေသာဘဏသာဓာရဏ ေစတသိက္ ၁၉-ပါး၊ ပညိေျႏၵ ေစတသိက္ဟူ၍ ေစတသိက္ ၃၃-ပါး ယွဥ္ပါသည္။ (၀ိရတိ ၃-ပါးႏွင့္ အပၸမညာ ၂-ပါးတုိ႔ မယွဥ္ၾကေခ်။)
၅။ အံဆြဲမွ ေငြ ၅၅-က်ပ္ယူလုိက္ေၾကာင္းကို လိမ္ညာေျပာဆုိလွ်င္ အျပစ္ရွိမွန္းသိ၍ ၀မ္းေျမာက္၀မနး္နည္းမျဖစ္ဘဲ ၀န္ခံသည့္သေဘာျဖင့္ ဆိတ္ဆိတ္ေနသူ၌ ဥေပကၡာသဟဂုတ္ ဉာဏသမၸယုတ္ အသခၤါရိက မဟာကုသိုလ္စိတ္ ျဖစ္၏။ ဤစိတ္တြင္ ပီတိၾကဥ္ေေသာ အညသမာန္း ေစတသိက္ ၁၂-ပါး၊ ေသာဘဏသာဓာရဏ ေစတသိက္ ၁၉-ပါး၊ ပညိေျႏၵ ၁-ပါးဟူ၍ ေစတသိက္ ၃၂-ပါး ယွဥ္ပါသည္။
၆။ ကားတုိက္ထားေသာ ေခြးတစ္ေကာင္ကို ျမင္၍ သနားၾကင္နာေနေသာ ကေလးသူငယ္၌ ၀မ္းေျမာက္ ရႊင္လန္းျခင္း မရွိသျဖင့္ `ဥေပကၡာသဟဂုတ္ ဉာဏ၀ိပၸယုတ္ အသခၤါရိကစိတ္´ ျဖစ္၏။
ဤစိတ္၌ ပီတိၾကဥ္သည္ အညသမာန္း ေစတသိက္ ၁၂-ပါး၊ ေသာဘဏသာဓာရဏ ၁၉-ပါး၊ ကရုဏာ ၁-ပါးဟူ၍ ေစတသိက္ ၃၂-ပါး ယွဥ္၏။
(ကေလးျဖစ္၍ ကံ-ကံ၏အက်ိဳးကို သိေသာဉာဏ္မရွိေသဟု ယူဆ၏။)
၇။ သူငယ္ခ်င္းက သိန္းဆုေပါက္သည္ကို ကံ-ကံဒအက်ိဳးကို မစဥ္းစားမိေသာ္လည္း ရိုးသားစြာ ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ ျဖစ္ေနသူ၌ ေသာမနႆသဟဂုတ္ ဉာဏ္၀ိပၸယုတ္ အသခၤါရိကစိတ္ ျဖစ္၏။ ဤစိတ္တြင္ အညသမာန္း ေစတသိက္ ၁၃-ပါး၊ ေသာဘဏသာဓာရဏ ၁၉-ပါး၊ မုဒိတာ ၁-ပါးဟူ၍ ေစတသိက္ ၃၃-ပါး ယွဥ္၏။
၈။ ကသိုဏ္းနိမိတ္ကို အာရုံျပဳ၍ စတုတၳစ်ာန္၀င္စားေနသူ၌ ရူပါ၀စရစတုတၳစ်ာန္ စိတ္ျဖစ္၏။ ထုိစိတ္၌ ၀ိတက္၊ ၀ိစာရ၊ ပီတိၾကဥ္ေသာ အညသမာန္း ေစတသိက္ ၁၀-ပါး၊ ၀ိရတိ, အပၸမညာၾကဥ္ေသာ ေသာဘဏေစတသိက္ ၂၀၊ ေပါင္း ေစတသိက္ ၃၀-ပါး ယွဥ္ၾကပါသည္။
၉။ နိဗၺာန္ကို အာရုံျပဳ၍ ေသာတာပတၱိဖုိလ္ ၀င္စားေနေသာ စ်ာန္မရသည့္ ေသာတာပန္၌ ေလာကုတၱရာ၀ိပါက္ ျဖစ္သည့္ ေသာတာပတၱိဖုိလ္စိတ္ ျဖစ္၏။ ထုိစိတ္၌ အညသမာန္း ေစတသိက္ ၁၃-ပါး၊ အပၸမညာၾကဥ္ေသာ ေသာဘဏ ေစတသိက္ ၂၃-ပါး၊ ေပါင္းေစတသိက္ ၃၆-ပါး ယွဥ္၏။
ေဒါက္တာမင္းတင္မြန္ စတုတၳအၾကိမ္ထုတ္ေ၀ေသာ ဗုဒၶအဘိဓမၼတရားေတာ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ထုတ္ႏုတ္ ေဖာ္ျပေပးသည္။
၁။ ဣႆာ၊ မစၧရိယႏွင့္ ကုကၠဳစၥတုိ႔သည္ ေဒါသမူစိတ္ ၂-ပါး၌ ယွဥ္ၾကသည္ ဆုိေသာ္လည္း ေဒါသမူစိတ္ျဖစ္တုိင္း မယွဥ္ၾကပါ။
သူတစ္ပါး၏ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို ျငဴစူေသာအခါ ဣႆာ ယွဥ္၏။ ထိုအခါ မစၧရိယႏွင့္ ကုကၠဳစၥတုိ႔ မယွဥ္ၾကေခ်။ မိမိ၏ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို လွ်ိဳ႕၀ွက္ေသာအခါ မစၧရိယယွဥ္၏။ ထုိအခါ ဣႆာႏွင့္ ကုကၠဳစၥတို႔ မယွဥ္ၾကေခ်။ ျပဳခဲ့မိေသာ ဒုစရုိက္၊ မျပဳခဲ့မိေသာ သုစရုိက္တုိ႔ကို ေနာင္တတစ္ဖန္ ပူပန္ေသာအခါ ကုကၠဳစၥယွဥ္၏။ ထုိအခါ ဣႆာႏွင့္ မစၧရိယတုိ႔ မယွဥ္ၾကေခ်။ ဤသို႔ တစ္သီးတစ္ျခားစီယွဥ္ျခင္းကို `နာနာ´နည္းျဖင့္ ယွဥ္သည္ဟု ေခၚ၏။
ဣႆာသည္ သူတစ္ပါးစည္းစိမ္ကို ျငဴစူေသာအခါ၌သာ ယွဥ္၏။ မျငဴစူသည့္အခါ၌ မယွဥ္ေခ်။ မစၧရိယသည္ မိမိ၏စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို လွ်ိဳ႕၀ွက္ေသာအခါ၌သာ ယွဥ္၏။ မလွ်ိဳ႕၀ွက္ေသာအခါ၌ မယွဥ္ေခ်။ ကုကၠဳစၥသည္ ျပဳခဲ့ျပီးေသာ ဒုစရုိက္၊ မျပဳခဲ့မိေသာ သုစရုိက္တုိ႔ကို ေနာင္တတစ္ဖန္ ပူပန္သည့္အခါ၌သာ ယွဥ္၏။ မပူပန္သည့္အခါ၌ မယွဥ္ေခ်။ ဤသို႔ ဆုိင္ရာအေၾကာင္းညီညြတ္ပါမွ ေစတသိက္ယွဥ္လာျခင္းကို `ကဒါစိ´နည္းျဖင့္ ယွဥ္သည္ဟု ေခၚ၏။
၂။ မာနသည္ ေလာဘမူ ဒိ႒ိဂတ၀ိပၸယုတ္စိတ္ ၄-ပါး၌ ယွဥ္ၾကသည္ဆုိေသာ္လည္း ေထာင္လႊား ၀င့္ၾကြားေသာ အခါ၌သာ ယွဥ္၏၊ မေထာင္လႊားသည့္အခါ မယွဥ္ၾကပါ။
၃။ ထိနႏွင့္ မိဒၶတုိ႔သည္ အကုသလသသခၤါရိကစိတ္ ၅-ပါး၌ ယွဥ္ၾကသည္ ဆုိေသာ္လည္း စိတ္ေစတသိက္တုိ႔ ေလးလံထုိင္းမူိင္းေသာ အခါ၌သာ တစ္ေပါင္းတည္းယွဥ္ၾက၏၊ စိတ္ေစတသိက္တုိ႔ ခံ့က်န္းလန္းဆန္းေနသည့္အခါ မယွဥ္ၾကပါ။
၄။ ၀ိရတိ ၃-ပါးတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ ဆုိင္ရာကိစၥမ်ားကို ေဆာင္ရြက္သည့္အခါ၌ နာနာ-ကဒါစိ နည္းျဖင့္ ယွဥ္ၾက၏။
၅။ အပၸမညာ ၂-ပါးတုိ႔သည္လည္း နာနာ-ကဒါစိနည္းျဖင့္ ယွဥ္ၾက၏။ ကရုဏာသည္ ဆင္းရဲေသာ သတၱ၀ါကို အာရုံျပဳ၍ သနားၾကင္နာစိတ္ ျဖစ္သည့္အခါ၌သာ ယွဥ္၏။ မုဒိတာသည္ ခ်မ္းသာေသာ သတၱ၀ါတုိ႔ အာရုံျပဳ၍ ၀မ္းေျမာက္ေသာအခါ၌သာ ယွဥ္၏။
လက္ေတြ႕စိစစ္ပံု
၁။ ဟင္းမေကာင္း၍ မေက်နပ္ျဖစ္ကာ စိတ္တုိေနေသာသူ၌ ေဒါမနႆသဟဂုတ္ ပဋိဃသမၸယုတ္ အသခၤါရိကစိတ္ျဖစ္၏။ ထုိစိတ္၌ ပီတိၾကဥ္သည့္ အညသာမန္း ေစတသိက္ ၁၂-ပါး၊ ေမာစတုက္ ၄-ပါးႏွင့္ ေဒါသဟူ၍ ေစတသိက္ ၁၇-ပါး ယွဥ္ပါသည္။ (ဣႆာ၊ မစၧရိယ၊ ကုကၠဳစၥတုိ႔ မယွသ္ၾကေခ်။)
၂။ မိမိ၏ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္က ရာထူးတုိးျပီး မိမိက ရာထူးမတုိးသျဖင့္ မနာလုိျငဴစူေနေသာ သူ၌ ေဒါမနႆသဟဂုတ္ ပဋိဃသမၸယုတ္ အသခၤါရိကစိတ္ပင္ ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ အထက္က ေစတသိက္ ၁၇-ပါးအျပင္ ဣႆာပါ ယွဥ္သျဖင့္ စုစုေပါင္း ေစတသိက္ ၁၈-ပါး ယွဥ္၏။
၃။ မလွဴခ်င္ မတန္းခ်င္ တြန္႔တုိေစးနဲမူျဖင့္ စိတ္ဆင္းရဲေနသူ၌ အထက္ပါ ေဒါသမူစိတ္ပင္ ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ဤအၾကိမ္တြင္ ဣႆာအစား မစၧရိယယွဥ္ျပီး စုစုေပါင္း ေစတသိက္ ၁၈-ပါး ယွဥ္၏။
၄။ ေစတီပုထုိး၌ ကံ၏အက်ိဳးကို ယံုၾကည္လ်က္ ၀မ္းေျမာက္စြာ ဆီမီးပူေဇာ္ေနသူ၌ ေသာမနႆသဟဂုတ္ ဉာဏသမၸယုတ္ အသခၤါရိက မဟာကုသုိလ္စိတ္ျဖစ္၏။ ထုိစိတ္တြင္ အညသမာန္း ေစတသိက္ ၁၃-ပါး၊ ေသာဘဏသာဓာရဏ ေစတသိက္ ၁၉-ပါး၊ ပညိေျႏၵ ေစတသိက္ဟူ၍ ေစတသိက္ ၃၃-ပါး ယွဥ္ပါသည္။ (၀ိရတိ ၃-ပါးႏွင့္ အပၸမညာ ၂-ပါးတုိ႔ မယွဥ္ၾကေခ်။)
၅။ အံဆြဲမွ ေငြ ၅၅-က်ပ္ယူလုိက္ေၾကာင္းကို လိမ္ညာေျပာဆုိလွ်င္ အျပစ္ရွိမွန္းသိ၍ ၀မ္းေျမာက္၀မနး္နည္းမျဖစ္ဘဲ ၀န္ခံသည့္သေဘာျဖင့္ ဆိတ္ဆိတ္ေနသူ၌ ဥေပကၡာသဟဂုတ္ ဉာဏသမၸယုတ္ အသခၤါရိက မဟာကုသိုလ္စိတ္ ျဖစ္၏။ ဤစိတ္တြင္ ပီတိၾကဥ္ေေသာ အညသမာန္း ေစတသိက္ ၁၂-ပါး၊ ေသာဘဏသာဓာရဏ ေစတသိက္ ၁၉-ပါး၊ ပညိေျႏၵ ၁-ပါးဟူ၍ ေစတသိက္ ၃၂-ပါး ယွဥ္ပါသည္။
၆။ ကားတုိက္ထားေသာ ေခြးတစ္ေကာင္ကို ျမင္၍ သနားၾကင္နာေနေသာ ကေလးသူငယ္၌ ၀မ္းေျမာက္ ရႊင္လန္းျခင္း မရွိသျဖင့္ `ဥေပကၡာသဟဂုတ္ ဉာဏ၀ိပၸယုတ္ အသခၤါရိကစိတ္´ ျဖစ္၏။
ဤစိတ္၌ ပီတိၾကဥ္သည္ အညသမာန္း ေစတသိက္ ၁၂-ပါး၊ ေသာဘဏသာဓာရဏ ၁၉-ပါး၊ ကရုဏာ ၁-ပါးဟူ၍ ေစတသိက္ ၃၂-ပါး ယွဥ္၏။
(ကေလးျဖစ္၍ ကံ-ကံ၏အက်ိဳးကို သိေသာဉာဏ္မရွိေသဟု ယူဆ၏။)
၇။ သူငယ္ခ်င္းက သိန္းဆုေပါက္သည္ကို ကံ-ကံဒအက်ိဳးကို မစဥ္းစားမိေသာ္လည္း ရိုးသားစြာ ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ ျဖစ္ေနသူ၌ ေသာမနႆသဟဂုတ္ ဉာဏ္၀ိပၸယုတ္ အသခၤါရိကစိတ္ ျဖစ္၏။ ဤစိတ္တြင္ အညသမာန္း ေစတသိက္ ၁၃-ပါး၊ ေသာဘဏသာဓာရဏ ၁၉-ပါး၊ မုဒိတာ ၁-ပါးဟူ၍ ေစတသိက္ ၃၃-ပါး ယွဥ္၏။
၈။ ကသိုဏ္းနိမိတ္ကို အာရုံျပဳ၍ စတုတၳစ်ာန္၀င္စားေနသူ၌ ရူပါ၀စရစတုတၳစ်ာန္ စိတ္ျဖစ္၏။ ထုိစိတ္၌ ၀ိတက္၊ ၀ိစာရ၊ ပီတိၾကဥ္ေသာ အညသမာန္း ေစတသိက္ ၁၀-ပါး၊ ၀ိရတိ, အပၸမညာၾကဥ္ေသာ ေသာဘဏေစတသိက္ ၂၀၊ ေပါင္း ေစတသိက္ ၃၀-ပါး ယွဥ္ၾကပါသည္။
၉။ နိဗၺာန္ကို အာရုံျပဳ၍ ေသာတာပတၱိဖုိလ္ ၀င္စားေနေသာ စ်ာန္မရသည့္ ေသာတာပန္၌ ေလာကုတၱရာ၀ိပါက္ ျဖစ္သည့္ ေသာတာပတၱိဖုိလ္စိတ္ ျဖစ္၏။ ထုိစိတ္၌ အညသမာန္း ေစတသိက္ ၁၃-ပါး၊ အပၸမညာၾကဥ္ေသာ ေသာဘဏ ေစတသိက္ ၂၃-ပါး၊ ေပါင္းေစတသိက္ ၃၆-ပါး ယွဥ္၏။
ေဒါက္တာမင္းတင္မြန္ စတုတၳအၾကိမ္ထုတ္ေ၀ေသာ ဗုဒၶအဘိဓမၼတရားေတာ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ထုတ္ႏုတ္ ေဖာ္ျပေပးသည္။
No comments:
Post a Comment