ေ၀ဒနာဟာ ေကာင္းကင္ျပင္မွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ေလအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ တူပါတယ္။ ေတာင္ေလ၊ ေျမာက္ေလ၊ ေလေကာင္း၊ ေလသန္႔၊ ေလပုပ္၊ ေလဆုိး၊ ျပင္းထန္တဲ့ေလ၊ ညင္သာတဲ့ေလ အစရွိတဲ့ ေလေတြအမ်ိဳးမ်ိဳးတုိ႔ဟာ ျဖစ္ေပၚလာၾကျပီးေတာ့ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကပါတယ္။ ဘယ္လုိေလမ်ိဳးမွ အျမဲမတည္ပါဘူး။ ဒီလုိပါပဲ ေ၀ဒနာေတြကလည္း ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚျဖစ္ေပၚလာၾကျပီး ေပ်ာက္ကြယ္ေပ်ာက္ကြယ္ သြားၾကပါတယ္။
ေနာက္ ဥပမာတစ္ခုကေတာ့ သာလာယံဇရပ္နဲ႔ တူပါတယ္။ ေနရာ႒ာနအမ်ိဳးမ်ိဳးက အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာက စရုိက္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ဘာသာအမ်ိဳးမ်ိဳး လူေတြဟာ ဒီဇရပ္မွာလာျပီး တည္းခိုဖုိ႔ရာ ေရာက္လာၾကသလုိပါပဲ။ ဒီေရာက္လာတဲ့ လူေတြဟာ ဧည့္သည္ေတြပါပဲ။ ခဏတည္းခိုျပီးေတာ့ သူတုိ႔သြားလုိရာကို သြားၾကတာပါပဲ။ ဒီဇရပ္မွာ အျမဲေနဖို႔ လာၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ခဏေနျပီး အပန္းေျဖျပီးရင္ သူတို႔ထြက္ခြာသြားၾကတာပါပဲ။
ဒီလုိပါပဲ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာလည္း ေ၀ဒနာေတြကလည္း ေပၚေပၚလာၾကျပီး ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားၾကတာခ်ည္းပဲ။ အျမဲမေနၾကပါဘူး။ ေပ်ာက္ကြယ္မသြားဘဲ မေနၾကပါဘူး။ ေ၀ဒနာဟာ စိတ္ရဲ႕ အပိုင္းၾကီး ၁-ပိုင္းျဖစ္ေပမယ့္ ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ ခံစားထိေတြ႕မူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကာယႏုပႆနာနဲ႔ ေ၀ဒနာႏုပႆနာ ရူျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ဒီလုိပါပဲ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာလည္း ေ၀ဒနာေတြကလည္း ေပၚေပၚလာၾကျပီး ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားၾကတာခ်ည္းပဲ။ အျမဲမေနၾကပါဘူး။ ေပ်ာက္ကြယ္မသြားဘဲ မေနၾကပါဘူး။ ေ၀ဒနာဟာ စိတ္ရဲ႕ အပိုင္းၾကီး ၁-ပိုင္းျဖစ္ေပမယ့္ ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ ခံစားထိေတြ႕မူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကာယႏုပႆနာနဲ႔ ေ၀ဒနာႏုပႆနာ ရူျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment