ဒီလုိ စိတ္ရဲ႕ အနက္ရူိင္းဆံုးအပုိင္းမွာ မတုန္မလူပ္ တည္ျငိမ္ျပီး ဥေပကၡာျဖစ္ေနဖုိ႔ရာဟာ ေယာဂီတုိ႔ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ ခံစားေနရတဲ့ ေ၀ဒနာေတြကို ဥေပကၡာနဲ႔ ရူေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အျပင္ပက အာရုံတစ္ခုခု၊ ျမင္ကြင္းတစ္ခုခု၊ အသံ၊ အန႔ံ၊ အရသာ၊ ထိေတြ႕မူ၊ စိတ္ကူးအစရွိတဲ့ တစ္ခုခုဟာ ေယာဂီတုိ႔ရဲ႕ ရုပ္နဲ႔ျဖစ္ေစ၊ နာမ္နဲ႔ျဖစ္ေစ ေတြ႕မိ၊ ထိမိလုိက္ရင္ ခံစားရတဲ့ ေ၀ဒနာအျဖစ္နဲ႔ ေပၚလာပါတယ္။ “ဖႆပစၥယာ ေ၀ဒနာ ဆုိတာကိုး”။
ေ၀ဒနာ ျဖစ္ေပၚလာေတာ့ ဒီေ၀ဒနာကို အေကာင္းအဆုိး ေ၀ဖန္ပါတယ္။ ေ၀ဒနာဟာ ခံစားလုိ႔ေကာင္းတယ္၊ သာယာဖြယ္ ရွိတယ္ဆုိရင္ စိတ္ရဲ႕ နက္ရူိင္းတဲ့ အပိုင္းက သေဘာက်ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ တဏွာေလာဘနဲ႔ တံု႔ျပန္ပါတယ္။
ေ၀ဒနာဟာ ခံစားလုိ႔မေကာင္းဘူး၊ မသာယာဘူးဆုိရင္ေတာ့ မၾကိဳက္ဘူး၊ မလုိခ်င္ဘူး၊ မုန္းတယ္လုိ႔ ေဒါသနဲ႔ တံု႔ျပန္ပါတယ္။ ဒီလိုျဖစ္ေနတာကို ဦးေႏွာက္အသိဉာဏ္နဲ႔ေတာ့ ဘာမွ မတတ္ႏုိင္ပါဘူး။ ဘယ္လုိမွ ျပဳျပင္မေပးႏုိင္ပါဘူး။ ၀ိပႆနာတရားက်င့္ေနတဲ့အခါမွာ ေ၀ဒနာေတြကို ဥေပကၡာနဲ႔ ရူေနႏုိင္ရင္ေတာ့ တံု႔ျပန္လုပ္တဲ့ အစြဲေတြ၊ အက်င့္ေဟာင္းေတြ သူတို႔အလုိလုိ ေပ်ာက္ကင္းကုန္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ရူရုံမွ်သာ ရူေနျပီး မတံု႔ျပန္ေတာ့ဘူးဆုိရင္ သခၤါရအသစ္ေတြလဲ ေနာက္ထပ္မပြားေတာ့ပါဘူး။
သခၤါရအသစ္ေတြ မပြားၾကေတာ့ လက္က်န္ရွိေနတဲ့ သခၤါရ အေဟာင္းေတြက ေပၚလာၾကပါတယ္။ သူတို႔ကိုလဲ ဥေပကၡာနဲ႔ ဆက္ျပီး ရူရူသြားမယ္ဆုိရင္ သူတုိ႔ေတြလည္း ေပ်ာက္ကြယ္ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားၾကပါတယ္။ ေယာဂီတုိ႔က ဘာမွ အထူးတလည္ လုပ္ေပးမေနရပါဘူး။ ေပၚလာသမွ် ေ၀ဒနာကို ဥေပကၡာနဲ႔သာ ရူေပးေနရင္ တရားက သူ႔သဘာ၀အတုိင္း သူေဆာင္သြားျပီး အႏုသယကိေလသာေတြဟာ စင္သထက္ စင္စင္သြားပါလိမ့္မယ္။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ေ၀ဒနာ ျဖစ္ေပၚလာေတာ့ ဒီေ၀ဒနာကို အေကာင္းအဆုိး ေ၀ဖန္ပါတယ္။ ေ၀ဒနာဟာ ခံစားလုိ႔ေကာင္းတယ္၊ သာယာဖြယ္ ရွိတယ္ဆုိရင္ စိတ္ရဲ႕ နက္ရူိင္းတဲ့ အပိုင္းက သေဘာက်ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ တဏွာေလာဘနဲ႔ တံု႔ျပန္ပါတယ္။
ေ၀ဒနာဟာ ခံစားလုိ႔မေကာင္းဘူး၊ မသာယာဘူးဆုိရင္ေတာ့ မၾကိဳက္ဘူး၊ မလုိခ်င္ဘူး၊ မုန္းတယ္လုိ႔ ေဒါသနဲ႔ တံု႔ျပန္ပါတယ္။ ဒီလိုျဖစ္ေနတာကို ဦးေႏွာက္အသိဉာဏ္နဲ႔ေတာ့ ဘာမွ မတတ္ႏုိင္ပါဘူး။ ဘယ္လုိမွ ျပဳျပင္မေပးႏုိင္ပါဘူး။ ၀ိပႆနာတရားက်င့္ေနတဲ့အခါမွာ ေ၀ဒနာေတြကို ဥေပကၡာနဲ႔ ရူေနႏုိင္ရင္ေတာ့ တံု႔ျပန္လုပ္တဲ့ အစြဲေတြ၊ အက်င့္ေဟာင္းေတြ သူတို႔အလုိလုိ ေပ်ာက္ကင္းကုန္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ရူရုံမွ်သာ ရူေနျပီး မတံု႔ျပန္ေတာ့ဘူးဆုိရင္ သခၤါရအသစ္ေတြလဲ ေနာက္ထပ္မပြားေတာ့ပါဘူး။
သခၤါရအသစ္ေတြ မပြားၾကေတာ့ လက္က်န္ရွိေနတဲ့ သခၤါရ အေဟာင္းေတြက ေပၚလာၾကပါတယ္။ သူတို႔ကိုလဲ ဥေပကၡာနဲ႔ ဆက္ျပီး ရူရူသြားမယ္ဆုိရင္ သူတုိ႔ေတြလည္း ေပ်ာက္ကြယ္ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားၾကပါတယ္။ ေယာဂီတုိ႔က ဘာမွ အထူးတလည္ လုပ္ေပးမေနရပါဘူး။ ေပၚလာသမွ် ေ၀ဒနာကို ဥေပကၡာနဲ႔သာ ရူေပးေနရင္ တရားက သူ႔သဘာ၀အတုိင္း သူေဆာင္သြားျပီး အႏုသယကိေလသာေတြဟာ စင္သထက္ စင္စင္သြားပါလိမ့္မယ္။
ေယာဂီမ်ားအတြက္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ကာ၏ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ၾကည္ၾကည္၀ိန္ ျမန္မာဘာသာျပန္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment